Αρχίζω με το «Καλά Χριστούγεννα», γιατί μοιάζει σαν η πιο σοβαρή. Κατασκευαστικά δεν έχει πολλά πράγματα να ζηλέψει από άλλες παρόμοιες ταινίες. Είναι πλούσια και εντυπωσιακή. Σχεδόν χορταίνεις κινηματογράφο! Ομως, η ταινία μπάζει ιδεολογικά. Και όχι μόνον μπάζει, αλλά, συνειδητά ή ασυνείδητα - συνειδητά κατά τη γνώμη μου - προσπαθεί να περάσει την κυρίαρχη ιδεολογία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Να μας πείσει, και αυτή, πως ενιαίος είναι ο πολιτισμός της Ευρώπης, ενιαία η θρησκεία της, ενιαίος και ο χώρος της. Εκείνο που μας χωρίζει είναι η στενοκεφαλιά μας! Οι ισχυρισμοί της ταινίας, αν απευθύνονται στο Διευθυντήριο, έχουν βάση! Παρόμοιες φωνές ακούστηκαν και κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο...