Επειδή η ηγεσία του ΣΥΝ δηλώνει από το ιδρυτικό του συνέδριο ότι είναι αριστερό κόμμα, που έχει κιόλας ως στόχο το «σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία» να το συζητήσουμε με βάση ορισμένες καθοριστικές θέσεις του, κάνοντας προηγούμενα μια διορθωτική παρεμβασούλα. Οι οποιεσδήποτε «θέσεις» ενός κόμματος για ένα πρόβλημα πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό κλπ., δεν προσδιορίζουν καθ' εαυτές την ταυτότητά του. Οι «θέσεις» για ένα πρόβλημα (που μπορεί να είναι σωστές ή λαθεμένες), έχουν ως προαπαιτούμενα την ιδεολογία του κόμματος, το πρόγραμμα με τις στρατηγικές επιδιώξεις του, τις αρχές του, τις ταξικές του αναφορές (την ιστορία και τους αγώνες του), από τα οποία κρίνεται ο χαρακτήρας του. Οι «θέσεις», ως ανάλυση, εκτίμηση και πρόβλεψη, είναι παράγωγο και έχουν αξία στο βαθμό που αντανακλούν και αναπαράγουν σωστά την κάθε φορά πραγματικότητα, με βάση τα παραπάνω βάθρα. Μ' αυτήν την έννοια, ας ρίξουμε μια ματιά σε κρίσιμα θέματα και «θέσεις» του ΣΥΝ.
Η ηγεσία του ΣΥΝ, με τις «μοντέρνες ιδέες» της «ταξικής συνεργασίας» και της «κοινωνικής ειρήνης», αφού ψήφισε όλες τις συνθήκες, απ' τις οποίες απορρέει η νεοφιλελεύθερη επέλαση και στήριξε στη χώρα μας με τη συναινετική της πολιτική, αποδέχτηκε και τη διαδικασία, με την οποία οικοδομείται το ευρωιμπεριαλιστικό κέντρο, ως εξέλιξή του ευνοεί το στόχο της για «σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία».
Στην πολιτική, γράφει ο Λένιν, όταν δεν αναζητάς, πίσω από πολιτικές και κοινωνικές διακηρύξεις τα συμφέροντα τούτων ή εκείνων των τάξεων ή τρέφεις αυταπάτες ή εξαπατάς τις μάζες. Το ότι η ηγεσία του ΣΥΝ συναινεί και παρουσιάζει τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης ως πορεία που ευνοεί τη σοσιαλιστική προοπτική, έχει επιλέξει συνειδητά το δρόμο της εξαπάτησης των μαζών.
Η ηγεσία του ΣΥΝ χρεώνει το μέλλον της Ευρώπης στις επιλογές της ευρωπαϊκής κεφαλαιοκρατίας. Στο όνομα των συμφερόντων της ορκίζεται, καλώντας τη να αφυπνιστεί, να προχωρήσει στην πολιτική ενοποίηση και να εξοπλιστεί, παράλληλα, με την «κρίσιμη στρατιωτική δύναμη, που να εγγυάται την άμυνα της συμμαχίας και τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στα παγκόσμια πράγματα. Οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών κρατών για νέες αγορές, νέες αποικίες, τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εξαρτημένων χωρών και την παγκόσμια κυριαρχία παραπέμπονται στην κούρσα των εξοπλισμών και τον εφιάλτη των ιμπεριαλιστικών πολέμων «όπου χρειαστεί». Στην προοπτική της σφαγής των λαών, στο πλευρό των συνασπισμών εξουσίας και των κυβερνήσεων της ευρωιμπεριαλιστικής συμμαχίας, επενδύει ο ΣΥΝ την προοπτική του σοσιαλισμού «με ανθρώπινο πρόσωπο».
Δεν πρόλαβε καλά καλά να καταλαγιάσει ο «κουρνιαχτός» από την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και νέα προβλήματα βγαίνουν στην επιφάνεια αυτή τη φορά από το εσωτερικό του Συνασπισμού. Ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του Δ. Παπαδημούλης λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση του ψηφοδελτίου, με δήλωσή του, υιοθέτησε την άποψη ότι υπάρχουν πολλά ανοιχτά ζητήματα στον ΣΥΝ που θα πρέπει να λυθούν στο Συνέδριο.
Χτες, σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» ήταν περισσότερο σαφής, καθώς εξέφρασε ανοιχτά τη διαφωνία του με την απόφαση της ΠΓ του κόμματός του, της οποίας είναι μέλος, για εναλλαγή στη θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο. Δηλώνει συγκεκριμένα πως «η σχετική εμπειρία και του ΣΥΝ, απαιτεί τουλάχιστον επιφύλαξη, στο επόμενο συνέδριο θα συζητηθούν οι προτάσεις, αν πάντως αποφασιστεί η υιοθέτησή της στο καταστατικό, αυτή πρέπει να είναι ευρύτερη και όχι επιλεκτική». Δεν αποκλείει να τεθεί και θέμα ηγεσίας, καθώς σε σχετική ερώτηση απαντά «όλοι θα τεθούμε στην κρίση των μελών», συμπληρώνοντας όμως «απ' όσο γνωρίζω δεν έχει θέσει κανείς θέμα αλλαγής προέδρου».
Στο συνέδριο εξάλλου και στον προσυνεδριακό διάλογο παραπέμπει και τον προβληματισμό για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και την εξαγωγή των αναγκαίων διδαγμάτων.
Ο Δ. Παπαδημούλης επιτίθεται στο ΚΚΕ, χαρακτηρίζοντας το ψηφοδέλτιό του «"στενό", προβλέψιμο και αντισυνασπισμικό», αδυνατώντας προφανώς να κατανοήσει πως τα ψηφοδέλτια κρίνονται από εκείνους που τα απαρτίζουν και την πορεία τους και όχι από μετεγγραφές της τελευταίας στιγμής, κάτι που επιβεβαίωσε χτες η εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενη Μ. Φραγκιαδάκη, λέγοντας στον Ρ/Σ «9.84» πως η απόφασή της ήταν «ώριμης πολιτικής σκέψης, παρόλο που η πρόταση ήταν πρόταση μιας μέρας πριν»...