Η Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ έχει αξία, γιατί οι εμπνευστές της θέλουν να αποτελέσει κάτι σαν "σάλπισμα κεντροαριστερής αναζήτησης"... Ο πρωθυπουργός, πιστός στην τακτική των ομοϊδεατών του ανά τας Ευρώπας, επιδιώκει, αντιγράφοντας τους Μπλερ, Ντ' Αλέμα, Ζοσπέν, να κωδικοποιήσει τις βασικές κατευθύνσεις της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόζει και, το κυριότερο, να τις "νομιμοποιήσει" μέσα από το "μυστήριο" της ...βαπτίσεως. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά, στις "κεντροαριστερές" μέρες του μέλλοντος, όπως τουλάχιστον το φαντάζεται και η εγχώρια σοσιαλδημοκρατία, οτιδήποτε το αντιδραστικό, το εξόχως φιλομονοπωλιακό, το απροκάλυπτα φιλοϊμπεριαλιστικό, το επονείδιστα αντιλαϊκό και το κατ' εξοχήν καπιταλιστικά βάρβαρο, θα αναβαπτίζεται "αναγκαίο", "επιβεβλημένο", "νοικοκύρικο" και, συνεπώς, "αριστερό"...

***

Εδώ ο Κ. Σημίτης και το κόμμα του έρχονται να παράσχουν τη δική τους συμβολή. Εχουν επωμιστεί το καθήκον να αναγορεύσουν την επαναφορά της 10ωρης, 12ωρης και 14ωρης εργασίας σε "κεντροαριστερό ορθολογισμό". Να προβάλουν το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα και την καπιταλιστική αδηφαγία σαν "κεντροαριστερό προγραμματισμό". Να εισάγουν την αρχή "σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν" στο ασφαλιστικό, με το πρόσχημα της "κεντροαριστερής δικαιοκρατίας" στην κατανομή των βαρών. Να ανακηρύξουν την εθελοδουλία απέναντι στις ΗΠΑ και την ΕΕ, αλλά και τη συνευθύνη τους στα ιμπεριαλιστικά όργανα, σαν "κεντροαριστερή ευκινησία" για την "αναβάθμιση" της χώρας.

Οπως όλοι οι αυθεντικοί υπηρέτες του μεγάλου κεφαλαίου, ο Κ. Σημίτης, η "κεντροαριστερά" του και τα δεκανίκια του πουλούν την "αριστερή" ιδεολογία προσαρμοσμένη στα μέτρα της πλουτοκρατίας και απαλλαγμένη από το καίριο ερώτημα: "Προς όφελος ποιου" κινείται αυτή η "κεντροαριστερή" πολιτική, που με την ίδια ευκολία τη χειροκροτούν ο Μέρντοχ στην Αγγλία, ο Ανιέλι στην Ιταλία και ο Στράτος στην Ελλάδα;

***

• Πρόκειται για το "έθνος" της πολυεθνικής TVX, για τα συμφέροντα της οποίας το "κεντροαριστερό" ΠΑΣΟΚ έχει μετατρέψει σε "στρατόπεδο συγκέντρωσης" την Ολυμπιάδα Χαλκιδικής.
• Πρόκειται για το "έθνος", που έχει ανάγκη τα χουντικά διατάγματα και τα "αγροτοδικεία" εναντίον των ξωμάχων.
• Πρόκειται για το "έθνος", που έχει ανάγκη τους ηλεκτρονικούς χαφιέδες της Σένγκεν, αλλά και τους χαφιέδες της "παλιάς σχολής", που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία παρακολούθησης των δημόσιων συναθροίσεων.
• Πρόκειται για το "έθνος", που αρνείται αυξήσεις στους εργαζόμενους, αλλά η πρώτη του κυβερνητική πράξη είναι η ρύθμιση των χρεών, ύψους 1,3 τρισ. δραχμών, των μεγαλοκεφαλαιούχων.
• Πρόκειται για το "έθνος", που οι ταγοί του πρωτοστατούν σε δικαστικές διώξεις κατά του "Ρ" και σε αντικομμουνιστικά παραληρήματα περί επαναφοράς του "ιδιώνυμου", αλλά δίνει εξιτήριο στον δολοφόνο του Τεμπονέρα.
• Πρόκειται για το "έθνος", που λασπολογεί κατά των υπαλλήλων του δημοσίου, αλλά αμείβει τα "αφεντικά" των δημόσιων επιχειρήσεων, που πρωτοστατούν στις ιδιωτικοποιήσεις, με μισθούς εκατομμυρίων το μήνα.

***

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι, την ώρα που ο λαός δυσφορεί και αντιστέκεται, οι υπεύθυνοι αναζητούν νέους τρόπους εγκλωβισμού των εργαζομένων. Δεν πρέπει αυτή η αντίσταση και η πάλη των λαϊκών στρωμάτων να μείνει αναξιοποίητη. Απαιτείται ο συντονισμός και η μετατροπή της σε ένα ενιαίο μέτωπο πάλης, που θα καθιστά ανεπιτυχή τα "λίφτινγκ" του αστικού πολιτικού συστήματος και που θα αχρηστεύει τα σενάρια της "κεντροαριστερής" και "κεντροδεξιάς" νεοφιλελεύθερης επέλασης, μέσα από αριστερές κοινωνικές διεργασίες, που θα αντανακλώνται σε πραγματικά αριστερές πολιτικές διεξόδους.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Στις "κεντροαριστερές" μέρες του μέλλοντος, όπως τουλάχιστον το φαντάζεται και η εγχώρια σοσιαλδημοκρατία, οτιδήποτε το αντιδραστικό, το εξόχως φιλομονοπωλιακό, το απροκάλυπτα φιλοϊμπεριαλιστικό, το επονείδιστα αντιλαϊκό και το κατ' εξοχήν καπιταλιστικά βάρβαρο θα αναβαπτίζεται "αναγκαίο", "επιβεβλημένο", "νοικοκύρικο" και, συνεπώς, "αριστερό"...