Τα συνθήματα το 'λεγαν καθαρά, όλο και πιο δυνατά όσο η πορεία ανέβαινε τη Β. Σοφίας και πλησίαζε την αμερικάνικη πρεσβεία, το σύμβολο των ιμπεριαλιστών μακελάρηδων στη μια και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Το πανό της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη καλούσε σε αλληλεγγύη προς τους αγωνιζόμενους λαούς. Μαθητές και φοιτητές, πιο παραστατικοί, «στόλισαν» την πρεσβεία με τις ανοιχτές παλάμες τους. Η χτεσινή απεργιακή συγκέντρωση και πορεία έγινε ένα μαζικό, παλλαϊκό βήμα καταδίκης των βρώμικων επεμβάσεων όπου Γης.

Με τη φόρτιση που δημιούργησε η πρόσφατη δολοφονία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στη Χάγη. Με τη θύμηση της βάρβαρης επιδρομής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, από την οποία συμπληρώνονται εφτά χρόνια. Με το μυαλό στην επίθεση κατά του Αφγανιστάν, πριν από τέσσερα χρόνια, αλλά και κατά του Ιράκ, πριν από τρία χρόνια. Το στίγμα έδωσε με την ομιλία του στο Σύνταγμα ο πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, Ευάγγελος Μαχαίρας: «Συμμετέχουμε στη σημερινή συγκέντρωση, μαζί με όσους αγωνίζονται με συνέπεια για τα γενικότερα και τα ειδικότερα προβλήματα των εργαζομένων κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ γιατί έχουμε απόλυτη ταυτότητα σκοπών και επιδιώξεων», σημείωσε στην αρχή του χαιρετισμού του.

Αγωνιζόμαστε, είπε, για την παγίωση της ειρήνης. Κατά των στρατιωτικών συμμαχιών γιατί εξαπολύουν τους πολέμους με στόχο την υποταγή των λαών, την άγρια εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους και του ανθρώπινου δυναμικού τους. Αγωνιζόμαστε για την απομάκρυνση των στρατιωτικών, ναυτικών και αεροπορικών βάσεων που έχουν αυτές οι συμμαχίες. Αγωνιζόμαστε κατά των «τρομονόμων» που έχουν επιβάλει σε όλους τους λαούς, «τους οποίους θέλουν να μεταβάλουν σε τρομοκρατημένα κοπάδια δούλων που δε θα έχουν ούτε ιδιωτική ζωή, ούτε στοιχειώδη δικαιώματα».

Στα εγκλήματα αυτά «συμμετέχουν η ΕΕ και η χώρα μας. Η ΕΕ έχει ταυτιστεί απόλυτα με το ΝΑΤΟ και ετοιμάζει στρατό ταχείας επέμβασης, σε κάθε περίπτωση κρίσης και σε όλο τον κόσμο. Υιοθέτησε ακόμα και το δόγμα του "προληπτικού πολέμου"». Η χώρα μας, ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, «συμμετέχει σε όλα τα εγκλήματά τους». Ενώ πριν από λίγες μέρες ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή νόμος, με τον οποίο επικυρώθηκε μια νέα σύμβαση, που δίνει το δικαίωμα στο ΝΑΤΟ «να χρησιμοποιεί το έδαφος, τον εναέριο και το θαλάσσιο χώρο μας, όποτε και όπως επιθυμεί». Επιπλέον, «μας υποχρεώνει σε εξοπλισμούς κατάλληλους για την εξυπηρέτηση των σκοπών του».

«Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η ανάγκη να δυναμώσουν τα λαϊκά κινήματα σε όλες τις χώρες και ιδιαίτερα στη χώρα μας γίνεται κάθε μέρα περισσότερο επιτακτική!». Ο αγώνας για την ειρήνη, κατά του πολέμου και των εξοπλισμών, συνδυάζεται με τον αγώνα των εργαζομένων για την απόκρουση της επίθεσης κατά των δικαιωμάτων τους και του επιπέδου της ζωής τους. Η σημερινή συγκέντρωση και η διαδήλωση που θα επακολουθήσει είναι μόνο η αρχή. Θα επακολουθήσουν κοινοί αγώνες. Για να βάλουμε φραγμό στην ιμπεριαλιστική επίθεση. «Εμπρός με τους αγωνιζόμενους λαούς ενάντια στους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ», κατέληξε.

Μια μάχη δίχως προηγούμενο. Από τα μεσάνυχτα της Τρίτης μέχρι να τσακιστεί η εργοδοτική τρομοκρατία. Από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη. Η ταξικές δυνάμεις, σε εκατοντάδες χώρους δουλιάς έδωσαν τη μάχη της περιφρούρησης με το ίδιο σθένος που όλες τις προηγούμενες μέρες πάλεψαν για την επιτυχία της απεργίας. Κέρδισαν για μια ακόμη φορά την αναγνώριση των συναδέλφων τους, βάθυναν τις ρίζες τους στους χώρους δουλιάς.

Στα πρακτορεία διανομής του ημερήσιου Τύπου, ο συναγερμός χτύπησε λίγο πριν τις 11 το βράδυ της Τρίτης. Εργάτες του κλάδου, με μπροστάρη το ταξικό τους σωματείο και τη συμπαράσταση συναδέλφων τους και νεολαίων μπλόκαραν τους σταθμούς της «Ευρώπης» στο Βοτανικό και του «Αργους» στο Κορωπί. Πανικόβαλαν την εργοδοσία, πήραν με το μέρος τους το σύνολο των εργαζομένων και των οδηγών φορτηγών, πάγωσαν για αρκετές ώρες, και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, τη διακίνηση των εφημερίδων, άνοιξαν το δρόμο για τις μελλοντικές απεργίες του κλάδου.

Το ίδιο και στο ιδιωτικό μαιευτήριο «Ιασώ», στη «ΦΑΓΕ», στα πολυκαταστήματα του κέντρου και των συνοικιών, στις οικοδομές, σε εκατοντάδες τόπους δουλιάς. Στον Πειραιά, οι απεργοί εργάτες έζωσαν από τα χαράματα την «ΙΟΝ», αποκλείοντας όλες τις πύλες. Οι εργαζόμενοι του εργοστασίου πύκνωσαν τις αλυσίδες, αποκρούοντας κάθε μηχανισμό που προσπάθησε να στήσει θορυβημένη η εργοδοσία. Για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, η απεργία στην επιχείρηση ήταν καθολική, με τη συμμετοχή μάλιστα και των διοικητικών υπαλλήλων.