Τι προκαλεί σε έναν ποιητή την «ανάγκη» να μεταφράσει έργα ενός ομότεχνού του, από μια μακρινή χώρα, με τελείως διαφορετικές πολιτισμικές καταβολές; Πότε αυτή η συνάντηση μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολιτιστικό ορόσημο και γιατί; Οι απαντήσεις ξεπερνούν τα στενά όρια του ακαδημαϊσμού, αφορούν στην ανάπτυξη των εθνικών λογοτεχνιών και, τελικά, στην πνευματική ανάπτυξη των λαών, όταν αυτοί οι ποιητές αποτελούν «σάρκα από τη σάρκα» τους. Οταν πρόκειται για δύο σπουδαίους: τον Κουβανό ποιητή, Νικολάς Γκιγιέν και τον Γιάννη Ρίτσο. Αυτή η συνάντηση και τα σημαινόμενά της ήταν το θέμα της διάλεξης που έδωσε προχτές στην ΕΣΗΕΑ η σημαντική Κουβανή ελληνίστρια και καθηγήτρια της Κλασικής Φιλολογίας...