Παράλληλα ξεκίνησαν δύο ακόμα σκάμματα για την αποκάλυψη των θαλάμων Νο 18 και 19 στον κεντρικό τομέα, ενώ ένα τρίτο σκάμμα αποκάλυψε κτίσμα που η χρήση του ακόμα δεν έχει ταυτοποιηθεί. Επιπρόσθετα, οι εργασίες στον θάλαμο Νο 19 έφεραν στην επιφάνεια ένα κύπελλο και ένα κουτάλι, εμπλουτίζοντας τη συλλογή με τα υλικά που έχουν συγκεντρωθεί στο παρελθόν και μαρτυρούν τη δράση του Υγειονομικού του ΔΣΕ στην περιοχή.

Οι εργασίες σχεδιάστηκαν και οργανώθηκαν από την Επιτροπή Μνημείων και Μουσείων της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ την ομάδα των πρωτοπόρων εθελοντών στελέχωσαν μέλη από τις Οργανώσεις Περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας, της Αττικής, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Ηπείρου. Τα μέλη της ΚΝΕ και του Κόμματος είχαν τη δυνατότητα - πολλοί απ' αυτούς για πρώτη φορά, μέσα από την παρουσία τους στον χώρο - να γνωρίσουν καλύτερα το τιτάνιο και βαθιά ανθρωπιστικό έργο του Υγειονομικού του ΔΣΕ, που μέσα στις αντίξοες συνθήκες του πολέμου με τον ιμπεριαλισμό πέτυχε να προσφέρει υγειονομικές υπηρεσίες στους αντάρτες του ΔΣΕ τις οποίες θα ζήλευαν και σήμερα τα υγειονομικά συστήματα του καπιταλισμού, και στη χώρα μας.

Μέσα από τις αφηγήσεις του Δημήτρη Γόντικα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, και του Θεοδόση Κωνσταντινίδη, στελέχους του Κόμματος, αναδείχθηκαν ανάμεσα σε άλλα τα σύγχρονα συμπεράσματα της εποποιίας του ΔΣΕ και της ανάγκης ιδιαίτερα η νέα γενιά να διδαχτεί και να βαδίσει στα βήματα των αλύγιστων της ταξικής πάλης, που μέσα σε έναν αρνητικό συσχετισμό πάλεψαν παλικαρίσια και κλόνισαν τον ιμπεριαλισμό.

Το διήμερο ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στο μουσείο στο Νεστόριο, όπου έγινε ξενάγηση από την Τίνα Κουζιάκη, μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Σε όλη τη διάρκεια του διημέρου σημαντική ήταν η επισκεψιμότητα του χώρου από δεκάδες περιηγητές που ξεναγήθηκαν στο Νοσοκομείο του ΔΣΕ, ανάμεσά τους ομάδες από το Παράρτημα Δράμας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και τους συνταξιούχους ΔΕΚΟ.

Υπενθυμίζεται ότι το προηγούμενο διάστημα, μέσα από αλλεπάλληλες εξορμήσεις, δεκάδες μέλη και φίλοι του ΚΚΕ με εθελοντική εργασία αποκάλυψαν και ανέδειξαν τους βασικούς θαλάμους της Νοσοκομειούπολης του Γράμμου, χαράχτηκαν τα βασικά μονοπάτια σύνδεσης των εγκαταστάσεων και συγκεντρώθηκαν υλικά που μαρτυρούν τη δράση του Υγειονομικού του ΔΣΕ στην περιοχή, ενώ μέχρι στιγμής έχουν ταυτοποιηθεί 30 θάλαμοι στο σύνολό τους. Οι εργασίες αυτές έχουν καταστήσει την περιοχή ένα από τα μεγαλύτερα υπαίθρια μουσεία στη χώρα, με το ενδιαφέρον των επισκεπτών να γνωρίσουν τη συγκλονιστική εποποιία του ΔΣΕ να αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο.

