Τόσο τα πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με την ανεργία, όσο και το προεκλογικό του πρόγραμμα, όπως και της ΝΔ, είναι πλήρως ευθυγραμμισμένα με τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Αποτελούν ακόμα έναν ωμό εκβιασμό σε βάρος των ανέργων να προσαρμοστούν με κάθε αντεργατικό μέτρο, προκειμένου αδιαμαρτύρητα να εξασφαλίσουν - στην καλύτερη περίπτωση - ένα ξεροκόμματο.

Στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ προβλέπεται ως «κεντρική προτεραιότητα η πλήρης απασχόληση, δημιουργική δουλιά για όλες και για όλους...». Γι' αυτό το σκοπό προτείνονται τα εξής μέτρα:

• «Στροφή των προγραμμάτων για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας (STAGE), κυρίως προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις». Δηλαδή: «...Επιδότηση θέσεων απασχόλησης για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας κυρίως από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις»
• «Δυνατότητα απασχόλησης για 4 συνεχή έτη για νέους με πλήρη ασφάλιση και (κλιμακούμενη) καταβολή ασφαλιστικών εισφορών». Δηλαδή, όπως εξηγεί: «Ειδικό τετραετές πρόγραμμα ένταξης των νέων, για πλήρη και 12μηνη απασχόληση, σ' όλες τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Γι' αυτές τις θέσεις εργασίας, οι ασφαλιστικές εισφορές, σε ποσοστό 100% το πρώτο έτος, 75% το δεύτερο έτος, 50% το τρίτο και 25% το τέταρτο έτος, καταβάλλονται από το κράτος και από άλλους πόρους που μπορεί να εξευρεθούν μετά από συμφωνία της ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις»
• «Δικαίωμα στην κατάρτιση. Θέλουμε την πλήρη κατοχύρωση του δικαιώματος των ανέργων για κατάρτιση και επανακατάρτιση (...) Θα καλέσουμε τους κοινωνικούς εταίρους να πάρουν την ευθύνη των μηχανισμών κατάρτισης και στήριξης των ανέργων, τον ΟΑΕΔ και το ΛΑΕΚ στο πλαίσιο της τριμερούς συμμετοχής»
• «Θεσμοθέτηση της Κοινωνικής Εργασίας για απασχόληση, των μακροχρόνια ανέργων άνω των 55 ετών, των άνεργων μητέρων πολύτεκνων οικογενειών, των αρχηγών μονογονεϊκών οικογενειών, των ατόμων με αναπηρία»... «Ειδική οικονομική ενίσχυση προς τους ΟΤΑ, τις ΜΚΟ και κίνητρα προς επιχειρήσεις, για την ενίσχυση της κοινωνικής εργασίας...» και «Ενταξη όσων βρίσκονται στο στάδιο προσυνταξιοδότησης σε κοινωνικές θέσεις εργασίας σε δήμους, σε ΜΚΟ και στις επιχειρήσεις»
• «Μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης και αυτοαπασχόλησης» με «εξατομικευμένη στήριξη των ανέργων»

Το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ για «πλήρη απασχόληση» δεν έχει καμία σχέση με το δικαίωμα στη σταθερή δουλιά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αντίθετα, συνδέεται με την προώθηση των αναδιαρθρώσεων στις εργασιακές σχέσεις. Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ευθέως: «Στην εποχή των ανοιχτών αγορών δεν μπορεί να προστατευτεί η θέση εργασίας». Με αυτό ως δεδομένο διαμορφώνει τις προτάσεις και τις θέσεις του.

Στόχος, όπως διευκρινίζει, είναι οι μεταρρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις να προωθούνται μέσα από «...κοινωνικές Συμφωνίες, που κατανέμουν με δίκαιο τρόπο τα θετικά αποτελέσματα της νέας προσαρμογής των κανόνων εργασίας - προωθώντας ταυτόχρονα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας». Στα πλαίσια αυτών των συμφωνιών είναι προφανές ότι οι εργαζόμενοι θα υποχρεώνονται να παραιτούνται από τη διεκδίκηση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων τους, από την πάλη για μισθούς, διεκδίκηση σχετικά ικανοποιητικών συλλογικών συμβάσεων.

Οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για το πολύ σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας, που αφορά σε πολύ μεγάλο βαθμό τους νέους και ιδιαίτερα τις νέες γυναίκες, είναι ρυθμίσεις προς όφελος των καπιταλιστικών επιχειρήσεων:

• Με την επέκταση της περιπλάνησης περισσότερων νέων ανάμεσα στην ανεργία, στη μερική απασχόληση και την κατάρτιση.

