Κατάμεστο ήταν χθες το απόγευμα το Αμφιθέατρο Νιαβή στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, στην εκδήλωση της Περιφερειακής Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ για το έγκλημα που συντελείται στην Παλαιστίνη. Εκφράστηκε και με αυτόν το τρόπο ένα ακόμα ηχηρό μήνυμα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, αλλά και η απαίτηση για καμία εμπλοκή της χώρας στο μακελειό στη Μέση Ανατολή.

Τα πλακάτ που σηκώθηκαν μαζί με την παλαιστινιακή σημαία από φοιτητές και φοιτήτριες, στη διάρκεια της εκδήλωσης, ανέγραφαν «Καμία συμμετοχή της χώρας στη σφαγή», ενώ τα συνθήματα δόνησαν την αίθουσα. Στην εκδήλωση, που είχε θέμα «Η Ιστορία έχει μια σωστή πλευρά: Με την Παλαιστίνη έως τη λευτεριά! - Οχι στην ισραηλινή κατοχή της Παλαιστίνης, που την πληρώνει και ο λαός του Ισραήλ!», μίλησε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος της ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το άνοιγμα έκανε ο Παντελής Αρζόγλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας της ΠΟ Σπουδάζουσας. Χαιρετισμό απηύθυνε ο Ραχήμ Σίχα, Ελληνοπαλαιστίνιος φοιτητής, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ. Ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση, που επιβεβαίωσε το μεγάλο ενδιαφέρον για τις θέσεις του ΚΚΕ.

Η αλληλεγγύη είναι το κοινό όπλο των λαών ενάντια στην αδικία, ενάντια στην καταπίεση, στην εκμετάλλευση. Οι κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή, για ένα ελεύθερο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, για να επιστρέψουν οι πρόσφυγες και να απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές. Για να γίνει ο λαός της Παλαιστίνης νοικοκύρης στον τόπο του, για να αποτινάξει την ισραηλινή κατοχή και να κερδίσει την εθνική και κοινωνική του απελευθέρωση!

Πριν από λίγες ώρες, οι αντιπροσωπείες των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που βρισκόμασταν στη Σμύρνη της Τουρκίας για την 23η Διεθνή Συνάντηση, εγκρίναμε Κοινή Ανακοίνωση αλληλεγγύης με τον δίκαιο αγώνα του λαού της Παλαιστίνης, όπου μεταξύ άλλων καλέσαμε τους λαούς να βγούνε στον δρόμο, να οργανωθούν λαϊκές κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο ενάντια στην ισραηλινή επιθετικότητα.

Τα ΚΚ προβάλλουν τη διεθνιστική τους αλληλεγγύη! Οπλο, όμως, των λαών δεν είναι μόνο η αλληλεγγύη, είναι και η γνώση! Και στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να γνωρίζουμε πως τα γεγονότα δεν ξεκίνησαν στις 7 Οκτώβρη, με την επίθεση της «Χαμάς», την οποία αξιοποιεί η επίσημη προπαγάνδα του Ισραήλ, των ΗΠΑ, της ελληνικής κυβέρνησης και όσων τους στηρίζουν για να «ρίξουν στάχτη στα μάτια» του λαού και της νεολαίας.

Η σφαγή του Παλαιστινιακού λαού κρατά πάνω από 7 δεκαετίες και ξεκίνησε με τη διαίρεση της παλαιστινιακής γης στα 1947 - 1948, με απόφαση του ΟΗΕ, με την οποία ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ, ανοίγοντας τον «δρόμο» στη σταδιακή καταβρόχθιση των παλαιστινιακών εδαφών από το ισραηλινό κράτος. Εκατομμύρια Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους. Μιλάμε για πραγματικό ξερίζωμα και σχεδιασμένη αρπαγή εδαφών και εκτόπιση πληθυσμού, 6 - 7 ή και παραπάνω εκατομμυρίων ανθρώπων από τον τόπο τους.

Κι επιπλέον όλα τα χρόνια το Ισραήλ περνά νομοθετικά μέτρα καθιέρωσής του ως «εβραϊκού κράτους», ποδοπατώντας κάθε δικαίωμα εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων, που ζούνε εκεί και έχουν άλλη εθνική καταγωγή, άλλες θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις. Επιδιώκει την καταπίεση, την εξόντωση και τον εξοβελισμό τους (...) Τι θα έπρεπε, λοιπόν, να κάνει αυτός ο λαός της Παλαιστίνης, που έρχεται αντιμέτωπος με τη βαρβαρότητα;

Κάποιοι φίλοι μας λένε πως δεν υποφέρουν όλοι οι Παλαιστίνιοι, πως υπάρχουν και πλούσιοι Παλαιστίνιοι, κάποιοι που κερδίζουν και από αυτήν την κατάσταση.

