Τη θρασύτατη αξίωση να παραγραφούν η 7μηνη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι συνέπειές της, που ο λαός θα πληρώσει ακριβά, διατύπωσε ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας το βράδυ της Δευτέρας στην Κοζάνη και διεκδικώντας «όχι μια δεύτερη ευκαιρία, όπως λέγεται συνήθως. Αλλά μια πρώτη. Μια πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσει επιτέλους η Αριστερά. Γιατί στην πρώτη μας περίοδο, που κράτησε μόλις εφτά μήνες, οι δυνατότητες να κυβερνήσουμε ήταν ελάχιστες»!!!

Ο ισχυρισμός ότι το μνημόνιο δεν ήταν αποτέλεσμα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αλλά ...ουρανοκατέβατο, συμπληρώθηκε απ' τον ακόμα πιο θρασύ ότι στη διάρκεια αυτών των μηνών πάρθηκαν «μέτρα δημοκρατικά, φιλολαϊκά, προοδευτικά»!!!

Ως τέτοια παρουσίασε παρεμβάσεις για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, για τη διευθέτηση χρεών επιχειρηματιών, ενώ ταυτόχρονα νομιμοποίησε τα κάθε είδους χαράτσια που φορτώθηκαν στα λαϊκά νοικοκυριά. «Θεσπίσαμε τις εκατό δόσεις που έδωσαν οξυγόνο ζωής σε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και επαγγελματίες», υποστήριξε ο Αλ. Τσίπρας, κομπάζοντας ακόμα για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, για τη «σκληρή διαπραγμάτευση», δίχως να ομολογεί ότι αυτή αποσκοπούσε εξαρχής στο να διασφαλίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και είχε προγραμμένα τα λαϊκά συμφέροντα.

Σε ό,τι αφορά τα ...μελλούμενα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε το πρόγραμμα του κόμματός του, ενισχυμένο φέτος στις δεσμεύσεις του απέναντι στο κεφάλαιο, ως «προϊόν της ίδιας της πάλης των εργαζομένων», που «συμπυκνώνει τα συμπεράσματα και τα αιτήματα των αγώνων εκατομμυρίων ανθρώπων». Εσπευσε, ωστόσο, να «γειώσει» τυχόν προσδοκίες προσθέτοντας ότι πρόκειται για πρόγραμμα που «πατάει γερά στην πραγματικότητα της σημερινής Ελλάδας» και «κάθε του πρόταση χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό». Δηλαδή, πρόγραμμα στα μέτρα της στρατηγικής υπέρ του κεφαλαίου, που συμπυκνώνεται στο μνημόνιο που υπέγραψε και ψήφισε από κοινού με ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι.

Ακριβώς γι' αυτό επιστρατεύτηκαν αντί άλλων υποσχέσεων οι γνωστές προεκλογικές φούσκες περί «αγώνα ενάντια στο παλιό», όπου ως τέτοιο ο Αλ. Τσίπρας παρουσίασε «πρακτικές και πολιτικές που μας έφεραν ως εδώ», τις οποίες η κυβέρνησή του νομιμοποίησε συνεχίζοντάς τες. Ακόμα, «ομάδες συμφερόντων και κατεστημένες μαφίες», όπως είπε, βγάζοντας απ' το κάδρο την τάξη που πλουτίζει σε βάρος του λαού.

«Είναι ο "οδικός χάρτης" της απελευθέρωσης που προτείνουμε στο λαό. Και ζητάμε την ισχυρή εντολή του, αλλά και την ακόμα πιο ισχυρή συμμετοχή του, για να περπατήσουμε στους νέους δύσκολους δρόμους», ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τάζοντας:

-- «Απελευθέρωση από τα δεσμά ενός κράτους δυσκίνητου, γραφειοκρατικού, ταξικά προσανατολισμένου στα μεγάλα συμφέροντα, ανοιχτού στο ρουσφέτι και κλειστού στον πολίτη». Κλείνοντας ουσιαστικά το μάτι στις απαιτήσεις του κεφαλαίου για κρατική διοίκηση που θα στηρίξει πιο αποτελεσματικά την καπιταλιστική ανάκαμψη.

-- «Απελευθέρωση της Δικαιοσύνης από την ταξική προκατάληψη, που μεταφράζεται σε ασυλία των μεγάλων συμφερόντων».

-- «Απελευθέρωση της εργασίας από το καθεστώς ζούγκλας, που παραδίνει τους εργαζόμενους δεμένους χειροπόδαρα στη βουλιμία της εργοδοσίας...».

-- «Απελευθέρωση από την ανασφάλεια στην περίθαλψη, για να μην εξαρτάται το μεγαλύτερο ανθρώπινο αγαθό, η υγεία και η ζωή, από το περιεχόμενο της τσέπης του καθενός. Απελευθέρωση της Παιδείας από τα ασφυκτικά οικονομικά αλλά και ταξικά δεσμά που της έχουν επιβάλει»...

Ολα αυτά ο Αλ. Τσίπρας τα υπόσχεται την ίδια στιγμή που θέτει ως στόχο την καπιταλιστική ανάκαμψη, που προϋποθέτει το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, όταν ακριβώς για λογαριασμό αυτού του στόχου έχει δεσμευτεί σε ένα τρίτο μνημόνιο με εφαρμοστικούς νόμους που θα υλοποιηθούν το επόμενο διάστημα εντείνοντας την αντιλαϊκή επίθεση. Γεγονός που επιβεβαιώνει ότι πρόκειται καθαρά για προεκλογικές φούσκες που στο βάθος τους κρύβουν αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.

Προκειμένου να συγκαλύψει τη στάση του απέναντι στο κεφάλαιο, τη στήριξή του στις απαιτήσεις των εργοδοτικών ενώσεων, όπως και άλλοι προκάτοχοί του, σηκώνει τη σημαία της μάχης εναντίον της διαφθοράς, εναντίον των «κυκλωμάτων διαπλοκής, λαθρεμπόρων» κ.λπ.

