"Χαλεπότερον του κτήσασθαι το φυλάξαι τ' αγαθά".Ρήση με διαχρονική αξία, του Δημοσθένη, που παραμένει επίκαιρη και στις μέρες μας. Η περίπτωση που θα αναφέρουμε τα λέει όλα. Τέλος Αυγούστου στην εφημερίδα της κυβέρνησης (αριθ. φύλλου 761) δημοσιεύτηκε απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού που χαρακτήριζε το ποταμό Λούσιο και τις γύρω από αυτόν περιοχές (π.χ. Μονές Φιλοσόφου, Ιωάννου Προδρόμου, Αιμιλιανών την αρχαία Γόρτυνα και άλλα μνημεία) ενιαίο αρχαιολογικό χώρο.Δεκαπέντε μέρες μετά, κοινή υπουργική απόφαση των υπουργείων Ανάπτυξης και Γεωργίας (αριθ. πρωτ. 122789) ακυρώνει ουσιαστικά την προηγούμενη απόφαση. Πώς; Εκχωρώντας δεκαοχτώ στέμματα της περιοχής σε ιδιώτη για την κατασκευή δυο υδροηλεκτρικών σταθμών. Ο ιδιώτης έχει την άδεια να περάσει τους αγωγούς από τις θέσεις υδροληψίας διά μέσου των πρανών του ποταμού και παράλληλα να διανοίξει οδούς προσπέλασης. Το ιδιαίτερο φυσικό κάλλος της περιοχής της Δημητσάνας, που οδήγησε στην πρώτη απόφαση, πάει περίπατο. Οι κάτοικοι ζητούν να ανακληθούν οι αποφάσεις. Η Μονή Φιλοσόφου που χρονολογείται από το 405 μ.Χ. κινδυνεύει. Σ' αυτά τα χώματα έδωσαν το αίμα τους ο Παπαφλέσσας, ο Μιχαήλ Οικονόμου, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και δεκάδες άλλοι αγωνιστές. Τόσο αδύναμη είναι η μνήμη των "εκσυγχρονιστών"; Ως πότε θα ανεχόμαστε την προσβολή της ιστορικής μας μνήμης;