Την περίοδο 2000-2003 διπλασιάστηκαν οι βλάβες στις μονάδες παραγωγής, οι διακοπές στο δίκτυο χαμηλής τάσης αυξήθηκαν κατά 24%, ενώ ο μέσος χρόνος εξυπηρέτησης πελατών για όλα τα είδη παροχών αυξήθηκε από 9% έως 47%. Επίσης, το ποσοστό συντήρησης των υποσταθμών διανομής, από 11,88% το 2000, μειώθηκε στο 8,06% το 2003, που σημαίνει ότι ένας υποσταθμός συντηρείται κάθε 12 και πλέον χρόνια.
Τα παραπάνω αποτελούν ορισμένα απ' όσα αναφέρει ο πρώην διοικητής της ΔΕΗ, Γ. Παλαιοκρασάς, σε επιστολή, που είχε στείλει το Νοέμβρη του 2004 στον υπουργό Ανάπτυξης και έφερε στη δημοσιότητα ο ρ/σ «Σκάι». Και είναι υπεραρκετά, για να αποδείξουν την εγκληματική τακτική της παντελούς έλλειψης συντήρησης στο δίκτυο διανομής της ΔΕΗ, που εφαρμόζεται εδώ και αρκετά χρόνια. Μια τακτική, η οποία ήταν και είναι συστατικό στοιχείο της προωθούμενης την ίδια χρονική περίοδο πολιτικής «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της εισόδου της στο Χρηματιστήριο, του ολοκληρωτικού περάσματος της λειτουργίας της στους ιδιωτικοοικονομικούς κανόνες της αγοράς, της αυξανόμενης συνεχώς χρήσης των «φτηνών» υπεργολαβιών, της μείωσης του μόνιμου προσωπικού, της μεγιστοποίησης των κερδών, κλπ., κλπ.
Αυτή είναι η αλήθεια κι ας ρίχνουν τις ευθύνες των προβλημάτων οι αρμόδιοι τη μια στο ψύχος, την άλλη στη ζέστη και την τρίτη στον ...κακό μας τον καιρό...
Την ίδια ώρα, που η διακοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης έδινε την έγκρισή της στο κατάπτυστο αντικομμουνιστικό μνημόνιο, έστω κι αν οι περισσότεροι των βουλευτών - μελών της προτίμησαν να μην πάρουν μέρος στη σχετική ψηφοφορία, η Κομισιόν ανακοίνωνε τη χορήγηση 2,45 εκατομμυρίων δολαρίων, για να «στηρίξει τον εκδημοκρατισμό και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λευκορωσία». Σύμφωνα με όσα δήλωσε η επίτροπος Μπενίτα Φερέρο - Βάλντερ, τα χρήματα θα δοθούν σε κοινοπραξία με επικεφαλής γερμανική εταιρία, προκειμένου να οργανωθούν εκπομπές μέσω δορυφόρου από τη Γερμανία στη Λευκορωσία και τη Ρωσία.
Οποιος θέλει να καταλάβει σε ποιον «εκδημοκρατισμό» και σε ποια «ανθρώπινα δικαιώματα» αναφέρεται η επίτροπος, δεν έχει παρά να σκεφθεί ότι η Κομισιόν θεωρεί υπόδειγμα δημοκρατίας τα διπλανά στη Λευκορωσία βαλτικά κράτη (π.χ. Λετονία), τα οποία είναι και μέλη της ευρωένωσης. Χώρες, όπου η κομμουνιστική ιδεολογία είναι υπό διωγμόν, τα κομμουνιστικά κόμματα είναι παράνομα και η σβάστικα, μαζί με το σήμα των Ες Ες, κοσμούν τις επίσημες επετείους και γιορτές.
Σημειώνουμε τα παραπάνω, με αφορμή τη σχετική με τη φτώχεια έρευνα, που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας (ΕΣΥΕ). Σύμφωνα με αυτήν, προσδιορίζεται το όριο της φτώχειας στο ετήσιο ποσό των 5.300,18 ευρώ ανά άτομο και σε 11.130,37 ευρώ για τετραμελή νοικοκυριά, με δυο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά. Ε, λοιπόν, κάντε τους λογαριασμούς και βγάλτε μόνοι σας το συμπέρασμα, εάν στη σημερινή εποχή ένας άνθρωπος μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του με 440 ευρώ μηνιαίως. Και, αντίστοιχα, εάν μπορεί να κάνει το ίδιο μια τετραμελής οικογένεια με 920 ευρώ το μήνα...
Οπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, τα όρια που θέτει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας (ΕΣΥΕ) δεν έχουν καμιά σχέση με τη φτώχεια. Ισως να αποτελούν το κατώφλι της εξαθλίωσης ή της πολύ μεγάλης φτώχειας. Οσοι έχουν μηνιαίο εισόδημα 440 ευρώ ή 14,6 ευρώ τη μέρα, δε στερούνται απλώς των απαραίτητων για τη ζωή, αλλά δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε καν τη στοιχειώδη ανάγκη της σωστής διατροφής τους. Για να μη μιλήσουμε, για τους όρους ζωής των συνταξιούχων, που παίρνουν ανάλογες συντάξεις πείνας και αντιμετωπίζουν την εντεινόμενη συνεχώς και πολύμορφη ιδιωτικοποίηση των συστημάτων Υγείας και Πρόνοιας.
Προφανώς, η ΕΣΥΕ και οι πολιτικοί της προϊστάμενοι, εγχώριοι και Βρυξελλιώτες, ονομάζουν ευκατάστατο, αν όχι πλούσιο, όποιον έχει μηνιαίο εισόδημα 600 ή 700 ευρώ ή μια τετραμελή οικογένεια με συνολικό εισόδημα 1.500 ευρώ το μήνα. Σε τέτοια περίπτωση, όμως, αναρωτιόμαστε πώς χαρακτηρίζουν την πολύ μικρή μειοψηφία της πλουτοκρατίας (λιγότερο του 10% του συνολικού πληθυσμού), που τα εισοδήματά της ξεπερνούν κατά πολύ το συνολικό άθροισμα των εισοδημάτων όλων των αρκετών εκατομμυρίων μισθωτών, μεροκαματιάρηδων και συνταξιούχων της χώρας, είτε τους χαρακτηρίζουν φτωχούς, είτε πλούσιους...
Εσείς τι συμπέρασμα βγάζετε από την παρακάτω δήλωση της υπεύθυνης του Τομέα Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Πολιτικής Καταναλωτών, του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Αννας Διαμαντοπούλου, σχετικά με την αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ:
«Ενώ ο χιονιάς παγώνει τον κρατικό μηχανισμό και τον οικογενειακό προϋπολογισμό... η ΔΕΗ ανακοινώνει αύξηση στα τιμολόγια, ο αρμόδιος υπουργός τη μεταθέτει σε μελλοντικό χρόνο, και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κλείνει το θέμα. Δυστυχώς, τον λογαριασμό από την έλλειψη πολιτικής και συντονισμού της κυβέρνησης, τον πληρώνει και πάλι ο πολίτης».
Τι λέτε, είναι υπέρ ή κατά της επιβολής νέων αυξήσεων στα τιμολόγια της ΔΕΗ η κ. Διαμαντοπούλου και το ΠΑΣΟΚ; Σίγουρα, πάντως, είναι υπέρ της πολιτικής «απελευθέρωσης» της ηλεκτρικής ενέργειας και της συμμετοχής κεφαλαιοκρατών στην παραγωγή και πώληση ηλεκτρικού ρεύματος. Σίγουρα, είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της λειτουργίας της επιχείρησης, σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς, του επιχειρηματικού ανταγωνισμού, του κυνηγητού των κερδών, κλπ. Με άλλα λόγια, είναι υπέρ της πολιτικής, που οδηγεί - εκτός των άλλων - και σε σοβαρές ανατιμήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος. Αλλωστε, αυτήν την πολιτική εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τώρα η νυν της ΝΔ την προχωράει ακόμη παραπέρα.
Αυτά, για να καταλάβετε καλύτερα γιατί η κ. Διαμαντοπούλου μιλά για «έλλειψη πολιτικής και συντονισμού της κυβέρνησης» και πού πραγματικά στοχεύει...
Στο μεταξύ, οι σκληρές μάχες στο Μπαλουχιστάν ανάμεσα σε 80.000 στρατιώτες που έχει στείλει εκεί και τα ένοπλα μέλη απείθαρχων προς το κράτος του Πακιστάν φυλών συνεχίζει να κοστίζει ζωές καθημερινά. Υπηρεσίες του ΟΗΕ και ΜΚΟ έλαβαν ανώνυμες απειλές να σταματήσουν τις επιχειρήσεις τους εκεί. Στο υπό τον έλεγχο του Πακιστάν Κασμίρ, μετά τον καταστροφικό σεισμό με 100.000 νεκρούς, ενέσκηψε ο χειμώνας. Στο μεταξύ, πολλοί λένε ανοιχτά ότι η λεγόμενη ειρηνευτική διαδικασία με την Ινδία δεν πάει πουθενά. Και, σε άλλη μια βαριά ήττα για τον ίδιο προσωπικά και την κυβέρνησή του, ο Μουσάραφ αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει από τα σχέδια κατασκευής ενός χρυσοφόρου - για όσους θα λάμβαναν μίζες από αυτό - φράγματος στον Ινδό ποταμό, στην επαρχία Παντζάμπ, για το οποίο θα βυθίζονταν δεκάδες χωριά.
Ο Μουσάραφ είχε απειλήσει τους φυλάρχους το χειμώνα που πέρασε ότι «θα τους ξεκαθαρίσει» και «ούτε που θα καταλάβουν τι τους χτύπησε». Αντ' αυτού, συνέβη το ακριβώς αντίθετο: Εκτοξεύτηκαν ρουκέτες εναντίον του, όταν επισκέφθηκε το Μπαλουχιστάν. Το υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ καθεστώς του (που διαθέτει και πυρηνικά) επισήμως δεν «απειλείται», αλλά οι Δυτικοί πάτρωνές του ανησυχούν...