Από την περιγραφή των υπηρεσιών Υγείας που χρειάζεται ο άνθρωπος, φαίνεται καθαρά πως μεταξύ τους υπάρχει μια λειτουργική σχέση, που πρέπει να παίρνει διάφορες μορφές, ανάλογα με τη φύση του κάθε περιστατικού. Διατηρεί, όμως, μια ξεχωριστή σπουδαιότητα για τη σωστή και ολοκληρωμένη αντιμετώπισή του. Αυτό τεκμηριώνει την ανάγκη ύπαρξης συγκεκριμένης λειτουργικής διασύνδεσης μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών Υγείας και για λόγους οικονομίας προσωπικού, μέσω χρονοβόρων διαδικασιών και λειτουργικών δαπανών, που φυσικά κατοχυρώνεται στα πλαίσια ενός ενιαίου συστήματος Υγείας.
Σε νοσοκομεία που θα καλύπτουν τις υγειονομικές ανάγκες νομών, επαρχιών ή γεωγραφικά προσδιορισμένων περιοχών της πρωτεύουσας και άλλων μεγάλων πόλεων, με βάση τη στελέχωση και την υποδομή τους, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τάσεις ανάπτυξης και επέκτασης της δραστηριότητας και της αποτελεσματικότητάς τους.
Ετσι, στον καπιταλισμό, όπου κυριαρχεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων και το κέρδος των κεφαλαιοκρατών:
Γι' αυτό, πολιτική τους είναι η συνύπαρξη του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα της Υγείας. Ενός δημόσιου τομέα που φυτοζωεί, με υποβαθμισμένες υπηρεσίες, προορισμένες να καλύπτουν στοιχειώδεις ανάγκες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και των μεταναστών. Και ενός ιδιωτικού τομέα εύρωστου, αναπτυσσόμενου, ικανού να ανταγωνίζεται από θέση ισχύος τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, όπου θα προσφεύγουν όσοι έχουν να πληρώσουν, «αγοράζοντας υπηρεσίες Υγείας, ανάλογα με το βαλάντιό τους», και όσοι διαθέτουν συμπληρωματική ιδιωτική ασφαλιστική κάλυψη.
Σ' αυτή τη βάση, ξεπουλάει ή αφήνει στο έλεος του ιδιωτικού κεφαλαίου κερδοφόρα κομμάτια των υγειονομικών υπηρεσιών. Εφαρμόζει την πολιτική της ανταποδοτικότητας, με τη συμμετοχή των ασθενών στο κόστος εξετάσεων και φαρμάκων, με το εισιτήριο και τις αμειβόμενες απογευματινές υγειονομικές υπηρεσίες (ιατρεία, χειρουργεία κλπ.) των νοσοκομείων. Εξωθεί στην ιδιωτική ασφάλιση απαξιώνοντας και κατεδαφίζοντας τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων που χρόνια διαχειρίστηκε, ακολουθώντας μια καθαρά ταξική πολιτική - στήριξης των συμφερόντων και των επιδιώξεων του κεφαλαίου.
Καθοριστικό ζήτημα για μια διαφορετική κατάσταση θα είναι να σταματήσει η Υγεία να θεωρείται εμπόρευμα και να καταργηθεί ο ιδιωτικός τομέας στις υγειονομικές υπηρεσίες. Μέτρα που μπορούν και θα παρθούν σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας, που θα οργανώνει τη λαϊκή οικονομία, προκειμένου να αντιμετωπιστούν ώριμα προβλήματα του λαού σ' αυτόν τον τομέα, ανοίγοντας το δρόμο για τη δωρεάν, ολόπλευρη, ισότιμη και σύμφωνη με τα πιο σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης κάλυψη όλων των αναγκών του λαού στον τομέα Υγείας, που μόνο σε συνθήκες σοσιαλισμού μπορεί να υπάρξει.
(Το μαρτυρολόγιο του Αγώνα)
Η ΣΤΗΛΗ της εφημερίδας μας «ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ» έχει στα καθημερινά διαβάσματά μας της προτεραιότητας την πρώτη ματιά. Και πώς να μην την έχει; Είναι οι προσφορές, που μας φέρνουν πολύ μακριά και σε μεγάλες ώρες. Μας θυμίζουν ολοκαυτώματα και θυσίες. Συχνά καταγραφές με λεπτομέρειες άγνωστες και που συχνά συμπληρώνουν την Ιστορία, φέρνουν ιστορικά υλικά, που φυλάχτηκαν στα σπίτια των συντρόφων σαν άγια καντήλια άσβηστης μνήμης.
ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ Χριστουγέννων στη στήλη διαβάζουμε: «Στη μνήμη των αγωνιστών: ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΤΣΙΡΑ, μαθηματικού, μέλους της ΟΚΝΕ, γραμματέα της Εθνικής Αλληλεγγύης Αθήνας, ο οποίος εκτελέστηκε το 1944 από τους Γερμανούς, ΚΩΣΤΑ ΚΟΤΣΙΡΑ, δικηγόρου, μέλους της ΟΚΝΕ, γραμματέα της Οργάνωσης Παγκρατίου, ο οποίος εκτελέστηκε το 1944 από τους Γερμανούς, ΑΡΓΥΡΗ ΚΟΤΣΙΡΑ, δικηγόρου, μέλους της ΟΚΝΕ από το 1935, εκπροσώπου του Παλλαϊκού Μετώπου, ο οποίος εκτελέστηκε το 1944 στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ, φοιτητή Χημείας, μέλους του ΕΑΜ Νέων στο Πανεπιστήμιο, ο οποίος πιάστηκε, στάλθηκε όμηρος και πέθανε από βασανιστήρια στο στρατόπεδο Μπρούνοσβικ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΟΤΣΙΡΑ, μέλους του ΕΑΜ Παγκρατίου, που πιάστηκε από τους Γερμανούς, αργότερα εξορίστηκε στον Αϊ-Στράτη και στο Μακρονήσι και πέθανε το 1982, ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΣΙΡΑ, χημικού ΑΤΕ, μέλους του ΕΑΜ, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά από τρομοκράτες γιατί κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας για τα βασανιστήρια του Παρθενίου στο ξενοδοχείο "Κρυστάλ", ο αδελφός τους Βασίλης Κότσιρας, αξιωματικός της Σχολής Αξιωματικών του ΕΛΑΣ Ρεντίνας, προσφέρει 30.000 δρχ. στην ΚΟ Παγκρατίου και 30.000 δρχ. στο Παράρτημα ΠΕΑΕΑ Παγκρατίου...».
ΠΡΕΠΕΙ εδώ να συμπληρώσουμε πως κι ο Βασίλης Κότσιρας, ο 7ος της οικογένειας, που έστειλε στο ΚΚΕ την προσφορά του, θα έφευγε για πάντα λίγες μέρες αργότερα. Οσοι βρέθηκαν στα χρόνια της Αντίστασης στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας και ιδιαίτερα στο Παγκράτι, θα έχουν στη μνήμη τους της οικογένειας Κότσιρα τη φοβερή, άγρια δοκιμασία από τους γερμανοτσολιάδες, τους Χίτες, τη σφηκοφωλιά του Παπαγεωργίου. Ενα ολοκαύτωμα από τα αμέτρητα, που έχουν καταγραφεί.
ΠΑΝΕ 14 χρόνια από το Φλεβάρη του 1988 που η ΚΕ του ΚΚΕ, στη γενέθλια επέτειο των 70 χρόνων του, ανακοίνωνε την απόφασή της να αρχίσει η σύνταξη του Μαρτυρολογίου. Η ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμιζε πως «θεωρεί ύψιστη υποχρέωση να συγκεντρώσει όσο το δυνατό πληρέστερα τα ονόματα και τα στοιχεία των χιλιάδων ηρώων και μαρτύρων και τιμώντας τους να παραδώσει αθάνατη τη μνήμη τους, όχι μόνο στη σημερινή γενιά μα και στις μέλλουσες, ιερή παρακαταθήκη και πηγή φρονηματισμού».
ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΟ με τον τίτλο «Επεσαν για τη ζωή. Ηρωες - μάρτυρες λαϊκών αγώνων», ξεκίνησε και, υπερνικώντας τις μεγάλες δυσκολίες και τα πολλά προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπιστούν, βρίσκεται στον 4ο τόμο, ο οποίος θα παρουσιάσει τα υλικά του 1944.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ εκείνος που θα πει μάταιη τη θυσία εκείνου, που, αλυσοδεμένος και βασανισμένος, προτίμησε το εκτελεστικό απόσπασμα από μια δήλωση αποκήρυξης των ιδεών και των συντρόφων του; Εκείνου που έκαψε την καλύβα του και βγήκε στο βουνό για τη λευτεριά; Εκείνου που χτυπήθηκε στο πεζοδρόμιο, στο οδόφραγμα, πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου με τη βία των κατεχόντων; Εκείνου που τίναξε στον αέρα τη βολή μιας νοικοκυρεμένης χαμοζωής για να ανασάνει στους ορίζοντες της Ιστορίας;
ΚΑΘΕ τόμος του Μαρτυρολογίου και μια λαμπρή ιστορική στιγμή. Ολοι μαζί ένα νεανικό μήνυμα που αντηχεί επίκαιρα κι αναβλύζει ολοζώντανο μέσα από τα ονόματα, τις χρονολογίες και τις κιτρινισμένες ιστορικές φωτογραφίες. Και το πύρινο αυτό μήνυμα απλά κρυστάλλινα μάς λέει: Αντισταθείτε. Μη βολεύεστε με λιγότερο ουρανό, με λιγότερη δικαιοσύνη, δημοκρατία, ανθρωπιά. Μην υποθηκεύετε τη ζωή σας στον πάγκο των αργυραμοιβών ενός κόσμου φθοράς, αποκαρδίωσης, έκπτωσης αξιών. Μη συμβιβάζεστε... Αγωνιστείτε...
ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ κι είναι ο ποιητικός λόγος του σύντροφου Βασίλη Ρώτα ο πιο ταιριαστός που ανοίγει το Μαρτυρολόγιο, αρχαίο επίγραμμα, που παραγγέλλει: «Σύντροφε, όπου πας και περπατείς / τη γη μας να πατείς σεμνά και / ν' αλαφροδιαβαίνεις. Τι είναι ο τόπος μας / όλο νεκρούς σπαρμένος, κάθε πέτρα μας / αιματοβαφτισμένη, κάθε μέτρο γης / κι από 'νας σκοτωμένος, ένας σύντροφος / που 'πεσε πολεμώντας για τη λευτεριά / για του λαού το δίκαιο».