ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 9 Φλεβάρη 2006
Σελ. /32
Τα σενάρια και η ουσία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διάφορα σενάρια πάνε κι έρχονται για την ταυτότητα των εμπνευστών και οργανωτών της υπόθεσης των υποκλοπών, που κρατά τα σκήπτρα της επικαιρότητας τις τελευταίες μέρες. Αλλοι χρεώνουν την ιστορία σε ξένες μυστικές υπηρεσίες, έχοντας προτίμηση στις αμερικανικές, στις βρετανικές ή στις ισραηλινές. Αλλοι στις αντίστοιχες εγχώριες υπηρεσίες, κοιτάζοντας προς την ΕΥΠ και τα διάφορα «παρακλάδια» της. Αλλοι πιστεύουν ότι πίσω από την υπόθεση κρύβονται μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και άλλοι κάνουν διάφορους συνδυασμούς των παραπάνω εκδοχών. Και είναι, βέβαια, ευνόητη η ανάγκη και η σημασία της διακρίβωσης της ταυτότητας των όποιων δραστών, αλλά η πολιτική ουσία του προβλήματος δεν αλλάζει όποιοι κι αν είναι οι τελευταίοι.

Τα όσα βλέπουν τις μέρες αυτές τη δημοσιότητα, σχετικά με υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων ή παρακολουθήσεις γενικότερα. Τα όσα πολύ περισσότερα γίνονται - όπως καταλαβαίνει ο καθένας - χωρίς να δημοσιοποιούνται, έχουν την αφετηρία τους στο ποιοι έχουν την εξουσία (πολιτική - κρατική, οικονομική - επιχειρηματική, κλπ.) και, επομένως, τις σχετικές δυνατότητες και πώς χρησιμοποιούν αυτή την εξουσία. Με άλλα λόγια, ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι και επιδιώξεις τους, τι συμφέροντα εξυπηρετούν, ποιους θεωρούν αντιπάλους και εχθρούς τους, κλπ. Εσείς τι λέτε, οι «έχοντες και κατέχοντες» την εξουσία της χώρας έχουν ως πρώτιστο στόχο τους τη διασφάλιση των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων;

Το κουβάρι...

Μια ανάγνωση να κάνει κάποιος στους «τρομονόμους», τις σχετικές με παρακολουθήσεις αποφάσεις και οδηγίες της Ευρωένωσης, τις ανάλογες συμφωνίες της χώρας μας με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, είναι αρκετή, για να καταλάβει ότι κάθε λογής μυστικές και παραμυστικές υπηρεσίες, διάφοροι μηχανισμοί και παρακλάδια, ιδιωτικές και «κρατικές» τηλεπικοινωνιακές εταιρίες κλπ., κλπ. αποτελούν ένα πραγματικό κουβάρι. Τα όσα ακούμε και διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες αποτελούν ουσιαστικά μια μικρή λεπτομέρεια του κουβαριού αυτού. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός, βέβαια, ότι κανείς δεν πιστεύει στο ενδεχόμενο να βρεθεί κάποια άκρη και να ξετυλιχτεί το προαναφερόμενο κουβάρι. Αλλωστε, η κυβέρνηση ήταν και είναι σαφής. Απ' τη μια, αποκάλυψε τη «λεπτομέρεια» του κουβαριού κι από την άλλη... έκανε μήνυση σε αγνώστους, ενώ, σε όλους τους τόνους και με διάφορους τρόπους, προεξόφλησε την αποτυχία των όποιων παραπέρα ερευνών των αρμοδίων αρχών. Και σε ό,τι μας αφορά, βέβαια, δεν περιμέναμε μια διαφορετική στάση από τους κυβερνώντες. Οι κάθε λογής παρακολουθήσεις, το θεσμικό τους πλαίσιο, οι αντίστοιχες υπηρεσίες, οι ανάλογες διαπλοκές και διασυνδέσεις κλπ. αποτελούν ένα βασικό τομέα του κατασταλτικού μηχανισμού, ένα βασικό μοχλό προστασίας της εξουσίας των «εχόντων και κατεχόντων». Εξακολουθούν, όμως, να παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα: Γιατί η κυβέρνηση δημοσιοποίησε τη «λεπτομέρεια»; Υποχρεώθηκε να το κάνει ή κρύβονται κάποιες άλλες επιδιώξεις πίσω από την ενέργειά της;

Νομιμοποίηση της επέλασης

Τελικά, τα 60 τετραγωνικά μέτρα που έθετε το σχέδιο νόμου του υπουργείου Ανάπτυξης ως προϋπόθεση για την αδειοδότηση εγκαταστάσεων, όπου θα ψήνεται κατεψυγμένο ψωμί, έγιναν 40 στο τελικό νομοσχέδιο που κατέθεσε χτες ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας στη Βουλή. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση έκανε άλλο ένα βήμα πίσω από τους αρχικούς - επουσιώδεις σε κάθε περίπτωση - περιορισμούς που έθετε, κάτω από την πίεση των αρτοβιομηχάνων. Το γεγονός, τώρα, ότι οι τελευταίοι εμφανίζονται και πάλι δυσαρεστημένοι και - επικαλούμενοι τους νόμους της ΕΕ - ζητούν την άρση όλων των περιορισμών στη δραστηριότητά τους, δεν αναιρεί την ουσία και με άλλα λόγια, ότι νομιμοποιούνται οι μέθοδοι επέκτασης των «Κατσέληδων», των «Βενέτηδων» και των μεγάλων σούπερ μάρκετ σε βάρος των παραδοσιακών βιοτεχνών αρτοποιών.

