ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 22 Μάη 2004
Σελ. /40
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
Γλώσσα υποταγής και συνενοχής

Σε συνέντευξη που έδωσε αυτές τις μέρες ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη», αφού αναμάσησε τα περί περιχαρακωμένου στα εθνικά σύνορα ΚΚΕ, που δίνει μάχες οπισθοφυλακής και χαρακωμάτων, το κατηγόρησε για αμυνίτικο συντηρητισμό κλπ., είπε ότι «Αριστερό Κόμμα δεν είναι μόνο όποιο το δηλώνει. Αυτό πρέπει να αποδεικνύεται από τις θέσεις του».

Επειδή η ηγεσία του ΣΥΝ δηλώνει από το ιδρυτικό του συνέδριο ότι είναι αριστερό κόμμα, που έχει κιόλας ως στόχο το «σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία» να το συζητήσουμε με βάση ορισμένες καθοριστικές θέσεις του, κάνοντας προηγούμενα μια διορθωτική παρεμβασούλα. Οι οποιεσδήποτε «θέσεις» ενός κόμματος για ένα πρόβλημα πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό κλπ., δεν προσδιορίζουν καθ' εαυτές την ταυτότητά του. Οι «θέσεις» για ένα πρόβλημα (που μπορεί να είναι σωστές ή λαθεμένες), έχουν ως προαπαιτούμενα την ιδεολογία του κόμματος, το πρόγραμμα με τις στρατηγικές επιδιώξεις του, τις αρχές του, τις ταξικές του αναφορές (την ιστορία και τους αγώνες του), από τα οποία κρίνεται ο χαρακτήρας του. Οι «θέσεις», ως ανάλυση, εκτίμηση και πρόβλεψη, είναι παράγωγο και έχουν αξία στο βαθμό που αντανακλούν και αναπαράγουν σωστά την κάθε φορά πραγματικότητα, με βάση τα παραπάνω βάθρα. Μ' αυτήν την έννοια, ας ρίξουμε μια ματιά σε κρίσιμα θέματα και «θέσεις» του ΣΥΝ.

Στη συνέντευξη που προαναφέραμε, ο πρόεδρος του ΣΥΝ δήλωσε, ανάμεσα σε άλλα: «Εμείς πιστεύουμε πως σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να ενισχυθούν οι δυνάμεις που είναι αντίθετες με την πρόσδεση της ΕΕ στο άρμα της αμερικανικής ηγεμονίας, που είναι αντίθετες στο νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα των οικονομικών και κοινωνικών επιλογών της ΕΕ». Οι αντινεοφιλελεύθερες κορόνες στις επιλογές της ΕΕ πάνε κι έρχονται σε κάθε ευκαιρία και με κάθε αφορμή. Η ηγεσία του ΣΥΝ δεν πρωτοτυπεί. Αριστερό Κόμμα και αντινεοφιλελεύθερη τοποθέτηση ταιριάζουν σύμφωνα με όσα λέει ο πρόεδρος του ΣΥΝ, αλλά μόνο ως πολιτική εξαπάτησης των εργαζομένων. Γιατί η πραγματικότητα αποδεικνύεται διαφορετική. Η ηγεσία του ΣΥΝ εμφανίζεται ως αριστερό κόμμα με τη μάσκα του αντινεοφιλελευθερισμού, ενώ το προσωπείο αποκαλύπτεται από το αδιάψευστο γεγονός ότι στην πράξη στήριξε και στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις την ιδεολογική του βάση, τον ευρωεθνικισμό, που, ως διακρατική καπιταλιστική συμμαχία, εφορμά ως νέα υπερδύναμη στη θεσμοθέτηση της πιο άγριας νεοφιλελεύθερης ελευθερίας της αγοράς, την ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων και κεφαλαίων, τη θεσμοθέτηση της αντικοινωνικής πολιτικής, την αρπαγή των λαϊκών κατακτήσεων, επιβάλλοντας συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα για την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων και την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων με την πολιτική της λιτότητας, την ανεργία, τη μερική απασχόληση, την ανασφάλιστη εργασία των νέων κλπ.

