Σε μια επιχείρηση ανεύρεσης νέων εργαλείων χειραγώγησης και παραπλάνησης των λαϊκών στρωμάτων, επιδόθηκαν οι τρεις διεκδικητές της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ, μοιράζοντας υποσχέσεις για ένα «αναγεννημένο κόμμα» μετά την 11η Νοεμβρίου (μέρα εκλογής του νέου προέδρου) με «προοδευτικό», «πατριωτικό», «λαϊκό» «ανατρεπτικό» και «κεντροαριστερό» προσανατολισμό, όταν την ίδια στιγμή δήλωναν πίστη και υποταγή στη στρατηγική και τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου.

Επιστρατεύοντας μια παραπλανητική φρασεολογία διανθισμένη από πλήθος αναφορών περί «αριστερής στροφής», ο Γ. Παπανδρέου, ο Ευάγ. Βενιζέλος και ο Κ. Σκανδαλίδης, επιχείρησαν στις ομιλίες τους, στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου (ΕΣ) του ΠΑΣΟΚ το Σαββατοκύριακο να υποστηρίξουν μια δήθεν «νέα αρχή» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν επί της ουσίας επιχειρούσαν να «μακιγιάρουν» τις αντιλαϊκές προτάσεις και θέσεις του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες συνηγορούν στην επίσπευση της προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Κοινή επιδίωξη όλων των στελεχών του ΠΑΣΟΚ ήταν να αποδώσουν την εκλογική ήττα και τη μετεκλογική κρίση σε διαχειριστικά θέματα - σ' αυτό το πλαίσιο επικεντρώθηκαν και οι αντιπαραθέσεις τους -, αφήνοντας έξω από την κριτική τους την αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε ως κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και σήμερα στηρίζει από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο Γ. Παπανδρέου και τα στελέχη που τάσσονται μαζί του τα χρέωσαν στην οκταετία του «εκσυγχρονισμού», για την οποία... ανακάλυψαν - αν και στην πλειοψηφία τους ήταν υπουργοί - ότι «δεν ήταν κοινωνικά δίκαιος» και δημιούργησε «φαινόμενα» όπως είπαν «καθεστωτισμού» και «κυβερνητισμού». Ο Ευάγ. Βενιζέλος από την πλευρά του την απέδωσε σε λάθος χειρισμούς και υποστήριξε ότι απαιτείται μια «νέα αντιπολίτευση», ενώ ο Κ. Σκανδαλίδης ανέφερε: «Η ήττα οφείλεται στο ότι χάσαμε την ηγεμονία των ιδεών μας».

Στην προσπάθειά τους, να ξεγελάσουν τα λαϊκά στρώματα και να περιορίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, οι τρεις «μονομάχοι» επιχείρησαν να... δημιουργήσουν διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ με στόχο να κρύψουν την ταύτισή τους στην προώθηση των αντιλαϊκών επιλογών. «Δεν είμαστε ίδιοι με τη ΝΔ» ισχυρίστηκαν οι υποψήφιοι αρχηγοί και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και επανέφεραν το ψευτοδίλημμα «ή ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά».

Πίσω από βερμπαλισμούς και τις φραστικές κορόνες, οι τρεις υποψήφιοι «ηγέτες» περιορίστηκαν σε μια ανώδυνη κριτική προς τη ΝΔ, ενώ φρόντισαν σε όλους του τόνους να ξεκαθαρίσουν ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ θα μείνει αναλλοίωτη, ανεξάρτητα από το ποιος θα βρεθεί στην προεδρία.

Ο Γ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι «το ΠΑΣΟΚ θα ανασυγκροτήσει αποτελεσματικά, δημοκρατικά και λειτουργικά τον δημόσιο τομέα», αλλά την ίδια στιγμή τόνιζε ότι «δε θα του επιτρέψει να υποκαταστήσει την αγορά». Ο Ευάγ. Βενιζέλος υποσχέθηκε ότι για το ΠΑΣΟΚ θα «είναι αδιαπραγμάτευτη η λογική του δημόσιου αγαθού στην υγεία, την παιδεία, την πρόνοια», όταν συγχρόνως παρουσίαζε ένα σχέδιο ανάπτυξης «βασισμένο στην υποστήριξη της επιχειρηματικότητας» και στην «ανόθευτη και ελεύθερη λειτουργία της αγοράς». Από την πλευρά του, ο Κ. Σκανδαλίδης τάχτηκε υπέρ ενός «κοινωνικού κράτους» και μιας «δίκαιης αναδιανομής του εισοδήματος», όταν συγχρόνως πρότεινε «ριζοσπαστικές αλλαγές» στην Παιδεία, στις εργασιακές σχέσεις.

Χρησιμοποιώντας ξεπερασμένα σοσιαλδημοκρατικά συνθήματα περί «κοινωνικών συμβολαίων» και «κοινωνικών συμμαχιών», οι τρεις υποψήφιοι κάλεσαν ουσιαστικά τον ελληνικό λαό να υποταχτεί στις απαιτήσεις της πλουτοκρατίας. «Η προοδευτική απάντηση στην παγκοσμιοποίηση, οι νέες απαιτήσεις στον κόσμο της εργασίας και της επιχειρηματικότητας υπογραμμίζουν την ανάγκη για ριζικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα και στη δημόσια διοίκηση», είπε ο Γ. Παπανδρέου. Σε μια κυβερνητική πολιτική, αναφέρθηκε ο Ευάγ. Βενιζέλος, που θα ολοκληρώνει το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, σεβόμενη ταυτόχρονα τα στενά δημοσιονομικά όρια του Συμφώνου Σταθερότητας» και την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων και σημείωσε ότι «δεν υπάρχουν ανώδυνες μεταρρυθμίσεις», αλλά «ουσιαστικές στο όνομα της ανάπτυξης». Ο Κ. Σκανδαλίδης εξύμνησε την πορεία της χώρας προς την ΟΝΕ και ξεκαθάρισε όπως και οι υπόλοιποι υποψήφιοι ότι το ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσει τις αντιδραστικές θέσεις που παρουσίασε προεκλογικά. Και οι τρεις υποψήφιοι τάχτηκαν υπέρ του ανοίγματος του Ασφαλιστικού, προτάσσοντας τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ που ταυτίζονται με της κυβέρνησης και συνηγορούν στις ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Οι τρεις υποψήφιοι μίλησαν για «νέο πατριωτισμό» και «νέα εθνική στρατηγική», αλλά τις ενέταξαν στην παραπέρα πρόσδεση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ενώ ο Γ. Παπανδρέου υποσχέθηκε με τη σύμφωνη γνώμη του Σώματος του Εθνικού Συμβουλίου να επαναφέρει τη «συνεργασία» της Ελλάδας με τις ΗΠΑ «στο επίπεδο μιας υγιούς ισότιμης εταιρικής σχέσης»...

Υπέρ της προοπτικής μιας «στρατηγικής συνεργασίας» του ΠΑΣΟΚ με την «αριστερά» τη «μη καθεστωτική», όπως τη χαρακτήρισε ο Γ. Παπανδρέου, πρόταση που στήριξε και ο Ευάγ. Βενιζέλος και ο Κ. Σκανδαλίδης. Με κοινό παρονομαστή και των τριών τη συγκρότηση μιας «κυβερνητικής πλειοψηφίας» έκλεισαν το μάτι στον ΣΥΡΙΖΑ και μίλησαν για τη συγκρότηση της «μεγάλης κεντροαριστεράς», επιχειρώντας να ενσωματώσουν το λαϊκό κίνημα σ' ένα μοντέλο διαχείρισης της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Συνεχίστηκαν και χτες οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για την ύπαρξη υπονομευτών μέσα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ολα ξεκίνησαν μετά τις αναφορές του Φ. Πετσάλνικου και του Χρ. Παπουτσή ότι ο Αλ. Παπαδόπουλος υπονόμευσε τον Γ. Παπανδρέου με παλιότερες δηλώσεις που είχε κάνει για το Ασφαλιστικό ότι δεν πρέπει να παίρνει σύνταξη κανείς πριν τα 60 χρόνια στη χώρα. Ο Αλ. Παπαδόπουλος απαντώντας μίλησε για «περιφερόμενους συκοφάντες», ενώ επανέλαβε την πρότασή του.

Στις εργασίες του ΕΣ δε συμμετείχε ο Κ. Σημίτης, ο οποίος με επιστολή του ανέφερε ότι απέχει από μια απαξιωτική για όλους συζήτηση, προκειμένου να μη συμβάλει στην «πόλωση».

Τις υποψηφιότητες του Γ. Παπανδρέου, του Ευάγ. Βενιζέλου και του Κ. Σκανδαλίδη ενέκρινε ομόφωνα το ΕΣ, ενώ με 340 ψήφους υπέρ και 4 κατά εγκρίθηκαν οι διαδικασίες μέχρι την εκλογή προέδρου στις 11 Νοέμβρη.

Για στελέχη του ΠΑΣΟΚ που υπονόμευαν «ομόφωνες αποφάσεις» των οργάνων του ΠΑΣΟΚ έκανε λόγο χτες ο Γ. Παπανδρέου σε συνέντευξή του στο «Αλτερ». Οξύνοντας την εσωκομματική αντιπαράθεση, ο Γ. Παπανδρέου ανέφερε ότι υπήρξαν δηλώσεις στελεχών στο «άρθρο 16» και στο «Ασφαλιστικό» που ενώ είχαν ψηφίσει υπέρ συγκεκριμένων θέσεων μέσα στο ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια εξέφραζαν «διαφορετικές γνώμες» και είπε ότι κακώς δεν προχώρησε σε «κυρώσεις».

Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ της «αναθεώρησης του "άρθρου 16", δεν άλλαξε θέση» και τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από την αναθεώρηση, λόγω της «νοθείας» της κυβέρνησης στο «άρθρο 24».

Ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να εμφανιστεί σαν ηγέτης που δεν έχει εξαρτήσεις απέναντι στα «συμφέροντα» και για πρώτη φορά αναφέρθηκε σε δημοσίευμα συγκεκριμένης εφημερίδας μεγάλου συγκροτήματος, χωρίς ωστόσο να την κατονομάσει, που του ζητούσε να παραιτηθεί. Δήλωσε ότι αν ήταν «αρνητική» η ψηφοφορία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, όταν ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης, θα είχε παραιτηθεί. Ανέφερε ότι θα ήθελε «παρόντα» τον Κ. Σημίτη στις εσωκομματικές διαδικασίες και σημείωσε ότι το 2004, όταν έγινε αρχηγός, «σήκωσε σταυρό μαρτυρίου».

• Σε χτεσινές δημοσκοπήσεις της «GPO» και της «Μέτρον Ανάλυσης» ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ στο ερώτημα ποιον προτιμάνε για πρόεδρο, στην πρώτη ο Γ. Παπανδρέου συγκέντρωνε 44,7% έναντι 41,2% του Ευάγ. Βενιζέλου και στη δεύτερη 52% έναντι 38%.

Υπέρ της υπέρβασης της κρίσης του ΠΑΣΟΚ προς όφελος της σταθερότητας του πολιτικού συστήματος τάσσονται κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, εκτιμώντας ταυτόχρονα ότι οι πιθανότητες διάσπασης είναι μικρές.

Παρά τις δηλώσεις του Κ. Καραμανλή ότι δεν ανακατεύεται σε εσωτερικά κανενός κόμματος, μια σειρά στελέχη δε διστάζουν να παρεμβαίνουν έμμεσα προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Ενδεικτικές οι δηλώσεις του Γραμματέα της ΚΕ της ΝΔ Λ. Ζαγορίτη, ο οποίος τάχτηκε υπέρ της υπέρβασης της κρίσης στη βάση της ενίσχυσης της σταθερότητας του δικομματισμού: «Μας ενδιαφέρει το ΠΑΣΟΚ να ξεπεράσει τα προβλήματά του, να ξεπεράσει τις εσωτερικές εντάσεις διότι υπάρχει κίνδυνος να μετακυληθούν στο πολιτικό σύστημα», δήλωσε χτες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, διευκρινίζοντας ότι «εμείς θέλουμε ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο να ασκεί αντιπολίτευση, να κάνει καλόπιστη, καλοπροαίρετη κριτική και όχι ένα ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα ρέπει στην πόλωση, την οξύτητα και το λαϊκισμό, γιατί αυτό δημιουργεί ζημιά στο πολιτικό σύστημα...». Ανέφερε ακόμα ότι δεν πιστεύει «πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος διασπάσεως», επικαλούμενος την τύχη των διασπαστικών κινήσεων στα δύο μεγάλα κόμματα, αν και φρόντισε να αφήσει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά, λέγοντας ότι «ποτέ κανείς δεν μπορεί να αποκλείει τίποτα». Από την άλλη, δεν παρέλειψε να εκμεταλλευτεί την κρίση, προκειμένου να εκτοξεύσει βολές για την ικανότητά του να κυβερνήσει: «Εκείνο το οποίο με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι, τι θα γινόταν αν θα έπαιρνε την εξουσία, με τέτοιες διαφορές, με τέτοιες εντάσεις στο εσωτερικό του», είπε χαρακτηριστικά.

Την εκτίμηση ότι δε βολεύει την κυβέρνηση η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ εξέφρασε ο Μ. Εβερτ, επεξηγώντας (στον «Αλφα 9,89») ότι «όσο περισσότερο δεν πηγαίνει το ΠΑΣΟΚ καλά, τόσο το χειρότερο είναι αυτό για το σύνολο της κοινωνίας. Ακόμα και σε εμάς τους ίδιους στη ΝΔ, διότι άλλη είναι η ένταση και η προσοχή που θα δίνουμε, όταν έχουμε ένα σοβαρό κριτή απέναντί μας».

Από την πλευρά της, η Ντ. Μπακογιάννη δήλωσε (στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία») ότι «για πρώτη φορά βλέπω ότι το ΠΑΣΟΚ διατρέχει ουσιαστικό κίνδυνο να βρεθεί προ μιας διάσπασης», αν και διευκρίνισε ότι δεν πιστεύει ότι θα γίνει τελικά.