Η Αττική βρέθηκε πάλι προχτές στη δίνη της πλημμύρας, που άφησε πίσω της μία νεκρή 28χρονη και σοβαρές υλικές καταστροφές, ενώ ολόκληρη η λειτουργία της πρωτεύουσας θύμιζε για ώρες ολόκληρες εικόνες κινηματογραφικού χάους. Οσο δυνατή όμως κι αν ήταν η νεροποντή - και ήταν - δεν μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι, με ευθύνη όλων των αστικών κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, απουσιάζει παντελώς η μέριμνα για την αντιπλημμυρική θωράκιση. Οτι οι θάνατοι και οι καταστροφές δεν είναι μοιραίο αποτέλεσμα μιας μεγάλης βροχής, αλλά το φυσικό επακόλουθο μιας πολιτικής που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους. Αντίθετα μάλιστα. Το επαναλαμβανόμενο...