Εκκληση - πρόσκληση - πρόκληση, προς τους νέους κομμουνιστές να ανοίξουν πλατιά τη δουλιά τους, "στο δρόμο, για μια μαζική πρωτοπόρα ΚΝΕ, με το ΚΚΕ στη νέα έφοδο προς το μέλλον", απηύθυνε με την εισηγητική ομιλία του προς τους συνέδρους ο γραμματέας του απερχόμενου ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Σοφιανός.Παραθέτουμε εκτενέστατα αποσπάσματα από την εισηγητική ομιλία:

"Στα χρόνια που πέρασαν, οι προσαρμογές που έγιναν στην οικονομία, την κοινωνία, την εκπαίδευση, διαμόρφωσαν ένα αποκρουστικό τοπίο, μέσα στο οποίο οι νέοι μόνοι ή μαζί με τις οικογένειές τους προσπαθούν να επιβιώσουν. Από την επαφή μας με τη νεολαία, όλη αυτή την περίοδο, βγαίνει η συνοπτική περιγραφή αυτού του τοπίου:

- Η επαγγελματική αβεβαιότητα κυριεύει μεγάλο κομμάτι της νεολαίας. Η ανεργία είναι το καθεστώς για διαρκώς ογκούμενο αριθμό νέων. Περιοδικότητα στη δουλιά, συχνή εναλλαγή εργασίας, δουλιά χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Η κοινωνική ασφάλιση είναι άγνωστη λέξη σε πολλούς εργασιακούς χώρους που απασχολούνται νέοι και νέες εργαζόμενοι.

- Προωθούνται εξελίξεις στην εκπαίδευση που εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς, υποβαθμίζοντας το δημόσιο - δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα, ιδιωτικοποιώντας ολόκληρο τον τομέα της κατάρτισης, προσδένοντας την εκπαιδευτική διαδικασία με το είδος της παραγωγής που προωθείται στη χώρα, με το εργατικό δυναμικό που χρειάζεται η ολιγαρχία. Στόχος τους: νέοι, μισοαμόρφωτοι - μισοειδικευμένοι - συνεχώς καταρτιζόμενοι και πάντα ανασφαλείς, εύκολη λεία για την ολιγαρχία, πειθήνια μάζα για το σύστημα. - Οι νέοι άνθρωποι γίνονται αντικείμενο μιας σύνθετης εκστρατείας ιδεολογικού και ηθικού αποπροσανατολισμού, ενώ περιορίζονται ασφυκτικά τα κοινωνικά - δημοκρατικά - πολιτικά δικαιώματά μας. Το ρουσφέτι δίνει και παίρνει, γενικεύεται η έκτακτη απασχόληση ως μέσο πίεσης, με τη Σένγκεν το ηλεκτρονικό φακέλωμα γίνεται καθεστώς, ο πολύμορφος αυταρχισμός γνωρίζει νέες εκσυγχρονιστικές δόξες.

Ζούμε με οξύτητα την αντίφαση των μεγάλων δυνατοτήτων για ένα καλύτερο μέλλον και τους φραγμούς για τη μεγάλη πλειοψηφία να γευτεί αυτό το μέλλον. Πώς αντιλαμβάνεται όμως ο νέος αυτή την αντίφαση στη ζωή του; Βλέπει την απόσταση ανάμεσα σ' αυτόν και στα επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού να μεγαλώνει. Βλέπει μετέωρη τη θέση του στην κοινωνία. Βιώνει την κοινωνική αδικία και την ανισότητα, την πολύμορφη καταστολή και τις ταξικές διακρίσεις. Παρακολουθεί τον πόλεμο στη γειτονιά μας, ζει τις επιπτώσεις της περιβαλλοντικής καταστροφής που εντείνεται.

Φτιάχνεται έτσι ένα εκρηκτικό μείγμα που επιδρά στη συμπεριφορά, στη στάση, στην κλίμακα αξιών του.

Η νέα γενιά, που γαλουχήθηκε στο δόγμα του φιλελευθερισμού, με την "πράσινη" ή την "μπλε" εκδοχή, όλο και περισσότερο νιώθει ότι αυτή η κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία δεν οδηγεί στο καινούριο, δε δίνει απαντήσεις και λύσεις.

Παρά την τεράστια προσπάθεια που κάνει η κυρίαρχη ιδεολογία στην κοινωνία, δεν έχει κερδισμένη από χέρι τη νεολαία. Η συλλογικότητα συνυπάρχει με τον ατομισμό, η διάθεση για αγώνα με τη λογική του βολέματος, η αξία της κοινωνικής αλληλεγγύης με το συντεχνιασμό. Μέσα σ' αυτή τη διαπάλη που γίνεται εκτιμάμε ότι η αμφισβήτηση δυναμώνει. Βλέπουμε σοβαρές ενδείξεις ριζοσπαστισμού.

