Το τελευταίο διάστημα είναι στην επικαιρότητα άλλη μια μεταρρύθμιση της κυβέρνησης που αφορά τη δημόσια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και πιο συγκεκριμένα την πορεία της υλοποίησης του σχεδίου για τη δημιουργία των Τοπικών Μονάδων Υγείας (ΤΟΜΥ), με τους οικογενειακούς γιατρούς (παθολόγους, γενικούς γιατρούς, παιδίατρους) για τον ενήλικο και τον βρεφικό - παιδικό πληθυσμό. Από την αρχή που νομοθετήθηκε το μέτρο αυτό, η μεν κυβέρνηση του προσέδωσε «επαναστατικό» χαρακτήρα, διότι έρχεται να καλύψει ένα «έλλειμμα» που υπήρχε στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, η δε «αντιπολίτευση» προβάλλει την «προχειρότητα», τη «βιασύνη» και τον ανεπαρκή σχεδιασμό της κυβέρνησης για την υλοποίησή του. Ορισμένοι...

2963 λέξεις, σελ.: 11

Η έλλειψη μέτρων για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία (ΥΑΕ), η ραγδαία άνοδος των ευέλικτων μορφών εργασίας, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η υπερεντατικοποίηση της εργασίας και οι υποβαθμισμένοι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους, παράγοντες όλοι που βρίσκονται πίσω από τα χιλιάδες εργατικά «ατυχήματα», δεν αποτελούν παθογένειες αλλά «εργαλεία» που υπηρετούν την κερδοφορία των καπιταλιστών, με θύματα την υγεία και τη ζωή των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστικό πως σε ό,τι αφορά τα μέτρα ΥΑΕ, στην καλύτερη περίπτωση, ο κεφαλαιοκράτης τα λαμβάνει μέχρι του σημείου που το «κόστος» πρόληψης είναι μικρότερο του «κόστους» εργατικού «ατυχήματος» ή επαγγελματικής...

1147 λέξεις, σελ.: 18

Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, ιδιαίτερα των νέων εργαζομένων, των μεταναστών, των γυναικών, όσων δουλεύουν με ελαστική απασχόληση και έχουν χαμηλές αμοιβές, είναι εκτός συνδικάτων, απέχουν από τη συλλογική, οργανωμένη πάλη για τα δικαιώματά τους. Η εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης βρήκε το εργατικό κίνημα με ιστορικά χαμηλό βαθμό οργάνωσης της εργατικής τάξης, με κυρίαρχες στην ηγεσία της ΓΣΕΕ τις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού! Το πέρασμα της κρίσης επιδείνωσε τις εργασιακές σχέσεις, εκτίναξε το ποσοστό εργαζομένων που δουλεύουν με «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα, μείωσε παραπέρα τον βαθμό...

1710 λέξεις, σελ.: 19