Το Νοσοκομείο άρχισε να στήνεται την άνοιξη του 1948, για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες των μεγάλων μαχών που αναμένονταν. Στην κορύφωση της λειτουργίας του έφτασε να περιθάλπει 1.200 τραυματίες, ενώ οι εγκαταστάσεις του κάλυπταν επίσης τις ανάγκες περίπου 300 μαχητών και νοσηλευτών, που αποτελούσαν τη Δύναμη Υποστήριξης και Ενδιαίτησης.

Σε κλίμα βαθιάς οδύνης, παρουσία συγγενών, συντρόφων, συναδέλφων και φίλων, κηδεύτηκε χτες στα κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου στη Θεσσαλονίκη ο σύντροφος Γιάννης Κυπριανίδης.

Ο σ. Γιάννης γεννήθηκε το 1951 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε καθηγητής στο ίδιο Τμήμα, όπου και διακρίθηκε για το πλούσιο ακαδημαϊκό, επιστημονικό και παιδαγωγικό του έργο.

Το τελευταίο «αντίο» εκ μέρους των συναδέλφων του, στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ, μετέφερε ο Γιάννης Στούμπουλος.

Ο Οδυσσέας Μαάιτα, μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, μίλησε για τον σύντροφο αλλά και τον δάσκαλο Γιάννη. «Ο σ. Γιάννης υπήρξε μέλος ΔΕΠ του Τμήματος Φυσικής, διακεκριμένος επιστήμονας στον χώρο των μη γραμμικών ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών κυκλωμάτων και της μη γραμμικής δυναμικής και αγαπητός δάσκαλος στους φοιτητές και τις φοιτήτριές του. Πρότυπο δασκάλου που βοηθούσε τους φοιτητές του χωρίς να τους χαρίζεται, δείχνοντας τον δρόμο και ζητώντας από όλους μας να τον διαβούμε με τον δικό μας κόπο.

Ταυτόχρονα ήταν άνθρωπος με κοινωνική και πολιτική δράση μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο. Οργανώθηκε στο ΚΚΕ τη δεκαετία 1970, υπήρξε Γραμματέας ΚΟΒ, μέλος του Αχτιδικού Γραφείου της Οργάνωσης ΑΕΙ-ΤΕΙ και μάλιστα στα δύσκολα χρόνια της ανασυγκρότησης στις αρχές του '90.

Ταυτόχρονα ήταν συνδικαλιστής αρχικά στον σύλλογο ΕΔΠ στη συνέχεια στον ΕΣΔΕΠ ΑΠΘ, ενώ διετέλεσε επί σειρά ετών εκπρόσωπος της ΔΗΠΑΚ στα Διοικητικά Συμβούλια.

Οσοι ζήσαμε τον Γιάννη θα τον έχουμε πάντα στην καρδιά και στο μυαλό μας», είπε μεταξύ άλλων.

Η Επιτροπή Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ με ανακοίνωσή της εκφράζει τα βαθιά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του και σημειώνει ανάμεσα σε άλλα: «Ο σύντροφος Γιάννης ξεχώριζε για τη σεμνότητα, τη σοβαρότητα και την ειλικρίνειά του. Παράλληλα για την αγωνιστική στάση ζωής και το ήθος του, τη μαχητική αισιοδοξία του. Συνέβαλε στην ισχυροποίηση του Κόμματος την περίοδο της ανασυγκρότησης των Κομματικών Οργανώσεων. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε από τους μηχανισμούς του αστικού κράτους, διακρίθηκε για την αταλάντευτη στάση του. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια, που η υγεία του είχε επιβαρυνθεί, φρόντιζε πάντα να ενημερώνεται, να συμβάλλει με όποιον τρόπο μπορούσε στη δουλειά του Κόμματος».

Με θλίψη αποχαιρετά τον αγωνιστή Γιάννη Κυπριανίδη και η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση».