Motion Team

Μετά τα συλλαλητήρια στις 7 Νοέμβρη, την απεργία και τις μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις που διοργάνωσε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στις 12 Δεκέμβρη, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ προχωρούν στη διοργάνωση περιφερειακών συλλαλητηρίων στις 22 Γενάρη και προετοιμάζονται για απεργία.

Ο αγώνας που δίνει το ΠΑΜΕ δεν έχει ανάπαυλα. Στις καθημερινές μάχες για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, στα εργοστάσια και στις συνοικίες, χτίζεται η κοινή δράση χιλιάδων εργαζόμενων στη βάση του ταξικού τους συμφέροντος. Ηδη, συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ από κάθε κλάδο πραγματοποιούν περιοδείες στους τόπους δουλιάς, συζητώντας με τους εργαζόμενους για τα συμπεράσματα της πανεργατικής απεργίας και την ανάγκη της κλιμάκωσης. Χωρίς να υπάρξει ο παραμικρός εφησυχασμός, τον οποίο έντεχνα, με τους ελιγμούς και την προπαγάνδα της, προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, που έχουν μεταθέσει στο «αργότερα» τη συνέχιση των κινητοποιήσεων.

Σε άλλους τόπους δουλιάς όπου συνδικαλιστικά πλειοψηφούν οι ταξικές δυνάμεις, η μάχη της Σύμβασης βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, παράλληλα με την κλιμάκωση για την Κοινωνική Ασφάλιση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, όπου οι αμμοβολιστές απείχαν από τις υπερωρίες την περασμένη βδομάδα και τώρα βρίσκονται σε απεργιακή κινητοποίηση. Ενώ σε αγωνιστική ετοιμότητα παραμένουν ηλεκτρολόγοι και καραβομαραγκοί που βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με τις αντίστοιχες εργοδοτικές Ενώσεις.

Οπως και στο ζήτημα των συντάξεων, των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, της Υγείας και της Πρόνοιας, έτσι και στο ζήτημα των μισθών το ΠΑΜΕ παίρνει υπόψη του στη διαμόρφωση των αιτημάτων τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας, τον πλούτο που παράγουν σήμερα οι εργαζόμενοι και τον οποίο καρπώνεται μια χούφτα μεγαλοεργοδοτών. Για το μέγεθος αυτού του παραγόμενου πλούτου, δεν υπάρχει πιο αντιπροσωπευτικό στοιχείο από την κερδοφορία των επιχειρήσεων, όπως αυτή καταγράφεται στους περιοδικούς ισολογισμούς τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, σε μια περίοδο που εντείνεται η προπαγάνδα για τις αντοχές της οικονομίας και την «ανάγκη» από τη σκοπιά του κεφαλαίου να κάνουν νέες θυσίες οι εργαζόμενοι, τα κέρδη του 9μηνου του 2007 για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις ξεπέρασαν ήδη τα 9 δισ. ευρώ, με μέσο ποσοστό αύξησης στο 30%! Δηλαδή, ξεπέρασαν τα αντίστοιχα κέρδη που αποκόμισαν οι μεγαλοεργοδότες από τη δουλιά εκατομμυρίων εργατοϋπαλλήλων ολόκληρο το 12μηνο του 2006!

Τα επεξεργασμένα στοιχεία που δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» (19/12) είναι αποκαλυπτικά:

• Τα κέρδη για 203 εισηγμένες επιχειρήσεις απογειώθηκαν πάνω από 9 δισ. ευρώ, καταγράφοντας αύξηση 30%.
• Οι 175 κερδοφόρες επιχειρήσεις πέτυχαν να αυξήσουν τα κέρδη τους σε ποσοστό πάνω από 40%.
• Το σύνολο των καθαρών κερδών που θα αποσπάσουν οι εισηγμένες στο 12μηνο του 2007 θα ξεπεράσει τα 11 δισ. ευρώ από 8,4 δισ. ευρώ στο 12μηνο του 2006 και 6,6 δισ. ευρώ στο 12μηνο του 2005.

Ακόμα πιο ενδιαφέροντα είναι τα στοιχεία που προκύπτουν ανά κλάδο επιχειρηματικής δραστηριότητας. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία:

