ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 6 Νοέμβρη 2016
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΝΟΕΜΒΡΗΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2016
Ριχνόμαστε στη μάχη με όπλο την πλούσια πείρα

Τα στοιχεία από το πρώτο «κλέισιμο» της Οικονομικής Εξόρμησης, την περασμένη Δευτέρα
Τα στοιχεία από το πρώτο «κλέισιμο» της Οικονομικής Εξόρμησης, την περασμένη Δευτέρα
Η πλούσια πείρα, που όλες οι Οργανώσεις έχουν κατακτήσει, αξιοποιείται και για τη φετινή μάχη της δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2016 που προκήρυξε η ΚΕ του ΚΚΕ. Το πρώτο κιόλας «κλείσιμο» για την ΚΟ Αττικής που έφτασε σε ποσοστό κάλυψης το 27,55%, αλλά και συνολικά για το Κόμμα που έφτασε το 25,45%, μας γεμίζει με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα για να αντιπαλέψουμε τις όποιες δυσκολίες.

Με το κουπόνι για την ενίσχυση των δεσμών, την ισχυροποίηση του Κόμματος

Το επόμενο δίμηνο, χιλιάδες μέλη και φίλοι του Κόμματος καλούνται να κάνουν ένα πολύ πλατύ άνοιγμα, να απευθυνθούν μαζικά στην εργατική τάξη και στο λαό, συζητώντας για τις πολιτικές εξελίξεις και την ανάγκη συστράτευσης με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, με την πολιτική του πρόταση ως τη μόνη διέξοδο από τη βαρβαρότητα της κρίσης, της εξαθλίωσης και του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Η πείρα όλων των Οργανώσεων δείχνει ότι το κάλεσμα στους εργαζόμενους να ενισχύσουν οικονομικά το ΚΚΕ, απαιτεί από τους κομμουνιστές καλή προετοιμασία, «διάβασμα» των πολιτικών εξελίξεων, μελέτη του «Ριζοσπάστη», συνεχές «φρεσκάρισμα» των επιχειρημάτων και πλούσια συζήτηση. Είναι χαρακτηριστική η πείρα που μετέφερε μέλος του Κόμματος μετά το πρώτο «κλείσιμο» την περασμένη βδομάδα: «Μιλώντας σε μία συνάδελφό μου για να συνεισφέρει 5 ευρώ, φτάσαμε να συζητάμε κοντά μία ώρα...».

Εχουμε πολλά να κουβεντιάσουμε με τον εργατόκοσμο. Η Οικονομική Εξόρμηση πραγματοποιείται λίγο καιρό πριν το 20ό Συνέδριο του Κόμματος, ενώ είναι σε πορεία κορύφωσης οι εορτασμοί για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του το 2018, όπως και για τα 100 χρόνια από την Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση τον ερχόμενο χρόνο. Οι τρέχουσες εξελίξεις είναι τέτοιες που δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναβάλουμε για αργότερα την πολύπλευρη πολιτική παρέμβαση. Η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η αμείωτη επίθεση από την εργοδοσία και την κυβέρνησή της, η οργάνωση της λαϊκής πάλης απαιτούν να γίνουμε ακόμα πιο ικανοί στην προώθηση της στρατηγικής μας.

Οι κομμουνιστές δεν πάνε απλά να «ζητήσουν λεφτά», αλλά να οικοδομήσουν ή να ενισχύσουν δεσμούς με κόσμο που μέχρι χτες δεν ήταν δίπλα μας. Αυτή, άλλωστε, είναι και η ουσία της ισχυροποίησης του ΚΚΕ: η καθημερινή προσπάθεια κερδίσματος νέων δυνάμεων δίπλα στις ΚΟΒ και η οργανωτική ανάπτυξη. Η οικονομική στήριξη είναι τρόπος να ενισχύσει κάποιος τον αγώνα, ακόμα κι αν δεν έχει πειστεί για την αξία της προσωπικής συμμετοχής. Πόσες περιπτώσεις πρωτοπόρων αγωνιστών, ακόμα και μελών του Κόμματος, δεν ξεκίνησαν ως απλοί «ενισχυτές» ή αναγνώστες του «Ριζοσπάστη»;

Ιδιαίτερη και απαιτητική μάχη

Βέβαια, η Οικονομική Εξόρμηση έχει και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της: απαιτεί πιο στοχευμένη επιχειρηματολογία, ιδιαίτερα οργανωτικά μέτρα, καθημερινό έλεγχο με έμφαση στο μεγαλύτερο άνοιγμα.