Δεν το αρνούμαστε, σαφώς υπάρχουν και εκεί αυτές οι καπιταλιστικές «βδέλλες», που δικαιώνουν τη θέση του Μαρξ ότι «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα», πως ο καπιταλιστής μπορεί να πουλήσει και το σχοινί που θα τον κρεμάσουν. Κι έτσι είδαμε καπιταλιστές Παλαιστίνιους να κερδίζουν από την κατοχή, να πουλάνε ακόμη και το μπετόν με το οποίο οι Ισραηλινοί, με χρήματα της Παγκόσμιας Τράπεζας, έφτιαξαν το «τείχος του αίσχους», για να φυλακίσουν τον λαό της Παλαιστίνης.

Ομως, εμείς στηρίζουμε αυτόν τον φυλακισμένο λαό, που η συντριπτική πλειοψηφία του είναι η εργατιά, τα λαϊκά στρώματα του Παλαιστινιακού λαού. Αυτοί είναι στην καρδιά και στο μυαλό μας! Τι να κάνουν; Να επιλέξουν το «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω»; Αυτό θα ήταν υποταγή! Το καθήκον απαιτεί κι αυτό κάνει ένα μεγάλο μέρος του λαού της Παλαιστίνης, να διαλέξει τον δρόμο της αντίστασης, της ανυπακοής, που εκτός της πολιτικής έχει και ένοπλη διάσταση εδώ και πολλά χρόνια που διεξάγεται ένας πολύ αιματηρός πόλεμος, ενάντια στο έγκλημα, στη σφαγή που διαπράττει το κράτος του Ισραήλ κατά του λαού της Παλαιστίνης!

Κάποιοι «πεφτοσυννεφάκηδες» ανακάλυψαν μετά την επίθεση της «Χαμάς» «ακρότητες» και φρικαλεότητες από μέρους αυτής της παλαιστινιακής πολιτικο-στρατιωτικής οργάνωσης, με την οποία εμείς οι κομμουνιστές έχουμε αντίθετες φιλοσοφικές, κοσμοθεωρητικές και πολιτικές αντιλήψεις.

Μα, καλά, τώρα ανακάλυψαν ότι ο πόλεμος είναι σύμφυτος με απερίγραπτες βαναυσότητες; Και πού ήταν όλοι αυτοί όταν το Ισραήλ όλα τα προηγούμενα χρόνια ταπείνωνε, βασάνιζε και σκότωνε; Πού ήταν όταν το Ισραήλ σκότωνε σαν τα κοτσύφια τα παιδάκια με τις σφενδόνες; Δεν καταλαβαίνουν πως δεκαετίες καταπίεσης, εξαθλίωσης θα γεννήσουν τη δικαιολογημένη τεράστια και ανεξέλεγκτη οργή των καταπιεσμένων;

Ο Λένιν έγραφε σχετικά: «Στην Ιστορία υπήρξαν επανειλημμένα πόλεμοι που, παρ' όλες τις φρικαλεότητες, τις αγριότητες, τις συμφορές και τα βάσανα που συνδέονται αναπόφευκτα με κάθε πόλεμο, ήταν προοδευτικοί, δηλαδή συνετέλεσαν στην ανάπτυξη της ανθρωπότητας, βοήθησαν να καταστραφούν εξαιρετικά βλαβεροί και αντιδραστικοί θεσμοί (όπως, π.χ. η απολυταρχία ή η δουλοπαροικία), τα πιο βάρβαρα δεσποτικά καθεστώτα της Ευρώπης (το τουρκικό και το ρωσικό)».

Να γιατί όταν μιλάμε για πόλεμο δεν πρέπει να εστιάζουμε σε αυτό που είναι δεδομένο, στην αγριότητά του, αλλά στο ποιες τάξεις και για ποιους σκοπούς τον κάνουν. Κι εμείς είμαστε με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα που παλεύουν στην καταπατημένη παλαιστινιακή γη.

Πολύ περισσότερο καλούμαστε να απορρίπτουμε κατηγορηματικά κάθε είδους βρώμικη προπαγάνδα των ισραηλινών ΜΜΕ, που αναπαράγουν στη χώρα μας και στις άλλες χώρες του ευρωατλαντικού μπλοκ οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις, όπως αυτή της ΝΔ και τα αστικά ΜΜΕ, π.χ. για αποκεφαλισμούς βρεφών, συκοφαντίες που στη συνέχεια ανασκευάζονται. Εφτασαν να δείχνουν τραυματισμένα παιδάκια της Γάζας και να τα παρουσιάζουν ως παιδιά στο Ισραήλ... Ας μην ξεχνάμε πως ο πρώτος νεκρός στον πόλεμο είναι η αλήθεια και πως τα πιο μεγάλα ψέματα λέγονται σε καιρό πολέμου!