Μεγάλο μέρος των νέων προβληματίζεται και προσεγγίζει την ανάγκη ότι σ' αυτή την κοινωνία κάτι βαθύτερο πρέπει να αλλάξει. Δε λένε βέβαια το πώς, το τι, όμως δείχνουν ένα σκεπτικισμό, μια διάθεση για κάτι άλλο διαφορετικό από τη σημερινή πραγματικότητα.

Από τη μια απορρίπτουν την πολιτική, έτσι όπως έχει γίνει αντιληπτή, όπως την έχουν ζήσει και από την άλλη υπάρχει μια πολιτική αναζήτηση, μια έντονη απαίτηση για πολιτική. Συναντιέται πιο έντονα ανάμεσα σε νέους λαϊκών οικογενειών και συνοικιών που θίγονται περισσότερο από την κρίση.

Σε μια μεγάλη κατηγορία νεολαίας, διαμορφώνεται ένα έντονο συναίσθημα ότι κυριαρχούνται, ότι περιθωριοποιούνται και δεν το αποδέχονται. Ταυτόχρονα ωριμάζει πλατύτερα από πριν στη νεολαία μια ταξική προσέγγιση των φαινομένων, μέσα από τα δικά της σημεία αναφοράς των πολλών και ουσιαστικών "απαγορεύονται" που συναντούν στη μόρφωση, στη δουλιά, στην ουσιαστική ψυχαγωγία.

Αυτή η κατάσταση επιδρά στη στάση και τη σχέση των νέων με το κίνημα, με την ανατρεπτική πολιτική και ιδεολογία του ΚΚΕ. Μπορεί να δημιουργούνται νέες δυσκολίες που πρέπει να αντιπαλέψουμε, γεννιούνται όμως και μεγάλες δυνατότητες για να ενισχυθεί η συλλογική δημιουργική δράση, οι αγώνες με κατεύθυνση και προσανατολισμό, η σύνδεση του κινήματος της νεολαίας με το μαζικό λαϊκό κίνημα. Εκτιμώντας τη συνολικότερη παρουσία του Κόμματος, τη δράση της Οργάνωσής μας, βλέπουμε ότι μπορεί να διαμορφωθεί ένα ρεύμα εμπιστοσύνης στο ΚΚΕ και στην πολιτική του.

Βλέπουμε ότι η διαφορετικότητα της πολιτικής μας όταν φτάνει στη νεολαία προβληματίζει. Εντονότερα από πριν δείχνουν οι νέοι διάθεση και ενδιαφέρον να μας ακούσουν. Σε αρκετά ζητήματα συμφωνούν με τις διαπιστώσεις μας. Υπάρχει φυσικά και σκεπτικισμός - συγχύσεις - δυσπιστία.

Χωρίς να υποτιμούμε ωστόσο τις δυσκολίες, πρέπει να εκτιμήσουμε ότι σήμερα διευρύνονται οι όροι και οι προϋποθέσεις να αποκτήσουμε ξανά μια προνομιακή σχέση με τη νέα γενιά.

Σήμερα μπαίνει πιο γρήγορα το δίλημμα των μεγάλων επιλογών μπροστά στις νεανικές συνειδήσεις, γιατί διεκδικώντας και το πιο άμεσο πρόβλημα σκοντάφτεις πάνω στο καθεστώς της κυριαρχίας των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Η επιλογή γίνεται ανάμεσα σε δυο δρόμους, επιλογή που δίνει και το στίγμα της στάσης ζωής, του συστήματος αξιών που διαλέγει καθένας.

Η αυταπάτη του βολέματος ή η συλλογική διεκδίκηση, η αντιμετώπιση της δύσκολης πραγματικότητας ή η φυγή από την πραγματικότητα. Η λογική που λέει, άσχημη η κατάσταση αλλά δεν αλλάζει με την επιλογή αφού είναι άσχημη, παλεύουμε για να αλλάξει.

Στο πρόγραμμα του Κόμματος και στις Θέσεις μας για το Συνέδριο αποδείχνουμε ότι η λύση στα προβλήματα που μαστίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας, δεν μπορεί να έρθει μέσα απ' αυτήν ή την άλλη διαχείριση του καπιταλισμού. Η αντιμετώπιση των συνεπειών από το καθεστώς της μονοπωλιακής ασυδοσίας βάζει επί τάπητος το πρόβλημα της εξουσίας, ποιος την έχει, για ποιους την ασκεί.

Γι αυτό προβάλλουμε το σοσιαλισμό ως τη σύγχρονη απαίτηση και ανάγκη της εποχής μας. Η σοσιαλιστική προοπτική δεν είναι για μας οραματική αναφορά ενός μακρινού απλησίαστου μέλλοντος. Είναι η διέξοδος στο αποπνικτικό παρόν, είναι η σημερινή απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η εποχή μας από την άποψη των υλικών προϋποθέσεων είναι εποχή περάσματος στο σοσιαλισμό. Ομως οι υποκειμενικές προϋποθέσεις για τη σοσιαλιστική επανάσταση δεν είναι ώριμες. Το ζητούμενο είναι πώς η πλειοψηφία της εργατικής τάξης θα συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα της ιστορικής της αποστολής, πώς θα γίνει ικανή για αυτήν συσπειρώνοντας γύρω της συμμάχους, από τα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Η δημιουργία των προϋποθέσεων αυτής της ανατροπής γίνεται στο έδαφος της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, με την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου. Αυτό είναι και το άμεσο πολιτικό καθήκον του Κόμματος. Σ' αυτό το καθήκον συγκεντρώνεται όλη η δράση της Κομμουνιστικής Νεολαίας.

