Το ΠΑΜΕ έχει βαθιά συναίσθηση των συνθηκών μέσα στις οποίες αναπτύσσεται η διεκδικητική πάλη και των υποχρεώσεων που αναλαμβάνει το ταξικό εργατικό κίνημα, επισήμανε παίρνοντας το λόγο ο Γιώργος Πέρρος. «Πρόκειται για μεγάλες υποχρεώσεις γιατί η εργατική τάξη, η αγροτιά, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης αντιμετωπίζουν την οργανωμένη επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, των κυβερνήσεών του, στο σύνολο των δικαιωμάτων τους». Ξεκαθάρισε όμως ότι «μόνο το ΠΑΜΕ μπορεί να τα βάλει με τα μονοπώλια και το κάνει καθημερινά πράξη, ανοίγοντας δυνατότητες ικανοποίησης των αναγκών της εργατικής τάξης. Εμείς θέλουμε το ΠΑΜΕ, το λαϊκό εργατικό κίνημα να γίνει ο φόβος των πολυεθνικών, των μονοπωλίων, ο φόβος της αντιλαϊκής πολιτικής. Το ΠΑΜΕ είναι η μοναδική δύναμη που τα βάζει με όλους αυτούς, είναι το αποκούμπι των εργαζομένων».

Σχολιάζοντας το αποπροσανατολιστικό παιχνίδι που εξελίσσεται και θα ενταθεί μπροστά στις εκλογές το στέλεχος του ΠΑΜΕ σημείωσε ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δώσουν καμία βάση στις υποσχέσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ: «Την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η πιο σφοδρή επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης, του λαού, με αφορμή την κρίση και στο όνομα της κρίσης για να προστατευθούν τα κέρδη και τα προνόμια των μεγαλοεπιχειρηματιών, των μονοπωλίων, εντείνεται ένας ανούσιος δικομματικός καυγάς ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και οι προσπάθειες αποπροσανατολισμού για τον εγκλωβισμό εργατικών λαϊκών δυνάμεων.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να μη δείξουν καμιά εμπιστοσύνη σε αυτά που θα πούνε για άλλη μια φορά ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ στη ΔΕΘ. Είναι αγώνας και καυγάς για το ποιος καλύτερα μπορεί να υπηρετήσει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, ποιος θα είναι ο καλύτερος διαχειριστής των συμφερόντων των μονοπωλίων.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ξεγελαστούν, να πέσουν στην παγίδα, να παρασυρθούν από την προσπάθεια που κάνει ο δικομματισμός να αποπροσανατολίσει και να στρέψει την προσοχή της εργατικής τάξης στη λογική αν στις επικείμενες εκλογές θα κάνει αυτοδυναμία η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ. Αν θα βγει ή όχι ισχυρή κυβέρνηση, όπως απαιτούν οι βιομήχανοι. Θέλουν ισχυρή κυβέρνηση για τα συμφέροντά τους, τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές, ώστε τη Δευτέρα των εκλογών να προχωρήσουν σε πιο αντιδραστικά μέτρα, με μεγαλύτερη ακόμα ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα και στη ζωή των εργαζομένων.

Η εργατική τάξη της χώρας μας, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτα είτε από τη ΝΔ, είτε από το ΠΑΣΟΚ. Δεν έχουν να τους προσφέρουν τίποτε ούτε ο ΛΑ.Ο.Σ. που υπηρετεί με συνέπεια την πολιτική των καπιταλιστών, ούτε ο ΣΥΝ που εξωραΐζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι εργαζόμενοι έχουν αποκτήσει πικρή πείρα, μπορούν να εκτιμήσουν την πορεία των εξελίξεων, παίρνοντας υπόψη αυτό που χρόνια βιώνουν από την επίθεση του κεφαλαίου, την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ».

