Το τέχνασμα της επιμήκυνσης του προγράμματος λιτότητας μέχρι το 2016 επιστρατεύει η συγκυβέρνηση για να εξαπατήσει τα λαϊκά στρώματα, τα οποία το επόμενο διάστημα θα βρεθούν αντιμέτωπα με ένα νέο κύμα βάρβαρων μέτρων που με βίαιο τρόπο θα τα οδηγήσει στην απόλυτη φτώχεια.

Το σενάριο της επιμήκυνσης του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, που όλο το προηγούμενο διάστημα συντηρούσαν οι κυβερνητικοί εταίροι και το εμφάνιζαν ως αφετηρία της δήθεν «επαναδιαπραγμάτευσης» της δανειακής σύμβασης, ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα μετά από δημοσίευμα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, θα ζητήσει δίχρονη παράταση του μνημονίου (με λήξη το 2016 αντί το 2014) κατά τη διάρκεια των επαφών του με την Α. Μέρκελ στις 24 Αυγούστου στο Βερολίνο και τον Φρ. Ολάντ την επόμενη μέρα στο Παρίσι.

Η εφημερίδα, μάλιστα, επικαλείται έγγραφο, στο οποίο αναφέρονται με λεπτομέρειες οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης και όπως υποστηρίζει για να επιτευχθεί η επιμήκυνση θα χρειαστούν επιπρόσθετα 20 δισεκατομμύρια ευρώ για τη στήριξη του κρατικού προϋπολογισμού της. Αυτό φέρνει στο επίκεντρο το ενδεχόμενο να χρειαστεί και τρίτο δάνειο για να καλυφθούν οι αποκλίσεις, το οποίο θα συνοδευτεί και από νέο μνημόνιο.

Ωστόσο, πάντα σύμφωνα με το δημοσίευμα, η συγκυβέρνηση δεν προτίθεται να ζητήσει νέα χρηματοδότηση από το μόνιμο μηχανισμό στήριξης της Ευρωζώνης, αλλά προτείνει να καλυφθούν οι «ανάγκες» του προϋπολογισμού από το δεύτερο δάνειο των 130 δισ. ευρώ, την έκδοση έντοκων γραμματίων του Δημοσίου και την αναβολή για το 2020, αντί του 2016, της έναρξης της αποπληρωμής του πρώτου δανείου των 110 δισ. ευρώ που πήρε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2010 από την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Το Μέγαρο Μαξίμου απέφυγε χτες να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει το συγκεκριμένο δημοσίευμα. Ωστόσο, κυβερνητικά στελέχη σημείωναν ότι «το θέμα της επιμήκυνσης έχει τεθεί ήδη και από τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους και ήδη έχει αρχίσει να συζητείται και στην ΕΕ». Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, «το πότε θα υποβληθεί επίσημα το αίτημα εξαρτάται από την οριστικοποίηση των μέτρων» του πακέτου των 11,6 δισ. ευρώ.

Συνεργάτες του πρωθυπουργού, στο ίδιο πνεύμα, σημείωναν ότι «προέχει η υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα βάσει του δεύτερου μνημονίου». Τη Δευτέρα, ο πρωθυπουργός, από τη Μεσσηνία, δίνοντας το περίγραμμα των αντιδραστικών κυβερνητικών σχεδίων, ανέφερε: «Περνάμε δύσκολα. Θα περάσουμε κι άλλες δυσκολίες».

Στο ίδιο μήκος κύματος η επικεφαλής των ευρωβουλευτών της ΝΔ, Μ. Γιαννάκου, σε ραδιοφωνική της συνέντευξη και αναφερόμενη στα κυβερνητικά μέτρα δήλωσε: «Οι λύσεις είναι επώδυνες, πάρα πολύ επώδυνες (...) Οι λύσεις που προκρίνονται είναι ταχύτητα και σκληρά μέτρα. Η ιστορία θα κρατήσει πάρα πολλά χρόνια. Δεν είναι μια υπόθεση από την οποία θα βγούμε σε δυο ή τρία χρόνια».

Μέσα στο Σαββατοκύριακο το υπουργείο Οικονομικών θα ολοκληρώσει την εξειδίκευση των αντιλαϊκών μέτρων που θα συμπεριληφθούν στο πακέτο της διετίας 2013 - 2014 και τη σχετική λίστα θα την παραδώσει στον πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των άλλων δύο κυβερνητικών εταίρων.

Βάσει των κυβερνητικών διαρροών για τα επερχόμενα μέτρα δεδομένες θεωρούνται η σφαγή των μισθών, συντάξεων, κοινωνικών επιδομάτων και παροχών σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια καθώς και οι μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Μέτρα που θα οδηγήσουν εργαζόμενους, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους και ανέργους σε μόνιμη χρεοκοπία.

Τα μέτρα θα «κλειδώσουν» κατά τη διάρκεια της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, όπου οι Αντ. Σαμαράς, Ε. Βενιζέλος και Φ. Κουβέλης αναμένεται να δώσουν και την τυπική έγκριση. Ερώτημα παραμένει αν η σύσκεψη θα πραγματοποιηθεί πριν τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Ζ. Κ. Γιούνκερ, στην Αθήνα, στις 22 Αυγούστου, ή αμέσως μετά. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση πρέπει να οριστικοποιήσει το βάρβαρο πακέτο των 11,6 δισ. μέχρι την άφιξη της τρόικας στην Αθήνα στις αρχές Σεπτέμβρη.

Η συγκυβέρνηση θα επιδιώξει να χρησιμοποιήσει τα σενάρια της επιμήκυνσης για να καλλιεργήσει κάλπικες προσδοκίες στο λαό για «ηπιότερη προσαρμογή». Πίσω από την κυβερνητική προπαγάνδα κρύβεται ότι η ανακίνηση του θέματος δε σχετίζεται με τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων - αφού θα φορτωθούν νέα βάρη στις πλάτες τους - αλλά με τη διασφάλιση της θέσης της ελληνικής πλουτοκρατίας στην ΕΕ και τη συνοχή της λυκοσυμμαχίας της Ευρωζώνης.

• Πρώτον. Για να ξεκινήσει κάθε συζήτηση περί επιμήκυνσης του μνημονίου βασική προϋπόθεση είναι η εφαρμογή πρώτ' απ' όλα των βάρβαρων μέτρων του πακέτου των 11,6 δισ. ευρώ.
• Δεύτερον. Ακόμη και αν δοθεί χρονική παράταση για την εφαρμογή του, αυτή θα συνδεθεί με νέα «συμφωνία» - δηλαδή νέο μνημόνιο - και θα συνοδευτεί από καινούρια σκληρά μέτρα τουλάχιστον μέχρι το 2016.
• Τρίτον. Θα διατηρηθεί ακέραιη η στρατηγική του προγράμματος για παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης (με μειώσεις σε μισθούς και μεροκάματα) και προώθηση αντεργατικών και αντιασφαλιστικών ανατροπών με στόχο την ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου.

Η «συζήτηση» περί επιμήκυνσης του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής «αναζωπυρώθηκε» μαζί με σενάρια και δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους κατά 70 - 100 εκατομμύρια ευρώ αλλά και δημοσιεύματα για χρεοκοπία της Ελλάδας και έξοδό της από τη ζώνη του ευρώ. Ο εκπρόσωπος της Γερμανίδας καγκελαρίου, Στέφεν Ζάιμπερτ, σχολιάζοντας τα σχέδια περί επιμήκυνσης του ελληνικού προγράμματος, δήλωσε ότι «για την κα Μέρκελ και για όλη την κυβέρνηση, αυτό που ισχύει είναι το "μνημόνιο κατανόησης" όπως συνήφθη» ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «καμία απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί προτού η τρόικα ολοκληρώσει το Σεπτέμβριο την αποτίμηση των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα» και σημείωσε ότι «η έκθεση της τρόικας θα αποτελέσει τη βάση οποιασδήποτε μελλοντικής απόφασης».

Αναφερόμενος στην επίσκεψη του Αντ. Σαμαρά στο Βερολίνο, ο Στ. Ζάιμπερτ δήλωσε ότι «η καγκελάριος θα ακούσει αυτά που έχει να πει ο κ. Σαμαράς για την κατάσταση στην Ελλάδα και την εφαρμογή του προγράμματος μεταρρυθμίσεων», και σημείωσε ότι «βάση της βοήθειας είναι το μνημόνιο». Με αφορμή τη συνάντηση Μέρκελ - Σαμαρά το περιοδικό «Spiegel» σε δημοσιεύματά του ανέφερε ότι η Γερμανίδα καγκελάριος «δεν μπορεί να κάνει παραχωρήσεις στην Ελλάδα γιατί θα αντιδράσουν οι εταίροι της στην κυβέρνηση».

Την ίδια ώρα κορυφαία στελέχη της γερμανικής κυβέρνησης δήλωναν, χτες, ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για «αλλαγές» στο ελληνικό πρόγραμμα.

Από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γκίντο Βεστερβέλε, ανέφερε ότι «θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στην Ελλάδα για να εφαρμόσει το πρόγραμμα λιτότητας», αλλά έσπευσε να ξεκαθαρίσει «πως δεν μπορεί να υπάρξουν βασικές αλλαγές στο μνημόνιο».

Την ίδια ώρα πληροφορίες που «κυκλοφορούσαν», χτες, στον ευρωπαϊκό Τύπο ανέφεραν ότι μία μέρα πριν από την επίσκεψη του Σαμαρά στη Γερμανία θα υπάρξει συνάντηση της Α. Μέρκελ με τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρ. Ολάντ, στις 23 Αυγούστου στο Βερολίνο, «με αντικείμενο την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη».

