Η βαρβαρότητα της σοσιαλονεοφιλελεύθερης κυβέρνησης δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Σαν οδοστρωτήρας καταστρέφει τα πάντα στο διάβα της μπροστά στην αγωνία να εκταμιεύσει ευρωπαϊκούς πόρους για να κλείσει (υποτίθεται) τις μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού.Μεγαλοεργολάβοι, βιομήχανοι, εισαγωγείς, τραπεζίτες και προπάντων οι πολυεθνικές έχουν βρει ένα παράδεισο τρώγοντας με χρυσά κουταλομαχαιροπίρουνα.Εργα άνευ προγράμματος και προγραμματισμού, χωρίς τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών, που είτε περιφρονούνται, είτε παραπληροφορούνται για να συναινέσουν σε ανοσιουργήματα. Ετσι απορροφούνται πολύτιμοι πόροι από την έρμη την ανάπτυξη που έχει καταντήσει "εκσυγχρονιστικό ανέκδοτο".Επιλέγεται να γίνει αεροδρόμιο στα Σπάτα παρά στην Τανάγρα όπου υπήρχαν υποδομές. Επιβάλλεται το βαρύ μετρό αντί του τραμ, τριπλασιάζοντας το κόστος. Ισοπεδώνεται ο αρχαίος οικισμός Ζαγκάνι και το αρχαίο Θέατρο Δωδώνης τη γλιτώνει στο παραπέντε, μετά από τη διεθνή κατακραυγή. Κάπως έτσι είναι το σκηνικό στη χώρα μας τρία χρόνια πριν την αλλαγή του αιώνα.

Για την εκτροπή του Αχελώου έχει χυθεί αρκετό μελάνι μια και στην επιστημονική κοινότητα υπήρχαν έντονες διχογνωμίες. Ομως, με δεδομένο ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση συναινούσε και η πολιτική εξουσία το είχε στις άμεσες προτεραιότητές της, αν πάρουμε υπόψη μας το μέγεθος της παρέμβασης, αν μη τι άλλο χρειαζόταν (και χρειάζεται) μεγάλη προσοχή και σοβαρή αντιμετώπιση. Διαφορετικά τα προβλήματα που θα προκύψουν θα είναι πολλαπλάσια από τις αναμενόμενες ωφέλειες. Και ως προς αυτό, κανένας πολίτης δεν μπορεί να έχει αντίρρηση. Δεν είναι τυχαίο ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την ακριβοπληρωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (σ.σ. κόστους 160 εκατ.) γιατί δεν αντιμετώπισε συνολικά το πρόβλημα, αλλά αποσπασματικά. Συνέρραψαν τις μελέτες και τις εμφάνισαν ως μια. Αλλα κόλπα...

Οσο για την πολιτιστική κληρονομιά που αφορά έξι νομούς, αφιερώνονται μόνο δώδεκα σελίδες! Τόση σημασία δίνουν στο μοναδικό τομέα που έχει να δείξει η χώρα μας κάτι δημιουργικό, να βασιστεί πάνω σ' αυτόν και να αντισταθεί στην καπιταλιστική λαίλαπα.Ενα από τα φράγματα που θα γίνουν είναι της Συκιάς.Τα νερά της τεχνητής λίμνης θα φτάσουν τα 555 μέτρα υψόμετρο. Ομως στα 550 μέτρα υπάρχει η Μονή Αγίου Γεωργίου Μυροφύλλου.Κτίσματα που άντεξαν από το 1614, που διαθέτουν ένα θαυμάσιο τέμπλο ανυπολόγιστης αξίας και υπέροχες αγιογραφίες κινδυνεύουν να πνιγούν από μια στενοκεφαλιά. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Η ΔΕΗ θα μπορούσε να ανυψώσει τα νερά κατά πέντε μέτρα χαμηλότερα και να κατασκευάσει ένα τοιχίο - κατάλληλα διαμορφωμένο ώστε οι επισκέπτες να έχουν πρόσβαση - σε μια έκταση τεσσάρων στρεμμάτων. Σε περίπτωση που δε συμβεί αυτό, μπορεί να κατασκευαστεί - όπως προτείνουν ειδικοί επιστήμονες - ένα κέλυφος για να σώσει τη μονή και τα γύρω κτίσματα. Ομως η ΔΕΗ θεωρεί και τις δυο λύσεις δραχμοβόρες. Διερωτήθηκαν άραγε τα σαϊνια της τι κοστίζει η απώλεια ενός ιστορικού χώρου, όπου έγιναν πλήθος συναντήσεων, μερικών εκ των πρωταγωνιστών της Επανάστασης του '21 και σ' όλη τη διάρκεια των αγώνων του έθνους έδωσε με τον καλύτερο τρόπο το "παρών"; Δυστυχώς βρισκόμαστε στον αστερισμό του Τσουκατοκιστάν κι όλα αυτά είναι άνευ σημασίας.