Οι προϋποθέσεις για τη συμβολή της νεολαίας στη συγκρότηση του Μετώπου, υλοποιούνται μέσα από την αντεπίθεση του νεολαιίστικου κινήματος, μέσω της ιδεολογικής - πολιτικής αντεπίθεσης της ΚΝΕ με το Κόμμα της στη νέα γενιά, για το κέρδισμα χιλιάδων νέων με την πολιτική και την ιδεολογία μας.

Η πάλη των νέων θα κρίνει σε σημαντικό βαθμό την αναμέτρηση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Η νεολαία, που θα ζήσει τα ευεργετικά αποτελέσματα της πάλης αύριο, έχει κάθε λόγο να βρεθεί σήμερα στις πρώτες γραμμές του αγώνα.

Μπορεί να τροφοδοτήσει αποφασιστικά την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου που θα ανοίξει το δρόμο στο σοσιαλιστικό μέλλον.

Ολη μας η δράση συγκεντρώνεται σ' αυτό το καθήκον. Με τη δουλιά μας για την άνοδο, την αντεπίθεση του κινήματος της νέας γενιάς, με την πολιτική και ιδεολογική μας παρέμβαση, προσανατολίζουμε το ριζοσπαστισμό, την αμφισβήτηση της νεολαίας, ώστε να συναντιέται με το λαϊκό κίνημα στην προοπτική του Μετώπου.

Τα καθήκοντα που μπαίνουν μπροστά μας είναι σύνθετα και η αποτελεσματικότητα της δουλιάς μας κρίνεται:

- Στην ικανότητά μας να ανοιγόμαστε καθημερινά πλατιά στη νεολαία, να διευρύνουμε τους δεσμούς μας με μεγάλα τμήματα νέων. Να δώσουμε ώθηση στην ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος, στη συμβολή της νεολαίας στους ταξικούς αγώνες.

- Στην πάλη για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, στην ισχυροποίηση της επιρροής του ΚΚΕ στη νέα γενιά, στην ανάπτυξη της ΚΝΕ. Η τακτική μας στο νεολαιίστικο κίνημα είναι η πολυμέτωπη - πολύμορφη αντεπίθεση της νεολαίας στην εξουσία του ιμπεριαλισμού και των πολυεθνικών. Βάση για το ξεδίπλωμα και την υλοποίηση της νεανικής αντεπίθεσης αποτελούν τα προβλήματα, η προοπτική που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των νέων.

Επιδίωξή μας η ένταση των διεκδικήσεων, η ανάπτυξη των αγώνων για υπεράσπιση - διεύρυνση των δικαιωμάτων, για συλλογική δημιουργική έκφραση των αναγκών και ενδιαφερόντων. Η εναντίωση με την αιτία που γεννά τα προβλήματα και τα αδιέξοδα. Η ενίσχυση - κυριαρχία του αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού στους αγώνες και στις διεργασίες που συντελούνται στη νέα γενιά.

Ως αποτέλεσμα θα έχουμε την πλατιά διεύρυνση του ρεύματος στη νεολαία που αγωνίζεται - αντιστέκεται - εναντιώνεται στην κυρίαρχη πολιτική, προσεγγίζει σταθερά το δρόμο της ρήξης, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην οικοδόμηση του μετώπου. Εχοντας ως στόχο την πολιτική μετατόπιση της νέας γενιάς στην πολιτική δύναμη που πρωτοστατεί σ' αυτή τη διαδικασία, το ΚΚΕ, στην ορμητική ανάπτυξη της ΚΝΕ κάνοντας την Οργάνωση μας τη δύναμη της νεολαίας".

Εκκληση - πρόσκληση - πρόκληση, προς τους νέους κομμουνιστές να ανοίξουν πλατιά τη δουλιά τους, "στο δρόμο, για μια μαζική πρωτοπόρα ΚΝΕ, με το ΚΚΕ στη νέα έφοδο προς το μέλλον", απηύθυνε με την εισηγητική ομιλία του προς τους συνέδρους ο γραμματέας του απερχόμενου ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Σοφιανός.Παραθέτουμε εκτενέστατα αποσπάσματα από την εισηγητική ομιλία:

