Τον τελευταίο χρόνο, οι υγειονομικοί και οι άλλοι εργαζόμενοι πάλεψαν ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας. Με τους κομμουνιστές να δίνουν το στίγμα, οι αγώνες φώτισαν σε μεγάλο βαθμό το βασικό ζήτημα: Οι ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας δεν συμβαδίζουν με τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Παίζοντας βρώμικο παιχνίδι με τον αναγκαίο κατά τ' άλλα εμβολιασμό, αναθερμαίνεται τώρα η προσπάθεια της κυβέρνησης να κρύψει κάτω από το χαλί τις ευθύνες του κράτους για την κατάσταση που βρίσκει το δημόσιο σύστημα Υγείας το τέταρτο κύμα της πανδημίας και για το γεγονός ότι 19 μήνες μετά την έναρξή της, ο λαός παραμένει εκτεθειμένος στον κίνδυνο να αρρωστήσει από τον ιό.

Ο μαζικός εμβολιασμός, αν και απαραίτητος, δεν αρκεί από μόνος του για να αντιμετωπιστεί η νέα έκρηξη κρουσμάτων και νοσηλειών.

Οσο δεν ενισχύεται αποφασιστικά το ΕΣΥ με προσωπικό και υποδομή, όσο δεν υπάρχει σχεδιασμός για μαζικά και τακτικά τεστ, όσο με ευθύνη του κράτους δεν αντιμετωπίζονται ο συνωστισμός και η έλλειψη μέτρων προστασίας στην εργασία, στα σχολεία, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και στους άλλους κρίκους μετάδοσης του ιού, αυξάνονται επικίνδυνα οι πιθανότητες να βιώσουμε ένα νέο, δύσκολο και θανατηφόρο κύμα.

Στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης καταγράφονται τραγικές ελλείψεις, όπως και σε όλες τις δομές του δημόσιου συστήματος Υγείας. Τα κενά σε ειδικούς γιατρούς είναι εκατοντάδες και το ίδιο ισχύει για τους ειδικευόμενους. Τα κενά σε νοσηλευτικό προσωπικό μετρούνται επίσης σε χιλιάδες.

Οι προσλήψεις την περίοδο της πανδημίας αφορούν κυρίως μη μόνιμο υγειονομικό προσωπικό. Οι όποιες προσθήκες έγιναν, δεν αγγίζουν το καθοριστικό πρόβλημα, που είναι η ικανότητα των νοσοκομείων να περιθάλπουν ασθενείς Covid με τις κατάλληλες προδιαγραφές (ανάλογες ιατρικές ειδικότητες και επάρκεια νοσηλευτικού προσωπικού) και όχι σε βάρος της αντιμετώπισης της λοιπής νοσηρότητας.

Με τα σημερινά δεδομένα, είναι βέβαιο ότι θα βρεθούμε ξανά στο σημείο που δύο ή τρεις νοσηλευτές θα καλύπτουν θάλαμο με 30 ασθενείς. Θα ξαναμετρήσουμε ανατριχιαστικά ρεκόρ, όπως η έως και 65% μείωση των νοσηλειών για καρδιολογικά περιστατικά ή και η μείωση κατά 70% στον ετήσιο αριθμό διαγνωστικών εξετάσεων που είναι κρίσιμες για την υγεία των γυναικών.

Απαράλλαχτη και το ίδιο τραγική παραμένει η κατάσταση και στην υποδομή των νοσοκομείων, με την έλλειψη ΜΕΘ να αποτελεί μονάχα την κορυφή του παγόβουνου. Τα νοσοκομεία της πόλης είναι λιγότερα από όσα θα έπρεπε και ταυτόχρονα έχουν σοβαρά κτιριακά προβλήματα, τα οποία δυσκόλευαν διαχρονικά τη λειτουργία τους.

Ενδεικτικό των ελλείψεων σε υποδομές είναι το ότι ολόκληρα νοσοκομεία εξυπηρετούνται από έναν και μοναδικό ανελκυστήρα, που σημαίνει ότι εκεί θα στριμώχνονται οι πάντες, Covid ή μη. Ο συνωστισμός θα γίνει πάλι συνεχές φαινόμενο ακόμα και σε δομές όπως το Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο, όπου καθημερινά συνυπάρχουν εκατοντάδες εργαζόμενοι και ασθενείς, σε χώρους 150 τ.μ.

Οι συνθήκες παραμένουν επικίνδυνες και στους χώρους δουλειάς, ιδιαίτερα στη Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου. Η διασπορά στη Θεσσαλονίκη γιγαντώθηκε το προηγούμενο διάστημα από την ανυπαρξία μέτρων προστασίας, ελέγχων και ιχνηλάτησης, αλλά και από την απόκρυψη συρροής κρουσμάτων σε εργοστάσια, την ώρα μάλιστα που παρέμενε κλειστό το Κέντρο Υγείας της περιοχής.

Οι μεγαλοεργοδότες, που με την ανοχή της κυβέρνησης δεν πήραν κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας των εργαζομένων, αξιοποιούν τώρα τον εμβολιασμό ως πρόσχημα για ακόμη λιγότερα μέτρα προστασίας, για νέα αντεργατικά μέτρα, ακόμα και απολύσεις. Ο εμβολιασμός μετατρέπεται σε άλλοθι για την απαλλαγή του κράτους και της εργοδοσίας από τις ευθύνες τους.

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, στελέχη του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στα σωματεία των υγειονομικών επιδιώκουν να στήσουν ένα θολό αντικυβερνητικό μέτωπο. Εντείνουν την αντιπαράθεση για επιμέρους ζητήματα, για να συσκοτίζονται οι πραγματικές αιτίες και κυρίως οι διαχρονικές ευθύνες των κομμάτων τους για το σημερινό χάλι στην Υγεία, αφού στηρίζουν τη στρατηγική της εμπορευματοποίησης και από τη θέση της κυβέρνησης αλλά και ως αντιπολίτευση.

Στη Θεσσαλονίκη, σε κινητοποιήσεις που είχαν αποφασίσει τα σωματεία, με ευθύνη αυτών των συνδικαλιστών δόθηκε συνειδητά βήμα σε σκοταδιστικές ομάδες, που σε καμία περίπτωση δεν εκπροσωπούν τους εργαζόμενους. Είναι βολικός αντίπαλος της κυβέρνησης και δυσφημούν τον δίκαιο αγώνα των χιλιάδων υγειονομικών για μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ ψαρεύει σε «θολά νερά» επιστρέφοντας σε παλιές «δόξες».

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι πραγματικός ιός είναι η πολιτική στήριξη των επιχειρηματικών κερδών, το κριτήριο «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο, ο καπιταλισμός. Η εμπορευματοποίηση της Υγείας βρίσκεται πίσω από τις σημερινές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, την απαξίωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Δίνουν ταυτόχρονα «γην και ύδωρ» στους επιχειρηματίες της ιδιωτικής Υγείας, που συνεχίζουν να θησαυρίζουν από τον ανθρώπινο πόνο, να κερδοσκοπούν πάνω στις ανάγκες του λαού. Με τους νόμους όλων των κυβερνήσεων έχουν μετατρέψει την Υγεία σε πανάκριβο εμπόρευμα και ξεζουμίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία και το λαϊκό εισόδημα την ώρα της ανάγκης.

Οι εργαζόμενοι σ' αυτές τις επιχειρήσεις δουλεύουν σε απαράδεκτες συνθήκες, με απλήρωτες υπερωρίες, με πολλούς να παθαίνουν υπερκόπωση και με μισθούς πείνας, ιδιαίτερα για τους νεότερους.

Μονάχα οι πέντε μεγάλες ιδιωτικές πολυκλινικές της Θεσσαλονίκης έχουν αθροιστικά περισσότερες από 100 κλίνες ΜΕΘ και 1.200 κλίνες νοσηλείας, αλλά το κράτος δεν τις επίταξε ακόμα κι όταν οι υγειονομικοί αναγκάζονταν να διασωληνώνουν ασθενείς στους διαδρόμους. Οταν σε μεγάλα νοσοκομεία καταγράφονταν έως και 70% θάνατοι ασθενών με κορονοϊό εκτός ΜΕΘ.

Κι όχι μόνο αυτό αλλά η κυβέρνηση παζάρευε μαζί τους, για να αξιοποιήσει τελικά με το αζημίωτο μόνο μία μικρότερη κλινική, με 120 κρεβάτια, «σταγόνα στον ωκεανό» των πραγματικών αναγκών.

Μπροστά στη νέα έξαρση της πανδημίας, αξιοποιώντας την αγωνιστική πείρα όλου του προηγούμενου διαστήματος, πρέπει τώρα σε κάθε νοσοκομείο, κλινική και χώρο δουλειάς να δυναμώσει η εμβέλεια της γραμμής που συγκρούεται με τη στρατηγική του κεφαλαίου. Να επιμείνουμε σε οργανωμένες μαζικές διαδικασίες, επικαιροποιώντας και εμπλουτίζοντας τις διεκδικήσεις μας, που συνδέουν τα οξυμένα προβλήματα με τις πραγματικές αιτίες, φωτίζουν τις σύγχρονες ανάγκες και τις προϋποθέσεις για την ικανοποίησή τους, κατευθύνουν τα πυρά στους πραγματικούς ενόχους.

Οι κομμουνιστές υγειονομικοί, μαζί με πρωτοπόρους αγωνιστές στα νοσοκομεία και στις δομές Υγείας, πρωτοστατούμε με κινητοποιήσεις και άλλες δράσεις σ' έναν σχεδιασμό κλιμάκωσης του αγώνα για την Υγεία του λαού, που μπορεί να φέρει κοντά και κάτω από τα ίδια συνθήματα και στόχους πάλης χιλιάδες εργαζόμενους από διαφορετικούς χώρους, κλάδους και περιοχές. Η προσπάθεια αυτή μπορεί και πρέπει να αποτυπωθεί στο μεγάλο συλλαλητήριο ενόψει της ΔΕΘ.