Με ψηφοθηρικές ψευτοεξαγγελίες "φλόμωσε" τους αγρότες ο πρωθυπουργός, με το που μπήκε ο Σεπτέμβρης και αναμένεται συνέχεια... Από το Μαξίμου, στην Αθήνα την περασμένη Τετάρτη και Πέμπτη και χτες από τη ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη, μοίρασε προεκλογικές "παροχές" και ανακοίνωσε μικροαναπροσαρμογές, με μοναδικό στόχο να εξαπατήσει τους μικρομεσαίους αγρότες.

Τα όσα εξήγγειλε ο πρωθυπουργός και παρουσιάστηκαν από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ως "γενναία μέτρα", δεν αποτελούν παρά μια εκσυγχρονιστική σαπουνόφουσκα δημιουργίας εντυπώσεων και κοροϊδίας των αγροτών. Κι αυτό γιατί σε καμία περίπτωση δεν ανακοινώθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο που να λύνει, έστω και ένα από τα πάμπολλα και οξυμένα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η αγροτιά. Προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις χαμηλές ποσοστώσεις, τα εξοντωτικά πρόστιμα συνυπευθυνότητας, τις εξευτελιστικές τιμές, το αυξημένο κόστος παραγωγής, τη διάθεση της παραγωγής κ.ά.

Η "καραμέλα" που ξαναπιπίλισε ο πρωθυπουργός είναι ότι η κυβέρνηση στην περίοδο 2000 - 2006 διαθέτει 9,5 τρισ. δραχμές από τους πόρους της ΚΑΠ και του Γ ΚΠΣ. Μόνο, όμως, που τα αργύρια της ΕΕ δεν εγγυώνται ούτε το αγροτικό εισόδημα, ούτε την αγροτική ανάπτυξη, όπως αρέσκεται να διατυμπανίζει η κυβέρνηση και ούτε αποτρέπουν το μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών. Αυτό, άλλωστε, δείχνει και η πραγματικότητα, όπου τα προηγούμενα χρόνια τα "πακέτα" ήταν μεγαλύτερα, αλλά τούτο δεν απέτρεψε, ούτε τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος, ούτε τη συρρίκνωση του αριθμού των αγροτών.

Πάντως, το χαρακτηριστικό παράδειγμα του μεγέθους της πρωθυπουργικής κοροϊδίας είναι το θέμα των πρόωρων συντάξεων: Τον περασμένο Ιούνη ο Κ. Σημίτης είχε εξαγγείλει προεκλογικά στη Λάρισα ότι η πρόωρες συντάξεις θα φτάσουν τις 450.000 δραχμές! Την περασμένη Τετάρτη όμως το έριξε... στις εκπτώσεις, εξαγγέλλοντας ότι οι πρόωρες συντάξεις θα αυξηθούν κατά 25% για το διάστημα 2000 - 2006 (από 85.000 θα πάνε 106.000 και από 100.000 στις 125.000). Και η κοροϊδία συνεχίστηκε την Πέμπτη με την ανακοίνωση της αύξησης των 10.000 δραχμών στη βασική σύνταξη του ΟΓΑ. Μετά από αυτή την "παροχή" οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ ένιωσαν επιτέλους βαθύπλουτοι...

Εκτός των παραπάνω, οι άλλες "παροχές" του πρωθυπουργού έχουν να κάνουν με:

• Τη μείωση των καλλιεργητικών δανείων κατά δύο μονάδες από 14% σε 12%. Ενα επιτόκιο που είναι σχεδόν έξι φορές πάνω από τον πληθωρισμό και αυτό το καθιστά εξίσου τοκογλυφικό με τα προηγούμενα επιτόκια. Η τα μέτρα για τη στήριξη του αγρότη είναι, κατά τον πρωθυπουργό, η στήριξη του νέου αγρότη.

Η... στήριξη των νέων αγροτών, που θα γίνει με τη δημιουργία γραφείων στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και τη μείωση των επιτοκίων κατά μία μονάδα (από 8,5% σε 7,5%). Για το τι θα καλλιεργήσουν οι νέοι αγρότες, αφού οι ποσοστώσεις και οι περιορισμοί της ΕΕ τους δένουν χειροπόδαρα, μάλλον... θα του διέφυγε του πρωθυπουργού.

