«Σήμερα, 08/12/09, ημέρα διεξαγωγής του κοινωνικού διαλόγου - απάτη, δικαιώνονται για άλλη μια φορά περίτρανα οι εκτιμήσεις του ΠΑΜΕ ότι έρχεται θύελλα καρατόμησης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Οι δομικές αλλαγές που εισηγήθηκε ο υπουργός Εργασίας, Ανδρέας Λοβέρδος, στη συνεδρίαση των "κοινωνικών εταίρων" για το Ασφαλιστικό δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για το τι θα επακολουθήσει. Συνεχίζει την εφαρμογή και την επέκταση των νόμων Ρέππα και Πετραλιά.

Πιο συγκεκριμένα, επιχειρεί να προωθήσει τη λεγόμενη βασική σύνταξη, δηλαδή μια σύνταξη προνοιακού χαρακτήρα που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις ανάγκες της εργατικής τάξης, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για το ασφαλιστικό μοντέλο των τριών πυλώνων.

Μέσω του λεγόμενου λογιστικού διαχωρισμού των προνοιακών από τις ασφαλιστικές παροχές, αλλά και των τριών πυλώνων, προσπαθεί να απαλλάξει το κράτος από τις εγγυήσεις για την παροχή συντάξεων εναποθέτοντας την ευθύνη στους εργαζόμενους μέσω της ανταποδοτικότητας. Με αυτό τον τρόπο μειώνει τις εργοδοτικές εισφορές και τη χρηματοδότηση του κράτους προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Με τη θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης ως αφετηρία για τις κύριες συντάξεις αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού για τις συντάξεις στην κατεύθυνση της μείωσής τους.

Ρυθμίζει τα θέματα που αφορούν τη διαδοχική ασφάλιση στη βάση της ελαστικότητας της αγοράς εργασίας, που σημαίνει μόνιμη εργασιακή περιπλάνηση με ελάχιστα εισοδηματικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Παράλληλα, συνεχίζει την κλοπή από τις παροχές συντάξεων. Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις οι αυξήσεις στις συντάξεις θα είναι πολύ κάτω από αυτά που έχουν καταβάλει οι εργαζόμενοι με τους κόπους τους όλα αυτά τα χρόνια.

Αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης με το ψευδεπίγραφο της εθελοντικής παραμονής στην εργασία. Προωθεί την εργασία και μετά τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος προμηνύοντας έτσι τις συντάξεις πείνας, τις οποίες υπόσχεται ότι θα παράσχει, πράγμα που θα εξωθεί εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους να εργάζονται ως τα βαθιά γεράματα.

Ανοίγει ευθέως το θέμα της αποδόμησης του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων με επιστημονικοφανή μανδύα (επιτροπή εμπειρογνωμόνων, κλπ.).

Θεσμοθετεί και κατοχυρώνει τις προκλητικές χαριστικές ρυθμίσεις των μεγάλων επιχειρήσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία, επιτείνοντας τη λεηλασία των αποθεματικών τους. Θεσμοθετεί ένα πλαίσιο, όπου η μεγαλοεργοδοσία θα πληρώνει ό,τι θέλει, όποτε θέλει, με όποιον τρόπο θέλει.

Εξαγγέλλει με σαφήνεια την επέκταση του αντιλαϊκού θεσμού των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης, πράγμα που οδηγεί στην ανταποδοτικότητα των παροχών, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, γενικεύοντας και οριστικοποιώντας το χτύπημα των επικουρικών συντάξεων.

Με την ανασύσταση του Εθνικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών μεταθέτει βαθμιαία τη χρηματοδότηση των Ταμείων για την κάλυψη των νεότερων γενεών για συντάξεις και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στις πλάτες των ασφαλισμένων, απαλλάσσοντας το κράτος από την ευθύνη των εγγυήσεων, μειώνοντας τις εργοδοτικές εισφορές, προαναγγέλλοντας παροχές-ψίχουλα για τους νέους ασφαλισμένους.

Με τη "σύσταση και λειτουργία ενιαίων τοπικών μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας" υλοποιείται το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ του 2003 με το οποίο θα επιδιωχθεί σταδιακή σύγκλιση προς τα κάτω των παρεχομένων υπηρεσιών σε εξετάσεις, φάρμακα, νοσήλια, με παραπέρα επιβάρυνση των ασφαλισμένων και των Ταμείων και μεγαλύτερη κερδοφορία για τη φαρμακοβιομηχανία και τις επιχειρήσεις Υγείας.

Η ΓΣΕΕ για άλλη μια φορά απέδειξε τον επικίνδυνο για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης ρόλο της. Ταυτίστηκε με τις επιλογές της κυβέρνησης και του μεγάλου κεφαλαίου, ευθυγραμμιζόμενη απόλυτα με τα όσα εισηγήθηκε ο υπουργός Εργασίας, Ανδρέας Λοβέρδος. Προσπάθησε να συγκαλύψει και να κουκουλώσει την αντεργατική, αντιασφαλιστική καταιγίδα. Συνεχίζει να καλλιεργεί αυταπάτες και εφησυχασμό για τα νέα μέτρα. Αποδεικνύονται και επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις του ταξικού εργατικού κινήματος ότι είναι Δούρειος Ιππος της εφαρμογής της αντιλαϊκής - αντεργατικής πολιτικής.

Οι εργαζόμενοι να απορρίψουν συνολικά την επιχείρηση κατεδάφισης των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων που προωθείται και μέσω των κοινωνικών διαλόγων - απάτη. Να μη δεχθούν καμία νέα θυσία στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους. Να καταδικάσουν τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Μονόδρομος είναι η συσπείρωση ενάντια στην αντεργατική πολιτική, για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα - Ρέππα - Πετραλιά, για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Να κλιμακώσουν την πάλη τους. Τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι να πάρουν όλα εκείνα τα μέτρα που χρειάζονται για την επιτυχία της απεργίας στις 17 του Δεκέμβρη και της απεργιακής συγκέντρωσης στο Πεδίον του Αρεως στις 11 π.μ.».