• Οι Τράπεζες καταγράφουν αύξηση κερδών σε ποσοστό πάνω από 60% και διαμορφώνονται σε 4,5 δισ. ευρώ. Ο όμιλος της Εθνικής Τράπεζας ανακοίνωσε κέρδη 1,31 δισ. ευρώ (από 791 εκατ. ευρώ) με αύξηση 66%. Το τραπεζικό κεφάλαιο αποσπά το 50% των συνολικών κερδών.
• Στην επιβατηγό ναυτιλία οι εφοπλιστές καταγράφουν κέρδη ύψους 108,7 εκατ. ευρώ (αύξηση 27,4%).
• Στις υπηρεσίες Υγείας, τα κέρδη τους απογειώθηκαν στα 39,2 εκατ. ευρώ (από 18,1 εκατ. ευρώ), δηλαδή υπερδιπλασιάστηκαν (116,6%).
• Στην Υδρευση, οι επιχειρήσεις ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ αύξησαν τα κέρδη τους στα 40,6 εκατ. ευρώ (αύξηση 35,1%).
• Στο χονδρικό εμπόριο, οι εταιρείες του κλάδου εμφανίζουν κέρδη 425 εκατ. ευρώ (από 247 εκατ. ευρώ) - αύξηση 72%.
• Στο λιανικό εμπόριο, οι ισχυροί του χώρου κέρδισαν 91,4 εκατ. ευρώ (από 62,4 εκατ. ευρώ) - αύξηση 46,4%.
• Στις κατασκευές οι μεγαλοεταιρείες υπερδιπλασίασαν τα κέρδη τους (114,9%) αποσπώντας 57,8 εκατ. ευρώ (από 26,9 εκατ. ευρώ).
• Στον κλάδο των Τροφίμων, οι μεγάλες εταιρείες μεταποίησης απέσπασαν 17,8 εκατ. ευρώ, ενώ οι αλυσίδες γρήγορου φαγητού 8,6 εκατ. ευρώ.
• Στα λιμάνια και ενώ επιταχύνεται η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης των ΣΕΜΠΟ, οι ΟΛΠ και ΟΛΘ κέρδισαν 30,6 εκατ. ευρώ (από 15,8 εκατ. ευρώ) - αύξηση 94,2%.

Αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι αυτή που αφορά στους μισθούς και τις συντάξεις και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία διαμορφώνεται ως εξής:

• Ο κατώτερος μισθός, στη βάση των κατάπτυστων Συμβάσεων που υπογράφει η συνδικαλιστική πλειοψηφία, ίσα που φτάνει τα 657,89 ευρώ και το κατώτερο μεροκάματο τα 29,39 ευρώ. Πρόκειται για μισθούς και μεροκάματα που αφορούν στη συντριπτική πλειοψηφία των νέων εργαζόμενων.
• Οι μερικά απασχολούμενοι ξεπερνούν σε ποσοστό το 11% του συνόλου με αυξητικές τάσεις όλα τα τελευταία χρόνια. Οι διάφορες μορφές μερικής απασχόλησης και υποαπασχόλησης αφορούν σε πάνω από 400.000 εργαζόμενους, κύρια νέους.
• Το 70% των συνταξιούχων σε όλα τα Ταμεία προσπαθεί να επιβιώσει με λιγότερα από 600 ευρώ το μήνα! Για την πλειοψηφία των Ταμείων, η κύρια σύνταξη δεν ξεπερνάει τα 463,17 ευρώ.
• Μόνο το Νοέμβρη, το γενικό επίπεδο τιμών αυξήθηκε κατά 0,7%. Μέσα στους δώδεκα μήνες (Νοέμβρης 2006 - Νοέμβρης 2007), δεκάδες βασικά καταναλωτικά προϊόντα σημείωσαν αυξήσεις σε διψήφια ποσοστά (Πετρέλαιο θέρμανσης 28,8%, Βενζίνες 17%, Αλεύρι 16,7%, Ψωμί 14,9%, Ζυμαρικά 19,3%, Νωπά πουλερικά 11,2%, Τυριά 10,6%, Βούτυρο γάλακτος 21,3%, Νωπά φρούτα 11,5%).

Τι επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω; Μια αντιπαραβολή του τι βάζουν στην τσέπη τους οι εργοδότες σαν κέρδος και τι οι εργάτες σαν μισθό - μεροκάματο, είναι ικανή να εξηγήσει την υπερκεδοφορία των επιχειρήσεων. Πώς απαντάει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σ' αυτή την αυταπόδεικτη ληστεία; Το 2005 υπέγραψε «αυξήσεις» στους μισθούς και το μεροκάματο ίσες με 0,77 ευρώ μεικτά. Και τώρα, ενόψει της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης ετοιμάζεται να διεκδικήσει «αυξήσεις» που θα καλύπτουν... τον πληθωρισμό και την αύξηση της παραγωγικότητας! Δηλαδή ΤΙΠΟΤΑ.

Να γιατί οι βιομήχανοι και τα κόμματά τους τρίβουν τα χέρια τους για την τακτική της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Να γιατί φοβούνται όπως ο διάολος το λιβάνι την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ και το δυνάμωμα της πάλης για 1.400 ευρώ κατώτερο μισθό και 56 ευρώ κατώτερο μεροκάματο, για 1.120 ευρώ κατώτερη σύνταξη, στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες, μια πενταετία νωρίτερα για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Να γιατί περισσότερο παρά ποτέ προβάλλει η ανάγκη αυτό το πλαίσιο πάλης να γίνει υπόθεση ακόμα περισσότερων εργαζόμενων, να κερδίσει νέες συνειδήσεις, να ανατραπούν οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να γιατί στις 22 Γενάρη και στο απεργιακό κάλεσμα που απευθύνει το ΠΑΜΕ πρέπει να γεμίσουν δρόμοι και πλατείες, να σταλεί ισχυρό μήνυμα αντίστασης και διεκδίκησης.