Ο Γ. Πέρρος τόνισε ότι οι εκλογές δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα αν δε συνδεθούν με την ανασύνταξη του κινήματος για αντεπίθεση, αν οι εργαζόμενοι δε δώσουν ισχυρό πλήγμα στο δικομματισμό. «Πρέπει να σκεφτούν, να βγάλουν συμπεράσματα. Να αλλάξουν τους συσχετισμούς, να αλλάξουν στάση και συνδικαλιστική και πολιτική. Να συνειδητοποιήσουν ότι η καταδίκη των κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, η αποδυνάμωση των κομμάτων του "ευρωμονόδρομου" και των εκπροσώπων τους στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι ένα από τα ισχυρά όπλα και σε συνδυασμό με την ενίσχυση του ΠΑΜΕ αποτελεί μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την άνοδο των αγώνων της εργατικής τάξης, τον προσανατολισμό και την προοπτική τους για πολιτικές αλλαγές και ανακατατάξεις», συμπλήρωσε.

«Η εργατική τάξη πρέπει να σκεφτεί καλά και να βγάλει συμπεράσματα από την πολιτική που εφαρμόζουν όλα τα χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, να βγάλει συμπεράσματα από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι συνολικά πρέπει να οργανωθούν και στην κάλπη και στον αγώνα, για να αλλάξει η κατάσταση σε όφελος των εργαζομένων. Να πάρει τα μέτρα της καταδικάζοντας την αντιλαϊκή πολιτική και την ανάπτυξη που έχει κριτήριο τα κέρδη και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, να απελευθερωθεί από τα δεσμά των δυνάμεων του "ευρωμονόδρομου", του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού», σημείωσε ο Γ. Πέρρος. Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Μπορούν να ικανοποιήσουν το αίτημα για 1.400 ευρώ κατώτερο μισθό; Οχι, γιατί ικανοποιούν πάνω απ' όλα την κερδοφορία του κεφαλαίου, γιατί το μεροκάματο των 33,04 ευρώ και ο μισθός των 739,56 ευρώ είναι και δικό τους δημιούργημα.

Μπορούν να ικανοποιήσουν το αίτημα κανείς ανασφάλιστος; Οχι, γιατί συνεχώς και με όλους τους τρόπους ικανοποιούν τις ανάγκες των βιομηχάνων με το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την ανασφάλιστη εργασία για τη νεολαία, τα κάθε λογής προγράμματα, όπως stage, κλπ.

Μπορούν να ικανοποιήσουν το αίτημα για σταθερή και μόνιμη δουλειά αφού έχουν ψηφίσει νόμους για τη διευθέτηση και το σπάσιμο του ημερήσιου χρόνου εργασίας; αφού είναι υπέρ των συμβάσεων ορισμένου χρόνου;

Μπορούν να ικανοποιήσουν αιτήματα που θα ελαφρύνουν τα βάρη των εργαζόμενων γυναικών, αφού συμφωνούν με την αύξηση κατά 5 χρόνια του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησής τους;

Η ΝΔ πριν έρθει στην κυβέρνηση δήλωνε ότι θα καταργήσει νόμους του ΠΑΣΟΚ που ήταν ενάντια στα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Είδατε να καταργήσει κανέναν;

Πιστεύει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ θα καταργήσει αντεργατικούς νόμους της ΝΔ, όπως λέει; Βέβαια όχι. Γιατί ένας από τους αντεργατικούς νόμους που ανέτρεψε πλήρως εργασιακές σχέσεις και σήμερα εφαρμόζεται είναι ο νόμος του 1998 που προβλέπει τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και έχει πλήρη εφαρμογή από τους βιομήχανους».

Κάλεσε την εργατική τάξη, και στις εκλογές που έρχονται, να δώσει ισχυρό χαστούκι στην πολιτική που τη βασανίζει. «Να μειώσει τον αντίπαλο, να μην μπορεί να σταθεί όρθιος, να χάσει την περπατησιά του. Να κάνει ένα σημαντικό βήμα μπροστά, να οργανώσει την πάλη, να οργανώσει την αντεπίθεσή του».

