Ω, ηχήστε οι "κεντροαριστερές σάλπιγγες" για έναν "υγιή" και "εξανθρωπισμένο" καπιταλισμό, αλλά μέχρι τότε εσείς οι εργαζόμενοι δεν έχετε παρά να υποστείτε το νεοφιλελεύθερο μαστίγιο, γιατί αυτό επιτάσσει η σημερινή πραγματικότητα και γιατί μόνο με τις θυσίες σας θα υλοποιηθεί το "κεντροαριστερό" όραμά μας!

Ιδού το μήνυμα, που απέστειλε χτες ο πρωθυπουργός προς τα λαϊκά στρώματα. Ιδού τα διαπιστευτήρια, που, ταυτόχρονα, παρέδωσε για μια ακόμα φορά στην πλουτοκρατία. Στο μεταξύ, δίνοντας το σύνθημα προς τους επίδοξους συγκυβερνώντες της "κεντροαριστερής" διαχείρισης, ήταν αναμενόμενο να απευθύνει κάλεσμα προς "κάθε πρόταση που προωθεί και κοινωνικές και πολιτικές πρωτοβουλίες διαλόγου στη βάση ή την κορυφή",αφού το ΠΑΣΟΚ "δεν επιδιώκει την ανάπτυξή του εις βάρος άλλων πολιτικών χώρων"...

Με άλλα λόγια, ο Κ. Σημίτης,πιστός στο δρόμο των Ευρωπαίων ομοϊδεατών του, παρέδωσε, χτες, κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης του κόμματός του, με θέμα "Ο σοσιαλισμός και η δημοκρατία στην Ευρώπη του 21ου αιώνα", μαθήματα σοσιαλδημοκρατικής προσήλωσης στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε με μια "ανάλυση" της διεθνούς κατάστασης... Από πού πηγάζει και ποιο είναι, αλήθεια, το πρόβλημα στο σύγχρονο κόσμο; Οχι, βέβαια, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οχι, φυσικά, η ταξική εκμετάλλευση. Αλλωστε, όλα αυτά "δεν αρμόζουν πια στη μεταβιομηχανική εποχή",άσε που αποτελούν "μηχανιστικές" δοξασίες της "παραδοσιακής κομμουνιστικής Αριστεράς", όπως είπε...

Σύμφωνα με τον κύριο πρωθυπουργό, η ουσία του προβλήματος δε βρίσκεται στον καπιταλισμό, αλλά στα παρεπόμενά του! Η ουσία, δηλαδή, δεν είναι στην πηγή του προβλήματος, αλλά στο "κακό" προϊόν της πηγής! Εν συντομία, κατά τον κύριο Σημίτη, αυτό που πρέπει να κάνει η "Αριστερά", σήμερα, είναι να προχωρήσει σε "έλεγχο της παρασιτικής κερδοσκοπίας" (που "είναι παρακολούθημα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού", αλλά αυτό θα διορθωθεί με την εγκαθίδρυση του "κεντροαριστερού" καπιταλισμού!) και σε "φρενάρισμα" του παγκόσμιου χρηματιστικού τζόγου...

Το "αριστερό", δηλαδή, κατά τη γνώμη του, δεν είναι εκείνο που αντιπαρατίθεται με τον καπιταλισμό και τα παρεπόμενά του, αλλά εκείνο που "κριτικάρει" τα παρεπόμενα του καπιταλισμού (ούτε καν αυτό κάνει, όπως θα δούμε παρακάτω) για να "καλυτερεύσει" το σύστημα...

Ομως, ο κ. Σημίτης έχει ακόμα πιο "ρηξικέλευθες" απόψεις. Απόψεις, που φτάνουν μέχρι την "εξυγίανση" του καπιταλισμού και τον "εξανθρωπισμό" του (κατά τον θεωρητικό "μέντορά" του, καθηγητή κ. Ν. Μουζέλη), μέσω ποιου δρόμου, άραγε; Μα, μέσω του προσανατολισμού των κεφαλαίων των κεφαλαιούχων στην"παραγωγική διαδικασία" και όχι στα χρηματιστηριακά "καζίνο" της παγκοσμιοποιημένης "γκανιότας"! Οπως αντιλαμβάνεται κανείς, ο γιατρός διαπίστωσε καρκίνο και σύστησε ασπιρίνη...

