ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 1 Φλεβάρη 2003
Σελ. /32
Σκεπτικισμός...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλοί είναι πλέον οι αναλυτές, που υποστηρίζουν - με τον έναν ή άλλο τρόπο - αναφέροντας, ταυτόχρονα, πληθώρα αποδείξεων και στοιχείων, ότι ο επαπειλούμενος πόλεμος στο Ιράκ εξυπηρετεί πρωτίστως τις αμερικανικές ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και συμφέροντα στην περιοχή και γενικότερα. Αλλωστε, αυτός είναι και ο βασικός λόγος των γαλλο-γερμανικών αντιδράσεων και η σαφής προτίμηση των τελευταίων σε μια «ειρηνική διευθέτηση της κρίσης», καθώς ένας πόλεμος ενισχύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο των ΗΠΑ στην «επίλυση του προβλήματος» και δημιουργεί σοβαρό και ανεπιθύμητο, στη φάση αυτή, κόστος για την ΕΕ.

Ο Λευκός Οίκος, όμως, επιμένει και όλα δείχνουν πως θα προχωρήσει, τελικά, στους απάνθρωπους και εγκληματικούς του σχεδιασμούς. Γι' αυτό και οι αντιδρώντες μέχρι σήμερα ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας αρχίζουν να το σκέφτονται περισσότερο, μια και διαβλέπουν τον κίνδυνο, να μείνουν εντελώς εκτός μοιρασιάς. Χαρακτηριστική είναι η προχτεσινή δήλωση του Γερμανού καγκελάριου: «Η διεθνής κατάσταση, ιδιαίτερα η κρίση με το Ιράκ, με ανησυχεί. Ανησυχώ για το εάν θα πετύχουμε να αποτρέψουμε έναν πόλεμο στο Ιράκ».

Φανταζόμαστε ότι ο σκεπτικισμός του Σρέντερ εντείνεται ακόμη περισσότερο, από το γεγονός πως η χώρα του αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας από την 1η Φλεβάρη...

Προετοιμάζουν τους «ανθρώπους τους»

Συνέντευξη του Ούγγρου πρωθυπουργού δημοσιεύει η χτεσινή «Καθημερινή», όπου ο Π. Μέντγκιεσι δεν αποκαλύπτει μόνο ποιος είχε την πρωτοβουλία για την κίνηση των «οκτώ». Ομολογεί, επίσης, και το παρακάτω: Η ουγγρική κυβέρνηση έχει αναλάβει τη δέσμευση, έναντι των ΗΠΑ, να φιλοξενήσει σε ουγγαρέζικη στρατιωτική βάση, στο Τάσαρ, την εκπαίδευση 3.000 Ιρακινών. Σύμφωνα με όσα λέει, ο Π. Μέντγκιεσι, οι Ιρακινοί αυτοί βρίσκονται υπό τις διαταγές του αμερικανικού στρατού και θα εκπαιδευτούν από Αμερικανούς εκπαιδευτές. Δεν προορίζονται για να λάβουν μέρος στις μάχες, αλλά για διοικητικά καθήκοντα, μετά τη λήξη του ενδεχομένου πολέμου.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, οι Αμερικανοί προετοιμάζουν ήδη τους «ανθρώπους τους», για την επάνδρωση της εξουσίας στο μεταπολεμικό Ιράκ. Και, σίγουρα, η βάση στο Τάσαρ είναι μία από τις πολλές περιοχές όπου ξεδιπλώνεται η προετοιμασία αυτή...

Μεγαλώνει η ιμπεριαλιστική αρμάδα

Αλλους 15.718 εφέδρους κάλεσαν υπό τα όπλα οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, σύμφωνα με προχθεσινή ανακοίνωση του Πενταγώνου, με αποτέλεσμα ο αριθμός των εφέδρων να φθάσει τους 94.624, ο μεγαλύτερος από τον πόλεμο του Κόλπου το 1991. Τότε είχαν κληθεί υπό τα όπλα 106.000 Αμερικανοί έφεδροι. Κι όπως καταλαβαίνετε, μέχρι τα μέσα Φλεβάρη έως αρχές Μάρτη, που λέγεται ότι θα εξαπολυθεί η πολεμική επιδρομή ενάντια στον ιρακινό λαό, ο αριθμός αυτός θα έχει ξεπεραστεί κατά πολύ. Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, δόθηκε εντολή σε δύο ακόμη αεροπλανοφόρα, το «Αβραάμ Λίνκολν» και το «Θίοντορ Ρούσβελτ», να πλεύσουν προς την περιοχή του Κόλπου, από την Αυστραλία και τα ανοιχτά του Πουέρτο Ρίκο αντίστοιχα.