Η νεολαία τώρα να υψώσει φωνή αντίστασης στην παραπληροφόρηση. Να μη δίνει καμία σημασία και να πολεμήσει τις κατασκευασμένες ειδήσεις και εκτιμήσεις των μυστικών υπηρεσιών των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που διακινούν όλα σχεδόν τα ελληνικά ΜΜΕ, πρώτα απ' όλα η ΕΡΤ. Εχουν βάλει μέσα στο «μίξερ» την αντίσταση ενός ολόκληρου λαού, μαζί με την «Αλ Κάιντα», τους Ταλιμπάν, τη «Χαμάς» και ό,τι άλλο θεωρούν αναγκαίο για να «δηλητηριάσουν» τις λαϊκές συνειδήσεις, να ακυρώσουν την αλληλεγγύη των άλλων λαών στον λαό της Παλαιστίνης. Κρύβουν συνειδητά την ουσία, την κατοχή, αλλά δεν θα τα καταφέρουν! Θα μας βρίσκουν συνεχώς απέναντι! Με περισσότερες δυνάμεις στον δρόμο του αγώνα.

Να θυμίσουμε πως πάνω σε ψέματα για ωμότητες και αγριότητες στηρίχθηκαν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι τα τελευταία χρόνια.

(...) Κάποιοι άλλοι φίλοι αναρωτιούνται εάν μπορεί να υπάρξει εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος στη σημερινή εποχή. Κι αυτός ο ισχυρισμός έχει δύο άκρες: Μια «κοσμοπολίτικη», που παρουσιάζει π.χ. το ΜέΡΑ25, που εκτιμά πως «η λύση των δύο κρατών είναι πλέον ανέφικτη», και μια που εμφανίζεται ως «ριζοσπαστική», που θεωρεί πως δεν υπάρχει ούτε το εθνικό πεδίο της πάλης ούτε η αναγκαιότητα για απελευθερωτικούς αγώνες, για τον τερματισμό της ξένης κατοχής, στην εποχή του ιμπεριαλισμού.

Τι σημαίνει, όμως, στις σημερινές συνθήκες να λες πως «η λύση των δύο κρατών είναι ανέφικτη» και άρα θα πρέπει να συμβιβαστούμε με το ένα κράτος; Σημαίνει πως αποδέχεσαι ότι ο λαός της Παλαιστίνης δεν θα έχει τη δική του πατρίδα και θα συνεχίσει να ζει σε τμήματα των εδαφών του, που έχει προσαρτήσει το Ισραήλ, να ζει σε μια ισραηλινή περιφέρεια.

Εδώ δεν θα σταθούμε μονάχα στο αυτονόητο, πως δηλαδή τέτοιες απόψεις στην πράξη σπέρνουν την υποταγή στον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων και αποδέχονται ως ανεπίστρεπτη την κατοχή, την αδικία και τις διακρίσεις σε βάρος ενός ολόκληρου λαού. Θα πούμε ακόμη ότι το γεγονός πως η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, κι αυτό ισχύει για κάθε καπιταλιστική χώρα, δεν σημαίνει πως διαγράφονται οι σημαντικές και ιδιαίτερες συνθήκες, μέσα στις οποίες διεξάγεται η εργατική - λαϊκή πάλη, οι «κρίκοι» πάνω στους οποίους πρέπει να εστιάζει το ΚΚ, το εργατικό κίνημα για να συσπειρώσει τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις.

Κι οπωσδήποτε, στην περίπτωση της Παλαιστίνης είναι ολοφάνερο πως ο βασικός «κρίκος» είναι η αποτίναξη της ξενικής ισραηλινής κατοχής, η συγκρότηση του παλαιστινιακού κράτους. Είναι υπόθεση της εργατικής τάξης της Παλαιστίνης και της πρωτοπορίας της, του ΚΚ, να διαμορφώσει μια τέτοια γραμμή που θα συνδέσει αυτόν τον «κρίκο» με την υπόθεση της πάλης για την κοινωνική απελευθέρωση, την εργατική εξουσία, την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Δική μας υπόθεση, των εργαζομένων και της νεολαίας στις άλλες χώρες, είναι να στηρίξουμε αταλάντευτα αυτήν την πάλη και να βρεθούμε τώρα στο πλευρό του στη σύγκρουση με τις δυνάμεις κατοχής.

