ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του απεσταλμένου μας Παναγιώτη ΚΑΚΑΛΗ).--

Νέα βάρη στους λαούς επιφυλάσσει «η στρατηγική εξόδου» από την κρίση που σχεδιάζουν οι ηγέτες της ΕΕ, συνεχίζοντας με ταχύτερους ρυθμούς την ολομέτωπη επίθεση κατά των εργασιακών δικαιωμάτων.

Οι λαοί, με βάση τις αποφάσεις που θα πάρουν σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες οι 27 ηγέτες, καλούνται να πληρώσουν τα επόμενα χρόνια τα πακέτα διάσωσης των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ενώ με τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, που παραμένουν το βασικό μέτωπο το επόμενο διάστημα, επιδιώκεται να διαμορφωθεί ένα ευνοϊκό καθεστώς για την αειφόρο υπερκερδοφορία του κεφαλαίου.

Η προετοιμασία των αγορών εργασίας για την περίοδο μετά την κρίση είναι βασικό μέλημα των εκπροσώπων του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, που θέλουν να επιβάλουν παντού ευέλικτες και ελαστικές εργασιακές σχέσεις. «Η ευελιξία με ασφάλεια (σ.σ. ευελφάλεια) είναι η σωστή προσέγγιση στην παρούσα κατάσταση, κυρίως μέσω του εκσυγχρονισμού και της ενίσχυσης της προσαρμοστικότητας των αγορών εργασίας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σχέδιο του κειμένου των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής. Υπογραμμίζεται, μάλιστα, ότι «προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην προετοιμασία των αγορών εργασίας για μελλοντική αξιοποίηση», πράγμα που, όπως διευκρινίζουν, σημαίνει «να δημιουργηθεί ένα φιλικό περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα», ένα «ευπροσάρμοστο εργατικό δυναμικό», καθώς και η «μετατροπή της ΕΕ σε ανταγωνιστική».

Οι ηγέτες δε μένουν μόνο στη διακήρυξη της βούλησής τους, αλλά παραπέμπουν στις συγκεκριμένες αποφάσεις που πάρθηκαν στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής στην Πράγα, αλλά και από τους υπουργούς Απασχόλησης την επομένη των ευρωεκλογών. Με άλλα λόγια, δεσμεύονται να προχωρήσουν η εκ περιτροπής εργασίας με ταυτόχρονη μείωση του μισθού, η μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας, η ενίσχυση της κινητικότητας της εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, κ.ο.κ.

Ολα αυτά στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας, η οποία, σε επίπεδο Ευρωζώνης, έχει φτάσει στο 9,2% (8,6% σε επίπεδο ΕΕ), πράγμα που σημαίνει ότι οι άνεργοι ξεπερνούν τα 21 εκατομμύρια. Μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2009 έχασαν τη δουλειά τους πάνω από 1.220.000 εργαζόμενοι.

Την ίδια στιγμή, οι ηγέτες της ΕΕ συνεχίζουν να υλοποιούν τα μέτρα για τη στήριξη της κερδοφορίας των τραπεζών και των μονοπωλιακών ομίλων, φροντίζοντας ταυτόχρονα να πληρωθεί ο λογαριασμός από τους λαούς. Στο πλαίσιο αυτό, στρέφουν την προσοχή τους στη «βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών» των κρατών - μελών, δίχως, βέβαια, να χαλαρώνουν τη μέγκενη του Συμφώνου Σταθερότητας. Αν και τα 23 από τα 27 κράτη - μέλη παραβιάζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας εξαιτίας κυρίως των πακέτων για την διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ωστόσο οι ηγέτες των κρατών - μελών δε δέχονται να «υπονομευτεί» ο πυλώνας του Μάαστριχτ. Δεν έχει γίνει καν αποδεκτή ούτε η πρόταση της Γαλλίας να εξαιρεθούν από τις διατάξεις του Συμφώνου Σταθερότητας τα κονδύλια που δίνονται για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Οι «27» ζητούν να συνεχιστούν τα μέτρα που έχουν αποφασιστεί το προηγούμενο διάστημα για τη στήριξη της κερδοφορίας των μονοπωλίων, εκτιμώντας ότι «έχουν συμβάλει στον περιορισμό των αρνητικών επιπτώσεων της ύφεσης και έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην προστασία των θέσεων εργασίας, ενώ ανοίγουν το δρόμο για μια βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη».

Διαπιστώνουν ότι «η συντονισμένη στρατηγική σε επίπεδο ΕΕ επέτρεψε τη σταθεροποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών», αλλά «ο τραπεζικός τομέας παραμένει υπό πίεση» και γι' αυτό «οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι σε επιφυλακή και για το ενδεχόμενο περαιτέρω μέτρων που ενδεχομένως θα χρειαστούν».

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο χρηματοπιστωτικός τομέας είχε απορροφήσει 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ από το σύνολο των 3,7 τρισεκατομμυρίων ευρώ που είχαν αρχικά εγκριθεί απ' όλες τις κυβερνήσεις για τη διάσωση των τραπεζών.

Παράλληλα, οι «27» θέλουν να δημιουργήσουν εποπτικούς μηχανισμούς, ώστε να προλάβουν «μελλοντικές κρίσεις», αλλά ορισμένες κυβερνήσεις, με πρώτη τη Βρετανία, αρνούνται να δεχθούν έλεγχο των εθνικών τραπεζικών συστημάτων από υπερεθνικά όργανα που συστήνονται ή από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Προσδοκούν, ωστόσο, ότι το νέο πλαίσιο θα περάσει και θα είναι σε θέση να εφαρμοστεί από το 2010.

Βασικός στόχος της Συνόδου Κορυφής είναι να προσφερθούν ορισμένες «εγγυήσεις» στην κυβέρνηση της Ιρλανδίας, ώστε να μπορέσει να ελπίζει ότι θα ανατρέψει το ΟΧΙ του ιρλανδικού λαού στο νέο δημοψήφισμα που θα γίνει τον Οκτώβρη και έτσι να προχωρήσει η εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας. Οι «εγγυήσεις» που θα προσφερθούν αφορούν ζητήματα φορολογίας, «αμυντικής ουδετερότητας», κ.ά., αλλά θα δοθούν με μια δήλωση στα συμπεράσματα της Συνόδου και όχι ως προσθήκη στην ίδια τη Συνθήκη της Λισαβόνας, γιατί κάτι τέτοιο θα άνοιγε εκ νέου το θέμα της επικύρωσής της από τα κράτη - μέλη.

Στο τραπέζι της Συνόδου έχει τεθεί το θέμα της αντιμετώπισης των μεταναστών, μέσα από τη γνωστή αντιδραστική αντίληψη της κοινής μεταναστευτικής πολιτικής. Παραμένει, όμως, εξαιρετικά αμφίβολο αν θα προχωρήσουν σε συγκεκριμένα μέτρα, όπως θέλουν κυβερνήσεις των κρατών της Μεσογείου (Ιταλία, Ελλάδα, Μάλτα), ή αν θα παραμείνουν σε επίπεδο διακηρύξεων.