«φτωχός: ο στερούμενος τα απαραίτητα για τη ζωή, που δεν έχει οικονομική επάρκεια». Ετσι ορίζει την έννοια της λέξης «φτωχός» το Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου - Φυτράκη. Και δε νομίζουμε πως κάνει λάθος. Φτωχός είναι όποιος δεν μπορεί να ικανοποιήσει με επάρκεια τα απαραίτητα για τη ζωή. Με άλλα λόγια, να ικανοποιήσει τις ανάγκες του, όπως αυτές καθορίζονται από το κάθε φορά βιοτικό επίπεδο, δηλαδή, από το ύψος του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου κάθε εποχής. Ο εξαθλιωμένος ή όποιος βρίσκεται στα όρια της εξαθλίωσης δεν είναι απλά φτωχός. Είναι πολύ ή πάρα πολύ φτωχός.

Σημειώνουμε τα παραπάνω, με αφορμή τη σχετική με τη φτώχεια έρευνα, που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας (ΕΣΥΕ). Σύμφωνα με αυτήν, προσδιορίζεται το όριο της φτώχειας στο ετήσιο ποσό των 5.300,18 ευρώ ανά άτομο και σε 11.130,37 ευρώ για τετραμελή νοικοκυριά, με δυο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά. Ε, λοιπόν, κάντε τους λογαριασμούς και βγάλτε μόνοι σας το συμπέρασμα, εάν στη σημερινή εποχή ένας άνθρωπος μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του με 440 ευρώ μηνιαίως. Και, αντίστοιχα, εάν μπορεί να κάνει το ίδιο μια τετραμελής οικογένεια με 920 ευρώ το μήνα...