• Την καθιέρωση από 1ης Γενάρη, να προκαταβάλλεται το 50% των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ από το στάδιο της προεκτίμησης. Μια ανέξοδη παροχή, τη στιγμή που η κυβέρνηση οδηγεί τον ΕΛΓΑ στη διάλυση και τη χρεοκοπία, αρνούμενη επί σειρά ετών να πληρώσει το "μερτικό" της από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως ορίζει και ο ιδρυτικός νόμος του οργανισμού αυτού. Και επειδή η κυβέρνηση ενδιαφέρεται και για την έγκαιρη καταβολή των, "πετσοκομμένων" από τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, επιδοτήσεων, αν τυχόν υπάρξει καθυστέρηση στην πληρωμή οι αγροτοκτηνοτρόφοι θα παίρνουν και τόκο. Τέλος, για το θέμα της μείωσης του κόστους παραγωγής ο Κ. Σημίτης δεν ανέφερε κανένα συγκεκριμένο μέτρο και ανακοίνωσε τη σύσταση άλλης μια επιτροπής - κοροϊδία που... κάθε Σεπτέμβρη θα παρατηρεί την αυξητική πορεία του κόστους.

Η μέχρι τώρα πραγματικότητα και η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι κάνουν τις εξαγγελίες τους πρωθυπουργού να φαντάζουν γελοίες.

Το 1998 το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών μειώθηκε ακόμα περισσότερο σε σύγκριση με το 1997 και το γεγονός αυτό παραδέχονται και τα επιτελεία των Βρυξελλών. Μάλιστα, όπως φαίνεται από τα στοιχεία της Eurostat, το πραγματικό εισόδημα των αγροτών το 1998 είναι μικρότερο και από αυτό του 1989.Σύμφωνα με στοιχεία της υπηρεσίας αυτής, το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών μειώθηκε σε πραγματικές τιμές το 1998 κατά 3,8% σε σχέση με το 1997. Το 1997 το εισόδημα των αγροτών στην Ελλάδα είχε μειωθεί κατά 2,6% σε σχέση με το 1996. Παράλληλα, η στατιστική υπηρεσία της ΕΕ αναφέρει ότι οι αγροτικές τιμές στην Ελλάδα μειώθηκαν το 1998 κατά μέσο όρο σε σύγκριση με το 1997 κατά 5,1%,ενώ η αντίστοιχη μείωση στις χώρες της ΕΕ ήταν 3,7%.Ωστόσο όμως, η μείωση των τιμών είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερη, αφού, για παράδειγμα, τη χρονιά που πέρασε, η τιμή στο λάδι και στα καπνά μειώθηκε κατά 50%.

Το κόστος παραγωγής ανέβηκε σε ύψη - ρεκόρ μέσα στην οκταετία 1990 - 1998. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ, σε τρέχουσες τιμές, από το 1990 μέχρι το 1998 ο γενικός δείκτης των συντελεστών κόστους ανέβηκε κατά 103,6%.Το ίδιο διάστημα ο γενικός δείκτης τιμών φυτικής και ζωικής παραγωγής αυξήθηκε μόνο κατά 87,1%. Δηλαδή, έχουμε μια επιβάρυνση των συντελεστών κόστους, συγκριτικά, κατά 16,5 μονάδες. Στην πράξη, πάντως, φαίνεται ότι η επιβάρυνση που δέχονται οι αγροτοκτηνοτρόφοι από την αύξηση του κόστους παραγωγής είναι ακόμα μεγαλύτερη, αφού τα βασικά στοιχεία του κόστους (σπόροι, φυτοφάρμακα, λιπάσματα, καύσιμα κλπ.) έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, ενώ οι τιμές στα βασικά αγροτικά προϊόντα (βαμβάκι, καπνά, λάδι, σιτηρά κ.ά.) σημείωσαν ακόμα μεγαλύτερη πτώση από το μέσο όρο του γενικού δείκτη της ΕΣΥΕ. Για παράδειγμα, στα δημητριακά και το ρύζι, η διαφορά του γενικού δείκτη συντελεστών κόστους και του δείκτη τιμών παραγωγού φτάνει τις 69,5 μονάδες! Αυτό δείχνει παραστατικά τη δραματική κατάσταση που βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους, τα τελευταία χρόνια, οι αγρότες της χώρας.