Από εκεί και πέρα, ο πρωθυπουργός ξεδίπλωσε πλήρως την ιδεολογία της "κεντροαριστεράς". Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτήν, ούτε τα "κακά παρεπόμενα" του καπιταλισμού είναι ...εντελώς κατακριτέα. Διότι μπορεί να χρειάζεται "έλεγχος της κερδοσκοπίας", αλλά επ' ουδενί πρέπει να υπάρξει έλεγχος πάνω στη διακίνηση των κεφαλαίων, γιατί κάτι τέτοιο "ούτε εφικτό είναι, ούτε καν επιθυμητό, γιατί θα μας ξαναγύριζε στον οικονομικό εθνικισμό",όπως υποστήριξε...

Ποια είναι, λοιπόν, η απάντηση; Ο κ. Σημίτης υπήρξε σαφής: Ενίσχυση του ιμπεριαλιστικού κέντρου των Βρυξελλών, άνοιγμα των σφαιρών επιρροής του σε σχέση με τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα και απόλυτη υποταγή της χώρας στην ΕΕ, η οποία θα "επιβιώσει" μόνο "σε απόλυτη συνεργασία με τους εταίρους μας", που πρέπει να καθυποτάξουν τον Τρίτο Κόσμο και να τον καταστήσουν "αγορά της ευρωπαϊκής βιομηχανίας"! Ετσι, σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ και την "κεντροαριστερή" εκπροσώπηση των πολυεθνικών της Ευρώπης, η ΕΕ θα αντεπεξέλθει στην "παγκοσμιοποίηση της οικονομίας" και θα επιβληθεί στο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα μέσω του ΕΥΡΩ... Οσο για την Ελλάδα, μέσα από τον "επιβεβλημένο δρόμο" εντός της ΕΕ, κάτι θα "πλιατσικολογήσει" και αυτή...

Κατόπιν τούτων, είναι ξεκάθαρο για τα συμφέροντα ποιας Ελλάδας πασχίζει η "κεντροαριστερά". Ομως, ο κ. Σημίτης θέλησε να το "ιδεολογικοποιήσει" περισσότερο. Αφού, λοιπόν, δήλωσε την απέχθειά του προς τον "υπαρκτό σοσιαλισμό", αφού βροντοφώναξε ότι εκτός από προλετάριους και καπιταλιστές υπάρχουν και μεσαία στρώματα, είπε ότι, σύμφωνα με τη σημερινή "Αριστερά" και σε αντίθεση με τον ...απαρχαιωμένο μαρξισμό, αποδεικνύεται ότι "το εποικοδόμημα, αντίθετα με τις προηγούμενες δοξασίες, δεν καθορίζεται μηχανιστικά από τις παραγωγικές σχέσεις, έχει αυτονομία". Τέτοια διαπίστωση! Δε μας είπε, όμως, αν το εποικοδόμημα είναι τόσο αυτόνομο, ώστε να μπορούσε να στέλνει ο ίδιος τους αγρότες, για παράδειγμα, στα δικαστήρια, εφόσον θα υπήρχαν άλλες παραγωγικές σχέσεις... Πάντως, φρόντισε να πει ότι οι σύγχρονες κοινωνικές αντιθέσεις δεν έχουν ταξικές και "οικονομετρικές παραμέτρους", αλλά και άλλες, "όπως το φύλο, η ηλικία, ο τρόπος ζωής"... Ηταν ένας ικανοποιητικός τρόπος για να εισάγει τους ακροατές τους στην παλιά νεοσυντηρητική αντίληψη περί "άξιου και ικανού που προκόβει", μεταμφιεσμένη βέβαια σε "κεντροαριστερή" διατύπωση, του τύπου "να καλλιεργήσουμε τις ικανότητες και τις δεξιότητες" των πολιτών...