"Στα χρόνια που πέρασαν, οι προσαρμογές που έγιναν στην οικονομία, την κοινωνία, την εκπαίδευση, διαμόρφωσαν ένα αποκρουστικό τοπίο, μέσα στο οποίο οι νέοι μόνοι ή μαζί με τις οικογένειές τους προσπαθούν να επιβιώσουν. Από την επαφή μας με τη νεολαία, όλη αυτή την περίοδο, βγαίνει η συνοπτική περιγραφή αυτού του τοπίου:

- Η επαγγελματική αβεβαιότητα κυριεύει μεγάλο κομμάτι της νεολαίας. Η ανεργία είναι το καθεστώς για διαρκώς ογκούμενο αριθμό νέων. Περιοδικότητα στη δουλιά, συχνή εναλλαγή εργασίας, δουλιά χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Η κοινωνική ασφάλιση είναι άγνωστη λέξη σε πολλούς εργασιακούς χώρους που απασχολούνται νέοι και νέες εργαζόμενοι.

- Προωθούνται εξελίξεις στην εκπαίδευση που εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς, υποβαθμίζοντας το δημόσιο - δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα, ιδιωτικοποιώντας ολόκληρο τον τομέα της κατάρτισης, προσδένοντας την εκπαιδευτική διαδικασία με το είδος της παραγωγής που προωθείται στη χώρα, με το εργατικό δυναμικό που χρειάζεται η ολιγαρχία. Στόχος τους: νέοι, μισοαμόρφωτοι - μισοειδικευμένοι - συνεχώς καταρτιζόμενοι και πάντα ανασφαλείς, εύκολη λεία για την ολιγαρχία, πειθήνια μάζα για το σύστημα. - Οι νέοι άνθρωποι γίνονται αντικείμενο μιας σύνθετης εκστρατείας ιδεολογικού και ηθικού αποπροσανατολισμού, ενώ περιορίζονται ασφυκτικά τα κοινωνικά - δημοκρατικά - πολιτικά δικαιώματά μας. Το ρουσφέτι δίνει και παίρνει, γενικεύεται η έκτακτη απασχόληση ως μέσο πίεσης, με τη Σένγκεν το ηλεκτρονικό φακέλωμα γίνεται καθεστώς, ο πολύμορφος αυταρχισμός γνωρίζει νέες εκσυγχρονιστικές δόξες.

Ζούμε με οξύτητα την αντίφαση των μεγάλων δυνατοτήτων για ένα καλύτερο μέλλον και τους φραγμούς για τη μεγάλη πλειοψηφία να γευτεί αυτό το μέλλον. Πώς αντιλαμβάνεται όμως ο νέος αυτή την αντίφαση στη ζωή του; Βλέπει την απόσταση ανάμεσα σ' αυτόν και στα επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού να μεγαλώνει. Βλέπει μετέωρη τη θέση του στην κοινωνία. Βιώνει την κοινωνική αδικία και την ανισότητα, την πολύμορφη καταστολή και τις ταξικές διακρίσεις. Παρακολουθεί τον πόλεμο στη γειτονιά μας, ζει τις επιπτώσεις της περιβαλλοντικής καταστροφής που εντείνεται.

Φτιάχνεται έτσι ένα εκρηκτικό μείγμα που επιδρά στη συμπεριφορά, στη στάση, στην κλίμακα αξιών του.

Η νέα γενιά, που γαλουχήθηκε στο δόγμα του φιλελευθερισμού, με την "πράσινη" ή την "μπλε" εκδοχή, όλο και περισσότερο νιώθει ότι αυτή η κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία δεν οδηγεί στο καινούριο, δε δίνει απαντήσεις και λύσεις.

Παρά την τεράστια προσπάθεια που κάνει η κυρίαρχη ιδεολογία στην κοινωνία, δεν έχει κερδισμένη από χέρι τη νεολαία. Η συλλογικότητα συνυπάρχει με τον ατομισμό, η διάθεση για αγώνα με τη λογική του βολέματος, η αξία της κοινωνικής αλληλεγγύης με το συντεχνιασμό. Μέσα σ' αυτή τη διαπάλη που γίνεται εκτιμάμε ότι η αμφισβήτηση δυναμώνει. Βλέπουμε σοβαρές ενδείξεις ριζοσπαστισμού.

Μεγάλο μέρος των νέων προβληματίζεται και προσεγγίζει την ανάγκη ότι σ' αυτή την κοινωνία κάτι βαθύτερο πρέπει να αλλάξει. Δε λένε βέβαια το πώς, το τι, όμως δείχνουν ένα σκεπτικισμό, μια διάθεση για κάτι άλλο διαφορετικό από τη σημερινή πραγματικότητα.

Από τη μια απορρίπτουν την πολιτική, έτσι όπως έχει γίνει αντιληπτή, όπως την έχουν ζήσει και από την άλλη υπάρχει μια πολιτική αναζήτηση, μια έντονη απαίτηση για πολιτική. Συναντιέται πιο έντονα ανάμεσα σε νέους λαϊκών οικογενειών και συνοικιών που θίγονται περισσότερο από την κρίση.