Γιατί να δώσει ένας εργαζόμενος χρήματα στο ΚΚΕ; Γιατί το ΚΚΕ είναι σάρκα από τη σάρκα της εργατικής τάξης, στέκεται σταθερά και αταλάντευτα με το μέρος των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, αυτά υπηρετεί, γι' αυτά παλεύει στην 100χρονη διαδρομή του. Για τη διέξοδο που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, την ανατροπή της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας, την οικοδόμηση ενός ανώτερου τρόπου παραγωγής και εξουσίας, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Ακριβώς επειδή παλεύουμε γι' αυτή την προοπτική, δίνουμε αταλάντευτα καθημερινά όλες μας τις δυνάμεις στην οργάνωση της λαϊκής πάλης σε κάθε χώρο δουλειάς, για να μπουν στο επίκεντρο οι σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες, για να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα και να περάσει στην αντεπίθεση. Για να μπορεί το ΚΚΕ να διεξάγει απρόσκοπτα αυτόν τον αγώνα, είναι ανάγκη να στηρίζεται οικονομικά από την εργατική τάξη, από τον ίδιο το λαό.

Οχι τυχαία, αυτή η κρυστάλλινη τοποθέτηση συγκεντρώνει τα πυρά των αστικών επιτελείων, που θέλουν να κόψουν τους δεσμούς του με την εργατική τάξη, διαχρονικά: από τον αναγκαστικό εκτοπισμό των λαϊκών νοικοκυριών στα χωριά της Ελεύθερης Ελλάδας το 1946 - '49 για να μη βρίσκει υλική στήριξη το ΚΚΕ και ο ΔΣΕ, στα χοντροκομμένα ψέματα για «ρούβλια» και «κότερα», έως και τις προβοκάτσιες περί εμπλοκής του Κόμματος στην υπόθεση «Γερμανός» που τινάχτηκαν στον αέρα. Αυτή η διαρκής επίθεση της αστικής τάξης με άξονα τα οικονομικά του Κόμματος δεν πρέπει ούτε να υποτιμάται, αλλά ούτε και να φοβίζει. Αντίθετα, μας πεισμώνει ακόμα περισσότερο για την επιτυχία της μάχης που δίνουμε.

Η συνεχής ενημέρωση για την κλιμάκωση της προσπάθειας, η συλλογική συζήτηση για τις δυσκολίες, η ανταλλαγή πείρας μπαίνει στην ημερήσια διάταξη της κομματικής δουλειάς. Το ίδιο και η καλή οργάνωση και ο σχεδιασμός που παίρνει υπόψη τις δυνατότητες κάθε μέλους του Κόμματος και της ΚΝΕ, τον κύκλο του. Δίνουν εφόδια και αντοχή, ώστε να καταπολεμάται ο όποιος εφησυχασμός, να παίρνουν όλοι κουράγιο και θάρρος, να εξαντλούνται τα περιθώρια, να μη βρίσκει έδαφος η απογοήτευση και η μιζέρια, η ρουτίνα και η εύκολη παραίτηση π.χ. με τη σκέψη ότι «αυτός δεν έχει ενισχύσει ποτέ το ΚΚΕ, άρα ούτε και φέτος θα το κάνει...».

Το ίδιο ισχύει και για τις πολλές περιπτώσεις οπαδών μας που μπαίνουν πρώτη φορά σε αυτή τη μάχη, «εκπαιδεύονται» στην οργανωμένη - συγκροτημένη και απαιτητική κομματική δουλειά, βλέπουν από πρώτο χέρι τις δυσκολίες, αλλά και την ανωτερότητα της συλλογικής προσπάθειας, παίρνουν μια γεύση της οργανωμένης ζωής και δράσης. Η αξιοποίηση του περίγυρου των ΚΟΒ στη μάχη που δίνουμε είναι ιδιαίτερη πλευρά και καθήκον, που απαιτεί ξεχωριστή προετοιμασία, φροντίδα, διαρκή πολιτική βοήθεια και όχι απλά τη χρέωση με το κουπόνι και μια συζήτηση. Για παράδειγμα, δεν είναι λίγες οι ΚΟΒ που συζητούν σε συσκέψεις με οπαδούς για το περιεχόμενο της Ανακοίνωσης της ΚΕ του Κόμματος για την Οικονομική Εξόρμηση που δημοσιεύτηκε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» στις 23/10.