Από εκεί και πέρα, ο κ. Σημίτης δε χρειάστηκε "κεντροαριστερές" περικοκλάδες. Ηταν "κρυστάλλινος". Αφού διατύπωσε την αντίληψη της "συναίνεσης" και της "συνενοχής", από την οποία πρέπει να διαπνέονται οι πολίτες με "κοινωνική ευθύνη",ξεκαθάρισε ότι εν αναμονή του ..."υγιούς καπιταλισμού", η κυβέρνησή του δεν πρόκειται να προχωρήσει "σε ενίσχυση της ζήτησης", γιατί αυτή η πολιτική "επιτείνει τις μακροοικονομικές ισορροπίες". Επίσης, η κυβέρνησή του θα συγκρουστεί με τις "συντεχνιακές οργανώσεις (σ.σ.: εργαζόμενοι ΔΕΚΟ, αγρότες κλπ.), θα προχωρήσει στην επιβολή "θυσιών προς όλους ακόμα και στους εργαζόμενους" κλπ.

Αλλά, σε αντίθεση με το νεοφιλελευθερισμό, οι "κεντροαριστερά" επιβαλλόμενες θυσίες θα είναι "συχνά δυσάρεστες, αλλά σίγουρα επωφελείς" και, κυρίως, "αναγκαίες", αφού "η σημερινή οικονομία, εξαρθρωμένη από το παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο, δεν έχει περίσσευμα για όλους"! Τουτέστιν, η κοινωνική πολιτική καταργείται στο όνομα του ότι θα παίρνουν μόνο "όσοι έχουν ανάγκη", δηλαδή κανένας...

Αναμενόμενο ήταν ο πρωθυπουργός να "κλείσει", όπως άρμοζε στην περίσταση: Για όποιον συμφωνεί με τα παραπάνω, "είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πρόταση", κατέληξε...

Ν. Μπ.

Και εκεί που όλα φάνταζαν "κεντροαριστερά" και ωραία, κατέφθασε στα δημοσιογραφικά θεωρία η ομιλία του κ. Πασχαλίδη. "Η παγκοσμιοποίηση επηρεάζει καθοριστικά τους κάθετα οργανωμένους πολιτισμούς", επισήμανε από την πρώτη κιόλας πρόταση ο κύριος υπουργός! Τσ, τσ, τσ...

***

Αγωνιούμε! Με τους "ορθογώνια" και, κυρίως, με τους σε σχήμα "κόλουρου κώνου" οργανωμένους πολιτισμούς, τι γίνεται κύριε Πασχαλίδη μας;

***

Μεγάλε, η ρίζα του 245.945, ποια είναι; Εδώ σ' έπιασα.

***

Ομως, στη συνέχεια ο υφυπουργός στον πρωθυπουργό ήταν επεξηγηματικός: Ο Χέγκελ, είπε, ξεπεράστηκε, ο Μαρξ επίσης, όσο για τον... Κορνχάουζερ δεν αισθάνεται και πολύ καλά αυτόν τον καιρό, οπότε; Οπότε η σύγχρονη αριστερή απάντηση και "πολυδιάστατη προσέγγιση", είναι του Νίκου Μουζέλη...

***

Μπίνγκο!

***

Εκεί που πλέον μπήκαν τα πράγματα στη θέση τους, ήταν όταν ο κύριος Πασχαλίδης επισήμανε πως "ο Τόφλερ θεωρεί επαναστατική αναγκαιότητα μια πλανητική συνειδητότητα"... και πως "το σύνθημα "ο λαός στην εξουσία" μετασχηματίζεται στο η "κοινωνία στην κυβέρνηση""...

***

Η, όπως έλεγε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας σ' εκείνη την παλιά ελληνική ταινία "τρεις ηλίθιους έχω γνωρίσει στη ζωή μου: εσένα, εμένα και τον καθηγητή Μίλερ...".

***

Ευτυχώς πάντως, που πριν την τοποθέτηση του κ. Πασχαλίδη είχε προηγηθεί ο Α. Τσοχατζόπουλος, ο οποίος σε κάποια στιγμή αναφέρθηκε στα 22 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Κοντοστάθηκε, σκέφτηκε και διόρθωσε: "22 χρόνια με τον Α. Παπανδρέου και 2 χρόνια με τον Κ. Σημίτη, άρα 24 χρόνια"! Και αφού το ξανασκέφτηκε, κατέληξε από το βήμα: "κι όμως φτάσαμε στα 24 χρόνια"...

***

Είδες; Αμα υπάρχει "συλλογική σκέψη" προκύπτουν σωστές απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα.

***

Πόσο κάνει 98 - 74 σύντροφε; Ο, τι πείτε εσείς κύριε Μουζέλη.

***

Ο δε Ακης Τσοχατζόπουλος έθεσε κι άλλο ερώτημα. Αφού είχε περάσει μια ώρα μονολόγου του Κ. Σημίτη, κι άλλη μια ώρα μονολόγου του Κ. Σκανδαλίδη, απευθυνόμενος στην άδεια πλέον αίθουσα, ρώτησε: "Υπάρχει άραγε η ανάγκη να κάνουμε διάλογο;".

***

Εκτός από την κ. Δαμανάκη, που παραβρέθηκε στη συνδιάσκεψη ως υποψήφια "δήμαρχος της κεντροαριστεράς", δεν είχε μείνει σχεδόν κανείς άλλος για να του απαντήσει...

***

Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτή η φιέστα στήθηκε για να πει ο Σημίτης πως τα "κεντροαριστερά" του οράματα "προϋποθέτουν συχνά θυσίες όλων, ακόμα και των εργαζόμενων" και πως "χρειάζεται η λήψη άμεσων και δραστικών μέτρων, συχνά δυσάρεστων"...

***

Αλλά αυτή είναι η διαφορά των νεοφιλελεύθερων από τους "κεντροαριστερούς". Οι δεύτεροι επιβάλλουν τα νεοφιλελεύθερα μέτρα μετά από συνδιασκέψεις...

Βήμα για την προβολή ακραίων νεοφιλελεύθερων θέσεων, στο χώρο της οικονομίας, αποτέλεσε η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ.

Ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης, αναφέρθηκε στην εμπειρία της κυβέρνησης των Εργατικών της Αγγλίας, σχετικά με τους τρόπους που η τελευταία χειρίστηκε τα θέματα ιδιοκτησίας των δημόσιων επιχειρήσεων. Οπως είπε, η απάλειψη του άρθρου 4 από το καταστατικό του Εργατικού Κόμματος (αναφερόταν στην αναγκαιότητα του περάσματος των μέσων παραγωγής στην εξουσία της εργατικής τάξης) κρίθηκε αναγκαία για την προσαρμογή των Εργατικών στις νέες διεθνοποιημένες συνθήκες... Για την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ισχυρίστηκε ότι τα κρατικά μονοπώλια δεν πρέπει να αντικατασταθούν από ιδιωτικά μονοπώλια, αλλά θα πρέπει να δημιουργηθούν συνθήκες ανταγωνισμού με τη λειτουργία περισσοτέρων από μίας επιχειρήσεων...

Η υφυπουργός Βιομηχανίας Α. Διαμαντοπούλου,δικαιολογώντας τη νέα "κοινωνική" πολιτική της κυβέρνησης, επανέλαβε τα γνωστά επιχειρήματα, ότι το δίχτυ κοινωνικής προστασίας δεν μπορεί πλέον να καλύπτει ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, αλλά η "κοινωνική" πολιτική θα πρέπει να απευθύνεται προς τα πιο αδύνατα, οικονομικά και κοινωνικά, μέλη της κοινωνίας. Χρησιμοποίησε επίσης το πρόβλημα των ανέργων σαν απειλή εναντίον όλων εκείνων που σήμερα εργάζονται. Ο υφυπουργός Εργασίας Χ. Πρωτόπαππας ανέφερε ότι "τις πολιτικές που απορρέουν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ δεν την επιλέξαμε εμείς αλλά μας την επιβάλανε"! Για να δηλώσει στη συνέχεια ότι η σημερινή πραγματικότητα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας είναι μονόδρομος στον οποίο αναγκαστικά πρέπει να προχωρήσουμε.

