«Βαθιά πικραμένος τα σκεφτόταν. Είχε και δίκιο ο δόλιος. Φουκαράς, φτωχαδάκι, τον είχε πάρ' η κάτω βόλτα. Ψαράς, χταποδάς και τρατάρης, κι αργάτης ακόμα κι οξωμάχος, όπως λάχαινε, όπως ερχόταν. Κυνηγός του καρβελιού και του μπακέτου, όπου νάταν βρισκούμενο, στο γιαλό, στη στεριά, ή του πελάου. Χρόνια 'χε να κοιμηθεί με 'κοσπεντάρικο στην τσέπη. Με μια σαπόβαρκα παιδεύονταν για το ψωμί, για το καρβέλι. Δύσκολο πράμα όμως. Το χειμώνα λιοτρουβιάρης ούλη νύχτα και τη μέρα δούλευε το παραγάδι. Και σαν έπιανε ο Απρίλης, ξανά πάλε στην τράτα. Στην ίδια κείνη πούταν αυτός αφεντικό και καπτάνιος της, πούταν αυτός ψυχή και καύχημά της και που τώρα τού τη χαίρονταν ο οχτρός του. Πεντάμορφη σκλάβα...

942 λέξεις, σελ.: 21

122 λέξεις, σελ.: 21

19 λέξεις, σελ.: 21

186 λέξεις, σελ.: 21