Κινηματογραφική βδομάδα στο ίδιο μοτίβο των προηγούμενων, χωρίς ιδιαίτερα αξιόλογες νέες ταινίες στη διανομή, άλλη μια βδομάδα που στηρίζεται στα δεκανίκια του παλιού σινεμά. Εδώ που τα λέμε, το καλοκαίρι δεν βγαίνει χωρίς επανεκδόσεις. Είναι μια μοναδική ευκαιρία να δούμε ξεχασμένα, ή και όχι τόσο, αριστουργήματα του παγκόσμιου σινεμά. Αυτή η «μόδα» της πανδημίας, να βγαίνουν περισσότερες νέες ταινίες από ό,τι παλιές στα θερινά, μας ισοπέδωσε το συναίσθημα. Η λογική του κέρδους, ορμώμενη εξ Αμερικής, μπορεί να επιβάλλεται πλέον, όμως εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων αποτυγχάνει. Και αποτυγχάνει διότι το καλοκαίρι αναπληρώνουμε τον χαμένο χρόνο από το ατέλειωτο τρέξιμο του χειμώνα, ώστε να...

1276 λέξεις, στήλη: ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, σελ.: 27