Αναδεικνύοντας ποιον εξυπηρετεί η ανάπτυξη που εγγυώνται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Πέρρος ανέφερε: «280 εταιρείες το α' εξάμηνο του 2009 μέσα στην κρίση συγκέντρωσαν κέρδη που ανέρχονται στα 3 δισ. ευρώ, ενώ την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι, με τις εγκληματικές ευθύνες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ, έπαιρναν αύξηση 1 ευρώ. Ακόμη μια σειρά κλάδοι εμφανίζουν προκλητικά κέρδη, μεσούσης της κρίσης, όπως οι τράπεζες, τα τρόφιμα, το φάρμακο, η Υγεία, κλπ.». Ενώ πρόσθεσε: «Οι εξελίξεις αυτές είναι κίνητρο για βαθύτερο προβληματισμό, για ενίσχυση της απαιτητικότητας, για καθορισμό πολιτικής στάσης».

«Οι δυνάμεις του δικομματισμού και του "ευρωμονόδρομου" έχουν πλάτες. Στηρίζονται στους βιομηχάνους, στους εφοπλιστές, στους τραπεζίτες, στους μεγαλέμπορους, κ.ά. Στηρίζονται στις πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, γενικότερα στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, που είναι μέρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη. Οι δυνάμεις αυτές προκαλούν την εργατική τάξη όταν χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ακρίβεια, για τη φτώχεια, για την υποαπασχόληση», τόνισε ο Γ. Πέρρος. «Είναι υπέρ της απελευθέρωσης της αγοράς, υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας. Συμφωνούν με τις ομαδικές απολύσεις αρκεί να είναι αιτιολογημένες, συμφωνούν με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τη μερική απασχόληση, με τις αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, π.χ., νόμος Ρέππα. Συμφωνούν με την ενίσχυση των βιομηχάνων με δισ. ευρώ ζεστό χρήμα, στο όνομα δήθεν να μη χαθούν θέσεις εργασίας.

Εν τέλει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι ο καλύτερος σύμμαχος, ο καλύτερος σύμβουλος του ΣΕΒ. Η πλειοψηφία όχι μόνο συμφωνεί με την αντιλαϊκή πολιτική, όχι μόνο την έχει συνδιαμορφώσει μαζί τους, αλλά, κυρίως, μπαίνει μπροστά για να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή πολιτική των βιομηχάνων, των κυβερνήσεων και της ΕΕ».

«Το σταύρωμα των χεριών, η παθητικότητα, η αναμονή, ο εγκλωβισμός στις γραμμές των πολιτικών και συνδικαλιστικών εκπροσώπων του κεφαλαίου οδηγούν στη χειροτέρευση της κατάστασης. Μπλοκάρουν ζωντανές εργατικές, λαϊκές δυνάμεις, νέους και νέες που μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην ανάπτυξη της καθημερινής πάλης και να δώσουν δύναμη στο εργατικό κίνημα, αλλάζοντας τους συσχετισμούς δύναμης, για να βαδίσει πιο γρήγορα και πιο οργανωμένα στο δρόμο της ανασύνταξης, με ταξικό προσανατολισμό, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο», τόνισε ο Γ. Πέρρος.

Ενώ μεταξύ άλλων κατέληξε: «Αυτό σημαίνει συνάντηση πλατύτερων εργατικών δυνάμεων μαζί με το ΠΑΜΕ. Μέσα από αυτή τη συνάντηση θα ανοίγουμε το δρόμο για να διεκδικήσουμε πιο αποτελεσματικά αυτά που μας ανήκουν βάζοντας γερά θεμέλια στον αγώνα για την ανάπτυξη που έχει κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, τον πλούτο που παράγει η εργατική τάξη να γίνει ιδιοκτησία της, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Απέναντι στον κοινό αντίπαλο, στην πλουτοκρατία και τους πολιτικούς της εκπροσώπους θα αντιτάξουμε την κοινή δράση, την ένταση των ταξικών αγώνων, την ταξική αντεπίθεση και θα χτίσουμε την κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τη μικρομεσαία αγροτιά, τους μικρούς επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους, το αγωνιστικό κίνημα της νεολαίας, των γυναικών».