ΛΟΝΔΙΝΟ - ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

Στο τέρμα σχεδιάζει να σφίξει τις «ζώνες» των Βρετανών εργαζομένων η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν, αφού μελετά μεταξύ άλλων την προώθησητης τριήμερης εργάσιμης βδομάδας με άλλοθι την περαιτέρω γιγάντωση των απολύσεων. Το μέτρο, που θυμίζει ναφθαλίνη από την εποχή της ενεργειακής κρίσης στις αρχές της δεκαετίας του '70 (επί πρωθυπουργίας Εντουαρντ Χιθ και αργότερα επί Μάργκαρετ Θάτσερ), μέλλει να έχει ενδεχομένως μεσοπρόθεσμα και την επίσημη «βούλα» της κυβέρνησης, με την έννοια ότι η τελευταία θα πρέπει να θεσπίσει ένα στοιχειώδες πακέτο μέτρων ανακούφισης των πληγέντων εργαζομένων. Γιατί; Μα επειδή δε θα μειωθούν μόνον οι μέρες εργασίας των εργαζομένων αλλά και ο μισθός τους...

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ» ήδη κάποια εργοστάσια στη Βρετανία εφαρμόζουν το μέτρο της τριήμερης εργασίας, όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες «Bentley» και «Nissan», η JCB (εταιρεία κατασκευής οικοδομικών και αγροτικών μηχανημάτων) σε ορισμένες πόλεις της Αγγλίας...

Μάλιστα, «ανεπίσημα» το μέτρο της τριήμερης εργασίας προωθείται από τη βρετανική κυβέρνηση αφού σε οδηγό συμβουλών προς επιχειρηματίες, που υπάρχει σε ιστοσελίδα αρμόδιου βρετανικού υπουργείου, προτείνεται... η μείωση των ωρών εργασίας σαν μέτρο μείωσης του εργατικού κόστους...

Τέτοιες πολιτικές βεβαίως και ανοίγουν την όρεξη του μεγάλου κεφαλαίου για μία πλειάδα παρόμοιων και χειρότερων αντεργατικών μέτρων διεθνώς...

Μεσούσης της οικονομικής κρίσης, ανακοινώθηκε η δημιουργία της μεγαλύτερης φαρμακοβιομηχανίας διεθνώς με την αγορά της «Wyeth» απότον όμιλο «Pfizer» έναντι 68 δισ. δολαρίων σε μετρητά και μετοχές. Ο νέος κολοσσός στο χώρο του φαρμάκου αναμένεται να έχει κύκλο εργασιών 75 δισ. δολαρίων και πραγματοποιείται μεταξύ άλλων για να καλύψει η εταιρεία «Pfizer» τη συρρίκνωση κερδών που θα υποστεί όταν το 2011 εκπνεύσει η ισχύς της πατέντας ενός ιδιαίτερα προσοδοφόρου φαρμάκου κατά της χοληστερίνης, που της αποφέρει το 1/4 των κερδών της.

Στο μεταξύ, ανακοινώθηκε πως η ευρωπαϊκή βιομηχανία αεροναυπηγικής AIRBUS θα επωφεληθεί από το δεύτερο πακέτο μέτρων της γαλλικής κυβέρνησης του προέδρου Σαρκοζί (περίπου 10,5 δισ. ευρώ) αφού σ' αυτό θα συμπεριληφθούν μέτρα που θα ωφελήσουν τους πελάτες της αεροναυπηγικής βιομηχανίας. Η βρετανική αεροπορική εταιρεία «British Airways» προέβλεψε συρρίκνωση των κερδών της και ζημιές τουλάχιστον 150 εκατ. στερλινών. Παράλληλα ο κατασκευαστικός όμιλος «Χαλιμπάρτον» ανακοίνωσε μείωση κερδών κατά 32% το τελευταίο τετράμηνο του '08, λόγω «ακριβού» εξωδικαστικού διακανονισμού με το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης για υποθέσεις διαφθοράς...

