Το 1954, ο Ροσελίνι προτείνει σε μια έκπληκτη κριτική μια ταινία που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ασυνείδητα μπεργκμανικό, ίσως επειδή στη ζωή του σκηνοθέτη είχε μπει με σκανδαλώδη τρόπο μια γυναίκα με επίθετο Μπέργκμαν, σηματοδοτώντας ένα είδος συμβίωσης ανάμεσα στο σινεμά και την ιδιωτική ζωή... Βέβαια, ο Ροσελίνι τοποθετεί τα μη λεχθέντα της ζωής του ζευγαριού της ταινίας σ' ένα πλαίσιο αντίθετο με εκείνο του Σουηδού. Στη βόρεια και παγωμένη ατμόσφαιρα, ο Ιταλός αντιπαραθέτει τη σχεδόν πρωτόγονη ζωτικότητα της Νάπολης. Αμφότεροι, όμως, διερευνούν τις ρωγμές στη συζυγική σχέση. Η Ινγκριντ Μπέργκμαν ήταν έγκυος και στη μυθοπλασία και στην πραγματικότητα στο «Στρόμπολι» (1952) και, ξανά...