Στο μεταξύ, συνεχίζονται τα παζάρια στον ΟΗΕ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Βλέπετε, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τη Γιουγκοσλαβία, αλλά με τη δεύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα του κόσμου και τη νευραλγικότατη περιοχή της Μέσης Ανατολής γενικότερα.

Αλλο ένα θύμα

Η προσεκτική μελέτη φωτογραφιών αμερικανικών κατασκοπευτικών δορυφόρων, που θεωρούνταν μέχρι πρότινος απόρρητες, επέτρεψε σε αρχαιολόγους να διαπιστώσουν την ύπαρξη σημαντικών αρχαίων οδικών δικτύων σε ολόκληρο το μήκος της Μεσοποταμίας και οδήγησε την αρχαιολογική σκαπάνη στην ανακάλυψη και νέων αρχαίων οικισμών. Η είδηση μεταδόθηκε πρόσφατα από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και φέρνει στο προσκήνιο άλλο ένα υποψήφιο θύμα του επαπειλούμενου πολέμου στο Ιράκ: Τους μεγάλους αρχαιολογικούς θησαυρούς της χώρας αυτής.

Το Ιράκ, η κάποτε Μεσοποταμία, η χώρα όπου άνθησε ο πολιτισμός των Σουμερίων πριν από χιλιάδες χρόνια και αργότερα αποτέλεσε το λίκνο της μεγάλης αραβικής αυτοκρατορίας, από το Ιράν μέχρι το Μαρόκο, είναι κυριολεκτικά διάσπαρτο από μνημεία και αρχαιολογικούς θησαυρούς αμέτρητης αξίας. Ανάμεσά τους το παλάτι του Ναβουχοδονόσορα και οι Κρεμαστοί Κήποι, όπως και πάμπολλοι άλλοι. Ολ' αυτά, βέβαια, θα υποστούν τη μανία του πολέμου και των αμείλικτων αεροπορικών βομβαρδισμών.

Σύμφωνα, όμως, με το Διεθνές Δίκαιο, η καταστροφή αρχαιολογικών μνημείων και θησαυρών θεωρείται έγκλημα πολέμου. Κάτι τέτοια, φυσικά, δεν τα λογαριάζουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους. Εδώ, δεν υπολογίζουν τις ανθρώπινες ζωές...


Τα παζάρια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΟ ΠΟΣΕΣ ΩΡΕΣ πριν ή μετά τη δημοσίευση της διακήρυξης των «8» ενημερώθηκε ο Σημίτης και η κυβέρνηση για το γεγονός, λίγο μας ενδιαφέρει. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε, όμως, τι είπε ο Παπανδρέου με τον Μίλερ στη συνάντηση που λένε ότι έγινε στο αεροδρόμιο.

Γιατί, πίσω από τους περίφημους «λεπτούς διπλωματικούς χειρισμούς», που υποτίθεται ότι κάνει η κυβέρνηση για τη διατήρηση μιας ενιαίας θέσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, βρίσκεται ένα «χοντρό» παζάρι για το Ιράκ, που μόνο σε καλό δε θα βγει.

Οσο για το περίφημο «ρήγμα» στις σχέσεις των ευρωπαϊκών χωρών, ας μην ανησυχούν τόσο οι διάφοροι αναλυτές και δημοσιολογούντες. Αν είναι να τους ...ενώσει κάτι, θα είναι αυτό που τους ενώνει πάντα: Ο κοινός εχθρός τους, οι λαοί!

ΣΥΜΦΩΝΗ ΜΕ ΤΙΣ «διεθνείς συνθήκες», είναι η παραμονή του γαλλικού πυρηνοκίνητου αεροπλανοφόρου στη βάση της Σούδας, δήλωσε χτες ο υπουργός Τύπου, Χρήστος Πρωτόπαππας...

Να είστε βέβαιοι ότι για κάθε τι που κάνουν οι ΝΑΤΟικοί «εταίροι» μας στην Ελλάδα, υπάρχει και μια «διεθνής συνθήκη» και πάντα θα βρίσκεται μια καλή δικαιολογία. Είναι γνωστό πως έχουν καταντήσει τη χώρα ένα από ...τα καλύτερα περάσματα.

Τώρα, το ότι στο παρελθόν - δηλαδή στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας - αυτή η κατάσταση ήταν αντίθετη ακόμα και με το Σύνταγμα, δεν τους απασχόλησε. Είναι γνωστό ότι μόνο ...στο ασυμβίβαστο οι κυβερνώντες εξαντλούν τη «συνταγματικότητά» τους.