Η ηγεσία του ΣΥΝ, με τις «μοντέρνες ιδέες» της «ταξικής συνεργασίας» και της «κοινωνικής ειρήνης», αφού ψήφισε όλες τις συνθήκες, απ' τις οποίες απορρέει η νεοφιλελεύθερη επέλαση και στήριξε στη χώρα μας με τη συναινετική της πολιτική, αποδέχτηκε και τη διαδικασία, με την οποία οικοδομείται το ευρωιμπεριαλιστικό κέντρο, ως εξέλιξή του ευνοεί το στόχο της για «σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία».

Στο προγραμματικό του συνέδριο, η ηγεσία του ΣΥΝ διαπιστώνει ότι «η μοναδική υπερδύναμη, οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής, επιδιώκει να επιβάλλει σε παγκόσμια κλίμακα τις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις που θα επιτρέπουν στα αντίστοιχα συμφέροντα να αναπτύσσονται απρόσκοπτα και που θα αποτρέπουν εκ των προτέρων κάθε απόπειρα δημιουργίας ισχυρών ανταγωνιστικών δυνάμεων». Αν, λοιπόν, τα «αντίστοιχα συμφέροντα» και οι «ανταγωνιστικές» προς αυτά δυνάμεις βρεθούν απέναντι - όπως ο νόμος των συσχετισμών δύναμης ανάμεσα στα μονοπώλια και τα ιμπεριαλιστικά κράτη προστάζει (και η ιστορία έχει επιβεβαιώσει πολλές φορές) - τι σημαίνει να είσαι μέσα σ' αυτό το παιχνίδι; Ποια συμφέροντα υπηρετεί η ηγεσία του ΣΥΝ, αποδεχόμενη και στηρίζοντας τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης ως «ανταγωνιστικής» προς τα «αντίστοιχα» του αμερικανικού ηγεμονισμού;

Στην πολιτική, γράφει ο Λένιν, όταν δεν αναζητάς, πίσω από πολιτικές και κοινωνικές διακηρύξεις τα συμφέροντα τούτων ή εκείνων των τάξεων ή τρέφεις αυταπάτες ή εξαπατάς τις μάζες. Το ότι η ηγεσία του ΣΥΝ συναινεί και παρουσιάζει τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης ως πορεία που ευνοεί τη σοσιαλιστική προοπτική, έχει επιλέξει συνειδητά το δρόμο της εξαπάτησης των μαζών.

Στις επιλογές του συστήματος, ο ρόλος της ηγεσίας του ΣΥΝ δεν αυτοπροσδιορίζεται απλά ως ένας αποδέκτης της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης και των όρων που απαιτούν οι συνθήκες της, αλλά ως ένας «ταξικός εταίρος» των συμφερόντων των κυρίαρχων τάξεων και των στρατηγικών επιδιώξεων αυτής της συμμαχίας. Στις θέσεις που ψήφισε τον Μάη - Ιούνη του 2003 το Προγραμματικό Συνέδριο διακηρύσσεται ότι το μέλλον της Ευρώπης θα κριθεί από την ικανότητα των αστικών κυβερνήσεων και των συνασπισμών εξουσίας να ξεπεράσουν τη μοιρολατρία απέναντι στις ΗΠΑ - «τον εν δυνάμει ανταγωνιστή της ΕΕ» - από το «αν θα επιμείνουν στην πολιτική ενοποίηση, εξασφαλίζοντας παράλληλα την κρίσιμη στρατιωτική δύναμη, που θα εγγυάται την άμυνά τους και θα τους επιτρέπει την αυτόνομη παρουσία και τη δυνατότητα παρέμβασης στα παγκόσμια πράγματα. Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξαρτάται καθοριστικά από το πώς θα απαντήσουν οι κυβερνήσεις και οι συνασπισμοί εξουσίας των κρατών - μελών».

Η ηγεσία του ΣΥΝ χρεώνει το μέλλον της Ευρώπης στις επιλογές της ευρωπαϊκής κεφαλαιοκρατίας. Στο όνομα των συμφερόντων της ορκίζεται, καλώντας τη να αφυπνιστεί, να προχωρήσει στην πολιτική ενοποίηση και να εξοπλιστεί, παράλληλα, με την «κρίσιμη στρατιωτική δύναμη, που να εγγυάται την άμυνα της συμμαχίας και τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στα παγκόσμια πράγματα. Οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών κρατών για νέες αγορές, νέες αποικίες, τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εξαρτημένων χωρών και την παγκόσμια κυριαρχία παραπέμπονται στην κούρσα των εξοπλισμών και τον εφιάλτη των ιμπεριαλιστικών πολέμων «όπου χρειαστεί». Στην προοπτική της σφαγής των λαών, στο πλευρό των συνασπισμών εξουσίας και των κυβερνήσεων της ευρωιμπεριαλιστικής συμμαχίας, επενδύει ο ΣΥΝ την προοπτική του σοσιαλισμού «με ανθρώπινο πρόσωπο».

Αυτή η μαρτυρία είναι η γλώσσα της υποταγής και της συνενοχής στα εγκληματικά σχέδια των ιμπεριαλιστών, όπως συνέβη με τις οπορτουνιστικές ηγεσίες των κομμάτων της 2ης Διεθνούς, που έριξαν στη σφαγή τους λαούς της Ευρώπης, στο όνομα της «άμυνας της πατρίδας» στον Α΄ Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Τέτοιος είναι ο οπορτουνισμός.


Του
Μήτσου ΣΤΟΛΙΔΗ


ΕΥΡΩΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
Επικεφαλής η... διαφωνία

Δεν πρόλαβε καλά καλά να καταλαγιάσει ο «κουρνιαχτός» από την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και νέα προβλήματα βγαίνουν στην επιφάνεια αυτή τη φορά από το εσωτερικό του Συνασπισμού. Ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του Δ. Παπαδημούλης λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση του ψηφοδελτίου, με δήλωσή του, υιοθέτησε την άποψη ότι υπάρχουν πολλά ανοιχτά ζητήματα στον ΣΥΝ που θα πρέπει να λυθούν στο Συνέδριο.

Χτες, σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» ήταν περισσότερο σαφής, καθώς εξέφρασε ανοιχτά τη διαφωνία του με την απόφαση της ΠΓ του κόμματός του, της οποίας είναι μέλος, για εναλλαγή στη θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο. Δηλώνει συγκεκριμένα πως «η σχετική εμπειρία και του ΣΥΝ, απαιτεί τουλάχιστον επιφύλαξη, στο επόμενο συνέδριο θα συζητηθούν οι προτάσεις, αν πάντως αποφασιστεί η υιοθέτησή της στο καταστατικό, αυτή πρέπει να είναι ευρύτερη και όχι επιλεκτική». Δεν αποκλείει να τεθεί και θέμα ηγεσίας, καθώς σε σχετική ερώτηση απαντά «όλοι θα τεθούμε στην κρίση των μελών», συμπληρώνοντας όμως «απ' όσο γνωρίζω δεν έχει θέσει κανείς θέμα αλλαγής προέδρου».

Στο συνέδριο εξάλλου και στον προσυνεδριακό διάλογο παραπέμπει και τον προβληματισμό για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και την εξαγωγή των αναγκαίων διδαγμάτων.

Ο Δ. Παπαδημούλης επιτίθεται στο ΚΚΕ, χαρακτηρίζοντας το ψηφοδέλτιό του «"στενό", προβλέψιμο και αντισυνασπισμικό», αδυνατώντας προφανώς να κατανοήσει πως τα ψηφοδέλτια κρίνονται από εκείνους που τα απαρτίζουν και την πορεία τους και όχι από μετεγγραφές της τελευταίας στιγμής, κάτι που επιβεβαίωσε χτες η εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενη Μ. Φραγκιαδάκη, λέγοντας στον Ρ/Σ «9.84» πως η απόφασή της ήταν «ώριμης πολιτικής σκέψης, παρόλο που η πρόταση ήταν πρόταση μιας μέρας πριν»...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