Η ανθρώπινη κοινωνία είναι ταξική, σήμερα καπιταλιστική και διανύει το ιμπεριαλιστικό στάδιο. Λέμε διανύει, γιατί η ιστορία της κοινωνικής εξέλιξης διδάσκει ότι, στην κοινωνία των ανθρώπων δεν υπάρχουν στάσιμες καταστάσεις. Ακριβώς γι' αυτό από την κοινωνία του πρωτόγονου κομμουνισμού φτάσαμε στη σημερινή ιμπεριαλιστική καπιταλιστική κοινωνία, αφού διανύθηκαν προηγούμενα το δουλοκτητικό και το φεουδαρχικό στάδιο (συστήματα παραγωγής). Και το σύστημα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που, όπως και τα προηγούμενα, στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα "τελειώσει".
Την καπιταλιστική κοινωνία θα αντικαταστήσει η σοσιαλιστική, τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής ο σοσιαλιστικός μέσα από τις διαδικασίες της ταξικής πάλης, ως απάντηση της αναγκαιότητας αναδιανομής του παραγόμενου από την κοινωνία πλούτου υπέρ των παραγωγών του, δηλαδή των εργαζομένων, και της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για να συνεχιστεί η επιβίωση και η ανοδική εξέλιξη της κοινωνίας των ανθρώπων ανθρώπινα πάνω στη Γη.
Από τα πρώτα βήματά της η ταξική κοινωνία χωρίστηκε σε ιδιοκτήτες και ακτήμονες και στη βάση αυτή σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Οι νομοτέλειες που καθορίζουν την εξέλιξή της τα 'φεραν έτσι που, η ιδιοκτησία και ο πλούτος που συσσωρεύει η κοινωνική εργασία να συγκεντρώνεται όλο και σε λιγότερα χέρια από εκείνους που κατέχουν τα μέσα της παραγωγής. Οι ιδιοκτήτες, στην εποχή μας οι κεφαλαιοκράτες, γίνονται όλο και λιγότεροι αλλά ισχυρότεροι και οι εκμεταλλευόμενοι με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμα πιο συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Γνωστό ότι στην πρώτη και πιο βάρβαρη βαθμίδα, ως αντικείμενο εκμετάλλευσης, βρίσκεται η εργατική τάξη. Εκείνο που παρά τις διαστρεβλώσεις παραμένει αναμφισβήτητο είναι ότι, στην ταξική κοινωνία δεν υπάρχει "τρίτη κατάσταση", δηλαδή μη εκμεταλλευτές και μη εκμεταλλευόμενοι. Η αντικειμενική αυτή πραγματικότητα εύκολα και αδιάκοπα συσκοτίζεται από τους θεωρητικούς της αστικής τάξης, αλλά δεν παύει γι' αυτό να 'ναι η αλήθεια.
Στο επίπεδο της πολιτικής όπου δρουν τα κόμματα ως εκφραστές ταξικών συμφερόντων και πολιτικά επιτελεία των τάξεων, η πραγματικότητα αυτή διαστρεβλώνεται με τη δημοκοπία, τη ρουσφετολογία, τους εκβιασμούς και τους αντιλαϊκούς θεσμούς και νόμους της εξουσίας της αστικής τάξης και των πολιτικών υποστηρικτών της. Ολων εκείνων των στοιχείων που αποτελούν τις συνισταμένες της δικτατορίας των μονοπωλίων, με ή χωρίς κοινοβούλιο.
Το ΚΚΕ είναι ο εκφραστής των συμφερόντων των εργαζομένων στην πατρίδα μας, το πολιτικό επιτελείο και η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, τοποθετημένο σταθερά και αταλάντευτα ενάντια στους εκμεταλλευτές, αγωνίζεται ανυποχώρητα, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και για τη νίκη των ιδεών και αρχών του επιστημονικού σοσιαλισμού στη χώρα μας. Η κατάργηση της εκμετάλλευσης, η σοσιαλιστική προοπτική είναι το μέλλον της ανθρώπινης κοινωνίας, ό,τι πιο νέο έχει αναδείξει αυτή στην ως σήμερα εξελικτική πορεία της, ό,τι πιο σύγχρονο στην ανθρώπινη σκέψη και στη γνώση της κοινωνικής αναγκαιότητας. Οι θεωρητικοί του ιμπεριαλιστικού κατεστημένου μάχονται λυσσασμένα αυτή την επιστημονικά θεμελιωμένη αλήθεια, γιατί αποκαλύπτει τη σαπίλα και το αναπόφευκτο της αντικατάστασής του από το σοσιαλισμό.
