Γαλλογερμανικός πόλεμος με τη συμμετοχή κορυφαίων πολιτικών παραγόντων των δύο αυτών χωρών, βρίσκεται σε εξέλιξη με επίκεντρο την ανάθεση των μεγάλων έργων του Πακέτου Ντελόρ που έχουν προγραμματιστεί να γίνουν στη χώρα μας. Κύκλοι του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας αναφέρουν ότι μέσα στις επόμενες ημέρες, μετά από πιέσεις που ασκεί η γερμανική πλευρά, αναμένεται νέα κοινοτική παρέμβαση, αυτή τη φορά για το έργο του Ρίου - Αντιρρίου. Σύμφωνα με τις πηγές αυτές, η Κοινότητα θα ζητήσει νέα δημοπράτηση του έργου, με το αιτιολογικό της ύπαρξης κενών και παραλείψεων στους όρους δημοπράτησης του έργου.

Η αναμενόμενη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο έργο του Ρίου - Αντιρρίου, εκτιμούν οι ίδιοι κύκλοι, αποτελεί τη γερμανική απάντηση στην παρέμβαση των Γάλλων, οι οποίοι, χρησιμοποιώντας την πολιτική τους επιρροή στην Ευρωπαϊκή Ενωση, επιχειρούν να παρεμποδίσουν την ανάθεση της κατασκευής του αεροδρομίου των Σπάτων στη γερμανική κοινοπραξία "Χόκτιφ". Ανέφεραν επίσης ότι στις παρασκηνιακές διεργασίες που συντελούνται με αφορμή τη διανομή της πίτας των μεγάλων έργων, συμμετέχουν κορυφαίοι παράγοντες των δύο αυτών χωρών. Δε διστάζουν μάλιστα να αναφέρουν ότι η επιστολή που έστειλε η Κοινότητα στην ελληνική κυβέρνηση, με την οποία έκρινε ως μη νόμιμη την ανάθεση του έργου των Σπάτων στη γερμανική κοινοπραξία, ήταν το αποτέλεσμα των πιέσεων που άσκησε ο απερχόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ. Ντελόρ,όσο και ο ίδιος ο Γάλλος πρωθυπουργός Ε. Μπαλαντίρ στην αρμόδια Διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Σε απάντηση των γαλλικών μεθοδεύσεων η γερμανική πλευρά, μέσω των δικών της μηχανισμών στήριξης που διαθέτει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, προσβάλλει τώρα το έργο του Ρίου - Αντιρρίου, για την κατασκευή του οποίου προσωρινός ανάδοχος έχει αναδειχτεί η ελληνογαλλική κοινοπραξία ΓΕΦΥΡΑ.

Πρόκειται για ένα έργο που παρακολουθεί ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια με τη συμμετοχή δύο πρωταγωνιστών. Των μεγάλων κατασκευαστικών πολυεθνικών ομίλων της Ευρώπης, οι οποίες στηρίζονται, η κάθε μία ξεχωριστά από τις "εθνικές" τους κυβερνήσεις και την ανώτερη υπαλληλική γραφειοκρατία των Βρυξελλών, η οποία ανάλογα με τους συσχετισμούς δυνάμεων επιδοκιμάζει, ή όπως στην περίπτωση της Ελλάδας, εκδίδει καταδικαστικές αποφάσεις.