(...) Η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας τον βηματισμό και των προηγούμενων κυβερνήσεων όλα αυτά τα χρόνια, «μοσχοπουλά» την κάλπικη ιδέα πως κοντά στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, υπάρχει κι ένας ακόμη σημαντικός «διεθνής παίκτης», ικανός κι αξιόμαχος να προστατεύσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αν του δώσουμε «ζωτικό χώρο», αν τον «δέσουμε» μαζί μας με οικονομικά συμφέροντα. Κι αυτός ο «σύμμαχος», που παρουσιάζεται από την κυβέρνηση της ΝΔ (και νωρίτερα από αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ) ως «πολύφερνη νύφη» δεν είναι άλλος από το κράτος του Ισραήλ.

Χωρίς να «ξεθρονιάζονται» και οι παλιοί δήθεν προστάτες, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, το τελευταίο διάστημα οι κυβερνητικοί παράγοντες της χώρας μας «μοστράρουν» ως «προστάτη» και το Ισραήλ και μας καλούν να αγνοήσουμε το αιματοκύλισμα και τη χρόνια καταπίεση του Παλαιστινιακού λαού από το ισραηλινό κράτος.

Το ΚΚΕ καταδικάζει τις κατάπτυστες αποφάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των ακροδεξιών, φασιστικών μορφωμάτων, υπηρετώντας τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που τα βαπτίζει «εθνικό συμφέρον», στηρίζει την ισραηλινή σφαγή στη Γάζα και εμπλέκει επικίνδυνα τη χώρα μας και στρατιωτικά στους αμερικανοΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να τιναχτεί στον αέρα και απαιτούμε την άμεση απεμπλοκή.

Το ΚΚΕ καταδικάζει την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ιερουσαλήμ και τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, τον «Μπίμπι», όπως είπε, που συνιστά συνενοχή στο έγκλημα. Η δήλωσή του για «το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», το οποίο δήθεν «πρέπει να ασκεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος», είναι όχι μόνο ανιστόρητη, αλλά και εξοργιστική. Ρωτάμε, με τη «συνταγή» αυτή, πόσα παιδιά πρέπει να σκοτωθούν για να θεωρηθεί «μεγάλο το ανθρωπιστικό κόστος»;

Το τονίζουμε, ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του είναι σε αντίθεση με τα αισθήματα του ελληνικού λαού, που απ' την πρώτη στιγμή στάθηκε αλληλέγγυος στον δίκαιο αγώνα του λαού της Παλαιστίνης και θα συνεχίσει δυναμικά τον αγώνα του.

Το περί δικαιώματος «αυτοάμυνας» του κατοχικού κράτους είναι ένα χυδαίο πρόσχημα. Είναι το ίδιο «δικαίωμα» που επικαλέστηκε και η Τουρκία για να εισβάλει και να κατέχει σήμερα το 10% περίπου των εδαφών της Συρίας. Στη βάση της επίκλησης αυτού του «δικαιώματος» σήμερα το Ισραήλ κατέχει τα παλαιστινιακά εδάφη, καθώς επίσης εδάφη του Λιβάνου και της Συρίας.

Αλήθεια, όταν η κυβέρνηση στηρίζει με κάθε τρόπο ένα κράτος - καταπατητή ξένων εδαφών, όπως είναι το Ισραήλ, ένα κράτος που εισβάλλει με το «έτσι θέλω» σε γειτονικές χώρες, ή τις βομβαρδίζει, πώς μπορεί μετά να μιλήσει για την τουρκική κατοχή του 40% της Κύπρου; Πώς μπορεί να επιχειρηματολογήσει για τις προκλητικές ενέργειες της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο;

Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει πως «ο εχθρός του εχθρού σου είναι φίλος σου» κι επειδή η τουρκική ηγεσία επιδιώκει να παρουσιαστεί και ως «προστάτης» των Παλαιστινίων, θα πρέπει να θεωρούμε το Ισραήλ «φίλο» και «σύμμαχο». Κρύβει, όμως, την αλήθεια. Κι αυτή είναι πως στον πρόσφατο πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, το Ισραήλ μια χαρά συνεργάστηκε με την Τουρκία σε βάρος των Αρμενίων. Κρύβουν την ουσία, που είναι πως «ο λύκος δεν πιάνεται φίλος». Καμιά αστική τάξη δεν μπορεί να εγγυηθεί και να εξασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ειρήνη και την ασφάλεια του ελληνικού λαού.

