Στη διαχείριση της υπάρχουσας πολιτικής προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας από το κράτος και όχι στη ριζική ανατροπή της φιλοσοφίας της, περιορίζεται το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού με τίτλο «Προστασία των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς εν γένει», ομολογημένος στόχος του οποίου είναι ο εκσυγχρονισμός του ισχύοντος, σχετικού, νομοθετικού πλαισίου που υπάρχει από το 1932. «Διακηρύξεις» τύπου «η πολιτιστική κληρονομιά της χώρας αποτελεί κοινωνικό αγαθό», που περιλαμβάνει το πρώτο άρθρο του ν/σ, αλλά και ορισμένες, μεμονωμένες βελτιώσεις, αποτέλεσμα των «πιέσεων»... της πραγματικότητας αλλά και των συλλογικών φορέων των αρχαιολόγων μέσω των πάγιων αιτημάτων...