Στον παρασκηνιακό αυτό πόλεμο, συμμετέχουν και οι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες, οι οποίες έχουν ήδη δημιουργήσει συμμαχίες με τις αντίστοιχες πολυεθνικές κατασκευαστικές ευρωπαϊκές εταιρίες. Στον κυκεώνα των αντιτιθέμενων αυτών συμφερόντων, εις μάτην η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να βρει τη χρυσή τομή και τις λεπτές ισορροπίες ώστε να είναι όλοι ικανοποιημένοι. Οι προσπάθειές της έχουν μέχρι σήμερα αποτύχει, κάτι που αν συνεχιστεί και στο μέλλον, δεν αποκλείεται να αποτελέσει αφετηρία πολιτικών εξελίξεων καθώς το πανίσχυρο κατασκευαστικό κύκλωμα συνεπικουρούμενο και από ισχυρά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, πιέζουν για λύση εδώ και τώρα.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η προηγούμενη της ΝΔ, δεν είναι άμοιρες ευθυνών για τις εξελίξεις αυτές. Η σημερινή κυβέρνηση βρίσκεται αυτή τη στιγμή παγιδευμένη στην ίδια της την προχειρότητα να αναθέσει όπως - όπως τα μεγάλα έργα, "σεβόμενη" ουσιαστικά τις "φωτογραφικές" διαδικασίες που είχε δρομολογήσει η προηγούμενη κυβέρνηση. Το μόνο που επιχείρησε ήταν μια αναδιανομή των συμφερόντων. Στη βιασύνη της λοιπόν αυτή, υιοθέτησε λύσεις οι οποίες δεν υπήρχαν στους αρχικούς όρους δημοπράτησης των έργων (π.χ. τα έργα των Σπάτων και του Ρίου - Αντιρρίου είχαν αρχικά προκηρυχτεί με τη μέθοδο της "αυτοχρηματοδότησης", ενώ στη συνέχεια υιοθετήθηκε η συγχρηματοδότηση). Αποτέλεσμα των αλλαγών αυτών ήταν η ελληνική κυβέρνηση να καταστεί έρμαιο στις διαθέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία απειλεί με παραπομπή της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λόγω παραβιάσεων των κοινοτικών όρων διεξαγωγής των διαγωνισμών ανάθεσης έργων. Η ελληνική πλευρά ισχυρίζεται μεν ότι "δε φοβάται την προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο", με το επιχείρημα ότι "δεν μπορεί με νομικίστικα επιχειρήματα να σταματήσει η κατασκευή έργων που είναι σήμερα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη". Το θέμα όμως είναι ότι προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σημαίνει ταυτόχρονα και διακοπή της κοινοτικής χρηματοδότησης για τα έργα αυτά, αλλά και άρνηση της δανειοδότησης από τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες. Κατά δεύτερο λόγο, βέβαια, η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να αγνοήσει τη βούληση της πανίσχυρης Ευρωπαϊκής Επιτροπής, χωρίς συνέπειες. Αξεδιάλυτο το κουβάρι των προβλημάτων. Πάντως, στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ευελπιστούν ότι τα δύο αυτά έργα, των Σπάτων και του Ρίου - Αντίρριου, θα προχωρήσουν και η λύση θα είναι "λύση πακέτο", ώστε να ικανοποιηθούν όλες οι ενδιαφερόμενες πλευρές...

Θ. Κ.

Στη λογική του μικρότερου κακού κατέφυγε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης,για να δικαιολογήσει την απόφαση της κυβέρνησης όσον αφορά την κατασκευή του αεροδρομίου στα Σπάτα, απαντώντας χτες στη Βουλή σε σχετική επίκαιρη ερώτηση του ΚΚΕ. Συγκεκριμένα, ο Κ. Λαλιώτης προχώρησε κατά την απάντησή του σε συλλογισμούς, που αν μη τι άλλο δεν τιμούν ούτε τον ίδιο, ούτε την κυβέρνηση, αλλά ούτε και την κοινή λογική.

