Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης συζήτησε και κατέληξε σε νέες αποφάσεις για την αγροτική οικονομία, προκειμένου να εφαρμοστούν πολιτικές ακόμη πιο εξοντωτικές για τη μικρομεσαία αγροτιά. Η μείωση των κονδυλίων στήριξης της Κοινοτικής γεωργίας, αντικειμενικά θα πλήξει ανεπανόρθωτα τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά, που ήδη αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα επιβίωσης. Ετσι οδηγούνται στη χρεοκοπία και στο ξεκλήρισμα. Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα την εισήγηση του Γιάννη Πατάκη, ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, σε ημερίδα της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα που άρχισε προχτες στο Νεοχώρι Καρδίτσας, (Λίμνη Πλαστήρα), με θέμα: «Διεύρυνση της Ευρωπαϊκης Ενωσης:Νέα πρόκληση για την ύπαιθρο», η οποία αναφέρεται αναλυτικά στις αρνητικές συνέπειες της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στις θέσεις του ΚΚΕ για πολιτική στην αγροτική οικονομία σε όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς και όλου του λαού.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Πατάκης

Οσον αφορά στη διεύρυνση πρέπει να επισημανθεί ότι η πλειοψηφία των προς ένταξη χωρών έχει χαμηλότερο από το μέσο κοινοτικό όρο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Εχει υψηλότερα ποσοστά αγροτικής απασχόλησης και συμμετοχής του Αγροτικού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος στο συνολικό ΑΕΠ. Με δύο λόγια, η πλειοψηφία των χωρών αυτών είναι φτωχότερες και πιο γεωργικές από το μέσο κοινοτικό όρο.

Η κατάσταση αυτή θα έχει σαν αποτέλεσμα οι χώρες αυτές να συνεισφέρουν λιγότερα κονδύλια στον κοινοτικό προϋπολογισμό, επειδή η συνεισφορά κάθε χώρας ορίζεται ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, που δεν πρέπει να ξεπερνάει το 1,27%. Και να δικαιούνται περισσότερα κονδύλια για τις αγροτικές τους οικονομίες με την προϋπόθεση ότι θα εφαρμοστεί στο σύνολό της η ΚΑΠ και στις χώρες αυτές από την επόμενη μέρα της ένταξης.

Eurokinissi

Με βάση αυτά τα δεδομένα το Διευθυντήριο της ΕΕ έπρεπε με τα ίδια σχεδόν κονδύλια να εφαρμόσει την ΚΑΠ και στις δέκα προς ένταξη χώρες και για να το πετύχει αυτό αποφάσισε να εφαρμόσει μια σολομώντεια λύση, με τρεις βασικούς άξονες.

Ο πρώτος αφορά στην ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ, η οποία θα μειώσει τη στήριξη της κοινοτικής γεωργίας, για να εξοικονομηθεί ένα μέρος των απαιτούμενων κονδυλίων για την κάλυψη των αγροτικών προϊόντων των δέκα νέων χωρών που θα ενταχτούν στην ΕΕ.

Ο δεύτερος αφορά στο πάγωμα των γεωργικών κονδυλίων του κοινοτικού προϋπολογισμού στο ύψος του 2006, που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής για την περίοδο μετά το 2006.

Και ο τρίτος, στην ιδιόμορφη εφαρμογή της ΚΑΠ στις προς ένταξη χώρες, όπου ολόκληρες οι υποχρεώσεις, όπως ποσοστώσεις, πρόστιμα συνυπευθυνότητας, εισφορές στον κοινοτικό προϋπολογισμό κ.ά., θα εφαρμόζονται από τον πρώτο χρόνο ένταξης. Ενώ τα δικαιώματα, όπως οι άμεσες γεωργικές ενισχύσεις θα παρέχονται σταδιακά, ξεκινώντας από το 25% τον πρώτο χρόνο ένταξης και θα ολοκληρώνεται το 2013, τότε δηλαδή που οι ενισχύσεις θα έχουν αποδεκατιστεί.

Οι δύο πρώτοι άξονες θα επηρεάσουν αρνητικά την αγροτική οικονομία της χώρας μας, με άμεσες συνέπειες στους μικρομεσαίους αγρότες, που αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα επιβίωσης, με αποτέλεσμα να επιταχυνθεί η χρεοκοπία τους και το ξεκλήρισμά τους.

Σύμφωνα με την πρόταση της επιτροπής για την ενδιάμεση αναθεώρηση, θα μειωθούν παραπέρα οι θεσμικές τιμές βασικών αγροτικών προϊόντων, όπως δημητριακά, ρύζι κ.ά. και η μείωση δε θα αντισταθμιστεί στο σύνολό της, με άμεσες ενισχύσεις. Θα αποσυνδεθούν οι άμεσες ενισχύσεις από την αγροτική παραγωγή, θα συνδεθούν με περιβαλλοντικά προσχήματα και θα μειώνονται σταδιακά, αν ξεπερνούν τα 5.000 ΕΥΡΩ ανά αγροτική εκμετάλλευση. Θα μειωθεί σταδιακά κατά 20% σε 7 χρόνια η στήριξη της κοινοτικής γεωργίας και ορισμένα κονδύλια θα μεταφερθούν στο δεύτερο, λεγόμενο, πυλώνα, δηλαδή σε δραστηριότητες της υπαίθρου παρεμφερείς προς τις γεωργικές, όπως αγροτοτουρισμός, αγροτοπεριβαλλοντικά μέτρα κ.ά.

Η παραπέρα μείωση των θεσμικών τιμών, βασικών αγροτικών προϊόντων και η μερική αντιστάθμισή τους με επιδοτήσεις, θα μειώσει αντίστοιχα τις τιμές και το εισόδημα των αγροτών και θα εξασφαλίσει φθηνή πρώτη ύλη και υπερκέρδη στις αντίστοιχες βιομηχανίες. Κάτι ανάλογο έγινε με την αναθεώρηση του 1992 και την «αντζέντα 2000», όπου η τιμή παρέμβασης του σκληρού σιταριού μειώθηκε από 55 δρχ./ κιλό στις 35 δρχ./κιλό, ενώ οι τιμές των προϊόντων του σιταριού, όχι μόνο δε μειώθηκαν αλλά αυξήθηκαν.

Η αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την αγροτική παραγωγή, που αποτελεί νέο ποιοτικό στοιχείο, σε σχέση με τις προηγούμενες αναθεωρήσεις, θα έχει σαν αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής και την υποβάθμιση της ποιότητάς της, ενώ η σύνδεσή της με περιβαλλοντικά κριτήρια θα αποτελεί το άλλοθι για την περικοπή τους. Τέτοια άλλοθι, όπως η νιτροποίηση και η προστασία της δημόσιας υγείας χρησιμοποιήθηκαν πρόσφατα, για να επιβληθούν τα εξοντωτικά πρόστιμα στο βαμβάκι, με την ψήφιση του νέου κανονισμού και για να καταργηθούν οι επιδοτήσεις στον καπνό, μετά από μια τριετία. Παρόμοια άλλοθι, όπως η ερημοποίηση των εδαφών και η υπερβόσκηση των λιβαδιών ετοιμάζονται να χρησιμοποιηθούν, για να περιοριστούν ή να καταργηθούν οι επιδοτήσεις στην ελιά και στα αιγοπρόβατα.

Η σταδιακή μείωση των ενισχύσεων στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις, που παίρνουν συνολικές ενισχύσεις πάνω από 5.000 ευρώ /αγροτική εκμετάλλευση, θα έχει αρνητικές συνέπειες σε όλα σχεδόν τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά. Και αυτό γιατί το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 1.700 κιλά ποσόστωσης καπνού «Βιρτζίνια» ή σε 40 στρέμματα βαμβάκι ή σε 100 στρέμματα σκληρού σιταριού κ.ο.κ. Ακόμα και στην περίπτωση που το ποσό αυτό διπλασιαστεί, όπως προτείνουν ορισμένοι Ευρωβουλευτές και ορισμένες πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, δε θα αποτραπούν οι αρνητικές συνέπειες, επειδή πολλά μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά θα υποστούν σημαντικές μειώσεις.

Η σταδιακή μείωση της στήριξης της κοινοτικής γεωργίας κατά 20% σε 7 χρόνια θα μειώσει παραπέρα την ανταγωνιστικότητά της και το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών. Ενώ τα κονδύλια που θα διατεθούν στο δεύτερο πυλώνα για αγροτοτουρισμό και άλλες παρεμφερείς προς τις γεωργικές δραστηριότητες, δε θα αναπληρώσουν το αγροτικό εισόδημα και τη μείωση της αγροτικής απασχόλησης, με αποτέλεσμα να συνεχιστεί ο οικονομικός και κοινωνικός μαρασμός της υπαίθρου. Σημαντική απόδειξη για αυτή την εκτίμηση αποτελούν τα αποτελέσματα αντίστοιχων προηγούμενων προγραμμάτων, που θεωρούνται μηδαμινά από τις αντίστοιχες κρατικές υπηρεσίες, όπως επίσης και από το γεγονός ότι τη μερίδα του λέοντος αυτών των κονδυλίων την πήρανε μεγάλοι επιχειρηματίες, επειδή τα κονδύλια αυτά δεν έχουν σαν αποδέκτες μόνο τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς τους, αλλά και τις επιχειρήσεις που αναπτύσσουν αυτές τις δραστηριότητες στην ύπαιθρο.

Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής να παγώσει τις γεωργικές δαπάνες του κοινοτικού προϋπολογισμού στο ύψος του 2006, για την περίοδο μετά το 2006, θα έχει σαν αποτέλεσμα τη δραστική μείωση της στήριξης της κοινοτικής γεωργίας. Και αυτό, γιατί με τα ίδια κονδύλια θα πρέπει να καλύπτεται σταδιακά και το υπόλοιπο 65% των γεωργικών ενισχύσεων που θα δικαιούνται οι αγρότες των δέκα νέων χωρών, μιας και μέχρι το 2006, σύμφωνα με τους όρους ένταξης θα έχουν πάρει το 35% των ενισχύσεων. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι τα γεωργικά κονδύλια δε θα παγώσουν στο ύψος των κονδυλίων του 2006, επειδή σύμφωνα με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής τα κονδύλια των ετών μετά το 2006 θα είναι ίσα με αυτά του 2006 προσαυξημένα κατά 1% το χρόνο. Δηλαδή η Σύνοδος Κορυφής σκόπιμα προκαθόρισε σε χαμηλά επίπεδα τον μέσο κοινοτικό πληθωρισμό της περιόδου μετά το 2006 στο 1% το χρόνο, όταν ο σημερινός μέσος κοινοτικός πληθωρισμός είναι σχεδόν διπλάσιος και αναμένεται να αυξηθεί με την ένταξη των δέκα νέων χωρών.

Θα μπορούσε κανένας να ισχυριστεί ότι με τη διεύρυνση αυξάνεται η κοινοτική αγορά κατά 75 εκατ. καταναλωτές περίπου και αυτό το γεγονός θα λειτουργήσει θετικά για τη διάθεση των αγροτικών προϊόντων της χώρας μας, επειδή η πλειοψηφία αυτών των χωρών δεν παράγουν ομοειδή και ανταγωνιστικά με τα προϊόντα της χώρας μας.

Ο ισχυρισμός αυτός, αν και βασίζεται σε μια πραγματικότητα, δε θα έχει τα αναμενόμενα από πρώτη ματιά θετικά αποτελέσματα για τρεις βασικούς λόγους:

- Ο πρώτος αφορά στα φυτικά προϊόντα, όπου δε θα αλλάξουν πολλά πράγματα με τη διεύρυνση, επειδή και πριν τη διεύρυνση σχεδόν όλες οι αγορές των χωρών αυτών ήταν πελάτες των δικών μας φυτικών προϊόντων.

Ο δεύτερος, αφορά στα ζωικά προϊόντα, όπου η χώρα μας είναι ελλειμματική και οι προς ένταξη χώρες έχουν σημαντική παραγωγή, με αποτέλεσμα να υπάρχει ο κίνδυνος των αθρόων εισαγωγών σε χαμηλές τιμές και της αποδιάρθρωσης της ελληνικής κτηνοτροφίας, που αποτελεί έτσι και αλλιώς την «αχίλλειο πτέρνα» της αγροτικής οικονομίας.

Και ο τρίτος αφορά στην κατανομή των λεγόμενων διαρθρωτικών κοινοτικών κονδυλίων μετά τη διεύρυνση, όπου θα μειωθούν σημαντικά για τη χώρα μας. Και αυτό γιατί μετά την ένταξη, οι περισσότερες περιφέρειες της χώρας μας δε θα έχουν τις προϋποθέσεις ένταξής τους στα επόμενα ΚΠΣ. αν υπάρξουν, επειδή θα υπάρξει πλασματική αύξηση του μέσου κατά κεφαλή ΑΕΠ πάνω από το 75% του μέσου κοινοτικού, που αποτελεί τη βασική προϋπόθεση ένταξης στα ΚΠΣ.