Τα παραπάνω στοιχεία εξηγούν, γιατί τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά συρρικνώνονται και οδηγούνται στον αφανισμό. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ, ο αριθμός αγροτικών εκμεταλλεύσεων το 1981 - πρώτη χρονιά ένταξης στης ΕΟΚ - ήταν 998.876,για να πέσουν το 1993 στις 819.150.Το οριστικά αυτά στοιχεία της ΕΣΥΕ μέχρι το 1993 έρχονται να συμπληρώσουν τα προσωρινά στοιχεία της Eurostat, που αναφέρουν ότι στη χώρα μας το 1997 ο αριθμός των αγροτικών εκμεταλλεύσεων ήταν 507.000 και το 1998 το νούμερο αυτό πέφτει στις 483.000.Τα προσωρινά στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι μόνο μέσα στο 1998 ο αριθμός των αγροτικών εκμεταλλεύσεων στη χώρα μας μειώθηκε κατά 23.100,σε σύγκριση με το 1997. Και το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών θα συνεχιστεί με αυξητικούς ρυθμούς μετά την επιβολή των καταστροφικών επιταγών της "Ατζέντας 2000" και των επικείμενων συμφωνιών του ΠΟΕ.

Οι εξαγγελίες για φορολογικές "ελαφρύνσεις", στις οποίες προσέφυγε η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να ενισχύσει το... "κοινωνικό" πρόσωπο του κυβερνώντος κόμματος, ενόψει των επερχόμενων εκλογών, δεν είναι ικανές ούτε να σταθούν από μόνες τους ως ρυθμίσεις κοινωνικού χαρακτήρα, ούτε να ρετουσάρουν την ακραία φορομπηχτική πολιτική, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, που επιβλήθηκε σε όλη την περίοδο διακυβέρνησης της χώραςαπό το ΠΑΣΟΚ. Διότι μια από τις πλευρές της πολιτικής σκληρής λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από το 1993 που ανέλαβε τα "ηνία" μέχρι σήμερα, εκδηλώθηκε μέσα από μια άνευ προηγουμένων και σταδιακά αυξανόμενη φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών, των συνταξιούχων και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων της χώρας.

Η παραπάνω διαπίστωση απορρέει από την επεξεργασία των ίδιων των επίσημων στοιχείων, που είναι δημοσιευμένα στην ετήσια έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, σχετικά με τη φορολογική επιβάρυνση που υπέστησαν στο διάστημα από το 1993 μέχρι το 1998 οι διάφορες κατηγορίες φορολογούμενων και τα οποία αποδεικνύουν ότι το βάρος της επίτευξης των κριτηρίων "σύγκλισης" για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, το σήκωσαν κυρίως - όπως επέλεξε η κυβέρνηση - οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες.

Οπως φαίνεται και από το σχετικό πίνακα, κατά την εξαετία 1993 - 1998 διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ:

