Διεύρυνση της φτώχειας, αύξηση της ανεργίας, μαζική περιθωριοποίηση πλατιών λαϊκών στρωμάτων, καταλήστευση λαϊκής - κρατικής περιουσίας, κατάλυση - υπό κάθε έννοια - των κυριαρχικών δικαιωμάτων ολόκληρων χωρών, διαρκής απειλή πολέμου...

Ολα αυτά δεν είναι δημοσιογραφικοί χαρακτηρισμοί, ούτε επίσης τίτλοι από το περιεχόμενο μιας πολιτικής ανάλυσης. Είναι η ψυχρή εκτίμηση για πλευρές της πραγματικότητας που διαμορφώνει η Νέα Τάξη στην Ευρώπη και όχι μόνο. Είναι το βίωμα των λαών των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, αλλά και αυτών της Δυτικής Ευρώπης.

Απομονώσαμε τις παραπάνω φράσεις ακούγοντας το προηγούμενο Σάββατο τους συμμετέχοντες στο σεμινάριο της ομάδας "Ενωτική - Ευρωπαϊκή Αριστερά" του Συμβουλίου της Ευρώπης, να συζητούν στη Μυτιλήνη για την κατάσταση στα Βαλκάνια, την ασφάλεια στην Ευρώπη και τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Το περιορισμένο του δημοσιογραφικού χώρου, στερεί τη δυνατότητα παρουσίασης του πλούσιου προβληματισμού που αναπτύχθηκε, παρ' όλα αυτά και μέσα από τα αποσπάσματα της συζήτησης παρέχεται μία εικόνα.

Παίρνοντας το λόγο ο Δ. Χριστοδουλίδης από το ΑΚΕΛ, δήλωσε την κατηγορηματική αντίθεση του κυπριακού κόμματος για την επέκταση του ΝΑΤΟ, λέγοντας χαρακτηριστικά πως είναι αχρείαστη η ίδια η ύπαρξη του ΝΑΤΟ. Αλλες, τόνισε, είναι η επιδιώξεις τους. Είναι μία αμερικανόπνευστη επέκταση που στοχεύει στην καθυπόταξη των λαών. Το παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας, είπε, είναι χαρακτηριστικό. Μία χώρα ενωμένη, σε μία νύχτα έγινε πέντε κομμάτια. Κι αυτό δεν ήταν προϊόν της ελεύθερης βούλησης του λαού. Στόχος τους, τώρα, συνέχισε, είναι η μεγάλη Ρωσία, η διάσπασή της σε 15 χώρες. Αναφερόμενος ειδικότερα στις σχέσεις Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου σημείωσε την ανάγκη να μπει ένα τέρμα στην κατάσταση σύρραξης που επικρατεί 40 χρόνια τώρα. "Δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα" είπε. Είναι καιρός, συνέχισε, οι προοδευτικές δυνάμεις και στις τρεις χώρες να εντείνουμε τις προσπάθειες για μία οριστική ειρήνη, να απομακρυνθούν τα κατοχικά στρατεύματα, να είναι σεβαστά τα κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών.

Λίγο αργότερα, παίρνοντας το λόγο για ένα σύντομο χαιρετισμό ο εκπρόσωπος του νεοσύστατου τουρκικού Κόμματος Αλληλεγγύης και Ελευθερίας, Καγιά Ορκαρακαλάρ, που ήταν παρατηρητής στο σεμινάριο, συμφώνησε πως πράγματι η ένταση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία δε συμφέρει τους δύο λαούς, ενώ για την Κύπρο συμφώνησε επίσης πως πρέπει να τερματιστεί η στρατιωτική κατοχή.

Στην παρέμβασή του ο εκπρόσωπος του σοσιαλιστικού κόμματος της Ουκρανίας, Πιοτρ Σιμονένκο, δήλωσε χαρακτηριστικά: Οι Αμερικανοί ήδη έχουν κατακλέψει της χώρα μας. Μειώσαμε την ασφάλειά μας. Γίναμε μία πυρηνική χώρα χωρίς πυρηνικά. Γι' αυτό γίνεται η διεύρυνση του ΝΑΤΟ και θα είναι ακόμα μεγαλύτερη απειλή η ένταξη της χώρας μας σ' αυτό. Χρειάζεται, συνέχισε, να δημιουργήσουμε μία αντι-ΝΑΤΟ ομάδα και να σκεφτούμε πώς θα αντιδράσουμε σ' αυτήν την ολοκληρωτική επέμβαση.

