«Η Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης ανέδειξε πως όταν ο λαός το θέλει, το πιστεύει, τότε μπορεί να γράφει λαμπρές σελίδες στην Ιστορία, να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής», σημειώνει σε ανακοίνωση που εξέδωσε η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, με αφορμή την επέτειο της Απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ στις 30 Οκτώβρη του 1944.

Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Ιδιαίτερα σήμερα, που γίνεται πολύμορφη προσπάθεια να ξαναγραφτεί η Ιστορία, να σβηστεί η μεγάλη προσφορά των κομμουνιστών στην ήττα του φασισμού, είναι αναγκαίο, πολύ περισσότερο, ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία να έρθουν σε επαφή και να μάθουν την πραγματική Ιστορία του τόπου μας. Μια Ιστορία που γράφτηκε με το αίμα του λαού μας, έχει την ανεξίτηλη σφραγίδα του ΚΚΕ, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ.

Οση προσπάθεια και να κάνουν οι θιασώτες της θεωρίας των "δύο άκρων", δεν μπορούν ούτε να διαγράψουν ούτε να υποτιμήσουν τη σημασία της Απελευθέρωσης της πόλης μας από τις δυνάμεις του Λαϊκού Στρατού, του ΕΛΑΣ.

Δεν ξεγράφεται ο ρόλος του αρχισυνεργάτη των ναζί, Χρυσοχόου, που είχε αναλάβει ρόλο στην απώθηση των τμημάτων του ΕΛΑΣ.

Η Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα πως δεν ήταν όλοι οι Ελληνες στην ίδια πλευρά, πως αυτοί που διακηρύσσουν την εθνική ενότητα κρύβουν ότι ένα μεγάλο κομμάτι του αστικού κόσμου συνεργάστηκε με τους κατακτητές. Πως οι χειρότεροι δήμιοι του λαού μας ήταν οι παρακρατικές φασιστικές οργανώσεις σαν αυτές του Δάγκουλα και της ΠΑΟ.

Η πείρα από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την ηρωική στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, που στήριξε και συμπορεύτηκε με το ΚΚΕ στον δρόμο της πάλης για την απελευθέρωση, είναι φάρος στις σημερινές συνθήκες του νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία και της βαθύτατης κρίσης που ήδη πληρώνουν ο λαός μας και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης.

Η εθνική ενότητα, κάτω από τις σημαίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σημαίνει συμμετοχή στον άδικο πόλεμο, παραπέρα ενεργειακή φτώχεια, ακρίβεια για τους λαούς, νέα κέρδη για τους εφοπλιστές και άλλα τμήματα του κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι, συνολικά ο λαός να απορρίψουν την προπαγάνδα της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων που προβάλλουν ως μονόδρομο την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Ο λαός, απέναντι στην ενότητα που τον οδηγεί στη σφαγή, μπορεί να αντιπαραβάλει τη δική του πραγματική εργατική και λαϊκή ενότητα πλάι στο ΚΚΕ, για να συμπορευτεί στον δρόμο της απελευθέρωσης από τη βαρβαρότητα της φτώχειας και του πόλεμου, στον δρόμο του σοσιαλισμού».

Στο μεταξύ, την επέτειο της Απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τον ΕΛΑΣ, στις 30 Οκτώβρη 1944, τίμησε την Κυριακή το Παράρτημα Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, με εκδήλωση που πραγματοποίησε στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης στην παραλία.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Νίκος Βάγιας, πρόεδρος του Παραρτήματος, ο οποίος αναφέρθηκε στην αντιστασιακή δράση που αναπτύχθηκε στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια της Κατοχής, στις διώξεις και τις θυσίες των αγωνιστών και φυσικά στην Απελευθέρωση της πόλης από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ.

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων. Εκ μέρους του ΚΚΕ στεφάνι κατέθεσε ο Λεωνίδας Στολτίδης, βουλευτής, εκ μέρους της ΚΝΕ ο Γιάννης Βασιλειάδης, Γραμματέας της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας και μέλος του ΚΣ. Εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ ο Κώστας Σαπρανίδης.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στη Θεσσαλονίκη Σωτήρης Ζαριανόπουλος και Μιχάλης Κωνσταντινίδης.

Μετά το τέλος της εκδήλωσης, αντιπροσωπεία της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ μαζί με τους δεκάδες παρευρισκόμενους μετέβησαν στο σημείο όπου είναι τοποθετημένη η αναθηματική πλάκα στη μνήμη των μαχητών του ΕΛΑΣ που απελευθέρωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και κατέθεσαν μια ανθοδέσμη.

Μέσα σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι αποχαιρέτησαν την Κυριακή τον σύντροφο Γιώργο Λούμα, ο οποίος «έφυγε» πρόωρα και απροσδόκητα από τη ζωή το βράδυ της Παρασκευής 28 Οκτωβρίου, σε ηλικία 67 ετών.

Στην πολιτική του κηδεία παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, με επικεφαλής την Μαρία Γαβαλά, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ και Γραμματέα της ΕΠ Θεσσαλίας. Με λίγα λόγια αποχαιρέτησαν τον σύντροφο Γ. Λούμα ο Γιώργος Χαρίτος, μέλος της ΚΕ και του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, ο Θωμάς Κατσούλας, μέλος του ΓΠ Θεσσαλίας της ΚΝΕ, και ο γιος του, Δημήτρης Λούμας, μέλος της ΤΕ Μαγνησίας του Κόμματος.