• Το μέσο δηλωθέν εισόδημα του συνόλου των φορολογούμενων ανήλθε σε 3,3 εκατ. δραχμές από 2 εκατ. δρχ. που ήταν το 1993, αυξήθηκε δηλαδή κατά 88,3%. Την ίδια περίοδο ο μέσος φόρος του συνόλου των φορολογούμενων αυξήθηκε κατά 179,3%, αφού από 88.300 δρχ. που ήταν το 1993, ανήλθε σε 246.700 δρχ. το 1998! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια σημαντική φορολογική επιβάρυνση ως προς το ποσοστό του δηλωθέντος εισοδήματος για το σύνολο των φορολογούμενων. Συγκεκριμένα, αν το 1993 το μέσο δηλωθέν εισόδημα των φορολογούμενων επιβαρύνονταν φορολογικά κατά 4,2%, το ποσοστό αυτό ανήλθε το 1998 σε 7,6%, αυξήθηκε δηλαδή κατά 3,4 ποσοστιαίες μονάδες.
• Το κύριο βάρος, ωστόσο, της συγκεκριμένης ασκούμενης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ "φορομπηχτικής" πολιτικής το σήκωσαν οι μισθωτοί, των οποίων η μέση φορολογική επιβάρυνση στην ίδια περίοδο υπερδιπλασιάστηκε. Αν το 1993 ένας μισθωτός σε κάθε 1.000 δραχμές που δήλωνε στην εφορία πλήρωνε τις 36 δραχμές για φόρους, το ποσό αυτό αυξήθηκε μέχρι το 1998 κατά 102,8%, αφού τη χρονιά αυτή πλήρωνε στην εφορία 73 δραχμές φόρο για κάθε 1.000 δραχμές δηλωθέντος εισοδήματος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο μέσος φόρος των μισθωτών από 89.100 δρχ. που ήταν το 1993 ανήλθε 293.000 δρχ. το 1998, αυξήθηκε δηλαδή κατά 228,8% (!), ενώ την ίδια περίοδο το μέσο δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα των μισθωτών αυξήθηκε μόλις κατά 60,6%. Ανάλογα συμπεράσματα προκύπτουν και για την κατηγορία των συνταξιούχων, των οποίων ο μέσος φόρος στην ίδια περίοδο αυξήθηκε κατά 90%, σχεδόν διπλασιάστηκε δηλαδή, ενώ η μέση φορολογική επιβάρυνση ανήλθε σε 5,3% του δηλωθέντος εισοδήματος από 3,7%, που ήταν το 1993. Ειδικά για τη συγκεκριμένη κατηγορία φορολογουμένων, αξίζει να επισημανθεί και ο εξαιρετικά χαμηλός, σε σχέση με τις υπόλοιπες κατηγορίες φορολογουμένων, ρυθμός αύξησης του μέσου δηλωθέντος εισοδήματος (αυξήθηκε μόλις κατά 32%), λόγω των αυξήσεων "πείνας" που έδινε στις συντάξεις η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όλα τα προηγούμενα χρόνια.
• Εκείνοι που σίγουρα πάντως βίωσαν όσο καμία άλλη κατηγορία φορολογούμενων τις θλιβερές συνέπειες των σταθεροποιητικών προγραμμάτων "σύγκλισης" για την ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ, όλα τα προηγούμενα χρόνια, ήταν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες της χώρας, για την οριστική σύνθλιψη των οποίων η κυβέρνηση θέσπισε το 1994 το περίφημο σύστημα "αντικειμενικών" κριτηρίων φορολόγησής τους. Στο διάστημα 1993 - 1998, μέσα στο οποίο θεσπίστηκε και εφαρμόστηκε το φορομπηχτικό αυτό σύστημα, ο μέσος φόρος των ελεύθερων επαγγελματιών αυξήθηκε κατά 255,2% αφού από 284.200 δρχ. το 1993 ανήλθε σε...1.009.600 δρχ. το 1998 (!), ενώ η μέση φορολογική επιβάρυνση αυτής της κατηγορίας αυξήθηκε στην ίδια περίοδο κατά 6,3 ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες!

Η θέσπιση των "αντικειμενικών" κριτηρίων, το πάγωμα των αφορολόγητων ορίων, η μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, σε συνδυασμό με την εισοδηματική πολιτική "πείνας" που εφαρμόστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια, αποτελούν το υλικό που συνέθεσε την παραπάνω ιδιαίτερα ζοφερή εικόνα στην οποία βρίσκονται σήμερα οι κατηγορίες φορολογούμενων, που απαρτίζουν τα λαϊκά στρώματα της χώρας. Και συνιστά κατάφωρο εμπαιγμό σε βάρος τους, η προσπάθεια του πρωθυπουργού να διαγράψει απώλειες χρόνων, μέσα από τις πρόσφατες εξαγγελίες, που με τη σειρά τους και αφ' εαυτές θα συνιστούν, ούτως ή άλλως "ψυχία".

Αλλωστε, να μην ξεχνάμε ότι το όριο φτώχειας για μια μέση ελληνική οικογένεια έχει προ πολλού ξεφύγει από τα εισοδήματα των 2 εκατομμυρίων δραχμών το χρόνο, ενώ τα βάρη που καλούνται να σηκώσουν οι φορολογούμενοι για την ανατροφή και την εκπαίδευση των παιδιών τους (λόγω της συνεχούς μείωσης των αντίστοιχων δαπανών του δημοσίου) δεν αντιμετωπίζονται ούτε με 10 ούτε με 20, αλλά ούτε και με 100.000 δραχμές φοροαπαλλαγή το χρόνο! Τέλος, σε ό,τι αφορά την κατάργηση των "αντικειμενικών κριτηρίων" για τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες και τους εμπόρους, μένει κανείς να δει με τι θα αντικατασταθούν...

Βάσω ΜΠΑΡΜΠΑ