Οι πολιτικοί, όλοι οι συνοδοιπορούντες με τον ιμπεριαλισμό και στη χώρα μας, τα κόμματα που επιλέγουν τον πρώτο δρόμο, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, η Πολιτική Ανοιξη και ο"ΣΥΝ", αυτό που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, θεωρούν, καταγράφουν και αποδέχονται την παραπάνω "εξέλιξη", τον δήθεν εκσυγχρονισμό, της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Φυσικά για τον ιμπεριαλισμό, όντως πρόκειται για εκσυγχρονισμό των μεθόδων καταλήστευσης των εργαζομένων και εξάρτησης παραπέρα των χωρών που ελέγχει. Αντικειμενικά πρόκειται για την πανάρχαιη βάση της ταξικής κοινωνίας, της εκμετάλλευσης που προσπαθούν να την ντύσουν με το ρούχο που βολεύει σήμερα τον ιμπεριαλισμό στην προσπάθειά του να επιβιώνει και να ελέγχει τις εξελίξεις. Οι ηγεσίες των παραπάνω κομμάτων, που δεν τολμούν ούτε δημοψήφισμα να κάνουν για να ρωτήσουν το λαό, στην πραγματικότητα εγκρίνουν και υποστηρίζουν τις σύγχρονες μεθόδους του ιμπεριαλισμού για τη συνέχιση και διαιώνισή του, δηλαδή μια παλιά όσο και η ταξική κοινωνία υπόθεση. Αναδείχνονται, οι ίδιοι, οι ιδέες και η πολιτική τους το ίδιο παλιοί και αναχρονιστικοί. Και προσπαθούν να αποκρύψουν αυτή την πραγματικότητα, κατηγορώντας το ΚΚΕ ως "περιχαρακωμένο", "αυτοαπομονωμένο" κλπ., ταυτόχρονα με τις αντικομμουνιστικές εξάρσεις τους.
Δημήτρης ΒΛΗΣΙΔΗΣ
Γιορταστική εκδήλωση διοργανώνει σήμερα,η Επιτροπή Ειρήνης Χολαργού, με πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Η εκδήλωση θα γίνει στις 7 το απόγευμα στο Πάρκο της οδού Περικλέους (απέναντι από το δημαρχείο). Στην εκδήλωση θα συμμετάσχει το μουσικό συγκρότημα της Νέας Ιωνίας, ενώ παράλληλα θα παιχτεί παράσταση Καραγκιόζη και θα παρουσιαστούν λαϊκοί χοροί με το χορευτικό συγκρότημα του Συνδέσμου Διάδοσης Ελληνικών Χορών και Τραγουδιών.
Ο "Επιτάφιος" του Γιάννη Ρίτσου. Ενα θεατρικό δρώμενο σε δύο μέρη παρουσιάζεται τη Δευτέρα 17 Ιούνη, στις 9.30 το βράδυ, στο ανοιχτό θέατρο του Δήμου Συκεών. Η μεγάλη αυτή πολιτιστική εκδήλωση διοργανώνεται με πρωτοβουλία της Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης και με τη συμμετοχή ντόπιων καλλιτεχνών.
Το δραματοποιημένο μέρος θα παρουσιάσουν οι ηθοποιοί Ε. Δρόσου, Α. Σιταρίδου, Ε. Γεωργιάδου και Γ. Εμμανουήλ. Συμμετέχουν μέλη της χορωδίας ΚΟΡΑΗΣ. Η παράσταση θα ανέβει σε σκηνοθεσία Ε. Πήττα, σκηνογραφία Γ. Πρώιου και μουσική διδασκαλία Αίγλης Χαβά - Βάγια. Ο Παναγιώτης Καραδημήτρης θα ερμηνεύσει τα μελοποιημένα τραγούδια του "Επιτάφιου".
Εισιτήρια διατίθενται στα γραφεία των Επιτροπών Ειρήνης και στα κεντρικά βιβλιοπωλεία της Θεσσαλονίκης "Ιανός", "Μπαρμπουνάκη", "Σύγχρονη Εποχή", "Θεμέλη".