Αποχαιρετώντας τον σύντροφο ο Γ. Χαρίτος αναφέρθηκε στο βιογραφικό του και είπε τα εξής: «Το 1976 προσλαμβάνεται στο εργοστάσιο του Χανδρή στον Βόλο. Εκεί αναπτύσσει σημαντική συνδικαλιστική δράση, ενώ έναν χρόνο μετά οργανώνεται στο ΚΚΕ. Πρωτοπόρος εργάτης, δένεται στενά με τους συναδέλφους του, κατακτάει στην πράξη τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη τους. Δεσμοί που δεν κόπηκαν ούτε όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, καθώς και τότε πάσχιζε δραστήρια για την οικονομική ενίσχυση του Κόμματος.

Με την ολοκλήρωση της θητείας του, τον Μάη του 1980, εκλέγεται αμέσως αναπληρωτής Γραμματέας στην ΚΟΒ Χανδρή και Γραμματέας της έναν χρόνο αργότερα, το 1981.

Το 1982, με τη δημιουργία Βιομηχανικής Αχτίδας στην Οργάνωση Μαγνησίας, προσλαμβάνεται στο καθοδηγητικό όργανο της Αχτίδας, ενώ λίγο αργότερα εκλέγεται μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής.

Τον ίδιο χρόνο εκλέγεται μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του επιχειρησιακού σωματείου, αναπτύσσοντας πλούσια συνδικαλιστική δράση για πολλά χρόνια. Μέσα απ' αυτή του τη δράση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αναδείχθηκε μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου, καθώς και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου.

Στις δημοτικές εκλογές του 2002 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Νέας Ιωνίας. Σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις ήταν υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος, ενώ διετέλεσε και περιφερειακός σύμβουλος Μαγνησίας.

Την περίοδο '89 - '91 ο σύντροφος Γιώργος πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις για τη διατήρηση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του ΚΚΕ. Συνέβαλε στην ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων του Βόλου και της ευρύτερης περιοχής. Το 1990 εκλέγεται Γραμματέας της Αχτίδας Εργατοϋπαλλήλων, καθώς και στο Γραφείο της Νομαρχιακής Επιτροπής.

Το 1996 αποσπάται εξολοκλήρου στην κομματική δουλειά, ως Γραμματέας της Αχτίδας Εργατοϋπαλλήλων, ενώ το 2004 αναλαμβάνει Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Μαγνησίας.

Τα τελευταία χρόνια ήταν Γραμματέας της Τομεακής Οργάνωσης Υπαίθρου Μαγνησίας και αργότερα μέλος του Γραφείου της Τομεακής Επιτροπής Μαγνησίας, μέχρι και σήμερα.

Για σχεδόν 30 χρόνια, από το 1992 μέχρι το 2021, ήταν μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας.

Ο σύντροφος Γιώργος ήταν γέννημα θρέμμα της εργατικής τάξης, ιδιαίτερα αγαπητός στη Νέα Ιωνία. Σεμνός, αταλάντευτος και με ακλόνητη πίστη στα ιδανικά του ΚΚΕ, έδινε όλες του τις δυνάμεις σε κάθε μάχη, μικρή ή μεγάλη, με το χαμόγελο, με το καλαμπούρι, πάντα με τη μαχητική αισιοδοξία που τον διέκρινε.

Είχε την ικανότητα να μεταδίδει αυτήν τη μαχητικότητα που έχουν οι κομμουνιστές, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Εδειχνε ιδιαίτερη ανησυχία και φροντίδα για την ανάπτυξη των νεότερων στελεχών του Κόμματος, για την πορεία της ΚΝΕ. Ηταν ένας ανιδιοτελής αγωνιστής, στρατιώτης, έτοιμος ανά πάσα στιγμή να προσφέρει όπου υπήρχε ανάγκη.

Να είσαι σίγουρος ότι θα συνεχίσουμε σταθερά στον ίδιο, δύσκολο μα όμορφο αγώνα για τη νέα κοινωνία που κι εσύ ονειρεύτηκες, για τον σοσιαλισμό. Θα είσαι πάντα μέσα στους αγώνες και στις καρδιές μας».

«Η πορεία σου είναι για εμάς τους νέους κομμουνιστές ένα διαφορετικό μάθημα ζωής. Μαθαίνουμε από την δική σου αταλάντευτη στάση και αντοχή στις δυσκολίες της ταξικής πάλης», είπε αποχαιρετώντας τον σύντροφο ο Θ. Κατσούλας.

Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε η ομιλία του γιου του, Δ. Λούμα. Είπε ανάμεσα σε άλλα: «Αφήνεις πίσω σου πλούσια κληρονομιά, όχι σε υλικά αγαθά - αφού αυτά δεν σε ενδιέφεραν καθόλου - αλλά σε κομματική δράση, που πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα ιδιαίτερα για τους νέους συντρόφους της ΚΝΕ, στους οποίους είχες πάντα μεγάλη αδυναμία».

Την αντίθεσή τους στη μετακίνηση - υποβάθμιση του αγάλματος του στρατηγού Στέφανου Σαράφη, που προωθείται από τη δημοτική αρχή Τρικάλων, εξέφρασαν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα Τρίκαλα, κρεμώντας στις 28 Οκτώβρη δύο γιγαντοπανό σε κεντρικό σημείο της πόλης.

Με αυτόν τον τρόπο ανέδειξαν τη σημασία που έχει η παρουσία του αγάλματος στην κεντρική πλατεία της πόλης, ώστε να συνεχίζει να εμπνέει τον εργαζόμενο λαό προκειμένου να χαράξει τον δικό του δρόμο για μια κοινωνία όπου θα είναι αφέντης του πλούτου που παράγει, για μια κοινωνία πραγματικής λαϊκής ευημερίας, για τη δική του εξουσία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.