Σε μια μεγάλη κατηγορία νεολαίας, διαμορφώνεται ένα έντονο συναίσθημα ότι κυριαρχούνται, ότι περιθωριοποιούνται και δεν το αποδέχονται. Ταυτόχρονα ωριμάζει πλατύτερα από πριν στη νεολαία μια ταξική προσέγγιση των φαινομένων, μέσα από τα δικά της σημεία αναφοράς των πολλών και ουσιαστικών "απαγορεύονται" που συναντούν στη μόρφωση, στη δουλιά, στην ουσιαστική ψυχαγωγία.

Αυτή η κατάσταση επιδρά στη στάση και τη σχέση των νέων με το κίνημα, με την ανατρεπτική πολιτική και ιδεολογία του ΚΚΕ. Μπορεί να δημιουργούνται νέες δυσκολίες που πρέπει να αντιπαλέψουμε, γεννιούνται όμως και μεγάλες δυνατότητες για να ενισχυθεί η συλλογική δημιουργική δράση, οι αγώνες με κατεύθυνση και προσανατολισμό, η σύνδεση του κινήματος της νεολαίας με το μαζικό λαϊκό κίνημα. Εκτιμώντας τη συνολικότερη παρουσία του Κόμματος, τη δράση της Οργάνωσής μας, βλέπουμε ότι μπορεί να διαμορφωθεί ένα ρεύμα εμπιστοσύνης στο ΚΚΕ και στην πολιτική του.

Βλέπουμε ότι η διαφορετικότητα της πολιτικής μας όταν φτάνει στη νεολαία προβληματίζει. Εντονότερα από πριν δείχνουν οι νέοι διάθεση και ενδιαφέρον να μας ακούσουν. Σε αρκετά ζητήματα συμφωνούν με τις διαπιστώσεις μας. Υπάρχει φυσικά και σκεπτικισμός - συγχύσεις - δυσπιστία.

Χωρίς να υποτιμούμε ωστόσο τις δυσκολίες, πρέπει να εκτιμήσουμε ότι σήμερα διευρύνονται οι όροι και οι προϋποθέσεις να αποκτήσουμε ξανά μια προνομιακή σχέση με τη νέα γενιά.

Σήμερα μπαίνει πιο γρήγορα το δίλημμα των μεγάλων επιλογών μπροστά στις νεανικές συνειδήσεις, γιατί διεκδικώντας και το πιο άμεσο πρόβλημα σκοντάφτεις πάνω στο καθεστώς της κυριαρχίας των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Η επιλογή γίνεται ανάμεσα σε δυο δρόμους, επιλογή που δίνει και το στίγμα της στάσης ζωής, του συστήματος αξιών που διαλέγει καθένας.

Η αυταπάτη του βολέματος ή η συλλογική διεκδίκηση, η αντιμετώπιση της δύσκολης πραγματικότητας ή η φυγή από την πραγματικότητα. Η λογική που λέει, άσχημη η κατάσταση αλλά δεν αλλάζει με την επιλογή αφού είναι άσχημη, παλεύουμε για να αλλάξει.

Στο πρόγραμμα του Κόμματος και στις Θέσεις μας για το Συνέδριο αποδείχνουμε ότι η λύση στα προβλήματα που μαστίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας, δεν μπορεί να έρθει μέσα απ' αυτήν ή την άλλη διαχείριση του καπιταλισμού. Η αντιμετώπιση των συνεπειών από το καθεστώς της μονοπωλιακής ασυδοσίας βάζει επί τάπητος το πρόβλημα της εξουσίας, ποιος την έχει, για ποιους την ασκεί.

Γι αυτό προβάλλουμε το σοσιαλισμό ως τη σύγχρονη απαίτηση και ανάγκη της εποχής μας. Η σοσιαλιστική προοπτική δεν είναι για μας οραματική αναφορά ενός μακρινού απλησίαστου μέλλοντος. Είναι η διέξοδος στο αποπνικτικό παρόν, είναι η σημερινή απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η εποχή μας από την άποψη των υλικών προϋποθέσεων είναι εποχή περάσματος στο σοσιαλισμό. Ομως οι υποκειμενικές προϋποθέσεις για τη σοσιαλιστική επανάσταση δεν είναι ώριμες. Το ζητούμενο είναι πώς η πλειοψηφία της εργατικής τάξης θα συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα της ιστορικής της αποστολής, πώς θα γίνει ικανή για αυτήν συσπειρώνοντας γύρω της συμμάχους, από τα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Η δημιουργία των προϋποθέσεων αυτής της ανατροπής γίνεται στο έδαφος της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, με την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου. Αυτό είναι και το άμεσο πολιτικό καθήκον του Κόμματος. Σ' αυτό το καθήκον συγκεντρώνεται όλη η δράση της Κομμουνιστικής Νεολαίας.

