Σημείο επαφής με τους συνυποψηφίους του για την προεδρία της Κομισιόν, Σουλτς, Φέρχοφστατ και Κέλερ, βρήκε ο Αλ. Τσίπρας, στην κοινή τους έγνοια για τη μακροημέρευση της λυκοσυμμαχίας, με εμβάθυνση των διαδικασιών ενοποίησής της, κατά τις συναντήσεις που είχε μαζί τους χτες στις Βρυξέλλες, όπου έσπευσε για να συμμετάσχει στα παζάρια για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε τον Βρετανό πρωθυπουργό, Ντ. Κάμερον, που ανθίσταται στην εκλογή Γιούνκερ στο αξίωμα, σαν εχθρό της «εκδημοκρατικοποίησης της ΕΕ», με στρατηγική διάλυσης της ευρωπαϊκής διαδικασίας! Χαράσσοντας εκ νέου κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, που ως χτες χώριζαν - κατά τον ΣΥΡΙΖΑ - τον «πλεονασματικό Βορρά» απ' τον «ελλειμματικό Νότο», με ευθύνη της Μέρκελ, ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε:

«Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην Ευρώπη σε μία σύγκρουση στρατηγικών. Η μία στρατηγική θέλει έστω και μικρά βήματα προς την εκδημοκρατικοποίηση της Ευρώπης. Δεν τα θεωρούμε αρκετά, πιστεύουμε ότι μαζί με αυτά τα βήματα είναι απαραίτητο να υπάρξει και αλλαγή πολιτικής, εντούτοις η άλλη στρατηγική είναι η στρατηγική της ολοκληρωτικής διάλυσης της ευρωπαϊκής διαδικασίας. Είναι η επιλογή που ο κύριος Κάμερον προκρίνει. Μία επιλογή που θέλει την Ευρώπη απλά ένα πεδίο εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών, χωρίς διαδικασίες πολιτικές, χωρίς διαδικασίες δημοκρατικές. Οφείλουμε να σταθούμε εμπόδιο στη δεύτερη επιλογή και να προσπαθήσουμε να συγκροτήσουμε ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων για να αντιμετωπίσουμε και την πολιτική της λιτότητας που διαλύει την Ευρώπη. Αυτή είναι η πρότασή μου και σε αυτή την κατεύθυνση νομίζω ότι είχα σήμερα εποικοδομητική συνεργασία με όλους τους ανθυποψήφιούς μου».

Πίσω απ' αυτά τα φληναφήματα, ο Αλ. Τσίπρας προσπάθησε να κρύψει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό των δυνάμεων που υπηρετούν τη στρατηγική υπέρ των μονοπωλίων, αφού η καθεμία πασχίζει να εξασφαλίσει ό,τι περισσότερο μπορεί για λογαριασμό της αστικής τάξης που εκπροσωπεί, εν προκειμένω ο Κάμερον για την αγγλική αστική τάξη. Αντιθέσεις που δεν αναιρούν στο παραμικρό το κοινό, αρραγές μέτωπό τους απέναντι στους λαούς και τα δικαιώματά τους.

Είναι προφανές ότι οι «κόκκινες γραμμές» που χαράσσει κατά καιρούς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο «εύκαμπτες» που διαρκώς μετακινούνται. Χειρότερη - λέει τώρα - απ' τη στρατηγική της λιτότητας, η στρατηγική διάλυσης της ΕΕ. Πρόκειται για αναμενόμενες «αναδιπλώσεις» μιας δύναμης που ομνύει στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και στον ευρωμονόδρομο, όπου τα περιθώρια διαχείρισης είναι συγκεκριμένα, δοσμένα απ' τις ανάγκες των μονοπωλίων.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ πήρε την παραπάνω θέση στο όνομα της υποστήριξης της «δημοκρατικής διαδικασίας» στην ανάδειξη επικεφαλής της Κομισιόν, λέγοντας πως πρέπει να γίνει σεβαστό το εκλογικό αποτέλεσμα που δίνει στον Γιούνκερ το δικαίωμα να πάρει τη διερευνητική εντολή και να διεκδικήσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ψηφιστεί, για να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν.

Ο Αλ. Τσίπρας πρόσθεσε πως ζήτησε απ' τους άλλους υποψηφίους, στην περίπτωση που το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ορίσει άλλον για τη θέση του υποψήφιου προέδρου της Κομισιόν, πέραν των πέντε που διεκδίκησαν τη θέση, να αρνηθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του Ευρωκοινοβουλίου να τον ψηφίσουν.

Στο φόντο των παραπάνω, γίνεται καλύτερα αντιληπτό τι εννοούσε ο Αλ. Τσίπρας όταν έλεγε στους συνομιλητές του ότι «η αριστερά θα συνδιαμορφώσει τις εξελίξεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρώπη, δεν θα μείνει στην άκρη (...) Θα παίξει ρόλο». Ο Αλ. Τσίπρας, σε ρόλο εκπροσώπου της ευρωομάδας, συμφώνησε - όπως ενημερώνει σχετικά ο ΣΥΡΙΖΑ - με την Κέλερ των Πρασίνων για «διαρκή προγραμματικό διάλογο ανάμεσα στις δύο ευρωομάδες».

Η νέα αυτή προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να ιδωθεί ξεκομμένα απ' τα στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της άρσης της λιτότητας, η οποία στερεί τους επιχειρηματικούς ομίλους από πολύτιμη ρευστότητα για τη στήριξη της ανάκαμψης της κερδοφορίας τους.

Αύριο, Πέμπτη, συνεδριάζει το ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), όπου αναμένονται αποφάσεις για την τροφοδότηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης (π.χ. μείωση των επιτοκίων) και νέα «επιχείρηση ρευστότητας», όπως υπαινίχθηκε και ο επικεφαλής οικονομολόγος της ευρωτράπεζας Πέτερ Πρετ. Αυτή τη φορά, οι μακροπρόθεσμες πιστώσεις θα έχουν στοχευμένο χαρακτήρα και θα διασφαλίζονται στις τράπεζες μόνο υπό τον όρο να τις διοχετεύουν στη λεγόμενη «πραγματική οικονομία» για τη χρηματοδότησή της.

Οπως αναφέρουν κύκλοι της ΕΚΤ, το υπό συζήτηση «Funding for Lending» θα απευθύνεται στοχευμένα στις τράπεζες της Νότιας Ευρώπης και θα ανέρχεται σε διψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων. Σύμφωνα με γερμανικά ΜΜΕ, ακόμη και ο πρόεδρος της γερμανικής Bundesbank, Γενς Βάιντμαν, φέρεται διατεθειμένος να στηρίξει ένα τέτοιο ειδικό πρόγραμμα ενίσχυσης της ρευστότητας στο Νότο.