"Η παράταξη του εκσυγχρονισμού" έχει απέναντί της το "στρατόπεδο της συντήρησης"! Με αυτό τον τρόπο έκλεισε τη χτεσινή πρώτη μέρα της συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, κατά τη διάρκεια της βραδινής του τοποθέτησης, καθιστώντας ευδιάκριτη την εμμονή της κυβέρνησης στο νεοφιλελεύθερο κατήφορο και την επιλογή της να συγκρουστεί και να "τσακίσει" τα λαϊκά στρώματα.

Ο Κ. Σημίτης, δίνοντας το στίγμα της κατά γράμμα υλοποίησης της πολιτικής των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου, δήλωσε οπαδός των "θαρραλέων λύσεων" και των "καθαρών αποφάσεων" της κυβέρνησης ενάντια στους εργαζόμενους, που το κόμμα του πρέπει να φέρει σε πέρας χωρίς κανέναν "ελιγμό"! "Δεν πρόκειται να αναστείλουμε ούτε ένα μέτρο της πολιτικής μας", είπε με έμφαση! Βέβαια, δεν παρέλειψε να δώσει και μια υποκριτική παράσταση λέγοντας για το πόσο "γνωρίζει" πως "δοκιμάζονται" μεγάλες μερίδες του ελληνικού πληθυσμού. Γρήγορα, όμως, "συνήλθε" και συνέστησε και στους ακροατές του να "διακρίνουν" ποια από τα αιτήματα και τα προβλήματα είναι "υπαρκτά"...

Εστιάζοντας στην εσωκομματική ενότητα, ως απαραίτητο εφόδιο για την υλοποίηση της αντιδραστικής του πολιτικής, ο πρωθυπουργός κάλεσε τους "συντρόφους" του "να μη στρέψουν την προσοχή τους στα εσωκομματικά" και στα "παιχνίδια των ισορροπιών". "Διέταξε", δε, το κόμμα του να "κινητοποιήσει τα στελέχη" και να δώσει "συντεταγμένα τη μάχη των δημοτικών εκλογών", ενώ δεν παρέλειψε να αξιοποιήσει την κρίση στη ΝΔ, για να προβάλει την αξιοπιστία και τη σταθερότητα του ΠΑΣΟΚ, στην κυβερνητική θέση του διαχειριστή των συμφερόντων της πλουτοκρατίας.

Σε μια ομιλία, που μάλλον αποδίδεται στην ...κατανομή των ρόλων που επιλέχτηκε ανάμεσα στον πρόεδρο και τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, προχώρησε χτες ο Κ. Σκανδαλίδης. Σε υψηλούς τόνους, έκανε λόγο για "τέλος εποχής", όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, μίλησε για "υπέρβαση" του ΠΑΣΟΚ και επιδόθηκε σε αμφίσημης ερμηνείας τοποθετήσεις. Κατηγόρησε, δηλαδή, όσους επιλέγουν τη λογική του "νικητή και του ηττημένου", των "πλειοψηφιών και των μειοψηφιών" μέσα στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο αντιμετωπίζουν σαν "ανώνυμη εταιρία", όπως είπε. Κατόπιν ανέφερε πως "δεν ξορκίζει" τα ανυπόγραφα εσωκομματικά μανιφέστα, αλλά τις "ενυπόγραφες και ετερόκλητες επιδιώξεις όσων βολεύονται κάτω από ομπρέλες αυτονόητων διακηρύξεων" και κάλεσε τους εμπνεόμενους από το ΠΑΣΟΚ να πάψουν να ακολουθούν "μυωπικές ηγεσίες μικρομεσαίων αξιωματούχων"... Ας σημειωθεί πως στις ερμηνείες που δίνονταν, ότι τα λεγόμενα Σκανδαλίδη αναφέρονταν και στην πτέρυγα Σημίτη, η απάντηση ήταν πως στην ομιλία του ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ έκανε λόγο για επικείμενο συνέδριο, που δεν πρέπει να ασχοληθεί με τη "διαδοχολογία", άρα και με τη διαδοχή Σημίτη, αλλά με την πολιτική του κόμματος.