Σκληρό χτύπημα των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων επιχειρεί η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για το «ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης» και την τροποποίηση - συμπλήρωση του «τρομονόμου», το οποίο παρουσίασε χτες ο υπουργός Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρας. Με το νομοσχέδιο, το οποίο είχε επεξεργαστεί η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση της ΝΔ σπεύδει να ικανοποιήσει την απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την προσαρμογή όλων των κρατών - μελών στις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής από το Λάακεν (Οκτώβρης 2001) μέχρι τις πλέον πρόσφατες, για την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας» και τη σωρεία των «τρομοσυμφωνιών» που ακολούθησαν. Και όλα αυτά μια μόλις μέρα μετά τις ευρωεκλογές...

Στόχος του υπουργείου είναι το νομοσχέδιο να έχει γίνει νόμος του κράτους μέσα στη μεθεπόμενη εβδομάδα.

Το μείζον θέμα προκύπτει από τον ορισμό της «τρομοκρατίας», ο οποίος αρχικά διατυπώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τώρα ενσωματώνεται στο ελληνικό δίκαιο και δίνει τη δυνατότητα στο κράτος να χαρακτηρίζει τρομοκρατία κινητοποιήσεις του μαζικού λαϊκού κινήματος. Απ' τη στιγμή που, σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ, θεωρείται τρομοκρατία η «διασάλευση της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και συνταγματικής τάξης μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού», πολύ εύκολα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ως τρομοκράτες εργαζόμενοι που συμμετέχουν σε μια απεργιακή κινητοποίηση σε οργανισμό κοινής ωφέλειας, σε συμβολικές καταλήψεις κτιρίων, οδών...

Συγκεκριμένα, ως τρομοκρατία θα θεωρείται λοιπόν από τώρα και στο εξής μεταξύ άλλων:

Η ανθρωποκτονία με πρόθεση, η βαριά σωματική βλάβη, η θανατηφόρα βλάβη, η αρπαγή, η αρπαγή ανηλίκων, η διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας, ο εμπρησμός, ο εμπρησμός σε δάση, η πλημμύρα, η έκρηξη, οι παραβάσεις σχετικά με τις εκρηκτικές ύλες, η κοινώς επικίνδυνη βλάβη, η άρση ασφαλιστικών εγκαταστάσεων, η πρόκληση ναυαγίου, η δηλητηρίαση πηγών και τροφίμων, η νοθεία τροφίμων, η διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών, η διατάραξη της ασφάλειας σιδηροδρόμων, πλοίων και αεροσκαφών.

Με το «ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης» ανοίγει για πρώτη φορά ο δρόμος για την παράδοση Ελληνα πολίτη για πράξη που τελέστηκε στη χώρα μας. Ρύθμιση με την οποία ανοίγει ο ασκός του Αιόλου, αφού έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το Σύνταγμα (άρθρο 5, παρ. 2 εδ. γ), που απαγορεύει κάθε έκδοση ημεδαπού για πράξη που τελέστηκε στην Ελλάδα.

Αν και ο Αν. Παπαληγούρας, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, προσπάθησε να εξωραΐσει το νομοσχέδιο λέγοντας ότι ουδείς Ελληνας θα δικαστεί εκτός Ελλάδας, δεν κατάφερε να το στηρίξει αυτό σε συγκεκριμένη διάταξη του προτεινόμενου νομοθετήματος. Στην ερώτηση του «Ρ» πώς διασφαλίζεται ότι δε θα εκδίδονται από την Ελλάδα άτομα για την πολιτική τους δράση, υπενθυμίζοντας στον υπουργό ότι σε σειρά των νεοεισερχομένων χωρών τα κομμουνιστικά κόμματα είναι παράνομα και η πολιτική δράση των κομμουνιστών θεωρείται πολιτικό αδίκημα, ο Αν. Παπαληγούρας παρέπεμψε στο σχετικό με την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας άρθρο του νομοσχεδίου!!!

Με το ίδιο νομοσχέδιο καταργείται η πολιτική απόφαση του υπουργού Δικαιοσύνης. Δε θα έχει, δηλαδή, δικαίωμα να αρνηθεί την έκδοση όταν υπάρχει θετική απόφαση των δικαστηρίων. Η παράδοση θα γίνεται μόνο με απόφαση των δικαστικών αρχών.

Επίσης, αίρεται για μια σειρά αδικημάτων ο έλεγχος του διττού αξιόποινου (η πράξη να διώκεται και στις δύο χώρες). Ο γενικός αυτός κανόνας παρακάμπτεται για τα εγκλήματα που περιέχονται σε ειδική λίστα και τα οποία τιμωρούνται με ανώτατη ποινή τουλάχιστον τριών χρόνων. Ετσι η Ελλάδα οφείλει να εκδώσει κάποιον ο οποίος κατηγορείται για πράξη η οποία δε θεωρείται έγκλημα στη χώρα μας. Ο διευθύνων την τρομοκρατική οργάνωση τιμωρείται αυτοτελώς και αυστηρότερα από το απλό μέλος. Ποινικοποιείται η παροχή πληροφοριών ή υλικών μέσων και η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Επίσης, αυξάνεται ο χρόνος παραγραφής της τρομοκρατικής πράξης από 20 σε 30 χρόνια, για τις περιπτώσεις που μια πράξη τιμωρείται με ισόβια.

«Πρωταρχική βούλησή μας - και θέλω να το υπογραμμίσω αυτό - ήταν να χαράξουμε πολύ καθαρά τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ τρομοκρατίας και νόμιμης άσκησης κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, να διευρύνουμε το πεδίο ελεύθερης και ακώλυτης διαμαρτυρίας και δυναμικής δράσης και να μην αφήσουμε περιθώρια για γκρίζες ζώνες», δήλωσε ο υπουργός, τα αναγραφόμενα όμως στις διατάξεις του νομοσχεδίου τον διαψεύδουν. Γεγονός είναι πάντως ότι «το νομοθέτημα αποτυπώνει την κοινή βούληση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν ενιαία και αποτελεσματικά την τρομοκρατία», όπως παραδέχτηκε ο Αν. Παπαληγούρας.

Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ - η κυβέρνηση του οποίου ψήφισε τον πρώτο τρομονόμο, συμφώνησε με το «Ευρωπαϊκό ένταλμα», αλλά δεν πρόλαβε να ψηφίσει και τον καινούριο - ο αρμόδιος τομεάρχης Α. Παπαδόπουλος υποσχέθηκε με ανακοίνωσή του ότι στη Βουλή «θα συμβάλει με τις εποικοδομητικές του παρατηρήσεις».

Ισχυρίζεται ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ διασφάλισαν στις συζητήσεις στην ΕΕ για το «Ευρωπαϊκό ένταλμα», ότι «οι Ελληνες δικάζονται στην Ελλάδα» και αναφέρει ότι η προηγούμενη κυβέρνηση «έλαβε σημαντικές και επαρκείς» πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Σημείο κριτικής για τον Α. Παπαδόπουλο αποτελεί η «απαράδεκτη ενοποίηση δύο άσχετων μεταξύ τους κεφαλαίων, όπως το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και οι διατάξεις για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας».