Οι προσπάθειες των επιτελείων της ΕΕ να διαχειριστούν τα τεράστια αδιέξοδα του συστήματος, ισορροπώντας ανάμεσα στα αντιτιθέμενα συμφέροντα διαφόρων ομάδων της οικονομικής ολιγαρχίας, σε εθνικό και ευρωενωσιακό επίπεδο, είναι ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται να καταλήξουν σε καμιά απολύτως επίλυση των έμφυτων αντιθέσεων των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο, το σύνολο σχεδόν των άμεσων παρεμβάσεων της Κομισιόν και των άλλων κεντρικών οργάνων της ΕΕ, περιορίζεται στην λήψη μέτρων για μια πρόσκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος του κρατικού χρέους στις χώρες της ζώνης του ευρώ, προωθώντας βέβαια ταυτόχρονα μια σειρά αντιδραστικά μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα, που εκτιμούν...