ΕΝΑ ΚΙ ΟΓΔΟΝΤΑ, τελικά, τα διόδια στην Αττική Οδό και βλέπουμε. Κι έχει, βέβαια, τη σημασία του το ύψος του αντιτίμου, αλλά ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει πως είναι πέρα για πέρα άδικο και δεν έχει καμιά σχέση με το συμφέρον του Ελληνα πολίτη.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο πόλεμος δεν είναι «ριάλιτι σόου»

Ο πόλεμος είναι ματωμένες γάζες. Ας μαζέψουμε γάζες, λοιπόν. Είναι και δάκρυα. Ας μαζέψουμε δάκρυα, θα χρειαστούν. Είναι και πείνα, ας μαζέψουμε τρόφιμα για το λαό του Ιράκ. Να το φροντίσουμε από τώρα, γιατί σε λίγο θα είναι απαραίτητα, εάν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια γίνουν πραγματικότητα. Γιατί αυτό ετοιμάζονται να κάνουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο Ιράκ. Να σφυροκοπήσουν ένα λαό με θάνατο, δάκρυα και πείνα. Με έπαθλο το πετρέλαιο και το χρήμα και τη δύναμη που αυτό φέρνει στην ολιγαρχία του πλούτου σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό είναι ξεκάθαρο στα επιτελικά γραφεία που χαράζουν τα πολεμικά σχέδια. Ομως, αυτή η «κρυστάλλινη» γνώση παραμορφώνεται στη διαδρομή της από αυτά τα γραφεία μέχρι τον καθημερινό άνθρωπο - δέκτη πληροφοριών και επιχειρημάτων ενός καλοστημένου και ισχυρού μηχανισμού προπαγάνδας.

Ενα παράδειγμα αφορά και την ελληνική κυβέρνηση. Η οποία εμφανίζεται να παρεμβαίνει για την αποτροπή του πολέμου, χωρίς να λέει το λόγο που απεύχεται τον πόλεμο και χωρίς να πείθει, τελικά, ότι αρνείται αυτόν τον πόλεμο. Τελικά, η ελληνική κυβέρνηση είναι εναντίον του πολέμου ή εναντίον ενός οικονομικά βλαπτικού πολέμου; Προσπαθεί να βρει διέξοδο, ή να ισορροπήσει ανάμεσα στις επιταγές των ΗΠΑ και τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, δηλώνει ότι δεν πρέπει να γίνει πόλεμος ...εάν δεν υπάρχει προηγουμένως νέα απόφαση από το Συμβούλιο Ασφαλείας! Λες και θα έχει σημασία για το νεκρό Ιρακινό, εάν θα σκοτωθεί «νομότυπα» και με όλες τις σφραγίδες στη σωστή θέση. Ο υπουργός Τύπου, Χρ. Πρωτόπαππας, δηλώνει ότι αρκεί το Ιράκ να αποδείξει ότι δεν αναπτύσσει όπλα μαζικής καταστροφής και τότε δε θα υπάρχει πρόβλημα. Τόσο απλά. Λες και το ενδιαφέρον των ΗΠΑ, με το απίστευτα ισχυρό οπλοστάσιο μαζικής καταστροφής, είναι τα όπλα του Σαντάμ Χουσεΐν. Αφέλεια; Οχι. Απλή σκοπιμότητα και πολιτική κυνικότητα, μια ακόμη συμβολή στο «τείχος του ψεύδους», που υψώνουν οι κεφαλαιοκράτες και οι πολιτικοί υπηρέτες τους για να ξεγελάσουν τον κόσμο.

Υπάρχουν πολλές φράσεις - «κλισέ» για να περιγράψουν οι δημοσιογράφοι έναν επερχόμενο πόλεμο. Για παράδειγμα, «πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου» ή «ηχούν δυνατότερα τα τύμπανα του πολέμου». Αλλά είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει η δημοσιογραφική πένα την πραγματικότητα του πολέμου. Δεν μπορεί να προϊδεάσει για την οδύνη και τη φρίκη που συνεπάγεται. Ο πόλεμος είναι κομματιασμένα κορμιά, θάνατος. Ας μαζέψουμε δυνάμεις, λοιπόν, για να φωνάξουμε «όχι»! «Οχι» στο θάνατο, «όχι» στο τέλος, «όχι» στις αιτίες μιας τέτοιας σφαγής, που, όσο μένουν στο απυρόβλητο, θα οδηγούν σε νέες σφαγές. Αλλά, εκτός από αυτό, να κάνουμε και κάτι ακόμη. Να μην επιτρέψουμε να γίνει κι αυτός ο πόλεμος «εύπεπτο» θέαμα, φιλτραρισμένο από τις τηλεοπτικές κάμερες μιας ανύπαρκτης «αντικειμενικής» ενημέρωσης, πληρωμένης από τους εκτελεστές των λαών.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