Η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου και οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας που θεωρούν μονόδρομο την ΚΑΠ και την ΕΕ, συμφωνούν με τη διεύρυνση. Συμφωνούν με τους απαράδεκτους, για τους μικρομεσαίους αγρότες, όρους ένταξης των νέων χωρών στην ΕΕ και το πάγωμα των γεωργικών δαπανών του κοινοτικού προϋπολογισμού στο ύψος του 2006. Συμφωνούν επίσης με την ουσία και την κατεύθυνση της ενδιάμεσης αναθεώρησης. Οι όποιες επιμέρους διαφωνίες τους περιορίζονται σε ποσοτικά στοιχεία και στους ρυθμούς υλοποίησης αυτής της αναθεώρησης. Για παράδειγμα, η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου προτείνει η αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την αγροτική παραγωγή να γίνει στο 50% σε πρώτη φάση και οι περικοπές να γίνονται για συνολικές ενισχύσεις που ξεπερνούν τα 10.000 ΕΥΡΩ/αγροτική εκμετάλλευση. Παρόμοιες προτάσεις κάνουν και οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας που θεωρούν μονόδρομο την ΕΕ, γνωρίζοντας ότι οι προτάσεις αυτές δεν αναιρούν την ουσία και την κατεύθυνση της ενδιάμεσης αναθεώρησης, με την οποία άλλωστε συμφωνούν.

Η κυβέρνηση, λίγες μόνο μέρες πριν την πρώτη συζήτηση της πρότασης στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας τη στήριζε, επειδή τη θεωρούσε ισορροπημένη και γι' αυτό καλούσε την Επιτροπή και όλα τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να συντομεύσουν τις διαπραγματεύσεις, για να υπερψηφιστεί, όσο το δυνατό συντομότερα. Αυτή τη θέση την έκανε γνωστή με σχετικό κείμενο που έστειλε στα κόμματα και στα ΜΜΕ και παρουσίασε ο υπουργός Γεωργίας στη ΓΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ, τον Ιούνη του 2002. Τώρα, μετά τη δημοσιοποίηση της πρότασης που βλέπει την κατακραυγή των μικρομεσαίων αγροτών και των φορέων, κάνει την ανάγκη φιλοτιμία και εκτιμάει την πρόταση ως μη ικανοποιητική. Γι' αυτό υπόσχεται ότι μέσα από συμμαχίες με άλλες κοινοτικές κυβερνήσεις, κύρια των νότιων χωρών, θα βελτιώσει τα ποσοτικά στοιχεία της πρότασης και μετά από τα φτιασιδώματα αυτά θα την υπερψηφίσει.

Το ΚΚΕ είναι αντίθετο με τη διεύρυνση της ΕΕ για τους ίδιους λόγους που αντιτάχθηκε στην ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, για τους ίδιους λόγους που επιμένει στην αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ. Είναι αντίθετο επειδή πιστεύει ότι η ένταξη αυτών των χωρών δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λαών τους και των αγροτών τους. Αλλά τα συμφέροντα του μεγάλου ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των νεόκοπων αστικών τάξεων αυτών των χωρών. Και αυτό αποδείχνεται από τις διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε να κάνουν οι αγροτικές οικονομίες των πρώην σοσιαλιστικών χωρών για να ενταχθούν στην ΕΕ. Αλλαγές που αφορούν στην αποσυνεταιριστικοποίηση της γεωργίας με τη διάλυση των παραγωγικών κυρίως συνεταιρισμών και την ιδιωτικοποίηση της γης με την ψήφιση αντίστοιχου νόμου και αντίστοιχης συνταγματικής ρύθμισης.

Το ΚΚΕ είναι αντίθετο με τη διεύρυνση και για έναν ακόμα λόγο που αφορά στον τρόπο εφαρμογής της ΚΑΠ στις χώρες που θα ενταχθούν στην ΕΕ. Και αυτό γιατί, οι αγρότες των χωρών αυτών θα έχουν όλες τις υποχρεώσεις, χαμηλές ποσοστώσεις, υψηλά πρόστιμα συνυπευθυνότητας από την πρώτη μέρα της ένταξής τους, αλλά τα δικαιώματα θα δίνονται με το σταγονόμετρο, γεγονός που εκτός των άλλων θα χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για να αναπτύσσονται αντιθέσεις ανάμεσα στους μικρομεσαίους αγρότες των διαφόρων χωρών, που εξ αντικειμένου έχουν κοινά συμφέροντα.

Το ΚΚΕ διαφωνεί ριζικά και με την ενδιάμεση αναθεώρηση και το πάγωμα των γεωργικών κονδυλίων μετά το 2006, επειδή εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών των ενταγμένων και των προς ένταξη χωρών.

Η διαφωνία αυτή σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι υπερασπίζεται τη μέχρι σήμερα ΚΑΠ, που αποτελεί τη μήτρα της ενδιάμεσης αναθεώρησης ή ότι πιστεύει πως στα πλαίσια της ΕΕ μπορεί να διαμορφωθεί μια ΚΑΠ που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτών.

Το ΚΚΕ δεν έχει και δεν καλλιεργεί αυταπάτες για τον ταξικό χαρακτήρα και προσανατολισμό της ΚΑΠ, γι' αυτό με όλες του τις δυνάμεις συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός αγροτικού κινήματος, που όλες του τις επιμέρους διεκδικήσεις θα τις εντάσσει σε μια στρατηγική σύγκρουσης και ρήξης με την ΚΑΠ και την ΕΕ και θα αποτελεί σημαντικό κομμάτι ενός παλλαϊκού, αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού δημοκρατικού κινήματος.

Σε μια στρατηγική που ταυτόχρονα με την προώθηση των άμεσων αιτημάτων θα διαμορφώνει τις απαραίτητες πολιτικές προϋποθέσεις για να εφαρμοστεί μια φιλοαγροτική πολιτική, με βασικούς άξονες:

- την αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, χωρίς ποσοστώσεις και πρόστιμα συνυπευθυνότητας,

- την κάλυψη των σύγχρονων διατροφικών αναγκών του λαού μας, με την ενίσχυση της ζωικής παραγωγής και της φυτικής που στηρίζει τη ζωική,

- την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, με την παραγωγή υγιεινών προϊόντων,

- τη διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος και της αγροτικής απασχόλησης, για να σταματήσει η ερήμωση της υπαίθρου,

- την αλλαγή του συστήματος των τιμών και επιδοτήσεων, έτσι ώστε να εξασφαλίζει βιώσιμο αγροτικό εισόδημα, να προωθεί τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις της αγροτικής παραγωγής και να συμβάλλει στις ισότιμες εμπορικές σχέσεις με τις τρίτες χώρες,

- την ανάπτυξη της θαλάσσιας αλιείας, την προστασία του αλιευτικού πλούτου και τη χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών.

Βασικοί μοχλοί ανάπτυξης αυτής της αγροτικής οικονομίας θα είναι οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί, στους οποίους θα συμμετέχουν ελεύθερα και δημοκρατικά οι μικρομεσαίοι αγρότες και οι δημόσιοι οργανισμοί, ιδρύματα και υπηρεσίες, που δε θα έχουν διαχειριστικό αλλά παραγωγικό αναπτυξιακό χαρακτήρα και προσανατολισμό.

Οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί μπορούν:

- να αντιμετωπίσουν τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής γεωργίας, που είναι ο μικρός και πολυτεμαχισμένος κλήρος,

- να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να βελτιώσουν την παραγωγικότητά της,

- να προσφέρουν προστιθέμενη αξία στους αγρότες με την καθετοποίηση της παραγωγής, ειδικά στους τομείς που υπάρχει μικρή συγκέντρωση της παραγωγής.

Οι δημόσιοι οργανισμοί και τα επιστημονικά ιδρύματα θα παράγουν βασικά γεωργικά εφόδια και μηχανήματα για να μειώνεται το κόστος παραγωγής και η εξάρτηση της χώρας και των αγροτών από τις ξένες πολυεθνικές.

- Θα δημιουργούν νέες ποικιλίες και φυλές ζώων προσαρμοσμένες στις εδαφοκλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας.

- Θα στηρίζουν επιστημονικοτεχνικά τους αγρότες και θα ασκούν την αγροτική πίστη σε όφελος των αγροτών, των συνεταιρισμών και τη γενικότερη ανάπτυξη της υπαίθρου.

Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής η Υγεία, η Περίθαλψη, η Παιδεία θα είναι δημόσιες, δωρεάν, αναβαθμισμένες και αποκεντρωμένες, για να μην είναι στην πράξη ο αγρότης πολίτης δεύτερης κατηγορίας, ενώ οι αγροτικές συντάξεις θα είναι ανθρώπινες και ίσες με τις κατώτερες συντάξεις του ΙΚΑ, με όριο συνταξιοδότησης τα 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 60 χρόνια για τους άνδρες.

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι μια τέτοια αγροτική πολιτική μπορεί να εφαρμοστεί στα πλαίσια της ΕΕ από τους διαχειριστές του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, γι' αυτό επισημαίνουμε στους μικρομεσαίους αγρότες, μέσα από τις αγροτικές κινητοποιήσεις, μαζί με την προώθηση των άμεσων αιτημάτων να οικοδομούν τις πολιτικές προϋποθέσεις ουσιαστικής αλλαγής και της αγροτικής πολιτικής.