Εύγλωττες αυξο-μειώσεις

Από το κακό στο χειρότερο πηγαίνει ο προσανατολισμός του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού των ΗΠΑ. Στο συμπέρασμα αυτό οδηγούν τα βασικά στοιχεία του προϋπολογισμού του οικονομικού έτους 2007, τον οποίο παρουσίασε προχτές ο Λευκός Οίκος. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, οι αμυντικές (διάβαζε: πολεμικές) δαπάνες θα σημειώσουν αύξηση κατά 6,9%, σε σύγκριση με την προηγούμενη χρήση και οι αφορώσες την εσωτερική ασφάλεια (δυνάμεις καταστολής κλπ.) αύξηση κατά 3,3%, ενώ εντυπωσιακή προβάλλει στο νέο ομοσπονδιακό προϋπολογισμό η αύξηση (12,2%) των δαπανών για τις εξωτερικές σχέσεις των ΗΠΑ.

Από την άλλη, μειώνονται δραστικά οι δαπάνες για τον τομέα της γεωργίας κατά 6,5%, για την παιδεία κατά 3,8%, για την υγεία κατά 2,3%, για τη λειτουργία της ομοσπονδιακής δικαιοσύνης κατά 7,2% και για τις μεταφορές κατά 9,4%. Δε νομίζουμε πως χρειάζεται να συμπληρώσουμε το παραμικρό σχετικά με τα όσα συνεπάγεται ο προσανατολισμός αυτός. Τα νούμερα «μιλάνε» από μόνα τους...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Για την Υγεία του λαού

Η αποθέωση του επιχειρηματικού κέρδους χαρακτηρίζει όλες τις πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής, στη γαλάζια, ή στην πράσινη εκδοχή της. Τα κέρδη του κεφαλαίου, η διαφύλαξη, αλλά και η συνεχής αύξησή τους χαρακτηρίζουν το σύνολο των επιλογών αυτής της πολιτικής, απ' τον τομέα της οικονομίας, έως τους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, της Κοινωνικής Πρόνοιας.

Είναι η πολιτική που ικανοποιεί την απαίτηση του αδηφάγου κεφαλαίου για διείσδυση σ' όλους τους τομείς παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, που θα έπρεπε να είναι αποκλειστικά υποχρέωση του κράτους χωρίς καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα, όπως είναι ο τομέας της Υγείας, βασικό δικαίωμα όλων.

Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, κατά την εναλλαγή τους στην εξουσία, πέτυχαν με συστηματικό τρόπο να προωθήσουν την πολιτική ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης σε ό,τι υπήρχε ως δημόσιο σύστημα Υγείας, την εκχώρηση στους ιδιώτες πολλών κρίσιμων λειτουργιών αυτού του δημόσιου συστήματος και τη δυναμική είσοδο των επιχειρηματικών ομίλων στο χώρο παροχής ιατρικών υπηρεσιών, σε συνδυασμό με την προϊούσα «απελευθέρωση» της αγοράς φαρμάκου.

Το αποτέλεσμα ήταν οι ανάγκες των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων γενικότερα, να καλύπτονται σε μικρότερο βαθμό και με χειρότερο τρόπο από το δημόσιο σύστημα Υγείας. Οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, η υποχρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων, σε συνδυασμό με την απουσία υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας, υγιεινής και ασφάλειας, έχουν μετατρέψει το δημόσιο σύστημα σε προθάλαμο των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων.

Το δικαίωμα του εργαζομένου σε πλήρεις, σύγχρονες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας (τις οποίες εξάλλου έχει χρυσοπληρώσει με τις ασφαλιστικές του εισφορές και τους φόρους) έχει καταργηθεί προ πολλού. Και μόνο το γεγονός ότι το 48% των συνολικών δαπανών για την υγεία στη χώρα μας είναι δαπάνες ιδιωτικές (απ' τις τσέπες των εργαζομένων) δείχνει ότι έχει ενισχυθεί κατακόρυφα η εμπορευματοποίηση της παροχής υπηρεσιών Υγείας, και μάλιστα έχουν μετατραπεί σε πανάκριβο εμπόρευμα.

Και όλα αυτά, την ώρα που βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη η επίθεση κατά των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, με τη σαφή πρόθεση κυβέρνησης και εργοδοτών να κόψουν κάθε δίχτυ ασφαλείας.

Να το πούμε, λοιπόν, με πιο απλά λόγια: Στο τέλος αυτού του δρόμου όποιος δεν έχει να πληρώσει (και μάλιστα ακριβά) για να έχει υπηρεσίες πρόληψης ή για να νοσηλευτεί, θα καταλήγει σε κάποια «αποθήκη ασθενών». Στο «σκουπιδοτενεκέ» όπου θα ρίχνει τα «σκουπίδια» της η «κοινωνία της ευημερίας», της εκμετάλλευσης και των κερδών. Εκεί όπου θα καταλήγουν οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, τα παιδιά που δεν μπορούν να αγοράσουν το «εμπόρευμα» της γνώσης...

Το ότι η πρόσφατη ανακοίνωση του ΚΚΕ για την Υγεία υποβαθμίστηκε και αποσιωπήθηκε από τα αστικά μέσα ενημέρωσης δείχνει και το βαθμό ενόχλησης των επιχειρηματικών συμφερόντων και των πολιτικών τους υπαλλήλων. Γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη της πάλης και της αλλαγής των συσχετισμών σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο για να γίνουν η δουλιά, η Υγεία, η Παιδεία, δικαιώματα εξασφαλισμένα από την κοινωνία, στις συνθήκες μιας λαϊκής οικονομίας με λαϊκή εξουσία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