Δε νομίζω, σύντροφοι, πως υπάρχει πολίτης αυτής της χώρας που δεν έχει στα σοβαρά αναρωτηθεί παραπάνω από μία φορές, αν και πώς απαντιέται στις μέρες μας το ερώτημα του τίτλου: Πόσο πιο «άσχημη» μπορεί να γίνει αυτή η ...δημοκρατία υπό την οποία αποφασίζουμε(;) και ζούμε;
Ολοι μιλάνε ανέξοδα για θεσμούς, νόμους, ισχύ εφαρμογής τους, σκάνδαλα, βρώμα, δυσωδία, αλλά εν τέλει την υπηρετούν και την ασχημαίνουν με αφόρητο κυνισμό, χωρίς ν' ανοίγουν, όχι συζήτηση, μήτε καν ψίθυρο για τον πολιτικό πυρήνα της. Είναι ουσιαστικά δημοκρατία και υπέρ ποιας και πώς ψηφοφορικής πλειοψηφίας;
Ομως, η μυθολογία της εποχής πλέκεται - εξαιρετικά αποτελεσματικά είναι η αλήθεια... στη συναινετική χειραγώγηση των μαζών, καθώς καταναγκάζονται να παίζουν ένα πολιτικό παίγνιο, αντί να δρουν και να ασκούν πραγματικά πολιτική εξουσία. Υπάρχουν ζητήματα που ανακύπτουν ακριβώς, επειδή η δημοκρατία ως ταξική και πλειοψηφικά ψευδής στον πυρήνα της, πρέπει να τα σκεπάζει με άγνοια, διαστρέβλωση των εννοιών και αποπροσανατολισμό των πολλών από τους κοινούς στόχους.
Η απόκρυψη της αλήθειας είναι προφανώς χειρότερη ως προς το παραγόμενο πολιτικό αποτέλεσμα. Γιατί προσφέρει το άλλοθι της άγνοιας ή της αμέλειας. «Δεν ήξερα. Δεν το ήθελα κλπ.». Η δε γενίκευση αφασικών εννοιών, περί συγκεκριμένων όμως πραγμάτων, απλώνει ολοένα και ασφυκτικότερα το πλέγμα του φασισμού πάνω στην κοινή λογική.
Η σημαία λόγου χάρη. Είναι σύμβολο κρατικής κυριαρχίας επισήμως, είναι παντιέρα σε άλλες περιπτώσεις, λάβαρο σε επαναστάσεις, ταυτότητα αλλού και σε κάθε περίπτωση φορέας ιστορικών και πραγματικών ατομικών και συλλογικών εμπειριών. Στην εποχή μας, αλλά και στη γέννησή της, η σημαία σβάστικα ήταν και παραμένει συνώνυμο της φρίκης. Σημαίνον και σημαινόμενο μαζί ναζισμού. Οι ...υπερασπιστές θα έκαιγαν στην πυρά, ακόμη και σήμερα, όποιον την κατέβαζε ή την πυρπολούσε. Τα ...θύματά της λυτρώνονται ακόμα κι όταν, έστω και σε ταινία, τη δουν να υποστέλλεται και να καίγεται.
Το περιεχόμενο της σημαίας δεν είναι ούτε αυτονόητο ούτε δεδομένο ως εξουσία. Το κάψιμο της αστερόεσσας των ΗΠΑ (που με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας που την υψώνει ως σύμβολο της κυριαρχίας της δεν απαγορεύεται καν στο εσωτερικό της) είναι πράξη αντίστασης στο περιεχόμενο του imperium που εκφράζει.
Αλλά το θέμα δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Στη νεοταξίτικη προπαγάνδα εξωραΐζουμε την έννοια σημαία κατά το πολιτικό δοκούν. Γιατί άμα σύμπασα η σκεπτόμενη ανθρωπότητα ταυτίζει το Γκουαντάναμο με τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, τότε ευκολότερα διά της πυράς αποδεικνύεται το ομοιόμορφο με τη σβάστικα.