Ουσιαστικά είναι εργοδοτική επιδότηση για τη μετακίνησή τους από την επανακατάρτιση στην απασχόληση. Μια κατάσταση που αξιοποιείται από τους καπιταλιστές για την ευρύτερη εφαρμογή ελαστικών εργασιακών σχέσεων, για πολύ χαμηλούς μισθούς και για την απαλλαγή τους από ασφαλιστικές εισφορές και άλλες στοιχειώδεις δεσμεύσεις στην πληρωμή της εργατικής δύναμης (συλλογικές συμβάσεις, όρια απολύσεων και αποζημιώσεων, υπερωριακή αμοιβή κλπ.). Πρόκειται για συμπληρωματικές επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων, δίπλα σε άλλες που ήδη υπάρχουν, και μέτρα για περιορισμένου χρόνου «απασχόληση» είτε στα πλαίσια της «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας» είτε στα πλαίσια «ειδικού προγράμματος 4ετούς απασχόλησης».

Η λεγόμενη εξατομίκευση και η μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα «απασχόλησης» και «αυτοαπασχόλησης» ουσιαστικά μετατρέπουν την ανεργία σε ατομική ευθύνη του κάθε ανέργου και ενισχύουν τους εργοδότες και όχι τους ανέργους.

• Με τον αμεσότερο έλεγχο των επιχειρήσεων στα προγράμματα κατάρτισης του ΟΑΕΔ.

Αυτά τα μέτρα σημαίνουν έμμεσα ή άμεσα βάρη για τους εργαζόμενους: Μέσω των κρατικών επιδοτήσεων προς τις επιχειρήσεις στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας, με τη μεταφορά μέρους των ασφαλιστικών επιχειρηματικών εισφορών απευθείας στις πλάτες των εργαζομένων, με την άμεση συμμετοχή των εργαζομένων στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων κατάρτισης (βλέπε τριμερή συμμετοχή του Λογαριασμού Απασχόλησης Επαγγελματικής Κατάρτισης).

• Η «κοινωνική εργασία» για χρόνια άνεργους, μεγάλης ηλικίας και για άλλες ειδικές κατηγορίες (πολύτεκνες μητέρες, ΑμεΑ, κλπ.), ουσιαστικά είναι εθελοντική ή μισοεθελοντική, απλήρωτη δηλαδή εργασία που μπορεί να συνδυάζεται και με κάποιο επίδομα. Από τη μια αξιοποιείται η απλήρωτη δουλιά των ανέργων για να καλυφθούν - με χαμηλής βέβαια ποιότητας υπηρεσίες - κάποιες κραυγαλέες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας (π.χ., η φύλαξη βρεφών, ατόμων τρίτης ηλικίας κλπ.). Από την άλλη καλλιεργούνται αυταπάτες και ψευδαισθήσεις στους ανέργους ότι δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια, ενώ στην πραγματικότητα εκπαιδεύονται στο συμβιβασμό, συνηθίζουν να «φυτοζωούν» και να παραιτούνται από τη διεκδίκηση της σταθερής δουλιάς με δικαιώματα για όλους. Γι' αυτού του είδους τη «μαύρη» εργασία οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οι επιχειρήσεις και οι δήμοι που θα την οργανώνουν θα επιχορηγούνται!

Η εφαρμογή αυτών των μέτρων έχει και το «πλεονέκτημα» ότι τεχνητά μειώνει τη «στατιστική» καταγραφή της ανεργίας, αφού δεν υπολογίζει ως άνεργους όσους και όσες θα βρίσκονται στα προγράμματα stage, στην «κοινωνική εργασία», στα προγράμματα κατάρτισης κλπ.

Οπως και να έχει, το ΠΑΣΟΚ προπαγανδίζει σαν λύση στην ανεργία αυτό που έμαθε να κάνει καλά όσα χρόνια κυβερνούσε, χωρίς βέβαια κανένα αποτέλεσμα: Ζεστό χρήμα στους ιδιώτες, τζάμπα εργατική δύναμη, και υποταγή των εργαζομένων στην ένταση της εκμετάλλευσης και την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Ανεργες στα 50 και στα 55 τους. Κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ τους λένε από κλωστοϋφαντουργοί να γίνουν κομμώτριες ή απλήρωτες εργάτριες στους δήμους

Ετσι όπως προκύπτει από το σχέδιο νόμου για το Ταμείο, που κατατέθηκε χτες στη Βουλή, αυτό θα δύναται να καλύπτει όχι πάνω από 2.500 - 3.000 ανέργους το χρόνο. Δηλαδή, ούτε ένας στους 100 ανέργους. Το κόλπο που έστησε η κυβέρνηση είναι απλό. Είναι τέτοιες και τόσες οι προϋποθέσεις που ένας απολυμένος πρέπει να διαθέτει για να τύχει της εισοδηματικής ενίσχυσης, ώστε εξαιρείται η συντριπτική τους πλειοψηφία.