Φυσικά, ολοκλήρωσε την ομιλία του με κάλπικα διλήμματα, όπως ποιος ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ «θέλει και μπορεί να εφαρμόσει τη συμφωνία με τους δανειστές», με την κοροϊδία ότι στο πλαίσιο της υλοποίησης του μνημονίου είναι δυνατή η ύπαρξη αντισταθμιστικών, «που θα απαλλάξουν από βάρη τους μη έχοντες για να τα μεταφέρουν στους έχοντες».

Στα παραπάνω, με έντονη οσμή απ' τα παλιά δικομματικά τερτίπια, προστέθηκε χτες και η ρητορική του Δ. Παπαδημούλη, που ανέσυρε απ' τη ναφθαλίνη το δίλημμα «δεξιά - αντιδεξιά»! Μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ προέτρεψε το λαό να ψηφίσει το κόμμα του για «να μην υπάρξει πολύ σύντομα η ρεβάνς της επανόδου μιας Δεξιάς που θα είναι γρήγορα πάλι στα πράγματα, πολύ πιο επιθετική, εκδικητική, αυταρχική και το ίδιο νεοφιλελεύθερη».

Στόχος της Κουμουνδούρου, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας, δήλωσε χτες ο Ν. Βούτσης, «δείχνοντας» προς το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Στο μεταξύ, στην άποψη του Γ. Δραγασάκη (ρ/σ «Βήμα») ότι «αυτοδυναμία δεν σημαίνει κι άρνηση συνεργασιών, μπορούμε, ας πούμε, για τη ρύθμιση του χρέους και για άλλα να δημιουργήσουμε τους όρους μιας ευρύτερης συμπαράταξης», ο Ε. Τσακαλώτος αντιπαρέθεσε τη δική του, απορρίπτοντας κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού λέγοντας πως «δεν εγγυάται ρύθμιση του χρέους αλλά το αντίθετο».

Προτάσεις αστικής διαχείρισης πασπαλισμένες με άφθονες αντιμνημονιακές κορόνες παρουσίασαν χτες σε συνέντευξη Τύπου στο πλαίσιο της ΔΕΘ οι Π. Λαφαζάνης και Ζωή Κωνσταντοπούλου, διεκδικώντας τον τίτλο των γνήσιων εκφραστών του «όχι» στο δημοψήφισμα σε μια προσπάθεια αλίευσης ψήφων και των παλιών υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ που ενταφιάστηκαν με τιμές... Ο επικεφαλής του σχήματος αντέκρουσε την κατηγορία του Αλ. Τσίπρα ότι έριξαν την κυβέρνηση, λέγοντας «η κυβέρνηση δεν έπεσε από κανέναν, παραιτήθηκε πανηγυρικά».

Επιχειρήθηκε η εκ των υστέρων αθώωσή τους για τη στήριξη που παρείχαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε κρίσιμες και αντιλαϊκές επιλογές, όπως ήταν η συμφωνία της 20ής Φλεβάρη παράτασης του μνημονίου. Ισχυρίστηκε ο Π. Λαφαζάνης ότι η διαφωνία τους ήταν γνωστή και ότι έδιναν μάχη στο εσωτερικό της κυβέρνησης για να αποσοβήσουν «τη μνημονιακή ταπείνωση, αλλά δεν το πετύχαμε». Μάλιστα, πρόσθεσε ότι 6 μήνες που συμμετείχαν και στήριζαν την κυβέρνηση υλοποίησαν πολύ σημαντικό έργο.

Σε ό,τι αφορά την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, υπέδειξε να σταματήσει η καταστροφολογία και η δαιμονοποίηση αυτής της προοπτικής, κατηγορώντας την «κυρίαρχη πολιτική και οικονομική ελίτ στην Ελλάδα» ότι «έχει μάθει στην υποτέλεια». Οπως υποστήριξε η πολιτική εθνικού νομίσματος είναι μια αναγκαία επιλογή για την Ελλάδα που θα εξασφαλίσει ρευστότητα στους επιχειρηματικούς ομίλους. «Θέλουμε ιδιωτικές επενδύσεις σε ένα πλαίσιο με κανόνες και προδιαγραφές, για να υποστηριχθεί η ανάπτυξη με ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις», δήλωσε ο Π. Λαφαζάνης, θυμίζοντας τους «υγιείς» επιχειρηματίες για τους οποίους μιλούσε στις προηγούμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις για έναν πιο «ανθρώπινο» καπιταλισμό.

Ο Π. Λαφαζάνης υποστήριξε τα ανοίγματα σε άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και νέες συμμαχίες, προκειμένου να ικανοποιηθούν συμφέροντα του κεφαλαίου. Αναφέρθηκε έτσι στην ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεων, ισχυριζόμενος ότι «η Ελλάδα αν θέλουμε να φύγει από την κρίση πρέπει να αναδείξει μια νέα πολυδιάστατη πολιτική». Εξήρε τη συμφωνία για κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου και έκανε έκκληση τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στη ΝΔ εφόσον αναδειχτούν στην κυβέρνηση να την υλοποιήσουν.

Σε ό,τι αφορά το χρέος, παρά τα μεγάλα λόγια που με ευκολία διατύπωσαν τόσο ο Π. Λαφαζάνης όσο και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, επαναλήφθηκε η θέση του κόμματος περί διαπραγματεύσεων για τη ρύθμισή του, θέση που στην πραγματικότητα αναγνωρίζει το χρέος και συνεχίζει να το φορτώνει στο λαό αλλάζοντας απλώς τον τρόπο αποπληρωμής του.