Ζούμε στη χώρα όπου η ανάλυση του κάθε ξένου σοβαρού ή χυδαίου δημοσιογράφου ή υπαλλήλου γεννά πλέγματα και φοβίες υπόδουλου νου πολύ χειρότερες απ' ό,τι οι συνέπειες της «φραπελιάς»... Και για να μην ξεχνιόμαστε, αιματοβαμμένα πανιά έγιναν σημαίες όταν υπηρετούσαν λαούς και ιδανικά. Αλλωστε, γιατί να μην έχουν συνηθίσει τα εγκαύματα στο σύμβολό τους οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές; Τη σημαία τους την καίνε τα φέρετρα τα τυλιγμένα μ' αυτήν των Αμερικανών στρατιωτών που γεμίζουν στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Στο όνομα και αυτών των χαμένων νιάτων των συνεχών Βιετνάμ, την καίνε ως σύμβολο κατοχής οι λαοί της Γης! Δεν καίνε σημαία έθνους και ιστορίας. Καίνε, καίμε το σάβανο της δημοκρατίας της άσχημης.
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Περιβαλλοντοκτόνες ... ευαισθησίες!
Με αφορμή την ψηφοφορία στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος
Γενικεύεται η εκμετάλλευση του δασικού πλούτου της χώρας από το μεγάλο κεφάλαιο
Είναι γεγονός ότι από την όλη συζήτηση της νέας δασοκτόνας αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, τελικά κινδυνεύουμε, το μόνο που θα μείνει ως απόηχος να είναι η επεισοδιακή ψηφοφορία και όχι αυτή καθεαυτή η ουσία της. Και είναι επίσης γεγονός ότι αυτό βολεύει αφάνταστα και την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ. Και τους βολεύει, γιατί έτσι επιχειρείται να αποκρυβούν από τον ελληνικό λαό οι εξής βασικές αλήθειες: Οτι η πολιτική φιλοσοφία και των δύο αυτών κομμάτων καθορίζεται από την αντίληψη πως η γη, τα δάση, το φυσικό περιβάλλον, γενικότερα, αποτελούν εμπόρευμα και επομένως μπορούν να παραδοθούν στο μεγάλο κεφάλαιο και να μετατραπούν σε αντικείμενο στυγνής κερδοσκοπίας στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αγοράς. Οτι τα δύο αυτά κόμματα, εναλλασσόμενα στην εξουσία, «ανταγωνίζονται» ποιο θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα εκείνα που θεωρούν την προστασία της δασικής γης, της δημόσιας περιουσίας γενικότερα, ως εμπόδιο στα κερδοσκοπικά τους σχέδια.
Πολλοί εκθείασαν τη δήθεν «θετική στάση» του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 24, «ξεχνώντας» ότι δεν έκανε τίποτε άλλο από το να επιχειρήσει να υπερασπιστεί την αναθεώρηση που έκανε το ίδιο στο άρθρο 24 το 2001. Να υπερασπιστεί, δηλαδή, μια αναθεώρηση που ήταν και αυτή εξαιρετικά δασοκτόνα, αφού: Δόθηκε το δικαίωμα στο κεφάλαιο να παρεμβαίνει στα δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις, κατοχυρώθηκε και συνταγματικά η ιδιωτικοποίηση των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος, άλλαξε ο ορισμός του δάσους και άναψε το «πράσινο φως», για να νομιμοποιηθούν όσοι έχτισαν μέσα σε δάση. Με το δασοκτόνο νόμο 3208/2003, μάλιστα, που εκδόθηκε κατ' επιταγήν της αναθεώρησης αυτής, οδηγούνται, σύμφωνα με τους δασολόγους, σε αποχαρακτηρισμό πάνω από 40 εκατ. στρέμματα δάσους! Η στάση, λοιπόν, του ΠΑΣΟΚ στο άρθρο 24 ήταν πέρα για πέρα υποκριτική και δεν αποκλείεται να υπαγορεύτηκε, όχι βέβαια από περιβαλλοντική... ευαισθησία, αλλά για να μετριαστούν οι εντυπώσεις από το «ναι» του αρχηγού του στο άρθρο 16...
