Το έργο του Βισκόντι μιλά για εποχές και ανθρώπους με τρόπο κινηματογραφικά «ανθρωπομορφικό» μέσα από τον οποίο οι ηθοποιοί - ως άνθρωποι και ρόλοι - καλούνται σε σύγκλιση σε ένα και μοναδικό κοινό σημείο. Το «Senso» συνιστά προσέγγιση λυρικού ρεαλισμού σε μια θεματική χαρακτηριστική της φιλμογραφίας του δημιουργού αλλά και αποκαλυπτική, για τις βαθιές του ρίζες στην Ιστορία και τον πολιτισμό του 19ου και του 20oυ αιώνα. Είναι η θεματική της παρακμής, του αναγγελμένου θανάτου του παλιού κόσμου μαζί με τις αξίες του. Ενός κόσμου που ο Βισκόντι γνωρίζει άριστα - αφού ανήκει σ' αυτόν - και μπορεί να τον αποδώσει αυθεντικά, σε όλο του το μεγαλείο και τη μιζέρια! Το «Senso» τοποθετείται χρονικά...