Η συζήτηση στα Οργανα, στις συνεργασίες με τα κομματικά μέλη και τους οπαδούς πρέπει να βοηθάει για να ξεπερνιέται και ο δισταγμός μήπως έχει αρνητική επίδραση σε κάποιον το ότι του ζητήσαμε να ενισχύσει οικονομικά το Κόμμα. Η ίδια η πράξη ακυρώνει τέτοιους φόβους. Η πείρα μόνο το αντίθετο δείχνει: η προσπάθεια για οικονομική στήριξη ενισχύει τους δεσμούς με τον εργατόκοσμο. Αυτό που «μπλοκάρει» είναι η πίεση των αρνητικών συσχετισμών, η παρέμβαση της εργοδοσίας και των άλλων δυνάμεων, η μη ολοκληρωμένη κατανόηση της πολιτικής μας και όχι το κουπόνι. Εξάλλου, δεν υπάρχει πιο πειστική απάντηση από την ύπαρξη των χιλιάδων φτωχών ανθρώπων και ανέργων χωρίς ουσιαστικό εισόδημα, που προτιμούν να συνεισφέρουν πιο λίγα σε σχέση με παλιότερα, παρά να πάψουν την υλική τους σχέση με το Κόμμα. Και τέτοια, πραγματικά συγκινητικά, παραδείγματα έχουν όλες οι ΚΟ να αξιοποιήσουν.

«Πεδίο δόξης λαμπρό», λοιπόν, το επόμενο δίμηνο. Για να κλιμακωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά αυτή η κρίσιμη πολιτική μάχη, για να μετρηθεί άλλη μια σημαντική κατάκτηση. Για να δοθεί άλλη μια απάντηση σε όσους ονειρεύονται ένα ΚΚΕ του χεριού τους, ακίνδυνο για το σύστημα ή αδύναμο, στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. Η σχεδόν 100χρονη πορεία, η επαναστατική του πολιτική και δράση, η ακούραστη δουλειά των κομματικών μελών και των οπαδών μας δεν επιτρέπουν τέτοιες προσδοκίες.


Δημήτρης ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ


Πατριδογνωμόνιο
Το Κατρουγκάλειον Αγος

Αν δεν τον είχα ακούσει με τ' αυτιά μου, θα πίστευα ότι πρόκειται για αηδιαστικό τρολάρισμα απ' αυτά που βρίθει το διαδίκτυο. Ο Κατρούγκαλος - δεν του χαλαλίζω την προσφώνηση κύριος - με ύφος λουδοβίκειας αυταρέσκειας, εξηγώντας την απόφασή του να στείλει διευκρινιστικές επιστολές στους σφαγμένους συνταξιούχους, υπογράφοντας φαρδιά πλατιά τις λεπτομέρειες του εγκλήματος, δηλώνει πως τις έστειλε σε ένα έκαστο των θυμάτων του «για να μην πάθουν έμφραγμα...»!

Πιο κυνική ομολογία, σε πολιτικό επίπεδο τουλάχιστον, προπαρασκευαστικών πράξεων για «ανθρωποκτονία» από πρόθεση δε θυμάμαι εκτός... Εκτός λοιπόν από εκείνον τον ιστορικό μονόλογο του Τσάρλι Τσάπλιν, που ως Αδόλφος, ξεδιπλώνει αριστοτεχνικά την παγίδευση μαζών στη «σοσιαλιστική» φάκα του ναζισμού.

