Ω, ηχήστε οι "κεντροαριστερές σάλπιγγες" για έναν "υγιή" και "εξανθρωπισμένο" καπιταλισμό, αλλά μέχρι τότε εσείς οι εργαζόμενοι δεν έχετε παρά να υποστείτε το νεοφιλελεύθερο μαστίγιο, γιατί αυτό επιτάσσει η σημερινή πραγματικότητα και γιατί μόνο με τις θυσίες σας θα υλοποιηθεί το "κεντροαριστερό" όραμά μας!

Ιδού το μήνυμα, που απέστειλε χτες ο πρωθυπουργός προς τα λαϊκά στρώματα. Ιδού τα διαπιστευτήρια, που, ταυτόχρονα, παρέδωσε για μια ακόμα φορά στην πλουτοκρατία. Στο μεταξύ, δίνοντας το σύνθημα προς τους επίδοξους συγκυβερνώντες της "κεντροαριστερής" διαχείρισης, ήταν αναμενόμενο να απευθύνει κάλεσμα προς "κάθε πρόταση που προωθεί και κοινωνικές και πολιτικές πρωτοβουλίες διαλόγου στη βάση ή την κορυφή",αφού το ΠΑΣΟΚ "δεν επιδιώκει την ανάπτυξή του εις βάρος άλλων πολιτικών χώρων"...

Με άλλα λόγια, ο Κ. Σημίτης,πιστός στο δρόμο των Ευρωπαίων ομοϊδεατών του, παρέδωσε, χτες, κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης του κόμματός του, με θέμα "Ο σοσιαλισμός και η δημοκρατία στην Ευρώπη του 21ου αιώνα", μαθήματα σοσιαλδημοκρατικής προσήλωσης στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε με μια "ανάλυση" της διεθνούς κατάστασης... Από πού πηγάζει και ποιο είναι, αλήθεια, το πρόβλημα στο σύγχρονο κόσμο; Οχι, βέβαια, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οχι, φυσικά, η ταξική εκμετάλλευση. Αλλωστε, όλα αυτά "δεν αρμόζουν πια στη μεταβιομηχανική εποχή",άσε που αποτελούν "μηχανιστικές" δοξασίες της "παραδοσιακής κομμουνιστικής Αριστεράς", όπως είπε...

Σύμφωνα με τον κύριο πρωθυπουργό, η ουσία του προβλήματος δε βρίσκεται στον καπιταλισμό, αλλά στα παρεπόμενά του! Η ουσία, δηλαδή, δεν είναι στην πηγή του προβλήματος, αλλά στο "κακό" προϊόν της πηγής! Εν συντομία, κατά τον κύριο Σημίτη, αυτό που πρέπει να κάνει η "Αριστερά", σήμερα, είναι να προχωρήσει σε "έλεγχο της παρασιτικής κερδοσκοπίας" (που "είναι παρακολούθημα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού", αλλά αυτό θα διορθωθεί με την εγκαθίδρυση του "κεντροαριστερού" καπιταλισμού!) και σε "φρενάρισμα" του παγκόσμιου χρηματιστικού τζόγου...

Το "αριστερό", δηλαδή, κατά τη γνώμη του, δεν είναι εκείνο που αντιπαρατίθεται με τον καπιταλισμό και τα παρεπόμενά του, αλλά εκείνο που "κριτικάρει" τα παρεπόμενα του καπιταλισμού (ούτε καν αυτό κάνει, όπως θα δούμε παρακάτω) για να "καλυτερεύσει" το σύστημα...

Ομως, ο κ. Σημίτης έχει ακόμα πιο "ρηξικέλευθες" απόψεις. Απόψεις, που φτάνουν μέχρι την "εξυγίανση" του καπιταλισμού και τον "εξανθρωπισμό" του (κατά τον θεωρητικό "μέντορά" του, καθηγητή κ. Ν. Μουζέλη), μέσω ποιου δρόμου, άραγε; Μα, μέσω του προσανατολισμού των κεφαλαίων των κεφαλαιούχων στην"παραγωγική διαδικασία" και όχι στα χρηματιστηριακά "καζίνο" της παγκοσμιοποιημένης "γκανιότας"! Οπως αντιλαμβάνεται κανείς, ο γιατρός διαπίστωσε καρκίνο και σύστησε ασπιρίνη...

Από εκεί και πέρα, ο πρωθυπουργός ξεδίπλωσε πλήρως την ιδεολογία της "κεντροαριστεράς". Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτήν, ούτε τα "κακά παρεπόμενα" του καπιταλισμού είναι ...εντελώς κατακριτέα. Διότι μπορεί να χρειάζεται "έλεγχος της κερδοσκοπίας", αλλά επ' ουδενί πρέπει να υπάρξει έλεγχος πάνω στη διακίνηση των κεφαλαίων, γιατί κάτι τέτοιο "ούτε εφικτό είναι, ούτε καν επιθυμητό, γιατί θα μας ξαναγύριζε στον οικονομικό εθνικισμό",όπως υποστήριξε...

Ποια είναι, λοιπόν, η απάντηση; Ο κ. Σημίτης υπήρξε σαφής: Ενίσχυση του ιμπεριαλιστικού κέντρου των Βρυξελλών, άνοιγμα των σφαιρών επιρροής του σε σχέση με τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα και απόλυτη υποταγή της χώρας στην ΕΕ, η οποία θα "επιβιώσει" μόνο "σε απόλυτη συνεργασία με τους εταίρους μας", που πρέπει να καθυποτάξουν τον Τρίτο Κόσμο και να τον καταστήσουν "αγορά της ευρωπαϊκής βιομηχανίας"! Ετσι, σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ και την "κεντροαριστερή" εκπροσώπηση των πολυεθνικών της Ευρώπης, η ΕΕ θα αντεπεξέλθει στην "παγκοσμιοποίηση της οικονομίας" και θα επιβληθεί στο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα μέσω του ΕΥΡΩ... Οσο για την Ελλάδα, μέσα από τον "επιβεβλημένο δρόμο" εντός της ΕΕ, κάτι θα "πλιατσικολογήσει" και αυτή...

Κατόπιν τούτων, είναι ξεκάθαρο για τα συμφέροντα ποιας Ελλάδας πασχίζει η "κεντροαριστερά". Ομως, ο κ. Σημίτης θέλησε να το "ιδεολογικοποιήσει" περισσότερο. Αφού, λοιπόν, δήλωσε την απέχθειά του προς τον "υπαρκτό σοσιαλισμό", αφού βροντοφώναξε ότι εκτός από προλετάριους και καπιταλιστές υπάρχουν και μεσαία στρώματα, είπε ότι, σύμφωνα με τη σημερινή "Αριστερά" και σε αντίθεση με τον ...απαρχαιωμένο μαρξισμό, αποδεικνύεται ότι "το εποικοδόμημα, αντίθετα με τις προηγούμενες δοξασίες, δεν καθορίζεται μηχανιστικά από τις παραγωγικές σχέσεις, έχει αυτονομία". Τέτοια διαπίστωση! Δε μας είπε, όμως, αν το εποικοδόμημα είναι τόσο αυτόνομο, ώστε να μπορούσε να στέλνει ο ίδιος τους αγρότες, για παράδειγμα, στα δικαστήρια, εφόσον θα υπήρχαν άλλες παραγωγικές σχέσεις... Πάντως, φρόντισε να πει ότι οι σύγχρονες κοινωνικές αντιθέσεις δεν έχουν ταξικές και "οικονομετρικές παραμέτρους", αλλά και άλλες, "όπως το φύλο, η ηλικία, ο τρόπος ζωής"... Ηταν ένας ικανοποιητικός τρόπος για να εισάγει τους ακροατές τους στην παλιά νεοσυντηρητική αντίληψη περί "άξιου και ικανού που προκόβει", μεταμφιεσμένη βέβαια σε "κεντροαριστερή" διατύπωση, του τύπου "να καλλιεργήσουμε τις ικανότητες και τις δεξιότητες" των πολιτών...

Από εκεί και πέρα, ο κ. Σημίτης δε χρειάστηκε "κεντροαριστερές" περικοκλάδες. Ηταν "κρυστάλλινος". Αφού διατύπωσε την αντίληψη της "συναίνεσης" και της "συνενοχής", από την οποία πρέπει να διαπνέονται οι πολίτες με "κοινωνική ευθύνη",ξεκαθάρισε ότι εν αναμονή του ..."υγιούς καπιταλισμού", η κυβέρνησή του δεν πρόκειται να προχωρήσει "σε ενίσχυση της ζήτησης", γιατί αυτή η πολιτική "επιτείνει τις μακροοικονομικές ισορροπίες". Επίσης, η κυβέρνησή του θα συγκρουστεί με τις "συντεχνιακές οργανώσεις (σ.σ.: εργαζόμενοι ΔΕΚΟ, αγρότες κλπ.), θα προχωρήσει στην επιβολή "θυσιών προς όλους ακόμα και στους εργαζόμενους" κλπ.

Αλλά, σε αντίθεση με το νεοφιλελευθερισμό, οι "κεντροαριστερά" επιβαλλόμενες θυσίες θα είναι "συχνά δυσάρεστες, αλλά σίγουρα επωφελείς" και, κυρίως, "αναγκαίες", αφού "η σημερινή οικονομία, εξαρθρωμένη από το παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο, δεν έχει περίσσευμα για όλους"! Τουτέστιν, η κοινωνική πολιτική καταργείται στο όνομα του ότι θα παίρνουν μόνο "όσοι έχουν ανάγκη", δηλαδή κανένας...

Αναμενόμενο ήταν ο πρωθυπουργός να "κλείσει", όπως άρμοζε στην περίσταση: Για όποιον συμφωνεί με τα παραπάνω, "είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πρόταση", κατέληξε...

Ν. Μπ.