Μέσα σ' όλα αυτά το μόνο που δεν αλλάζει είναι η χιονοστιβάδα απολύσεων:

• Η «Philips» ανακοίνωσε 6.000 απολύσεις, για εξοικονόμηση 400 εκατ. δολαρίων.
• Ο ασφαλιστικός όμιλος ING 7.000 απολύσεις, σ' όλο τον κόσμο, για μείωση εξόδων κατά ένα δισ. ευρώ.
• Ο βρετανο-ολλανδικός όμιλος χαλυβουργίας «Corus» 3.500 απολύσεις.
• Η αμερικανική «Τζένεραλ Μότορς» επίσης έχει ανακοινώσει για το επόμενο διάστημα 2.000 απολύσεις.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία «Ντάτσια» της Ρουμανίας δεν ανακοινώθηκαν νεότερες απολύσεις, αλλά σταμάτημα της παραγωγής για τουλάχιστον δύο βδομάδες.

Τέλος, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ανακοίνωσε διεθνή ανάπτυξη γύρω στο 0,5% για το 2009.

Εκδήλωση με θέμα «η καπιταλιστική οικονομική κρίση. Η αντιπαράθεση του μαρξισμού - λενινισμού, με αστικές και οπορτουνιστικές θεωρίες και πολιτικές» πραγματοποιήθηκε χτες το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ) στην κατάμεστη αίθουσα της ΚΟΑ της οδού Θεμιστοκλέους. Εισηγητές ήταν οι: Γ. Μαγγανάς, μέλος Γραμματείας ΚΜΕ, Χρ. Μπαλωμένος, μέλος Γραμματείας ΚΜΕ, Ν. Παπακωνσταντίνου, μέλος Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ και Κ. Σκολαρίκος, συνεργάτης του ΚΜΕ.

Στο άνοιγμα των εργασιών της εκδήλωσης, ο Βασίλης Οψιμος, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ και συντονιστής της Γραμματείας του ΚΜΕ, σημείωσε ότι η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στα 90 χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ και τόνισε πως δε θα μπορούσε ίσως να υπάρξει καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε ως ΚΜΕ αυτήν την επέτειο από μια συζήτηση για την καπιταλιστική οικονομική κρίση.

Είναι κομβικό ζήτημα της μαρξιστικο - λενινιστικής θεωρίας, ζήτημα κλειδί για την κατανόηση των εξελίξεων στην καπιταλιστική οικονομία και στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, που αποκτά ξεχωριστή και δραματική επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα. «Ενα ζήτημα που η σωστή επιστημονική του ανάλυση βοηθά να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι στην ταξική ερμηνεία των φαινομένων, αλλά και στη χάραξη της αναγκαίας επαναστατικής διεξόδου. Αυτός είναι και ο λόγος που το θέμα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης αποτελεί πεδίο οξύτατης πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης όχι μόνο με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις και τα επιστημονικά τους επιτελεία, αλλά και με τις διάφορες εκφάνσεις του οπορτουνισμού. Αυτές οι τελευταίες, με κυρίαρχο το ρόλο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, αποτελούν στην ουσία μια δηλητηριώδη εκδοχή της αστικής πολιτικής οικονομίας και ιδεολογίας, μια εκδοχή που προσπαθεί να καλλιεργήσει συγχύσεις στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, να συσκοτίσει την πραγματικότητα και να στρώσει το δρόμο για μια ακόμα εκδοχή διαχείρισης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής».

Ο εισηγητής έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή απέκρουσε τη σκόπιμη προπαγάνδα της κυβέρνησης και των πολιτικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης ότι πρόκειται για κρίση που πηγάζει και μπορεί να περιοριστεί μόνο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. «Η καπιταλιστική οικονομική κρίση σπρώχνει προς την οριστική επίλυση της βασικής αντίθεσης της καπιταλιστικής κοινωνίας, που όμως ποτέ δεν έρχεται αυθόρμητα μέσα από την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης. Απαιτεί όχι μόνο την ύπαρξη αντικειμενικών συνθηκών (την πανεθνική κρίση και την επαναστατική κατάσταση) αλλά και τη σωστή προετοιμασία και ετοιμότητα του υποκειμενικού παράγοντα (της εργατικής τάξης με επικεφαλής το επαναστατικό της κόμμα) να εκμεταλλευτεί αυτές τις συνθήκες. Η οριστική επίλυση της βασικής αντίθεσης απαιτεί σε τελική ανάλυση την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, προκειμένου να αντιστοιχηθεί ο κοινωνικός χαρακτήρας της παραγωγής με την κοινωνική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της με μοχλό τη σχεδιοποιημένη οικονομία».