Οι προϋποθέσεις για τη συμβολή της νεολαίας στη συγκρότηση του Μετώπου, υλοποιούνται μέσα από την αντεπίθεση του νεολαιίστικου κινήματος, μέσω της ιδεολογικής - πολιτικής αντεπίθεσης της ΚΝΕ με το Κόμμα της στη νέα γενιά, για το κέρδισμα χιλιάδων νέων με την πολιτική και την ιδεολογία μας.

Η πάλη των νέων θα κρίνει σε σημαντικό βαθμό την αναμέτρηση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Η νεολαία, που θα ζήσει τα ευεργετικά αποτελέσματα της πάλης αύριο, έχει κάθε λόγο να βρεθεί σήμερα στις πρώτες γραμμές του αγώνα.

Μπορεί να τροφοδοτήσει αποφασιστικά την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου που θα ανοίξει το δρόμο στο σοσιαλιστικό μέλλον.

Ολη μας η δράση συγκεντρώνεται σ' αυτό το καθήκον. Με τη δουλιά μας για την άνοδο, την αντεπίθεση του κινήματος της νέας γενιάς, με την πολιτική και ιδεολογική μας παρέμβαση, προσανατολίζουμε το ριζοσπαστισμό, την αμφισβήτηση της νεολαίας, ώστε να συναντιέται με το λαϊκό κίνημα στην προοπτική του Μετώπου.

Τα καθήκοντα που μπαίνουν μπροστά μας είναι σύνθετα και η αποτελεσματικότητα της δουλιάς μας κρίνεται:

- Στην ικανότητά μας να ανοιγόμαστε καθημερινά πλατιά στη νεολαία, να διευρύνουμε τους δεσμούς μας με μεγάλα τμήματα νέων. Να δώσουμε ώθηση στην ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος, στη συμβολή της νεολαίας στους ταξικούς αγώνες.

- Στην πάλη για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, στην ισχυροποίηση της επιρροής του ΚΚΕ στη νέα γενιά, στην ανάπτυξη της ΚΝΕ. Η τακτική μας στο νεολαιίστικο κίνημα είναι η πολυμέτωπη - πολύμορφη αντεπίθεση της νεολαίας στην εξουσία του ιμπεριαλισμού και των πολυεθνικών. Βάση για το ξεδίπλωμα και την υλοποίηση της νεανικής αντεπίθεσης αποτελούν τα προβλήματα, η προοπτική που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των νέων.

Επιδίωξή μας η ένταση των διεκδικήσεων, η ανάπτυξη των αγώνων για υπεράσπιση - διεύρυνση των δικαιωμάτων, για συλλογική δημιουργική έκφραση των αναγκών και ενδιαφερόντων. Η εναντίωση με την αιτία που γεννά τα προβλήματα και τα αδιέξοδα. Η ενίσχυση - κυριαρχία του αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού στους αγώνες και στις διεργασίες που συντελούνται στη νέα γενιά.

Ως αποτέλεσμα θα έχουμε την πλατιά διεύρυνση του ρεύματος στη νεολαία που αγωνίζεται - αντιστέκεται - εναντιώνεται στην κυρίαρχη πολιτική, προσεγγίζει σταθερά το δρόμο της ρήξης, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην οικοδόμηση του μετώπου. Εχοντας ως στόχο την πολιτική μετατόπιση της νέας γενιάς στην πολιτική δύναμη που πρωτοστατεί σ' αυτή τη διαδικασία, το ΚΚΕ, στην ορμητική ανάπτυξη της ΚΝΕ κάνοντας την Οργάνωση μας τη δύναμη της νεολαίας".

"Δε θα μπορούσε να υπάρχει μέρα με καλύτερο συμβολισμό από την 1η του Μάη για το άνοιγμα των εργασιών του 7ου Συνεδρίου της ΚΝΕ". Με αυτά τα λόγια του Παναγιώτη Μεντρέκα,μέλους του Γραφείου του απερχόμενου Κεντρικού Συμβουλίου, άνοιξε χτες η αυλαία του 7ου Συνεδρίου της Οργάνωσης στην Αίθουσα Συνεδρίων στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό.

Ενα συνέδριο που έρχεται να δώσει νέα ώθηση στη δράση της Οργάνωσης στο νεολαιίστικο κίνημα της χώρας μας, για να πάρει η νεολαία τη θέση που της ανήκει στο αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο πάλης μαζί με τον λαό και - όπως είπε ο Νίκος Σοφιανός στην εισηγητική του ομιλία - να βάλει στη ζωή και να υλοποιήσει μαζί με χιλιάδες νέους τους στόχους της Οργάνωσης, για μια μαζική, δυνατή, πρωτοπόρα στον αγώνα ΚΝΕ.

Με πείσμα και αστείρευτο κουράγιο, κόντρα στο ρεύμα, οι νέοι κομμουνιστές είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν μαζί με το ΚΚΕ τη νέα έφοδο προς το μέλλον, βγαίνοντας νικητές στην αναμέτρησή τους με τις αντιδραστικές δυνάμεις, ξέροντας πως ο δρόμος προς το σοσιαλισμό και την κομμουνιστική προοπτική είναι ανηφορικός και δύσκολος, όντας όμως πεισμένοι πως αυτός είναι ο μόνος δρόμος προς το μέλλον, πως αυτή είναι η απαίτηση και η ανάγκη της εποχής μας.

Η συσσωρευμένη εμπειρία σχεδόν 30 χρόνων δράσης στο κίνημα της νεολαίας και ιδιαίτερα η δράση της ΚΝΕ τα 4 τελευταία χρόνια από το 6ο Συνέδριο μέχρι σήμερα κάνει τους νέους κομμουνιστές να βλέπουν με αισιοδοξία και σιγουριά το μέλλον της Οργάνωσής τους. Οπως είπε ο Νίκος Σοφιανός στην εισηγητική ομιλία του, αυτό που έκρινε την επιτυχή πορεία της ΚΝΕ από το 6ο Συνέδριο της ΚΝΕ στο 7ο "ήταν η επίμονη προσπάθεια συνολικά της Οργάνωσής μας, παρά τις αδυναμίες και καθυστερήσεις να συνδυάζει στη δράση της τη συμβολή στην ανάταση του κινήματος της νεολαίας με τη σταθερή πολιτική επικοινωνία, με την προβολή του ΚΚΕ, με την οργανωτική της ανάπτυξη".

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ - ο οποίος έγινε δεκτός στην αίθουσα με το σύνθημα "οκτώ δεκαετίες αγώνες και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία" - στο χαιρετισμό του δεν κατόρθωσε να κρύψει τη συγκίνησή του, αντικρίζοντας τους νέους κομμουνιστές και κομμουνίστριες: "Είμαστε περήφανοι για την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας. Ναι, είμαστε περήφανοι",είπε.

"Σας βλέπω και αναπολώ τα παλιά, αλλά σας βλέπω και οραματίζομαι και το μέλλον. Ενα μέλλον δημοκρατικό, λαϊκό, σοσιαλιστικό. Στο τέλος σας εύχομαι η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας να γίνει η ψυχή και η καρδιά της ελληνικής νεολαίας",κατέληξε ο Χαρίλαος Φλωράκης, με τους εκατοντάδες συνέδρους να φωνάξουν από κάτω: "Εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική, και τώρα και πάντα στην πρώτη τη γραμμή".

Αμέσως μετά την έναρξη των εργασιών, άρχισαν οι ομιλίες των αντιπροσώπων. Με εκφρασμένη, από τις πρώτες κιόλας ομιλίες, την απόφαση των νέων κομμουνιστών να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να συνειδητοποιήσει η νεολαία για ποιες ιδέες και σκοπούς πρέπει να παλέψει. Ενάντια σε ποιον πρέπει να παλέψει και σε ποια μαζική οργάνωση να ενταχτεί.

Με εκφρασμένη, επίσης την υπόσχεση ότι θα αποδειχθούν αντάξιοι και των παλιότερων αγωνιστών και των νέων περιστάσεων...

"Δε θα μπορούσε να υπάρχει μέρα με καλύτερο συμβολισμό από την 1η του Μάη για το άνοιγμα των εργασιών του 7ου Συνεδρίου της ΚΝΕ". Με αυτά τα λόγια του Παναγιώτη Μεντρέκα,μέλους του Γραφείου του απερχόμενου Κεντρικού Συμβουλίου, άνοιξε χτες η αυλαία του 7ου Συνεδρίου της Οργάνωσης στην Αίθουσα Συνεδρίων στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό.

Ενα συνέδριο που έρχεται να δώσει νέα ώθηση στη δράση της Οργάνωσης στο νεολαιίστικο κίνημα της χώρας μας, για να πάρει η νεολαία τη θέση που της ανήκει στο αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο πάλης μαζί με τον λαό και - όπως είπε ο Νίκος Σοφιανός στην εισηγητική του ομιλία - να βάλει στη ζωή και να υλοποιήσει μαζί με χιλιάδες νέους τους στόχους της Οργάνωσης, για μια μαζική, δυνατή, πρωτοπόρα στον αγώνα ΚΝΕ.

Με πείσμα και αστείρευτο κουράγιο, κόντρα στο ρεύμα, οι νέοι κομμουνιστές είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν μαζί με το ΚΚΕ τη νέα έφοδο προς το μέλλον, βγαίνοντας νικητές στην αναμέτρησή τους με τις αντιδραστικές δυνάμεις, ξέροντας πως ο δρόμος προς το σοσιαλισμό και την κομμουνιστική προοπτική είναι ανηφορικός και δύσκολος, όντας όμως πεισμένοι πως αυτός είναι ο μόνος δρόμος προς το μέλλον, πως αυτή είναι η απαίτηση και η ανάγκη της εποχής μας.

