Οσα συνέβησαν προχτές στην εκδήλωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας, με θέμα την πορεία του ελληνικού κινηματογράφου (αντεγκλήσεις, αλληλοκατηγορίες, αποχωρήσεις από την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών) αποτελούν φυσιολογική συνέπεια της μακρόχρονης βαθιάς ρήξης στους κόλπους της κινηματογραφικής κοινότητας. Αφορμή ήταν η καταψήφιση, την περασμένη βδομάδα, από την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ), του ετήσιου απολογισμού του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Το πραγματικό δίλημμα όμως δεν είναι η υπεράσπιση ή η καταγγελία της κάθε φορά διοίκησης του ΕΚΚ, αλλά τι Κέντρο Κινηματογράφου χρειάζεται η χώρα, προς όφελος ποιου, με τι λειτουργία και προσανατολισμό. Σε αυτό το σημείο...
Κάνει πως... δεν καταλαβαίνει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ την προσφυγή του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) στο ΣτΕ κατά του Οργανισμού του νέου Μουσείου Ακρόπολης, με τον οποίο το Μουσείο...