- Κατ' αρχάς ενώ χαρακτήρισε τη συμφωνία κατασκευής του αεροδρομίου, που είχε υπογράψει η ΝΔ με γερμανική εταιρία, ως αποικιοκρατική,δεν έδωσε τον ίδιο χαρακτηρισμό και για τη σχετική συμφωνία που υπέγραψε το ΠΑΣΟΚ. Και τούτο για τους εξής λόγους: Αυξήθηκε το ποσοστό των μετοχών του ελληνικού δημοσίου στην εταιρία του νέου αεροδρομίου από το 40% που ήταν στο 55%. Επίσης μειώθηκε ο χρόνος συνεκμετάλλευσης του νέου αεροδρομίου από τα 550 χρόνια στα 30 και μειώθηκε, όπως ο υπουργός υποστήριξε, το κόστος κατασκευής του. Δεν εξήγησε όμως ο υπουργός, παρόλο που προκλήθηκε να το κάνει από τον βουλευτή του ΚΚΕ Δ. Κουμπούρη, πώς είναι δυνατόν να μην είναι αποικιοκρατικού χαρακτήρα η συμφωνία που υπέγραψε το ΠΑΣΟΚ, όταν η γερμανική εταιρία "Hohtif", που διαθέτει μόνο το 9% των κεφαλαίων για την κατασκευή του αεροδρομίου, παίρνει το 45% των μετοχών της εταιρίας και δικαίωμα 30 χρόνων συνεκμετάλλευσης.

- Σχετικά με την επιβάρυνση του περιβάλλοντος από την κατασκευή και λειτουργία του αεροδρομίου στα Σπάτα, μια επιβάρυνση που αφορά όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, ο Κ. Λαλιώτης είπε τα εξής επιεικώς προκλητικά: Πρώτον ότι το υπάρχον αεροδρόμιο του Ελληνικού επιβαρύνει περισσότερο το περιβάλλον απ' ό,τι θα το επιβαρύνει το αεροδρόμιο στα Σπάτα και δεύτερον ότι το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο έχουν αναλάβει και θα πραγματοποιήσουν ολοκληρωμένη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Μ' άλλα λόγια, πάρθηκε η απόφαση για την κατασκευή του αεροδρομίου, χωρίς καν να υπάρχει μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις που θα επιφέρει στο ήδη περιβαλλοντικά βεβαρημένο λεκανοπέδιο της Αττικής.Απλώς εκτιμήθηκε ότι το κακό θα είναι μικρότερο απ' ό,τι τώρα με το Ελληνικό, κάτι που φυσικά δεν μπορεί να είναι το καθοριστικό κριτήριο για την επιλογή των Σπάτων ως χώρου που θα δεχτεί το νέο αεροδρόμιο.

Ο Δ. Κουμπούρης

Τρία ζητήματα ουσίας έθεσε στον υπουργό ο βουλευτής του ΚΚΕ Δ. Κουμπούρης και απαίτησε συγκεκριμένες απαντήσεις, χωρίς φυσικά να τις πάρει.

Πρώτον,γιατί η κυβέρνηση προχωράει στην κατασκευή του αεροδρομίου, αθετώντας τις δικές της παλιότερες θέσεις που ήταν αντίθετες με την επιλογή των Σπάτων, αγνοώντας τις αντιδράσεις των μαζικών φορέων, χωρίς να έχει στα χέρια της μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και με δεδομένο ότι θα υπάρξουν σοβαρότατες επιπτώσεις για όλο το λεκανοπέδιο Αττικής;

Δεύτερον,γιατί κρύβεται η κυβέρνηση πίσω από την αποικιοκρατική συμφωνία της ΝΔ και δε φέρνει τη δικιά της συμφωνία στη Βουλή για να τη δει και να την κρίνει η εθνική αντιπροσωπεία;

Τρίτον,πώς γίνεται η "Hohtif" με 9% κεφάλαια να παίρνει το 45% των μετοχών της εταιρίας του αεροδρομίου και το δικαίωμα 30 χρόνων συνεκμετάλλευσης;

Επίσης ο Δ. Κουμπούρης έθεσε έντονα το ζήτημα της διαφάνειας, καλώντας τον υπουργό να απαντήσει στις καταγγελίες που έχουν γίνει και υπογράμμισε ότι η κατασκευή του αεροδρομίου θα φέρει τεράστιες επιπτώσεις περιβαλλοντικές και χωροταξικές στο λεκανοπέδιο Αττικής.