Η στάση της γερμανικής κυβέρνησης αλλά και οι διεργασίες ανάμεσα στο πολιτικό προσωπικό της μεγαλύτερης καπιταλιστικής οικονομίας της ΕΕ δεν αποτυπώνουν μόνο το εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι, αλλά τις γενικότερες αντιθέσεις μέσα στους κόλπους της Ευρωζώνης για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης.

Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ δεν εκδηλώνεται -όπως ήταν αναμενόμενο- η παραμικρή αμφισβήτηση για την ουσία των αντιλαϊκών μέτρων, αφού αποτελεί συνέχεια και κλιμάκωση της δικής του σκληρής ταξικής πολιτικής. Παρ' όλα αυτά υπάρχει κριτική στον πρόεδρο του κόμματος, Ευάγγελο Βενιζέλο, με το σκεπτικό ότι ακολουθεί απλώς τις εξελίξεις και τις κυβερνητικές αποφάσεις χωρίς να προβάλλει ένα «στρατηγικό σχέδιο» του ΠΑΣΟΚ για την έξοδο από την κρίση.

Πληροφορίες θέλουν στελέχη όπως οι Α. Διαμαντοπούλου, Γ. Φλωρίδης, Α. Λοβέρδος Ηλ. Μόσιαλος, Γ. Ραγκούσης και άλλοι να αναζητούν «φόρμουλα» προκειμένου να παρουσιάσουν μία πολιτική πλατφόρμα «εκσυγχρονιστικού περιεχομένου» με έμφαση την αντίθεση στις «λογικές του κρατισμού» και στην «αποδυνάμωση των συντεχνιών». Σε αυτή τη λογική φέρονται να εντάσσονται και οι πρόσφατες δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου, ο οποίος υποστήριξε ότι αιτία της κρίσης είναι η παραγωγή ελλειμμάτων από τον κρατικό μηχανισμό, που συνεχίζεται.

Οσον αφορά τη Δημοκρατική Αριστερά, την επόμενη εβδομάδα αναμένεται η συνεδρίαση των οργάνων του κόμματος (21 - 22 Αυγούστου), προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάσταση, με την ηγεσία του κόμματος, να εμμένει στη λογική των τρομολαγνικών διλημμάτων προκειμένου να επιχειρηματολογήσει υπέρ τις προσήλωσής της στον «ευρω-μονόδρομο» των αντιλαϊκών μέτρων. Αλλωστε ακόμη και οι φερόμενοι ως «αντιδρώντες» στα επικείμενα μέτρα ξεκαθαρίζουν ότι το μόνο που τους απασχολεί είναι οι επιμέρους διορθώσεις τού υπό διαμόρφωση «πακέτου», χωρίς σε καμία περίπτωση να αμφισβητούνται οι στόχοι του.

Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις των βουλευτών Γ. Μιχελογιαννάκη (υπεύθυνου του τομέα οικονομίας της ΔΗΜΑΡ) και Οδ. Βουδούρη, που δημοσιεύματα τους θέλουν να σκέπτονται την καταψήφιση των μέτρων. Ως «σημείο» διαφωνίας δε θέτουν φυσικά τον αντιλαϊκό χαρακτήρα τους αλλά τη... συμβατότητά τους με την προγραμματική συμφωνία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, που ούτως ή άλλως προβλέπει την επίτευξη των οικονομικών στόχων που έχουν τεθεί από την ΕΕ την Τρόικα και τους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας.

Χαρακτηριστικά σε δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό ο Γ. Μιχελογιαννάκης κάλεσε την κυβέρνηση και τον Αντ. Σαμαρά να αξιοποιήσουν αυτού του είδους τις δηλώσεις καθώς και την παρουσία της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση ως «διαπραγματευτικό στοιχείο» έναντι της τρόικας, μιλώντας για «απαγορευμένες ζώνες» της ΔΗΜΑΡ λόγω της... «ιδεολογικής της αναφοράς».

Από την πλευρά του ο Οδ. Βουδούρης έθεσε εκ νέου θέμα αλλαγών στις ρυθμίσεις που αναμένονται για το θέμα της εφεδρείας στο Δημόσιο, αλλά την ίδια στιγμή με συνέντευξή του στο κρατικό ραδιόφωνο σημείωσε: «Εγώ δεν είμαι κάθετα αντίθετος σε ένα σύστημα εφεδρείας, το οποίο θα προστατεύει και τα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι θα μπούνε σε εφεδρεία, και θα έχει έναν αξιοκρατικό χαρακτήρα». Δηλαδή απόλυση με αξιοκρατία...

Σε σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην Οικονομία, τονίζονται τα εξής:

«Αυτό που πρέπει να φοβάται ο λαός δεν είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ και η μονομερής διαγραφή του χρέους, αλλά οι θυσίες που ασταμάτητα του επιβάλλουν για τα καπιταλιστικά κέρδη, την παραμονή της χώρας στο ευρώ και στην ΕΕ που ταλανίζονται από την κρίση και τις αντιθέσεις».