Ο Νίκος Σοφιανός αρχικά αναφέρθηκε στο έγκλημα στα Τέμπη σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα ότι «είναι μέρες θλίψης και οργής για ένα αποτρόπαιο έγκλημα που έγινε στον βωμό του κέρδους. Και δεν είναι τυχαίο που αυτός ο χαρακτηρισμός δόθηκε από τη συνείδηση του λαού μας...».

Εξήγησε ότι απέναντι βρίσκεται ένα κράτος ταξικό και αυτό «μπορεί να συνειδητοποιηθεί από ολοένα και περισσότερο κόσμο, ένα κράτος εγκληματικό, αδιάφορο για την ανθρώπινη ζωή. Το ίδιο το κράτος, το ίδιο το σύστημα που με τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του ξεζουμίζει τον εργαζόμενο, δημιουργεί την ανεργία, την ανέχεια, ληστεύει το λεηλατημένο του εισόδημα, το ίδιο κράτος αδιαφορεί ή προδιαγράφει και την ίδια την απώλεια ζωής. Είναι το κράτος των καπιταλιστών με τα κόμματά τους, τις κυβερνήσεις τους ή τους συγκυβερνήτες τους. Είναι οι επενδύσεις για τις οποίες ακούμε. Οι επιχειρηματίες, τα κέρδη, ο ανταγωνισμός, που μαζί με αυτά πάει η ανεργία, τα φτηνά μεροκάματα, η άλωση των εργασιακών σχέσεων».

Τόνισε ότι το βασικό ερώτημα που είναι το πόσο δυνατός θα είναι ο λαός την επόμενη μέρα απαντιέται αυτόματα με το πόσο δυνατό θα είναι το ΚΚΕ. «Με το πόση δύναμη θα δείξει ο λαός, αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στη δική του δύναμη να συγκρουστεί με την επόμενη κυβέρνηση. Το πόσο αδύνατα θα είναι αυτά τα κόμματα που υπηρέτησαν αυτήν τη μαύρη, τη ζοφερή πραγματικότητα, που έχει δημιουργήσει η πολιτική τους. Αυτό θα είναι ένα μεγάλο κέρδος. Οσο πιο αδύνατοι αυτοί, τόσο πιο δυνατός ο λαός, πιο δυνατό το ΚΚΕ, ώστε την επόμενη μέρα, απέναντί τους να βρεθεί με μεγαλύτερο μπόι η σταθερή, η σίγουρη, η μαχητική αντιπολίτευση. Γιατί η δική μας εκλογική επιρροή μεταφράζεται αυτομάτως σε αυτοπεποίθηση περισσότερων τμημάτων του λαού μας. Σε διάθεση να συγκρουστούν, να διεκδικήσουν, να παλέψουν το καθετί που τους μαυρίζει, που τους δυσκολεύει. Να ανοίξουν μέτωπο για να διεκδικήσουν προβλήματα, αιτήσεις, δικαιώματα. Γιατί αυτό το δυνάμωμα, αυτή η αγωνιστική επιλογή, η αλληλεγγύη, η οργάνωση που μπορεί να δυναμώσει, εξυπηρετείται από την ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Μέσα από την ανάπτυξη σοβαρών αντιστάσεων που είχαμε αυτά τα χρόνια».

«Το κρίσιμο, λοιπόν, δίλημμα που μπαίνει μπροστά και που πρέπει να βάλουμε, αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, είναι ότι ο λαός μας έχει να κερδίσει από ένα ακόμη πιο ισχυρό ΚΚΕ», τόνισε και πρόσθεσε πως «έχει να κερδίσει από την ενίσχυση του Κόμματος που ήταν πρωταγωνιστής της εργατικής - λαϊκής πάλης παντού. Εχει να κερδίσει από αυτήν την κοπιαστική δουλειά στην οποία πρωτοστατούν οι κομμουνιστές για ένα πανελλαδικό συντονισμένο κίνημα, το οποίο θα θεριεύει καθημερινά μέσα στους αγώνες, μέσα στην αλληλεγγύη, μέσα στη στήριξη κάθε αδύνατου μπροστά στην επίθεση του κεφαλαίου. Εχει να κερδίσει από εκλεγμένους βουλευτές κομμουνιστές που θα βρεθούν δίπλα και μπροστά στα λαϊκά προβλήματα, στις διεκδικήσεις, μακριά από τη σαπίλα, μακριά από τον πλουτισμό, μακριά από τα παζάρια, από το πάρε και το δώσε στο οποίο πρωταγωνιστεί το υπόλοιπο αστικό πολιτικό σύστημα. Γιατί ο λαός μας ξέρει ότι η δική μας δύναμη, η ψήφος στο ΚΚΕ, δεν μεταλλάσσεται. Δεν πάει κάπου αλλού. Γίνεται δύναμη ανάτασης, δύναμη πολιτικής, ηθικής, πολιτισμικής ανάτασης του λαού μας. Γιατί δυναμώνει με αυτή του την κίνηση, με αυτή του τη στήριξη, στην πορεία κι εν δυνάμει στην πρόταση εξουσίας που έχει το ΚΚΕ».

Ο Χάρης Βουρδουμπάς στην παρέμβασή του απευθύνθηκε ιδιαίτερα στους νέους γονείς, καλώντας τους να μετατρέψουν τη θλίψη και την οργή τους για το έγκλημα στα Τέμπη σε δύναμη για οργάνωση του συλλογικού αγώνα, κριτήριο συμπόρευσης και ψήφου στο ΚΚΕ. Να κάνουν κριτήριο την απαράδεκτη κατάσταση στα σχολεία, γιατί ο κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδί του και όχι το «μικρότερο κακό». Αυτό να είναι το κριτήριο σε κάθε πλευρά της ζωής τους.

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στην παρέμβασή του αναφέρθηκε στις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ, τη μετατροπή της χώρας σε απέραντο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο και τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, στον πόλεμο στην Ουκρανία και τις συνέπειες αυτής της πολιτικής για τον λαό της Ελλάδας. Κάλεσε σε συμπόρευση με το ΚΚΕ γιατί «μόνο ο λαός με αγώνες και πάλη μπορεί να σώσει τον λαό».

«Το ΚΚΕ με θλίψη αποχαιρετά τον αντιστασιακό, διδάκτορα των οικονομικών επιστημών και στέλεχος του Κόμματος, σ. Γιώργο Πολυμερίδη, που έφυγε χτες από τη ζωή, στη Βουλγαρία, όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια.

Ο σ. Γιώργος Πολυμερίδης γεννήθηκε στις 20 Απρίλη 1933, στην Καρωτή Διδυμοτείχου Εβρου. Παιδί οικογένειας αγωνιστών που πήραν ενεργό μέρος στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και στον ΔΣΕ. Ο πατέρας του ως μαχητής του ΔΣΕ σκοτώθηκε το 1948. Ο ίδιος οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και τον Ιούνη του 1948, με τη μητέρα του και τον αδερφό του, "βγήκαν στο βουνό" και από εκεί πέρασαν στη ΛΔ Βουλγαρίας.

Εκεί ο σ. Γ. Πολυμερίδης εργάστηκε αρχικά ως δάσκαλος της ελληνικής γλώσσας και στη συνέχεια στα ανθρακωρυχεία του Ντιμίτροφγκραντ. Το 1951 έγινε μέλος της Ντιμιτροφικής Κομσομόλ και του ΚΚΕ. Το 1954 εισήχθη στην Ανώτατη Οικονομική Σχολή "Καρλ Μαρξ" Σόφιας και από το 1959, που ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ειδικότητα "Σχεδιασμένη Οικονομία", εργάστηκε ως οικονομολόγος σε βιομηχανικό εργοστάσιο. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Οικονομία στην Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών και Κοινωνικής Διεύθυνσης της ΚΕ του Βουλγαρικού ΚΚ, αποκτώντας τον τίτλο του Διδάκτορα των οικονομικών επιστημών.

Από το 1971 έως το 1973 εργάστηκε στην Κρατική Επιτροπή Σχεδιασμού της λαϊκής οικονομίας της ΛΔ Βουλγαρίας και από το 1973 διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Λευτεριά", όργανο των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στη ΛΔ Βουλγαρίας. Από τον Νοέμβρη του 1973 μέχρι τον Ιούνη του 1980 εργάστηκε στο Ινστιτούτο Σύγχρονων Κοινωνικών Θεωριών, όπου έγινε υφηγητής της Πολιτικής Οικονομίας, ενώ ως επισκέπτης καθηγητής στην Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών δίδαξε το μάθημα της Πολιτικής Οικονομίας. Απέσπασε τρεις τιμητικές διακρίσεις με διάταγμα του Κρατικού Συμβουλίου της ΛΔ Βουλγαρίας.

Ο σ. Γιώργος Πολυμερίδης επαναπατρίστηκε, το 1980, μαζί με την οικογένειά του και ανέλαβε καθήκοντα στο Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ) ως ερευνητής και δάσκαλος Πολιτικής Οικονομίας, ενώ από το 1980 έως το 2005 ήταν μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου. Υπήρξε ακόμα μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και υπεύθυνος του Τμήματος, ενώ ταυτόχρονα ήταν μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ο σ. Γιώργος Πολυμερίδης, σε αυτά τα πάνω από 70 χρόνια οργανωμένης ζωής στο ΚΚΕ, τίμησε τον τίτλο του μέλους και του στελέχους του Κόμματος. Αγωνίστηκε για τα ιδανικά του, ως νεαρός ΕΠΟΝίτης, στην πολιτική προσφυγιά και στη συνέχεια, με το ιδιαίτερο πάθος του για τη μελέτη της επιστήμης και της επαναστατικής κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού, συμβάλλοντας στις επεξεργασίες του ΚΚΕ».

• Η κηδεία του συντρόφου θα γίνει αύριο Παρασκευή, στο κεντρικό νεκροταφείο Σόφιας, στη 1 το μεσημέρι και θα είναι πολιτική.