Η συσσωρευμένη εμπειρία σχεδόν 30 χρόνων δράσης στο κίνημα της νεολαίας και ιδιαίτερα η δράση της ΚΝΕ τα 4 τελευταία χρόνια από το 6ο Συνέδριο μέχρι σήμερα κάνει τους νέους κομμουνιστές να βλέπουν με αισιοδοξία και σιγουριά το μέλλον της Οργάνωσής τους. Οπως είπε ο Νίκος Σοφιανός στην εισηγητική ομιλία του, αυτό που έκρινε την επιτυχή πορεία της ΚΝΕ από το 6ο Συνέδριο της ΚΝΕ στο 7ο "ήταν η επίμονη προσπάθεια συνολικά της Οργάνωσής μας, παρά τις αδυναμίες και καθυστερήσεις να συνδυάζει στη δράση της τη συμβολή στην ανάταση του κινήματος της νεολαίας με τη σταθερή πολιτική επικοινωνία, με την προβολή του ΚΚΕ, με την οργανωτική της ανάπτυξη".

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ - ο οποίος έγινε δεκτός στην αίθουσα με το σύνθημα "οκτώ δεκαετίες αγώνες και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία" - στο χαιρετισμό του δεν κατόρθωσε να κρύψει τη συγκίνησή του, αντικρίζοντας τους νέους κομμουνιστές και κομμουνίστριες: "Είμαστε περήφανοι για την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας. Ναι, είμαστε περήφανοι",είπε.

"Σας βλέπω και αναπολώ τα παλιά, αλλά σας βλέπω και οραματίζομαι και το μέλλον. Ενα μέλλον δημοκρατικό, λαϊκό, σοσιαλιστικό. Στο τέλος σας εύχομαι η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας να γίνει η ψυχή και η καρδιά της ελληνικής νεολαίας",κατέληξε ο Χαρίλαος Φλωράκης, με τους εκατοντάδες συνέδρους να φωνάξουν από κάτω: "Εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική, και τώρα και πάντα στην πρώτη τη γραμμή".

Αμέσως μετά την έναρξη των εργασιών, άρχισαν οι ομιλίες των αντιπροσώπων. Με εκφρασμένη, από τις πρώτες κιόλας ομιλίες, την απόφαση των νέων κομμουνιστών να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να συνειδητοποιήσει η νεολαία για ποιες ιδέες και σκοπούς πρέπει να παλέψει. Ενάντια σε ποιον πρέπει να παλέψει και σε ποια μαζική οργάνωση να ενταχτεί.

Με εκφρασμένη, επίσης την υπόσχεση ότι θα αποδειχθούν αντάξιοι και των παλιότερων αγωνιστών και των νέων περιστάσεων...

Με τη δουλιά μας για την άνοδο, την αντεπίθεση του κινήματος της νέας γενιάς, με την πολιτική και ιδεολογική μας παρέμβαση, προσανατολίζουμε το ριζοσπαστισμό, την αμφισβήτηση της νεολαίας, ώστε να συναντιέται με το λαϊκό κίνημα στην προοπτική του Μετώπου

Η νέα γενιά, που γαλουχήθηκε στο δόγμα του φιλελευθερισμού, με την "πράσινη" ή την "μπλε" εκδοχή, όλο και περισσότερο νιώθει ότι αυτή η κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία δεν οδηγεί στο καινούριο, δε δίνει απαντήσεις και λύσεις

Στο πρόγραμμα του Κόμματος και στις Θέσεις μας για το Συνέδριο αποδείχνουμε ότι η λύση στα προβλήματα που μαστίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας, δεν μπορεί να έρθει μέσα απ' αυτήν ή την άλλη διαχείριση του καπιταλισμού. Η αντιμετώπιση των συνεπειών από το καθεστώς της μονοπωλιακής ασυδοσίας, βάζει επί τάπητος το πρόβλημα της εξουσίας, ποιος την έχει, για ποιους την ασκεί

Με τη δουλιά μας για την άνοδο, την αντεπίθεση του κινήματος της νέας γενιάς, με την πολιτική και ιδεολογική μας παρέμβαση, προσανατολίζουμε το ριζοσπαστισμό, την αμφισβήτηση της νεολαίας, ώστε να συναντιέται με το λαϊκό κίνημα στην προοπτική του Μετώπου

Η νέα γενιά, που γαλουχήθηκε στο δόγμα του φιλελευθερισμού, με την "πράσινη" ή την "μπλε" εκδοχή, όλο και περισσότερο νιώθει ότι αυτή η κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία δεν οδηγεί στο καινούριο, δε δίνει απαντήσεις και λύσεις

Στο πρόγραμμα του Κόμματος και στις Θέσεις μας για το Συνέδριο αποδείχνουμε ότι η λύση στα προβλήματα που μαστίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας, δεν μπορεί να έρθει μέσα απ' αυτήν ή την άλλη διαχείριση του καπιταλισμού. Η αντιμετώπιση των συνεπειών από το καθεστώς της μονοπωλιακής ασυδοσίας, βάζει επί τάπητος το πρόβλημα της εξουσίας, ποιος την έχει, για ποιους την ασκεί