Εμείς, που συνυπολογίζουμε όλα τα παραπάνω, αντιπαλεύουμε τη βαρβαρότητα του Ισραηλινού κατακτητή, με την οποία αυτός κόβει το νήμα της ζωής χιλιάδων ανθρώπων. Μαζί θα συνεχίσουμε να πολεμάμε τον δολοφόνο ενός ολόκληρου λαού, των παιδιών και των αμάχων και μαχητικά θα αποκαλύπτουμε τη στάση της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων, όπως και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που στηρίζουν τον κατακτητή και τον δυνάστη.

Η πρόσφατη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στην Αθήνα, με πρωτοβουλία δεκάδων συνδικάτων, του ΠΑΜΕ, της ΕΕΔΥΕ και οι πολύμορφες δράσεις σε όλη τη χώρα δείχνουν καθαρά πως ο λαός μας ξεσηκώνεται ενάντια στο δολοφονικό Ισραήλ και στους συνενόχους του, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τη Βρετανία, απαιτώντας την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης, όπως αποφάσισε το 2015 η ελληνική Βουλή, αλλά όλες οι κυβερνήσεις αρνούνται προκλητικά να εφαρμόσουν.

Τώρα πρέπει να δυναμώσουμε τον αγώνα για να επιστρέψουν όλες οι ελληνικές φρεγάτες από την Ανατ. Μεσόγειο, να μη γίνει το αεροδρόμιο της Ελευσίνας πολεμικό ορμητήριο των ΝΑΤΟικών στη Μέση Ανατολή, να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις!

Για να σταματήσει κάθε οικονομική - πολιτική - στρατιωτική συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ! Να σταματήσει το μακελειό στη Γάζα! Να δυναμώσουμε την πάλη για το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού για Παλαιστίνη ελεύθερη και ανεξάρτητη στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.

Κάθε μέρα ακούγαμε και βλέπαμε τον ισραηλινό στρατό να κλέβει εδάφη και να διώχνει αγρότες από τα χωράφια τους, ετοιμάζοντάς τα να γίνουν εποικισμοί γύρω από τα χωριά. Και τελικά είδαμε τη Δυτική Οχθη κομμένη σε 100 κομμάτια λόγω των εποικισμών. Ακούγαμε και βλέπαμε καθημερινές επιθέσεις εποίκων στα χωριά μας, να καίνε και να καταστρέφουν τη γη μας με την προστασία του ισραηλινού στρατού.

Μεγαλώσαμε με εικόνες βομβαρδισμού της Γάζας κάθε 2-3 χρόνια, να μπαίνουν με το σταγονόμετρο τα αναγκαία προϊόντα για τον λαό μας εκεί (...)

Μάθαμε να χαιρόμαστε τους γονείς μας, τα αδέρφια μας, τους φίλους μας κάθε μέρα, αφού ο ισραηλινός στρατός κάθε μέρα μπαίνει στις πόλεις και τα χωριά και δολοφονεί όποιον του καπνίσει (...)

Μάθαμε να κάνουμε μπάνιο με κουβά, για να κάνουμε οικονομία στο νερό επειδή ύδρευση είχαμε 2 με 3 φορές τη βδομάδα (...)

Πολλοί από εμάς το έχουμε όνειρο να πάμε στην πρωτεύουσά μας, την Ιερουσαλήμ, που για να φτάσουμε εκεί πρέπει να πάρουμε ειδική άδεια από το ισραηλινό κράτος, που συνήθως δεν δίνεται για όποιον είναι κάτω των 50.

Αυτά ζει ο παλαιστινιακός λαός από το 1948 μέχρι και σήμερα.

Με λίγα λόγια, η τρομοκρατία του ισραηλινού κράτους τραβάει εδώ και 75 χρόνια, και οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - Ευρωπαϊκή Ενωση, ο δήθεν «δυτικός πολιτισμένος κόσμος» κάνουν τα στραβά μάτια.

75 χρόνια «αυτοάμυνα» κάνει στον λαό μας, στα εδάφη μας.

Αλλά ο λαός μας στην Παλαιστίνη δεν περιμένει και πολλά από αυτούς που σιωπούν για τη σφαγή του.

Ξέρουμε ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Τα πλάνα από πλημμυρισμένους δρόμους με κόσμο να κρατά την παλαιστινιακή σημαία και μαντήλα και να φωνάζει λευτεριά στην Παλαιστίνη δεν μπορούν να κρυφτούν, όπως έγινε και εδώ στην Αθήνα την προηγούμενη Τετάρτη. Αυτή η αλληλεγγύη είναι που μας δίνει δύναμη και κουράγιο.