«Με ιδιαίτερη αγανάκτηση καταγγέλλουμε την απαράδεκτη ενέργεια των αστυνομικών αρχών να αποστείλουν μυστικούς αστυνομικούς και μάλιστα ένοπλων, για να παρακολουθήσουν συνδικαλιστική συγκέντρωση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, η οποία διεξαγόταν στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων».

Τα παραπάνω τονίζει με ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη» σχετικά με τις πιο πρόσφατες δραστηριότητες του «Συνδικαλιστικού» της Ασφάλειας. Η Κίνηση υπογραμμίζει, βέβαια, ότι δεν είναι μοναδικό το κρούσμα, αλλά «πρόκειται για αντιδημοκρατική πρακτική που έχει εφαρμοστεί και άλλες φορές στο πρόσφατο παρελθόν, αφού επανειλημμένα, και επί κυβέρνησης ΝΔ, αλλά και πρωτύτερα, συνδικαλιστές είχαν εντοπίσει ασφαλίτες να παρακολουθούν συγκεντρώσεις».

Η «Δημοκρατική Συσπείρωση» σημειώνει ότι οι ευθύνες του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γ. Βουλγαράκη, αλλά και της κυβέρνησης συνολικά είναι βαρύτατες. Συνεχίζει: «Η αστυνομο-τρομοκρατική πολιτική της κυβέρνησης και του κ. Βουλγαράκη προσωπικά, οι διατεταγμένες συνεχείς παρουσίες οργάνων του διαβόητου "Συνδικαλιστικού της Ασφάλειας", οι συνεχείς και "τυφλές" συλλήψεις ανυποψίαστων πολιτών στους δρόμους, οι βασανισμοί και οι "εξαφανίσεις" μεταναστών, η ασύδοτη δράση ξένων μυστικών υπηρεσιών στη χώρα μας, η αποστολή ασφαλιτών και ένστολων αστυνομικών, ακόμη και έξω από το Συμβούλιο της Επικρατείας, για να παρακολουθεί την αντιπροσωπεία της Δημοκρατικής Συσπείρωσης (κατά την κατάθεση προσφυγής ενάντια στις κάμερες), καθώς και η έμμονη ιδέα για να γεμίσουν την Ελλάδα με κάμερες που θα παρακολουθούν τους πολίτες, συνιστούν ένα ξεχωριστό και σοβαρότατο ζήτημα, που πρέπει να καταδικαστεί από κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο».

Υπενθυμίζει δε ότι οι πρακτικές αυτές οι οποίες είναι καταφανώς αντιδημοκρατικές και στόχο έχουν να τρομοκρατήσουν το λαϊκό κίνημα, είναι προδήλως αντισυνταγματικές καθώς το άρθρο 11 παρ. 2 του Συντάγματος απαγορεύει την παρουσία οποιασδήποτε αστυνομικής δύναμης σε συναθροίσεις που διεξάγονται σε κλειστό χώρο.

Συμπληρώνει ότι της ενέργειας αυτής «έχουν προηγηθεί η ψήφιση του τρομονόμου 2928/2001 και του ευρωτρομονόμου 3251/2004 βάσει του οποίου αγωνιστικές δραστηριότητες του λαού μπορούν, υπό προϋποθέσεις, να χαρακτηριστούν ως τρομοκρατικά αδικήματα. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα, η ενίσχυση των μηχανισμών καταστολής, οι συμφωνίες Σένγκεν, Ευρωπόλ, οι κάμερες παρακολούθησης στους δρόμους κλπ. συνθέτουν ένα συνολικό πλέγμα νόμων και μηχανισμών, που στόχο έχουν τον εκφοβισμό και την καταστολή των λαϊκών αγώνων». Καταλήγει με τη βεβαιότητα ότι σε όλα τα παραπάνω ο ελληνικός λαός θα δώσει την απάντησή του.

Το ΔΗΚΚΙ μα ανακοίνωσή του καταδικάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο «την αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική ενέργεια ανδρών της ΕΛΑΣ να προσπαθήσουν να παρευρεθούν σε κλειστή συνδικαλιστική σύσκεψη στελεχών του ΠΑΜΕ».

Τέτοιες ενέργειες, υπογραμμίζεται, «μας φέρνουν στη μνήμη άλλες εποχές οι οποίες έχουν καταδικαστεί οριστικά από το λαό μας».

Καλούμε το λαό και τους εργαζόμενους σε επαγρύπνηση για να μην ξανασυμβούν τέτοιου είδους παράνομες και αντιδημοκρατικές προκλήσεις, καταλήγει η ανακοίνωση του ΔΗΚΚΙ.

Την παρουσία αστυνομικών στη συνδικαλιστική σύσκεψη του ΠΑΜΕ την περασμένη Τρίτη καταγγέλλει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ), με ανακοίνωσή της.

«Δυστυχώς, σημειώνεται στην ανακοίνωση, δεν είναι το μοναδικό κρούσμα παρουσίας ενστόλων σε ανάλογες συγκεντρώσεις εργαζομένων, αλλά και σε άλλους "ευαίσθητους" χώρους (π.χ. συνοδείες ασφαλείας πολιτικών στο Πολυτεχνείο, έρευνες στην Πανεπιστημιούπολη κλπ.), με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά, σύγχυση και καχυποψία για τη δράση των Υπηρεσιών Ασφαλείας και των υπαλλήλων τους.

Η Ομοσπονδία καλεί την πολιτεία και ειδικότερα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης να ξεκαθαρίσει ότι πρακτικές του παρελθόντος, που συνεχίζονται δυστυχώς ακόμα, είτε κυβερνά το ΠΑΣΟΚ, είτε η Νέα Δημοκρατία, δε συνάδουν με το σύγχρονο ρόλο μιας δημοκρατικής αστυνομίας.

Η ηγεσία υποχρεούται να λάβει άμεσα μέτρα και να εκδώσει οδηγίες προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, αφήνοντας κατά μέρος τις "συγνώμες". Οσο δεν το πράττει, θα υπάρχει πάντα η εύκολη για εκείνη λύση: Θα φταίνε πάντα τα... εξιλαστήρια θύματα, τα οποία εύκολα θα εντοπίζονται και εύκολα θα τιμωρούνται».