«Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός γίνεται ο ιδανικός πολιτισμός για όλους» (Ιστορία Στ' Δημοτικού - «Στα νεότερα και σύγχρονα χρόνια», σελ. 14)

«Οι χώρες της ΕΕ προσπαθούν να χαράξουν ενιαία εξωτερική πολιτική και να λειτουργούν συλλογικά σε μια σειρά θέματα όπως η Ειρήνη, ο Πολιτισμός, το περιβάλλον» (Ιστορία Στ' Δημοτικού, σελ. 124)

«Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, το ελληνικό κράτος διευρύνεται, εξελίσσεται και εντάσσεται στην ευρωπαϊκή οικογένεια...», (σελ. 90, από την εισαγωγή στην 5η ενότητα του βιβλίου).

Στο πλαίσιο της κεντρικής κατεύθυνσης που δίνεται για την καλλιέργεια ευρωπαϊκής συνείδησης μέσα από την εκπαίδευση, επιστρατεύεται κάθε επικοινωνιακό - σημειολογικό μέσο, προκειμένου η σκέψη του νέου ανθρώπου να εγκλωβιστεί. Να αποδεχτούν οι νέοι την αναγκαιότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής ενοποίησης, αφού προηγουμένως μεθοδικά επιφορτιστούν συναισθηματικά οι έννοιες που αφορούν κάθε τι το ευρωπαϊκό.

Ο κεντρικός άξονας που διαπερνά τη φιλοσοφία του βιβλίου είναι ευρωκεντρικός και στην πραγματικότητα ευρωενωσιακός, στο όνομα του να ξεφύγει δήθεν η ιστορία από το εθνοκεντρικό στοιχείο. Στα τελευταία δε κεφάλαια του βιβλίου (σελ. 124) η Ευρωπαϊκή Ενωση παρουσιάζεται ως φορέας συντονισμού για θέματα ειρήνης, πολιτισμού, περιβάλλοντος, χωρίς καμία αναφορά στον οικονομικό και πολιτικό της ρόλο, στις αντιδράσεις και τις επιπτώσεις από αποφάσεις της.

Ολη αυτή η προσπάθεια εντάσσεται στην απόφαση για καλλιέργεια στους νέους, από νωρίς, «ευρωπαϊκής συνείδησης», ευρωπαϊκής ταυτότητας που πάει χέρι χέρι με την αποδοχή των νέων ελαστικών σχέσεων εργασίας που σαν αυριανοί απασχολήσιμοι θα υπηρετήσουν. Ειδικά για το ζήτημα αυτό, εγκρίθηκε τον περασμένο Σεπτέμβρη από το Ευρωκοινοβούλιο ψήφισμα για την ενίσχυση των προγραμμάτων σπουδών για την καλλιέργεια της ευρωπαϊκής διάστασης της εκπαίδευσης, όπου τονίζεται ότι «όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι μαθητές τους μετά την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατέχουν τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες που θα τους προετοιμάσουν για το ρόλο του πολίτη και μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Δηλαδή, τον φορτωμένο με τις απαραίτητες δεξιότητες απασχολήσιμο που θα δουλεύει αδιαμαρτύρητα για την «προκοπή» των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και θα θεωρεί δική του υπόθεση την κερδοφορία τους. Κι αυτή είναι μόνο μία από τις αντιδραστικές πλευρές του περιεχομένου του συγκεκριμένου βιβλίου.