Αντιφατικά συναισθήματα πλημμυρίζουν το νου και την ψυχή του ταξιδιώτη καθώς επιστρέφει σε μια πόλη, την οποία έχει να επισκεφτεί σχεδόν είκοσι χρόνια. Πόσο θα έχει αλλάξει, αναρωτιέται, ενώ μέσα του, χωρίς να το ομολογεί ούτε στον ίδιο του εαυτό του, φοβάται τη δική του αλλαγή. Προσδεθείτε, αρχίζει η προσγείωση, παρακαλούνται οι επιβάτες να παραμείνουν στη θέση τους. Κανείς δε μένει στη θέση του, όλοι βιάζονται να κατέβουν, σχεδόν σπρώχνονται. Κι εγώ βιάζομαι, όμως παραμένω στη θέση μου. Ξαφνικά βάρυνα, οι αποθήκες της μνήμη μου άνοιξαν καθώς το αεροσκάφος πάτησε πόδι στο έδαφος - αναλογίζομαι την επιστροφή μου. Θα έχουν προστεθεί στις «αποσκευές» μου κι άλλες παραστάσεις κι άλλες εικόνες....