Μελανά χρώματα χρησιμοποίησε και ο εκπρόσωπος της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, Κ. Μπρουνέτι. Αυξάνει, είπε, η υποαπασχόληση, η φτώχεια. Περιθωριοποιούνται ακόμα περισσότεροι. Εμφανίζεται ένα νέο είδος φτώχειας. Αυτές είναι οι φοβερές επιπτώσεις του νέου νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Διαλύεται η Ευρώπη. Βάζουν τον ανταγωνισμό και παράγουν νέα προβλήματα στις κρατικές δομές. Στρατηγική τους μία πιο αυταρχική πολιτική. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να ηγεμονεύσουν και υπάρχει προσπάθεια να εμποδιστεί η συνεργασία των λαών. Σ' αυτό το πλαίσιο το ΝΑΤΟ προσπαθεί να φτιάξει έναν ακόμα πιο ισχυρό στρατό σε βάρος των λιγότερο ισχυρών. Αυτή η Ευρώπη δεν είναι των λαών. Παιδεία, υγεία, φθίνουν γιατί δε συμβαδίζουν με όσα προβλέπει το αμερικανικό μοντέλο.

Καταπέλτης ήταν στην περιγραφή του ο Ευγ. Μαρμάζοφ, επίσης από την Ουκρανία. Μετά τον Αύγουστο του '91, είπε, πρακτικά στον κόσμο είναι σαν να 'ρθε ο Γ' παγκόσμιος πόλεμος, με έναν νικητή, τις ΗΠΑ. Στα νέα κράτη ήρθαν αντιλαϊκές εξουσίες με σύνθημα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ετσι αφήνουν τους εργάτες 6 μήνες, ναι, έξι μήνες απλήρωτους και το θεωρούν φυσιολογικό. Η Αμερική δεν έχει νικήσει ολοκληρωτικά. Το καταλαβαίνει. Ετσι θα συνεχίσουν να δημιουργούν μικρά κράτη ανταγωνιστικά στη Ρωσία. Οι αντιλαϊκές εξουσίες τους θέλουν να μπουν στο ΝΑΤΟ γιατί φοβούνται. Η κυβέρνηση της Ουκρανίας θέλει το ΝΑΤΟ γιατί φοβάται το λαό, φοβάται τον στρατό που πεινάει. Ολοι πεινάνε και είναι εναντίον τους. Το ΝΑΤΟ θέλει να έρθει ανατολικά, γιατί η Αμερική θέλει να διαλύσει τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Να αποτρέψει την επανένωση της ΕΣΣΔ. Εχουν σκοπό να κατακλέψουν τον πλούτο της Ρωσίας διασπώντας τη σε μικρές χώρες.

Ο ίδιος, κλείνοντας, έδωσε μια αισιόδοξη νότα. Προσπαθούμε στο κοινοβούλιο 204 από τους 416 βουλευτές να φτιάξουμε μια αντι - ΝΑΤΟ ενότητα. Συνεργαζόμαστε με τους αντιΝΑΤΟικούς της Ρωσίας. Το θέμα είναι κάποιος να πάρει την πρωτοβουλία για μια ευρύτερη αντι - ΝΑΤΟ ενότητα.

Ως πολιτικό, στρατιωτικό όργανο των ΗΠΑ χαρακτήρισε το ΝΑΤΟ και ο Φινλανδός Γιάκο Λάκσο. Και δεν είναι τυχαίο, συνέχισε, ότι αρνούνται τα δημοψηφίσματα για τη διεύρυνσή του. Αμέσως μετά ο Σ. Γλότοβ από τη Ρωσία μετέφερε την εμπειρία από τη λειτουργία της "Ενωσης βουλευτών ενάντια στο ΝΑΤΟ" και τη διαδήλωση 10.000 ανθρώπων ενάντια στα ΝΑΤΟικά γυμνάσια στην Κριμαία. Συμπληρώνοντας την εικόνα ο Α. Ρασάνσκι, επίσης από την Ουκρανία σημείωσε ότι το ΝΑΤΟ θέλει το Ντάνοσλαβ γιατί είναι στρατηγικό σημείο για να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον με στόχο τις χώρες τις πρώην ΕΣΣΔ. Το ΝΑΤΟ, κατέληξε, είναι ένα βήμα για την καταστροφή της οικονομίας της Ουκρανίας. Δίνοντας, μάλιστα ένα παράδειγμα του πού έχουν φτάσει τα πράγματα ανέφερε πως τον κάλεσαν να παρουσιαστεί στο γραφείο του ΝΑΤΟ που έχει ανοίξει στο Κίεβο "για πρόβλημα που δημιούργησε αντινατοϊκή ομιλία μου". ""ι θα γίνει αν έρθει και ο στρατός τους;", αναρωτήθηκε...

Θ. Λ.

"Η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί. Ομως υπάρχει ανάγκη να μην αφήσουμε στην άκρη την ενημέρωση και τη δράση των λαών. Ο,τι κι αν γίνεται στην κορυφή, χωρίς το λαό, την πίεση της κινητοποίησής του, δε θα αλλάξουν οι σχεδιασμοί των ιμπεριαλιστών".