Motion Team
Από τις λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στα δασοκτόνα σχέδια
Πολλοί, επίσης, έσπευσαν να προσδώσουν περίπου την ετικέτα του «ήρωα» στους 6 βουλευτές της ΝΔ που διαφοροποιήθηκαν και δεν ψήφισαν υπέρ της αναθεώρησης. Κι όλα αυτά, παρότι οι περισσότεροι από αυτούς δήλωσαν, αμέσως μετά την ψηφοφορία, ότι η στάση τους δεν είναι οριστική και άφησαν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, αυτή να αλλάξει στην ολομέλεια της Βουλής. Για παράδειγμα: «Το "παρούσα", δε σημαίνει "όχι", σημαίνει επιφύλαξη» (Χρ. Καρύδη). «Πιστεύω ότι το θέμα πρέπει να συζητηθεί πιο διεξοδικά στην ολομέλεια, στην οποία και οι συνάδελφοι και εγώ θα τοποθετηθούμε οριστικά και δεσμευτικά» (Κ. Μητσοτάκης). Ο Γ. Ιωαννίδης, μάλιστα, κατά την τοποθέτησή του στην Επιτροπή της Βουλής δε δίστασε να μιλήσει για «απελευθέρωση κατάλληλων μικρών δασικών εκτάσεων, για να νοικιαστούν σε ιδιώτες και να αναπτυχθούν τουριστικές επιχειρήσεις»! Αλίμονο... Πίστεψε κανείς πως οι βουλευτές της ΝΔ απόκτησαν ξαφνικά περιβαλλοντικές ευαισθησίες και «ξαφνικά» σκέφτηκαν πως μπορεί να γίνει ζημιά στα δάση από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες σ' αυτά; Μάλλον, άλλο συμβαίνει. Ισως να θεώρησαν πως δεν αρκούν στους πλουτοκράτες αυτά που τους εκχωρούνται και θέλουν να τους τα «δώσουν όλα» για το «καλό της οικονομίας και της ανάπτυξης».
Αλλά πέρα απ' όλα τα παραπάνω και πριν καν ολοκληρωθεί στη Βουλή η διαδικασία για τη νέα καταστροφική αναθεώρηση του άρθρου 24, η κυβέρνηση επιχειρεί ευρείας έκτασης αποχαρακτηρισμούς των δασών, με στόχο την ενίσχυση της εμπορευματοποίησής τους από το μεγάλο κεφάλαιο.
Οπως αποκάλυψε χτες ο «Ριζοσπάστης», στο έργο «οριοθέτηση των δασών και δασικών εκτάσεων» που επιχειρεί η «Κτηματολόγιο ΑΕ», ακολουθείται μεθοδολογία η οποία οδηγεί σε ευρείς αποχαρακτηρισμούς που κυμαίνονται από 20% έως και 30% του δασικού πλούτου της χώρας.
Μόνο το ΚΚΕ, για το οποίο τα δάση αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και λαϊκή περιουσία, τήρησε ξεκάθαρα αταλάντευτη στάση, λέγοντας «όχι» και στη νέα καταστροφική αναθεώρηση, «όχι» στην εμπορευματοποίηση των δασών και της δημόσιας γης στο σύνολό της. Μόνο το ΚΚΕ καλεί το λαό να επαγρυπνεί, γιατί οι κερδοσκόποι και όσοι τους υπηρετούν με την πολιτική τους καραδοκούν, θέλοντας να πάρουν τη ρεβάνς, από την πρώτη ψηφοφορία, που ήταν αποτέλεσμα και των δικών του μαζικών αντιδράσεων...
Κυρίως φύλλο 
Feeds