Εχουμε ήδη διανύσει δεκάξι χρόνια μέσα στον εικοστό πρώτο αιώνα. Εναν αιώνα που άνοιξε με «παράπλευρες απώλειες» στη Γιουγκοσλαβία πριν κατακερματιστεί σε ελεγχόμενα εθνοκαθαρμένα προτεκτοράτα και υβριδικά κρατίδια. Που παράγει εξαθλιωμένες μάζες προσφύγων όπου Γης και κυρίως δίπλα μας, με ιμπεριαλιστικές αρπαχτές σαν τις «καταιγίδες της ερήμου», το «σοκ και δέος» κι άλλα τέτοια χολιγουντιανά τιτλάκια για επεμβάσεις «συμμορφωτικές» λαών και διαμορφωτικές αγορών σαν τη Μεγάλη Μέση Ανατολή. Εναν αιώνα που «οι συμμαχίες των προθύμων» λιντσάρουν ή κρεμάνε σε παγκόσμια ζωντανή μετάδοση βολικούς δικτατορίσκους. Με την «κοινωνική δικτύωση» κι ένα «βαθύ ίντερνετ» να παρέχουν τα μέσα σε παιδεραστές κι εμπόρους θανάτου να εξοντώνουν τεράστιες μάζες. Εποχή που εξοικειώνει τους υπόλοιπους «χρήστες» με το αποτροπιαστικό θέαμα σφαγών, με πρωταγωνιστές, υπό τον βολικό όρο «ακραίοι τζιχαντιστές», εργαλεία της ιμπεριαλιστικής φάμπρικας. Κι ενώ οι ναζί της εποχής μας επελαύνουν με χίλιες δυο στολές παραλλαγής τρυπανίζοντας μυαλά και κορμιά, με οπορτούνες - φρεγάτες ν' αρμενίζουν στα πέλαγα του τρόμου της φτώχειας. Κι ενώ οι ελπιδέμποροι της συμφοράς πετάνε στη θάλασσα των ανθρώπων σχισμένα σωσίβια ψευδαισθήσεων, με τρόπαιο τη διαχείριση επ' ολίγον της αστικής εξουσίας, εμείς εδώ, με αριστερο-ακροδέξια συγκυβέρνηση, ανεχόμαστε πλην κουκουεδοστήριχτων εξαιρέσεων, ως «επίσημη πολιτική» την ομολογία υπουργού ότι: Μας γράφει γράμμα για να πεθάνουμε απ' οτιδήποτε άλλο, ίσως πιο αργά και πιο βασανιστικά, εκτός από ταμπλά - έμφραγμα. Αυτό που παθαίνεις δηλαδή όταν δεις στην απόδειξη απ' το τραπεζικό μηχάνημα ότι σου κλέβουν όλη σου τη δουλεμένη σου ζωή, τα κόπια, την υγειά και την αξιοπρέπεια μαζί, τα ίδια τα μαλαματένια σου τα γηρατειά...

Αυτό το κατρουγκάλειο χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου, που έβγαλε τους ασπρομάλληδες του μόχθου στους δρόμους να καίνε τις επιστολές και να τις επιστρέφουν, μ' εκείνο το πικρό «φτου σου! Κλέβεις τη σύνταξη του παππού σου!», έπρεπε να ξεσηκώσει και το τελευταίο απομεινάρι διανοούμενου στη χώρα. Να στηλιτευτεί ο κυνισμός, ο σαρκασμός, η κοροϊδία, η αναίδεια, το Κυλώνειον άγος της υπογράψασας το τρίτο μνημόνιο πρωτηφοράς αριστεράς... Η ντουντούκα Κατρούγκαλος της πολιτικής της ΕΕ, του ΔΝΤ, του ΝΑΤΟ, του ΟΑΣΑ κι όλων των θεσμών - εσμών, ξεπέρασε και τις προσδοκίες του πρωθυπουργού του και των υψηλών επιλογέων των κατάλληλων πολιτικών, στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή, με την κατάλληλη ιδεολογία και την κατάλληλη... ενδυματολογία.

Τώρα που γράφω για το εμφραγματικό Κατρουγκάλειον Αγος και τον θυμάμαι προ διετίας, πουδραρισμένο με το μαντηλάκι του, «απλό» καθηγητή τότε, στην εκπομπή του Πρετεντέρη (πήγαινε ως κρυπτοΣΥΡΙΖΑ για να παρακάμπτεται το...εμπάργκο τους στο «Μέγκα») να μου επικαλείται «το ήθος της αριστεράς», για εκείνο το «τσογλάν μπόι» που εκτόξευσα για το ντοκιμαντέρ του πρωθυπουργού με τα γελάκια στις «κασιδιαριές», βοά, λένε, ανασχηματισμός. Και σκέφτομαι πως ο αναιδέστατος τσεπομαντηλάκιας δεν πρόκειται να πάθει έμφραγμα αν χάσει το υπουργείο του. Δεν είναι δα και σύνταξη. Θα βρει άλλο μετερίζι, με αναγνωρισμένα τα προσόντα του. Αυτά που τον θέλουν ικανό να φτύνει στους τάφους των δεδουλευμένων ψίχουλων, περνώντας ελπίζω στην ιστορία με την επιστολή του προς συνταξιούχους, ως το Κατρουγκάλειον Αγος (άγος = ντροπή)...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