Με αυτήν την επισήμανση, έκλεισε τη συζήτηση ο εισηγητής του θέματος Ορέστης Κολοζώφ,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αναφερόμενος, εισηγητικά, στην κατάσταση που διαμορφώνεται, στάθηκε σε τρία σημεία: 1. Την προσπάθεια να οικοδομηθεί η "νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων", που σχετίζεται με την απροκάλυπτη επέμβαση των ιμπεριαλιστών σε μία σειρά χώρες και ολόκληρες περιοχές. 2. Την προσπάθεια των ΗΠΑ να ηγεμονεύσουν στον κόσμο, προσπάθεια που συνδυάζεται με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, κάτι που εγκυμονεί νέους κινδύνους για την ασφάλεια των λαών. 3. Τη διεύρυνση και αναβάθμιση του ρόλου των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, ιδιαίτερα του ΝΑΤΟ και την αναπροσαρμογή του ρόλου του στις νέες συνθήκες.

Μιλώντας για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, σημείωσε πως αυτές βρίσκουν το κορύφωμά τους στα Βαλκάνια. Με τη Συμφωνία του Ντέιτον, είπε, γίνεται ένα νέο βήμα στην αναγνώριση της ηγεμονίας του ΝΑΤΟ έξω από τα μέχρι τώρα όρια ευθύνης του στην Ευρώπη. Η Βοσνία - Ερζεγοβίνη, σημείωσε αλλού, μετατράπηκε σε επίσημο νατοϊκό προτεκτοράτο. Ταυτόχρονα, συνέχισε, υπάρχειάμεσος κίνδυνος να επεκταθούν παρόμοιες λύσεις "Ντέιτον" από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ στο Αιγαίο και την Κύπρο. Σημείωσε, πρόσθετα, τη θεσμοθέτηση διαφόρων μηχανισμών επέμβασης στο εσωτερικό των χωρών.

Περνώντας στο 2ο σημείο, τόνισε πως τα Βαλκάνια, αλλά και η Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη εξακολουθούν να βρίσκονται στο επίκεντρο του ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Οι αγορές των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, τόνισε, όπως και ο έλεγχος των πηγών ενέργειας και των πετρελαιαγωγών αποτελούν στόχο πρωταρχικής σημασίας και αντικείμενο διαμάχης. Αυτός ο ανταγωνισμός, τόνισε, αποτελεί επιπλέον σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια στην περιοχή μας.

Για το 3ο σημείο, τόνισε ότι είναι πρόκληση για τους λαούς και το ογκούμενο φιλειρηνικό κίνημα στην Ευρώπη η απόφαση επέκτασης του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς, καθώς και τα αντίστοιχα σχέδια επέκτασης στη Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή. Η επέκταση αυτή, είπε, θα δώσει νέα ώθηση στους μισθοφορικούς στρατούς, στις τρομοκρατικές αποστολές ενάντια στους λαούς και τους αγώνες των εργαζομένων. Κατήγγειλε, επίσης, πως σ' αυτό το σχεδιασμό εντάσσονται και οι προωθούμενες αναδιοργανώσεις των εθνικών ενόπλων δυνάμεων στα πλαίσια του λεγόμενου "Συνεταιρισμού για την Ειρήνη". "Εχουμε τη γνώμη, είπε, πως με αυτά τα δεδομένα πρέπει να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στη διακήρυξη του ΝΑΤΟ ότι δεν περιορίζει το ρόλο του στην "επιβολή ειρήνης", αλλά επιδιώκει να αναμειγνύεται ένοπλα και στο εσωτερικό χωρών, στις μεταξύ κρατών διενέξεις". Οι εξελίξεις αυτές, τόνισε, δείχνουν σε ποια κατεύθυνση προετοιμάζεται να στρέψει τη δύναμη πυρός ο αντιδραστικός αυτός ψυχροπολεμικός σχεδιασμός όχι τυχαία, αφού και πάλι οι λαοί αρχίζουν να αναζητούν ξανά κάτι καινούριο.

Ολοκληρώνοντας την εισήγησή του, ο Ορ. Κολοζώφ τόνισε την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι στις σημερινές συνθήκες αποκτά ιδιαίτερη και καθοριστική σημασία η δύναμη και ανάπτυξη της λαϊκής παρέμβασης σε κάθε χώρα και ο συντονισμός της δράσης σε ολόκληρη την περιοχή.

Οι σημερινές κρίσιμες συνθήκες, είπε, επιβάλλουν ως άμεσο, κοινό στόχο πάλης, την οργάνωση του αγώνα κατά της αμερικανονατοϊκής παρουσίας και δράσης, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των ανταγωνισμών που αναπτύσσονται από ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τις στηρίζουν. Κατήγγειλε την απαγόρευση δράσης των κομμουνιστικών κομμάτων σε μία σειρά χώρες. Επανέλαβε, τέλος, ότι η ασφάλεια στην Ευρώπη δεν μπορεί να στηριχτεί σε οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και η ΔΕΕ.