Συγκεκριμένα, για να ενταχθεί κάποιος στο Ταμείο πρέπει σωρευτικά να είναι:

• Ασφαλισμένος στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ και να έχει 7.500 μέρες ασφάλισης.
• Από το χρόνο αυτό, οι 900 μέρες ασφάλισης, πριν την απώλεια της εργασίας, πρέπει να έχουν γίνει σε επιχειρήσεις του κλάδου που έχει χαρακτηριστεί «φθίνων κλάδος».
• Η παραγωγική μονάδα πρέπει να βρίσκεται σε περιοχές, στις οποίες το ποσοστό ανεργίας είναι διπλάσιο του εθνικού μέσου όρου ανεργίας. Με τα σημερινά δεδομένα, το ποσοστό ανεργίας σε αυτήν την περιοχή να ξεπερνά το 17%.
• Να έχει συμπληρώσει το 50ό έτος της ηλικίας του.

Τα έσοδα του Ταμείου δε θα ξεπερνούν τα 40 εκατομμύρια ευρώ, από τα οποία μάλιστα τα 15 εκατομμύρια προέρχονται από τον Ειδικό Λογαριασμό του ΟΑΕΔ για την επιδότηση στρατευσίμων, δηλαδή από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων. Οσο για το ύψος του επιδόματος που θα παίρνουν οι ελάχιστοι από τους απολυμένους, που θα πληρούν την πληθώρα των προϋποθέσεων, αυτό δε θα ξεπερνά το 60% του καταβαλλόμενου μισθού που έπαιρνε ο εργαζόμενος πριν απολυθεί. Τίθεται όρος ότι η αποζημίωση δεν πρέπει να ξεπερνά το 80% του καταβαλλόμενου ποσού - και σε καμιά περίπτωση τα 900 ευρώ - ενώ από αυτό το ποσό θα πρέπει να αφαιρεθούν όλες οι ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου, για να συνεχίσει να έχει ασφαλιστική κάλυψη.

Μετά απ' όλα αυτά, γίνεται φανερό ότι το πολυδιαφημισμένο Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ούτε «Ταμείο» είναι ούτε περισσότερο φορέας «αλληλεγγύης» στους ανέργους. Είναι νέτα - σκέτα μια «μαύρη τρύπα» που μέσα της η κυβέρνηση επιδιώκει να κρύψει την πολιτική της που στρέφεται ευθέως κατά των ανέργων και των δικαιωμάτων τους.

Οσο για τη «μέριμνα» που δείχνει τόσο η προηγούμενη όσο και η σημερινή κυβέρνηση για τους εκατοντάδες απολυμένους από επιχειρήσεις που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια, είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της «Τρικολάν» στη Νάουσα: 22 από τους απολυμένους παραμένουν εδώ και σχεδόν 2 χρόνια απλήρωτοι για την εργασία τους σε ένα από τα πολυδιαφημιζόμενα προγράμματα μερικής απασχόλησης (18μηνης διάρκειας) του δήμου. Και γίνονται μπαλάκι ανάμεσα σε υπηρεσίες, αλλά και αντικείμενο εκβιασμών και ομηρίας, προκειμένου να πάρουν τα χρήματα που δικαιούνται, ενώ βρίσκονται ξανά στην ανεργία.

Οσο για τη στάση των γαλαζοπράσινων δημάρχων και το ρόλο τους στο ξεζούμισμα (και στο κρύψιμο) των ανέργων, είναι χαρακτηριστική η φράση του εκλεγμένου με το ΠΑΣΟΚ δημάρχου Νάουσας, ο οποίος, υπερασπιζόμενος τα προγράμματα και την απλήρωτη επί της ουσίας εργασία, διέδιδε δεξιά και αριστερά ότι «... δεν έχει την υποχρέωση ο δήμος να πληρώσει τους εργαζόμενους από τον προϋπολογισμό του, στερώντας τη Νάουσα από σημαντικά έργα».